Księżyc lub inaczej "-23 stopnie, czyli godzina porażek"

[Szponix]

Mój nigdy niepublikowany szkic. Dlaczego go nie zeskanowałem i nie obrobiłem (odwrócenie kolorów)? Bardzo proste - szkic wygląda źle, a do tego całkowicie pomieszałem cieniowanie. Ale może mi wybaczycie, gdy na swoje usprawiedliwienie dodam pewną autentyczną historię, która przydarzyła mi się 6 stycznia br.

"Po godzinie 20:00 ktoś mi powiedział, że termometr wskazuje -20. W sumie informacja ta przebiegła mi od ucha do ucha, ale parę min później pomyślałem - a może by zaszaleć i iść poszkicować!?
Szybko (tzn. temperatura zdążyła spaść do -23 :P) przygotowałem niezbędne narzędzia, tj. trzy ołówki, dwa okulary, latarkę, książkę w twardej oprawie (w formie podkładki) i gumki. Po chwili odłożyłem gumki - tam nie będzie nawet czasu na błędy!

Założyłem dwie pary spodni, kurtkę z kapucą, rękawice i czapkę od siostry Podsumowując, ubrałem się na ninja!

Wyszedłem z teleskopem, oczywiście trzy razy musiałem obskoczyć - raz z podstawą, drugi raz z rurą, trzeci z akcesoriami. Dałem sprzętowi parę min na przyzwyczajenie się do dość niekomfortowych, wręcz ekstremalnych warunków. No to zaczynamy!

Seeing wydawał mi się całkiem obiecujący. PORAŻKA #1. Wycelowałem teleskopem w księżyc, włożyłem Pentaxa XW 5mm - nie ostrzyło. Pobiegłem szybko po ESa 6,7mm, którego docelowo nie zabrałem - wyostrzało, ale z przerwami. Postanowiłem jednak spróbować naszkicować ten "falujący" księżyc. PORAŻKA #2. Szkicowanie zajęło mi jakieś 30 min, temperatura nie pomagała ołówkom, rękawiczki trochę krępowały ruchy, a latarka w ustach (kiedy ja kupię czołówkę!?) tylko przeszkadzała. Szkic skończony. Całość wygląda gorzej, niż tragicznie, a na pewno poniżej moich oczekiwań. Księżyc jest jednak piekielnie trudnym obiektem do naszkicowania... Po tych 30 minutach stwierdziłem, że ubrałem się trochę za ciepło. Niestety nic już nie ostrzyło, niezależnie od okularu, seeing był jeszcze gorszy, niż z początku. Postanowiłem się pozbierać, zdjąłem rękawiczki, pochowałem osprzęt, wziąłem teleskop w ręce i... PORAŻKA #3. Sprzęt zdążył się nieco oziębić i piekielnie szczypał w dłonie, myślałem, że nie dobiegnę... Wracając po resztę sprzętu, zauważyłem, że te plastikowa część (w podstawie), przez którą przechodzi jedna rączka w Dobsonie, połamała się doszczętnie. PORAŻKA #4. Idzie to gdzieś dokupić?

Zabawa w -23 stopniach zakończyła się porażką, obiecujący seeing okazał się tragiczny - nawet w okularze 25mm widać było niedoskonałości w ostrzeniu księżyca. Zabawa trwała od 21:30 do 22:30 i gdybym kiedyś miał okazję ją powtórzyć w dość ekstremalnych warunkach... raczej bym się nie zawahał. Naprawdę ciekawe doświadczenie, choć z pewnością ciekawiej byłoby przy lepszym seeingu oraz dłuższym pobycie w tych temperaturach. W obecnych po godzinie teleskop zdążył się jedynie lekko zmrozić (choć szczypał...), o żadnym większym "szronie" nie było mowy. Kiedyś to na pewno powtórzę! "

 

[robert_sz]

Fajna relacja Szkicowanie, szczególnie na mrozie, to trudna sztuka! Ja już próbowałem naszkicować jakieś podstawowe DS-y ale jeszcze dużo pracy przede mną. Może w lato uda mi się naskrobać coś co będzie warte opublikowania  

[Perseus]

No Księżyc jest mega trudnym obiektem, tu już przydaje się talent do rysunku... Pamiętam te czasy jak się szkicowało przy takich warunkach, u mnie jeszcze dochodziło łzawiące oko od wiatru, niełatwy wyczyn. Pozytywnie [emoji4]

 

 

 

 

[pmamot]

Pamiętam chyba ze trzy lata wstecz kiedy tez avikowałem Jowisza w minus 20st . Taki chłód nie gwarantuje dobrego ostrzenia . A co do mrozu to należy bardzo uważać . Kiedy na koniec sesji zwijałem montaż (wówczas uniwersała) to przez te 20 sekund przenoszenia montażu do domu bez rękawiczek tak sobie odmroziłem palce u rąk że z bólu nie szło wyrobić . Rwało przez około 2 godzony . A po tygodniu jeszcze odczuwałem dyskomfort. Trzeba uważać i to bardzo .