Skocz do zawartości

Znajdź zawartość

Wyświetlanie wyników dla tagów 'przy' .

  • Wyszukaj za pomocą tagów

    Wpisz tagi, oddzielając je przecinkami.
  • Wyszukaj przy użyciu nazwy użytkownika

Typ zawartości


Forum

  • Obserwujemy Wszechświat
    • Astronomia dla początkujących
    • Co obserwujemy?
    • Czym obserwujemy?
  • Utrwalamy Wszechświat
    • Astrofotografia
    • Astroszkice
  • Zaplecze sprzętowe
    • ATM
    • Sprzęt do foto
    • Testy i recenzje
    • Moje domowe obserwatorium
  • Astronomia teoretyczna i badanie kosmosu
    • Astronomia ogólna
    • Astriculus
    • Astronautyka
  • Astrospołeczność
    • Zloty astromiłośnicze
    • Konkursy FA
    • Sprawy techniczne F.A.
    • Astro-giełda
    • Serwisy i media partnerskie

Szukaj wyników w...

Znajdź wyniki, które zawierają...


Data utworzenia

  • Od tej daty

    Do tej daty


Ostatnia aktualizacja

  • Od tej daty

    Do tej daty


Filtruj po ilości...

Dołączył

  • Od tej daty

    Do tej daty


Grupa podstawowa


MSN


Website URL


ICQ


Yahoo


Jabber


Skype


Zamieszkały


Interests


Miejsce zamieszkania

Znaleziono 7 wyników

  1. Od dawna chciałem coś naszkicować podczas obserwacji i ostatnio zacząłem podejmować w końcu nieśmiało próby. Pierwszym próbnym szkicem była gromada kulista w Rysiu - NGC 2419. Kilka dni temu postanowiłem także poćwiczyć w domu, rysując na biurku przed kompem kilka obiektów. Przedwczorajszej nocy gdy zobaczyłem bezchmurne niebo, postanowiłem wynieść teleskop mimo Księżyca. Jest to mój drugi szkic popełniony przy teleskopie na dworze. Gromada Messier 13 z nocy 18 na 19 Kwietnia. Zasięg oczywiście słaby z racji Księżyca, który był w ponad 90 procentowej fazie. Rysowałem około godziny w czasie mniej więcej 2.30-3.30. Księżyc wtedy znajdował się około 20-10 stopni nad horyzontem i był schowany już za domem. Niebo było mocno rozświetlone i nie dostrzegłem M13 gołym okiem ale i też nie miałem dobrze zaadaptowanego wzroku. Miałem problem z adaptacją ponieważ oprócz blasku Księżyca, borykałem się ze zwykłą latarką zawiniętą w czerwone spodenki. Musiałem kilka razy odczekać chwilę by choć trochę zaadaptować wzrok. Mój zasięg w takiej sytuacji nie przekraczał raczej 6mag. Jestem raczej przeciwnikiem obróbki komputerowej i jeśli już, chciałbym się ograniczać do minimum. Po zeskanowaniu i inwersji (negatyw), poprawiłem tylko kilka gwiazdek oraz delikatnie rozjaśniłem tło. Sama gromada oraz większość gwiazd tła nietknięte :) Teleskop 12" Okular Es 14 - power 107 razy.
  2. Witam Od jakiegoś czasu chodzi mi po głowie wykonanie własnoręcznego guidingu. Mój dobry znajomy zajął się elektroniką i programowaniem a ja kamerką i lunetką. Nie chodzi mi teraz o rozpisywanie się na temat elektroniki i programu, bo niezbyt wiele wiem na ten temat. Mogę tylko powiedzieć, że zostało wykorzystane arduino i własnoręcznie napisany program przez mojego przyjaciela do zmiany szybkości silnika krokowego w jednej osi. Chodzi mi o moją część, czyli o kamerkę i lunetkę. Kamerka to Microsoft LifeCam Cinema (rozebrany oczywiście obiektyw). Lunetka wykonana jest z lornetki o soczewce 50mm, z zabawkowego refraktora wzięty wyciąg i kawałek rury. Lunetka do teleskopu jest przykręcona na łożysku kulkowym. Można dzięki temu niezależnie wybierać gwiazdę do guidingu i obiekt do fotografowania. Problem polega na tym, że z wielkim trudem (warunki miejskie) udało mi się wycelować najjaśniejszą gwiazdę w Woźnicy tą lunetką i kamerką (innych gwiazd nie zauważyłem, ekran czarny). A co najgorsze, to ta gwiazda migotała w programie do guidingu. A chyba nie powinno tak być. Migotanie zmienia jej położenie w wybranym czerwonym kwadracie więc i wskazania do zmiany prędkości silnika krokowego od prowadzenia teleskopu. Tak się składa, że miałem pod ręką zwykły szukacz prosty o średnicy 50mm. Kamerka podpięta pod niego wykazała również migotanie gwiazdy (Betelgezy, kurna jaśniejszej nie zlazłem). Wyglądało to identycznie jak w mojej lunetwybierz pliki... Kliknij, aby wybrać pliki ce na łożysku kulkowym. Lunetka od szukacz jest na tradycyjnej stopce (brak możliwości wyboru gwiazdy w większej odległości od obiektu). To migotanie oznacza, że gwiazda prawie znika całkowicie w ciągu około 0,4 sekundy, a później się znowu pojawia. Znikanie całkowite oznacza 20% jasności maksymalnej. Powiedzcie, jak to wygląda w innych guidingach?? Jaki wpływ ma migotanie gwiazd (27.03.2016 - data testu) na guiding? Zdjęcie 1 to moja lunetka. Zdjęcie 2 to moja lunetka i najjaśniejsza gwiazda w Woźnicy. Zdjęcie 3 to Betelgeza i szukacz standardowy 50mm.
  3. Witam wszystkich, jest to mój pierwszy post na tym forum. Znalazłem ostatnio w starych plikach zdjęcie Messier'a 81 od HST. W dolnej części, niedaleko prawej krawędzi zdjęcia widać dwie galaktyki ułożone w kształt litery "T". Wie ktoś czy są one w ogóle nazwane? Tutaj widać same interesujące mnie obiekty
  4. Jakiś czas temu rozpocząłem zbieranie materiału na IC 434, nieco karkołomnie łapiąc fotony kolorową kamerą i filtrem Ha. Pogoda wreszcie pozwoliła na dopalenie koloru - i oto rezultat. Obrazek składałem metodą jcbo, również zdjęcie tego obszaru autorstwa Jacka posłużyło mi jako wzór kolorystyki (jeszcze zanim wygrało rok 2015 :D) - Jacku dziękuję Ha: 60 x 1200 s Kolor: 34 x 600 s Klatki kalibracyjne: dark, bias, flat x 60 HEQ5 belt mod, Synta 150/750, QHY8L, szukaczoguider 8x50, QHY5v mod Konstruktywne uwagi mile widziane
  5. Dawno już nie pokazywałem coś ze swojego podwórka. Wczoraj trafiło mi się czyste niebo wiec postanowiłem przetestować swoją kamerę po zainstalowaniu nowych sterowników itd. gain offset. Padło na M 45 mimo bliskości księżyca. wykonałem 11 klatek 10 min w luminancji które to poskładałem i na szybko obrobiłem w PS. Jestem zaskoczony tym co zobaczyłem, komentarze mile widziane. Warunki wyły słabe FWHM miałem zaledwie na poziomie 2,20. Za skarby nie mogłem osiągnąć mniejszego, czasami zdarzało się 1.2 1,4.
  6. Pierwsze podejście do drugiego podejścia ;) sfotografowania Mgławicy Płomień oraz Koński Łeb. Jako, że do końca miesiąca nie mam szans zebrania koloru, to pokazuję samo H-alpha. Nie jestem do końca zadowolony z poziomu szumów, ale możliwe że niekorzystnie na sam materiał wpłynęło to, że większości klatek przyświecał Księżyc. Konstruktywna krytyka zawsze mile widziana, materiał Ha to cały czas dla mnie nowość, chętnie się czegoś nauczę. HEQ5, Synta 150/750, QHY8L, szukaczoguider 8x50, QHY5v mod Ha: 60 x 1200 s Klatki kalibracyjne: dark, bias, flat x 60
  7. Astronomowie dzięki należącego do NASA Kosmicznego Teleskopu Spitzera i Wide-field Infrared Survey Explorer (WISE) w bardzo odległej części wszechświata odkryli gigantyczną gromadę galaktyk. Gromada galaktyk znajduje się w odległości 8,5 mld lat świetlnych od układu słonecznego, jest najbardziej masywnym systemem jaki jeszcze można znaleźć w tak wielkich odległościach. Z gromadą galaktyk związane grawitacyjnie są grupy tysięcy galaktyk, które same w sobie zawierają setki miliardów gwiazd. Gromady przez cały czas rosną pozyskując nowych członków. Jak te gromady rozwijają się w funkcji czasu? Jak one wyglądały miliardy lat temu? Aby odpowiedzieć na te pytania, astronomowie spoglądają wstecz, do czasów młodości Wszechświata. Ponieważ światło potrzebuje czasu, aby dotrzeć do nas, obiekty odległe widzimy takie, jak one wyglądały w przeszłości. Na przykład, nowo odkrytą gromadę galaktyk ? nazywającą się J1142+1527- oglądamy taką, jak wyglądała ona 8,5 miliarda lat temu, na długo przed utworzeniem Ziemi. Światło z odległych galaktyk, czyli długość fali elektromagnetycznej, docierając do nas, zostaje rozciągnięta, skutkiem efektu Dopplera, będącego wynikiem oddalającego się światła gromady galaktyk, która to gromada, uczestniczy w ekspansji przestrzeni. Właśnie tam WISE i Spitzer mogą pomóc. Dla kosmicznych teleskopów pracujących w zakresie podczerwieni, wybieranie odległych galaktyk jest jak wyrywanie dojrzałych wiśni z drzewa wiśniowego. Na zdjęciach przetworników obrazów podczerwieni produkowanych przez Spitzera, te odległe galaktyki wyróżniają się jako czerwone kropki, natomiast bliższe galaktyki są białe. Astronomowie przeprowadzają pierwszą selekcję przez teleskop WISE, aby znaleźć kandydatów na gromady odległych galaktyk. WISE skatalogował setki milionów obiektów na zdjęciach całego nieba wykonanych od 2010 do 2011 roku. Następnie użyto teleskopu Spitzera aby ten katalog zawęzić do 200 najciekawszych obiektów, w ramach projektu o nazwie "Masywne i Odległe Gromady Galaktyk Przeglądu WISE ang. Massive and Distant Clusters of WISE Survey". Spitzer nie obserwował całego nieba jak WISE, ale widział więcej szczegółów. "Połączenie teleskopów Spitzer i WISE, pozwalało nam zredukować ćwierć miliarda obiektów do kilku najbardziej masywnych gromad galaktyk na niebie", powiedział Anthony Gonzalez z University of Florida w Gainesville, główny autor nowego badania opublikowanego 20 października 2015 miesięczniku Astrophysical Journal Letters. Z tych obserwacji wynika, że gromada galaktyk MOO J1142 + 1527 wyłoniła się jako jeden z najbardziej odległych obiektów w wszechświecie. Obserwatoria Kecka i Obserwatorium Gemini na Mauna Kea na Hawajach były używane do pomiaru odległości do gromady galaktyk odległej 8,5 mld lat świetlnych. Wykorzystując dane z teleskopów Combined Array for Research in Millimeter-wave Astronomy (CARMA) w pobliżu Owens Valley w Kalifornii, naukowcy byli w stanie określić, że masa gromady jest kwadrylion razy większa niż masa naszego Słońca ? co czyni ją najbardziej masywną znaną gromadą galaktyk sięgając tak daleko wstecz, w czasie i przestrzeni. Według szacunków naukowców obiekt MOO J1142+1527 może być jednym z niewielu skupisk tej wagi na początku wszechświata. "Opierając się na naszej wiedzy na temat wzrostu gromad galaktyk od samego początku naszego wszechświata, to gromada ta, powinna być jedną z pięciu najbardziej masywnych gromad w tym czasie," powiedział współautor Piotr Eisenhardt, naukowiec projekt WISE w Jet NASA Propulsion Laboratory w Pasadenie w Kalifornii. W nadchodzącym roku, zespół planuje przesiać przy pomocy teleskopu Spitzera ponad 1700 dodatkowych kandydatów na gromady galaktyk, szukając największych z tego grona. "Po znalezieniu najbardziej masywnych gromad, możemy zacząć badać jak galaktyki ewoluowały w tych ekstremalnych warunkach", powiedział Gonzalez. Gromadę galaktyk o nazwie MOO J1142 + 1527 można zobaczyć na tym zdjęciu, taką , jak wyglądała wtedy, gdy światło /fala elektromagnetyczna/ zawierające informację o jej obrazie rozpoczęło podróż do Ziemi 8,5 mld lat temu. Czerwone galaktyki w centrum obrazu tworzą serce gromady galaktyk. Zdjęcie: NASA/JPL-Caltech/Gemini/CARMA Żródło: Whopping Galaxy Cluster Spotted with Help of NASA Telescopes
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)