Katalog gwiazd Wolfa Rayeta w Cartes du Ciel

[jolo]

Katalog gwiazd WR do CdC najwygodniej dodać w zakładce katalogi VO (Virtual Observatory). Nie wiem od której wersji dostępne są katalogi VO, ja używam obecnie 4.1.1.

Otwieramy panel Katalog VO: menu Ustawienia -> Katalog -> Katalog VO.

Klikamy Dodaj i obok przycisku Według nazwy wpisujemy symbol katalogu III/215. Klikamy przycisk Według nazwy, po chwili pojawia się na liście jedna pozycja:

Zaznaczamy ją i klikamy Wybierz katalog. W następnym oknie ustawiamy Domyślny zasięg na 20, Typ obiektu na Mgławice jasne, Domyślny rozmiar na 600 sekund, tak jak na obrazie poniżej:

Po czym klikamy przycisk Pobierz katalog. Po pobraniu katalogu okienko zamyka się. Upewniamy się, że w zakładce Katalog VO obok pozycji 7th Catalog of Galactic Wolf-Rayet kulka jest zielona. Jeśli jest czerwona, to ją klikamy. I klikamy OK. Na mapie powinny się pojawić obiekty WR, a w wyszukiwarce powinno dać się je wyszukiwać. Należy przybliżyć nieco mapę, bo przy znacznym oddaleniu obiekty będą wyłączone. Jeśli chwilowo nie chcemy wyświetlać obiektów z tego katalogu w okienku Katalog VO trzeba kliknąć zieloną kulkę tak, żeby zmieniła się na czerwoną - wtedy wyłączamy wyświetlanie danego katalogu. 

[Karol_C]

@jolo dzięki, tylko co mam wpisać w "Według nazwy" bo tych WR jest od groma .... To co pobrałem nie pokazuje WR 134

[Jacek E.]

30 minut temu, Karol_C napisał:

@jolo dzięki, tylko co mam wpisać w "Według nazwy" bo tych WR jest od groma .... To co pobrałem nie pokazuje WR 134

[Karol_C]

Nie wiem co ale coś robię źle  

[jolo]

2 godziny temu, Karol_C napisał:

Nie wiem co ale coś robię źle  

W to pole do szukania trzeba wpisać najlepiej symbol katalogu - w tym przypadku to będzie  III/215 . 

[Ekolog]

Gwiazdy Wolfa-Rayeta są niezwykle gorące (20000 - 210000 K.) o widmach wykazujących wyraźne, szerokie linie emisyjne zjonizowanego helu i wysoko zjonizowanego azotu lub węgla.
Widma te wskazują na bardzo wysoką zawartość pierwiastków ciężkich na powierzchni, zubożenie w wodór i silne wiatry gwiazdowe.

To masywne gwiazdy, które całkowicie utraciły swój zewnętrzny wodór i spalają hel lub cięższe pierwiastki w jądrze.
Zanim wybuchną jako supernowe wyrzucają przez jakiś czas ogromne porcje gazu i pyłu który widać w kosmosie otaczającym gwiazdę.

WR 124 ma masę 30 razy większą od masy Słońca.
Świecąca, gorąca gwiazda Wolf-Rayet 124 (WR 124) jest widoczna w centrum złożonego obrazu NASA/ESA/CSA James Webb Space Telescope łączącego bliską podczerwień i średnią podczerwień.
Gwiazda wykazuje charakterystyczne skoki dyfrakcyjne kamery bliskiej podczerwieni Webba (NIRCam), spowodowane fizyczną strukturą samego teleskopu.
NIRCam skutecznie równoważy jasność gwiazdy z otaczającym ją słabszym gazem i pyłem, podczas gdy Webb's Mid-Infrared Instrument (MIRI) ujawnia strukturę mgławicy.
Gwiazdy i galaktyki tła wypełniają pole widzenia i zerkają przez mgławicę gazu i pyłu, który został wyrzucony ze starzejącej się masywnej gwiazdy.
W strukturze mgławicy można odczytać historię wcześniejszych epizodów utraty masy przez gwiazdę.
Zamiast gładkich skorup, mgławica powstała z przypadkowych, asymetrycznych wyrzutów.
Jasne kępy gazu i pyłu wyglądają jak kijanki płynące w kierunku gwiazdy, z ogonami wyrzucanymi za siebie przez wiatr gwiezdny.

Nie jest pewne czy pozostanie po takiej gwieździe czarna dziura czy gwiazda neutronowa ale wzięta pod lupę tak jak opisana wyżej
da ludzkości szansę przebadania (wreszcie) zjawiska supernowej przez aparaturę specjalnie wycelowaną w nią (w pewnym sensie włącznie z neutrinami).

Inspiracja:
Świat Nauki 7/2023; Wikipedia angielska; NASA.gov; i inne.

Siema
Wszystkie wszechświaty są wieczne