Skocz do zawartości

Superthin galaxies


lukost

Rekomendowane odpowiedzi

Super. Uwielbiam galaktyki. Z wymienionych przez ciebie widziałem jak dotąd NGC100 i 522. NGC 891 równie często gości w okularach mojego teleskopu co M81/82. To piękna galaktyka ale lubi ciemność. Nie wiem dlaczego, ale lubię ją oglądać w dużych źrenicach 4-5mm. Czekam na dalszą część.

  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

UGC 711 to kres możliwości - nie tyle mojego teleskopu, lecz nieba. Tym razem IC 1613 wyskoczyła bez większego oporu, ale z ugiecem mordowałem się dobry kwadrans. Raptem kilka razy coś tam zerkaniem mignęło, tuż obok gwiazdki 14.2mag. Ależ to ulotne jest... 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W dniu 30.10.2019 o 23:56, lukost napisał:

Jeśli macie pomysły na kolejne "iglaste" wyzwania na jesiennym niebie, wpisujcie je proszę tym wątku. Chętnie skorzystam z podpowiedzi.  

 

To może jescze Hickson 37 i IC 2449 w Raku. Zima już tuż tuż ;)

Wogóle fajny projekt obserwacyjny wybrałeś. Też lubie takie igełki. To wdzięczne obiekty do obserwacji i szkicowania. Jak tylko ta cholerna mgła opadnie spróbuję Ugca 711 w 16".

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

To ja podsunę może galaktykę PGC 70708 w Rybach (w parze z NGC 7518), którą udało mi się zmęczyć parę lat temu w 12" oraz UGC 12281 w Pegazie, której nie udało mi się dostrzec podczas dwóch prób.
Z tego co zapisałem, już NGC 7518 okazała się być obiektem bardzo słabym, choć pewnym i ewidentnym. Sama Igła PGC 70708 padła dopiero za trzecim podejściem i to jedynie "widać było momentami światło w okolicy jądra, idealnie tam, gdzie miało świecić." Może 14" pokaże coś więcej.

Lukost, z Twojego opisu widoczności UGC 1281 w Trójkącie, wnioskuje, że gdzieś tuż obok powinna była świecić PGC 6700. W 12" pojawiała się jako gwiazdopodobna plamka, UGC 1281 zaś nie była widoczna u mnie przez sto procent czasu zerkania. No i również mam, że igła z Trójkąta była (zdecydowanie) trudniejsza od NGC 100, mimo że ta druga ma niższą jasność wizualną - obie galaktyki widziałem minimum dwa razy, przy czym za drugim razem podczas tej samej sesji, w tych samych warunkach. Co do NGC 973 (razem z IC 1815), to mnie również bardzo się podobała.

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W dniu 31.10.2019 o 00:36, Szarlej napisał:

Alvin Huey (faintfuzzies.com) popełnił kiedyś poradnik "Flat Galaxies", który mam wydrukowany i pewnie niedługo wreszcie z niego skorzystam. Co prawda - jak pisze autor - większość z ujętych w nim obiektów wymaga lustra od 16" wzwyż, ale z tymi jaśniejszymi można spróbować powalczyć. 

Również wydrukowałem sobie to zestawienie. Sporo ich, ale większość będzie chyba poza zasięgiem mojej czternastki. Niemniej, kilkanaście celów z nieba zimowego wygląda zachęcająco. O ile prognozy się sprawdzą, w nocy z czwartku na piątek po zachodzie Księżyca znów spróbuję cosik podziałać w temacie. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli któryś z szanownych kolegów obserwatorów mieszkających na Podhalu wybrał się na naprawdę wysoko położoną miejscówkę ? taki Kasprowy czy choćby Przełęcz nad Łapszanką ? wygrał. Nie pamiętam, kiedy ostatnio niebo było aż tak dobre. Stop, poprawka ? genialne było chwilami, bo wyjechałem jednak ciut za nisko. Na Domańskim Wierchu, czyli siedmiuset pięćdziesięciu metrach npm przewalały się jeszcze tumany mgły, a zasięg gołooczny oscylował cyklicznie od 1 do 7 magnitudo. Niżej było totalne mleko, a w drodze powrotnej zdarzały się odcinki trasy, gdy musiałem opuścić szybę i szukać pobocza, nie widząc, gdzie kończy się asfalt. Mgła gęsta jak śmietana całkowicie wycięła LP w promieniu pewnie kilkunastu, jeśli nie kilkudziesięciu kilometrów. Obserwowałem pośrodku niczego, a jedyną oznaką istnienia cywilizacji ? prócz zaparkowanego obok auta ? były dwie odlegle, oświetlone na czerwono wieże telekomunikacyjne. Przed obserwacjami miałem okazję spojrzeć na zachód mocno już spuchniętego Księżyca, podświetlającego rozpostarte niżej morze mgieł. Powiem tak ? to jeden z tych widoków, które zapamiętam na długo.
Sesja była krótka (nieco ponad godzinka), bo rosiło, szroniło i zamarzało wszystko ? szukacz, lusterko wtórne, okulary, ale za to intensywna jak rzadko kiedy. Znów dane mi było delektować się wyraźnym, seledynowym zabarwieniem domkniętej pętli Messiera 42, podziwiać fotograficzny wręcz obraz Kalifornii i Końskiego Łba (no dobra, to były takie nieco kiepściejsze i czarno ? białe fotki ? ) czy łuskać strukturę planetarnego Eskimosa. W przypadku tego ostatniego, przy pow. bliskim 500x (Pentax XL 7 mm plus barlow 2,25x) oczywiste stały się niejednorodności we wnętrzu ? a konkretnie zanurzony w mgławicowości, jaśniejszy wewnętrzny pierścień, okalający gwiazdkę centralną.  
Głównym celem wypadu były jednak galaktyczki z rodzaju superthin, przy czym tym razem urobek jest raczej skromny, bo do listy zdobyczy mogę dopisać jedynie dwie sztuki:
- NGC 2424 w Rysiu (3.8x0.5?, 13.6mag) ? dość jasna i oczywista, z wyraźnie zaznaczonym pojaśnieniem w części centralnej (przez co wydaje się nieco pękata), tuż obok słabej gwiazdki 11 mag; w tym samym polu widzenia APM-a 12.5 mm, absolutnie na ?styk? udało się zmieścić kulistą NGC 2419, czyli Międzygalaktycznego Wędrowca. Kapitalny kadr!
- NGC 2357 w Bliźniętach (1.7x0.3?, 14mag) ? trudniejsza, znacznie bardziej ulotna, ale i dalece bardziej ?iglasta? od poprzedniczki ? przepiękna! Najlepszy widok w Pentaxie 7 mm (pow. ponad 200x); starhopping w jej kierunku warto zacząć od charakterystycznej ?podkówki? z jasnych gwiazdek, zlokalizowanej w pobliżu ? Gem (Wasat), bo tam natkniemy się na NGC 2392, czyli wspomnianego już Eskimosa.
    
Kurczę, gdyby pogoda się utrzymała, to będzie powtórka. I neważne, że Łysy schowa się dopiero przez trzecią?  

  • Like 9
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

A idź w czorty. Żeby tak kopać leżącego... :bash:

Ale tak, pamiętam taką noc na Mazurach w 2011 roku chyba. Moja kobieta wyciągnęła z łatwością 7.2 mag (ja nieco mniej bo ślepy jestem).

I pamiętam taką noc podczas wejścia na Pico de Aneto gdzie chmury odcięły całe okoliczne LP i nie wiedziałem czy patrzeć pod nogi czy w niebo...

And12, GSO 30mm, Hyperion 13mm, 8mm, Baader OIII 2", SW UHC 2"

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

No to ciąg dalszy, choć dziś było nader skromnie (słabe warunki, bo wilgoć w powietrzu, rozpraszająca LP - im niżej tym gorzej),  a i troszkę spóźniłem się na Pegaza, który nurkował już  w stronę horyzontu. 

Nie udało się z UGC 11964 (14.5mag, 1.9x0.1'), za to pobliska NGC 7421 (12.7 mag, 3.4x1.1') okazała się całkiem ładna - wydłużona i "doklejona" do gwiazdki. Myślę, że w lepszych warunkach i/lub większym lustrze musi to być naprawdę niezły duet. 

Podobnie, poległem na UGC 12281 (14.8mag, 3.4x0.2'), choć momentami miałem wrażenie, że w okularze (Pentax 7 mm) majaczy mi coś bardzo, bardzo ulotnego; po powrocie do domu i sprawdzeniu na sky-map.org lokalizacji galaktyki wychodzi, że majaki wylazły we właściwym miejscu, czyli tuż obok dwóch gwiazdek 14-15mag; cel zdecydowanie do powtórki - przy lepszym niebie na pewno będzie w zasięgu.

A co się udało? Ano, z nowości wpadła UGC 433 w Andromedzie (14.6mag, 1.9x0.4'), która wisiała wysoko, blisko zenitu i ładnie zaprezentowała się zarówno przy pow. 200x w Pentaxie 7 mm, jak i APMie 12.5 mm. W jej przypadku iglasty kształt jest oczywisty, a świetlista szrama - choć wymaga zastosowania techniki zerkania - trudna nie jest.

Wróciłem też do NGC 100 w Rybach i NGC 1560 w Żyrafie, ale to w lustrze 350 mm obiekty banalne. 

  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dziś zaliczyłem powtórkę, przy znacznie lepszych warunkach. I tak:

- co do UGC 11964 nadal nie mam pewności. Chyba coś tam wyskakiwało, ale z naciskiem na chyba. Tuż obok galaktyki świecą jakieś słabe gwiazdki (ok. 16.5mag)  i nie wiem, czy nie pomyliłem ich widmowego blasku ze światłem ugieca... Obiekt zdecydowanie do powtórki. 

- UGC 12281 - dopisana do kolekcji! Dziś dokładnie wiedziałem, gdzie jej szukać - i pokazała się, taka pionowa, ulotna szrama, tuż obok gwiazdki 15mag. Musiałem się posiłkować zerkaniem, ale były takie chwile, że widziałem ją przez kilka sekund z rzędu. Na ten moment to był limit mojego nieba, oczu i sprzętu.

- również na granicy możliwości znalazł się duecik NGC 7518 (1.4x1', 13.4mag) - mała, owalna mgiełka, dość słaba, ale przy pow. ok. 200x oczywista, bez żadnego możliwego do wyłapania detalu oraz przyczajona tuż nad nią, jeszcze słabsza UGC 12423 (14.5mag, 3.6'x30"), obie w Rybach. Nawigując w ich kierunku, zahaczyłem o stadko engieców 7499/7501/7503. Straszne to maleństwa (wszystkie poniżej minuty kątowej), a i jasnością nie grzeszą (ok. 13 mag z hakiem). 

Odtrutką na te słabizny okazała się  NGC 7479, z wyraźnie zarysowaną poprzeczką i znacznie słabszymi ramionami spiralnymi, a w zasadzie ich zaczątkami, przez co obiekt przypominał taką niedorobioną literę "S". 

Na koniec sesji zawędrowałem do Żyrafy, gdzie trafiłem na UGC 3697, nazywaną Integral Sign (13.5mag, 3.5'x19"). Ta to dopiero jest cieniutka i o dziwo stosunkowo wyraźna. Zakrzywionych końcówek, którym galaktyka zawdzięcza swą nazwę nie byłem w stanie dostrzec. W polu widzenia okularu 7 mm zmieściła się za to owalna UGC 3714 (znacznie bardziej wyrazista). Tą parkę kiedyś już widziałem, ale chyba dość dawno. Starhopping w jej kierunku jest wyjątkowo upierdliwy, wobec braku jasnych gwiazd odniesienia. 

Tuż przed zwinięciem się z miejscówki próbowałem sił w starciu z Palomarem 1. Jak tak paczam teraz na sky-map.org to wychodzi na to, że słabiutkie, owalne pojaśnienie tła wyskoczyło we właściwym miejscu, czyli obok takiego trójkącika ułożonego z dwóch słabszych gwiazdek (ok. 13.5mag) i jednej jaśniejszej (11 magnitudo z hakiem),

Każdorazowo w użyciu był Pentax XL 7 mm, prócz Palomarka, który poddał się w APMie 12.5 mm. 

PS @Damian P., PGC 6700 faktycznie widać, tuż obok UGC 1281. Nie jest bardzo trudna - taka gwiazdopodobna, rozmyta kropeczka. Dzięki za zwrócenie na nią mojej uwagi. 

Obiektów wpadło stosunkowo niewiele (oprócz wymienionych jeszcze klika galaktycznych zgrupowań), ale za to dość wymagających. Każdemu z nich poświęciłem minimum 10 minut.

  • Like 4
  • Thanks 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Po ostatniej sesji do kolekcji mogę dopisać jedną, ale za to bardzo efektowną zdobycz - NGC 3432 w Małym Lwie (11.3mag, 6.6x1.6'). Ta galaktyka jest po prostu kapitalna - jasna i całkiem spora, więc nie było problemu z jej namierzeniem mimo jeszcze dość niskiego położenia nad horyzontem (jej czas nadejdzie późną zimą). W obrębie mocno wydłużonego, świetlistego pasma, w zasadzie dotykając go, świeci kilka całkiem wyraźnych gwiazdek tła, o dość zbliżonej jasności, ułożonych w kształt trójkącika. Z danych na sky-map.org wynika, że mają po 14mag z hakiem. Piękny kadr, szczególnie przy pow. ponad 200x (Pentax XL 7 mm). Przylegającej do 3432, malutkiej PGC 32617 (alias UGC 5983) nie byłem w stanie zidentyfikować, ale będę jeszcze próbował, gdy ten duet wzniesie się na przyzwoitą wysokość. Całość jest skatalogowana jako Arp 206.  

Po niecałym roku wróciłem też do IC 2233 w Rysiu, ostatnio oglądanej przeze mnie wiosną, a opisanej w ramach Obiektu Tygodnia. Co tu dużo mówić - jest warta tego, by odwiedzać ją jak najczęściej.

Podjąłem też próbę zaliczenia NGC 3245A w Małym Lwie (14.9mag, 4.2x0.4'), ale bez powodzenia - była jeszcze zbyt nisko. Pobliska NGC 3245 (10.8mag, 3.2x1.8') wyskoczyła bez najmniejszego problemu, ale specjalnie efektowna się nie okazała - ot, całkiem jasna plamka, rozciągnięta, o nieco eliptycznym kształcie, bez widocznego detalu.   

Kilka iglastych celów czekało jeszcze w Lwie, ale się nie doczekało.  Zanim Lew się podniósł nadeszły chmury, które definitywnie przekreśliły sens dalszych obserwacji. 

  • Like 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wczoraj widziałem NGC 2357 w Bliźniętach. W moim 12" początkowo nie było nic, ale po upływie chwili zaczęła się materializować cieniutka, bardzo przyjemnie subtelna igła. Z każdą chwilą była widoczna coraz częściej, stając się obiektem pewnym, choć wciąż dość ulotnym. Świetny cel.

  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Po późnonocno/wczesnoporannych, piątkowych łowach do kolekcji mogę dopisać:

- UGC 5459 w Wielkiej Niedźwiedzicy (13.2mag, 4.7x0.7') - długa, dość jasna, przylegająca ściśle do gwiazdki; obok świecącą trzy kolejne gwiazdy, a całość układa się w kształt rombu; kapitalny kadr! Wymagane spore powiększenie - 200x jest w sam raz,

- NGC 4157 w Wielkiej Niedźwiedzicy (12.2mag, 7.7x1.3') - prawdziwa perełka, jasna, mocno rozciągła, z nieco intensywniej zaznaczoną częścią centralną; przypomina wspaniałą NGC 4244 w Psach Gończych, lecz w nieco mniejszej skali; zdecydowanie warta uwagi, nawet w mniejszych aperturach powinna wywołać efekt wow ;)

- wspomnianą w poprzednim poście NGC 3245A w Małym Lwie - strasznie ulotna, widoczna wyłącznie zerkaniem, to limit jeśli chodzi o moje niebo, sprzęt i umiejętności,

Prócz nich dorwałem NGC 3279, 3454 i 3501 w Lwie. Wszystkie są dość słabe, ale i tak o niebo łatwiejsze od 3245A; w przypadku 3454 w polu widzenia mamy bonus w postaci owalnej NGC 3455, z kolei 3501 towarzyszy NGC 3507.

Nie udało się dostrzec UGC 5495 w Lwie (14 3mag, 3x0.3'), ale podszedłem do niej koło 4 nad ranem, pod sam koniec sesji, gdy zmęczenie brało już górę, a mróz zmuszał do odwrotu. Z tego powodu odpuściłem też NGC 3044 i 3365 w Sekstansie. Zacznę od nich kolejne obserwy, bo obie są dość jasne i spore, więc wyglądają na łakome kąski. ;)

  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

15 minut temu, lukost napisał:

Po późnonocno/wczesnoporannych, piątkowych łowach do kolekcji mogę dopisać:

- UGC 5459 w Wielkiej Niedźwiedzicy (4.7x0.7') - długa, dość jasna, przylegająca ściśle do gwiazdki; obok świecącą trzy kolejne gwiazdy, a całość układa się w kształt rombu; kapitalny kadr!

O! Ładniusia, wpisałem do złapania kamerką :)

UGC.thumb.JPG.4a1be6842219048b57235245d23d7772.JPG

UGC1.thumb.JPG.02e03f22846243e0649bbfbfe64d1dca.JPG

Serdecznie pozdrawiam i kryształowego nieba życzę - Jacek  ?
TS T APO 90/600 z TSFLAT2 + Samyang 135 f2 ED z QHY183C + AS 60/240 z RC IMX290M + Canon 550D - sadzane na ZEQ25GT + Nikon 12x50 EX do podglądania.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc później...

Do listy dopisuję NGC 3044 w Sekstancie - dość jasną (11.8mag) i sporą (4.7x0.7') spiralkę z poprzeczką. Świetnie widać ją nawet na moim spaskudzonym przez LP niebie. Najwygodniej nawigować od strony Hydry. W powiększeniu nieco ponad 100x w okularze pojawia się wąska, lecz wyraźnie zarysowana szrama. Żadne zerkanie i inne kombinacje nie są potrzebne, bo ma całkiem sporą jasność powierzchniową. Polecam. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc później...

Pora na małą aktualizację. Tydzień temu, podczas nocki z nadzwyczaj dobrą przejrzystością (napływ arktycznego powietrza) wycelowałem Taurusa (350/1500) wysoko, mierząc w Wielkiego Misia, Psy Gończe i Warkocz Bereniki. Do listy zdobyczy mogę dopisać:

- NGC 4157 (UMa, 7.7x1.3', 12.2 mag) - piękna!, duża, jasna, z nieco bardziej zaznaczonym centrum, w ciekawym gwiazdowym otoczeniu, przypomina nieco engieca 4244, tylko w mniejszej skali

- NGC 5526 (UMa, 1.9x0.2', 14.3mag) - trudna, widoczna zerkaniem (Pentax 7 mm), niewielka i mocno ulotna 

- NGC 4183 (CVn, 6.3x0.8', 12,9mag) - śliczna!, widoczna już w Meade 26 mm jako jasny przecineczek, jednak najlepszy widok zanotowałem w APMie 12.5 mm, który pozwolił dostrzec dość słabą gwiazdkę, przebłyskującą co chwilę na tle galaktyki

- NGC 5023 (CVn, 6.7x0.7', 12.9mag) - niezbyt łatwa, ale po dłuższej chwili wpatrywania się dość oczywista (APM 12.5 mm); jakby nie patrzeć, była tylko dość jednorodną świetlistą smużką

- NGC 5229 (CVn, 3.8x0.5', 14.3mag) - trudna, mocno ulotna, bez detalu - przyzwoicie pokazał ją dopiero Pentax 7 mm, generujący pow. ponad 200x

Porażkę zaliczyłem w starciu z UGC 7321 (Com, 5.5x0.3', 14.2mag); wydawało mi się kilkakrotnie, że coś tam mignęło w okularze, ale to za mało, by mieć pewność. Obiekt do powtórki.

To tyle. Reszta czasu zeszła na macanie planetarnych Abelli, ale nie trwało to zbyt długo, bo ziąb był okrutny. No cóż, coś za coś. 

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ależ ten ugiec 7321 jest francowaty. Poświęciłem tej galaktyce dobry kwadrans, z mocno niepewnym skutkiem. Niby była, tak na granicy percepcji, mówiąc: "Hej, zaraz się pojawię". No więc brałem głęboki wdech, zmieniałem pozycję gałki ocznej względem soczewki, a ona znikała - ot, taka zabawa w kotka i myszkę. Inna sprawa, że warunki były dość słabe - nienajlepsza przejrzystość plus LP, które wzmaga się zdecydowanie po opadach śniegu. W użyciu były Pentax 7 mm i APM 12.5 mm; nieco lepiej sprawdzał się ten pierwszy. Wychodzi na to, że ten obiekt jest graniczny pod moim niebem. W sumie to niezły czelendż dla nastocalowych luster. Ktoś podejmie wyzwanie?

  • Like 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

 

Wygląda kusząco, ale jeśli w 14" było niepewnie, to w 12" nie mam sensu chyba próbować. Wczoraj za to udało mi się złowić - nieco mniej iglastą, ale też fajną - galaktykę MCG-01-24-001 w Hydrze. Początkowo trudna, ale z czasem coraz bardziej stawała się oczywista, jawiąc się jako przyklejona do gwiazdy 9 wielkości, podłużna poświata. Teraz zobaczyłem, że widnieje ona również jako PGC 25886.
Z innych galaktyk, podobnych do UGC 7321, mam na liście z tamtego roku UGC 3326 w Żyrafie. Jest podobnie bardzo cienka i długa. Pamiętam, że raz jej szukałem, ale chyba dobrze nie namierzyłem, w każdym razie może być dla mnie nieosiągalna. W nagrodę odnalazłem wtedy w Żyrafie PGC 16052, całkiem odmienną, okrągłą, niby zwykłą, ale fajnie ulokowaną, zaraz za rzędem pięciu gwiazd, tworząc tym samym szósty segment jakby węża. Na tamtej liście mam jeszcze kilka igiełek do sprawdzenia.

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

10 godzin temu, lukost napisał:

Ależ ten ugiec 7321 jest francowaty. Poświęciłem tej galaktyce dobry kwadrans, z mocno niepewnym skutkiem. Niby była, tak na granicy percepcji, mówiąc: "Hej, zaraz się pojawię". No więc brałem głęboki wdech, zmieniałem pozycję gałki ocznej względem soczewki, a ona znikała - ot, taka zabawa w kotka i myszkę. Inna sprawa, że warunki były dość słabe - nienajlepsza przejrzystość plus LP, które wzmaga się zdecydowanie po opadach śniegu. W użyciu były Pentax 7 mm i APM 12.5 mm; nieco lepiej sprawdzał się ten pierwszy. Wychodzi na to, że ten obiekt jest graniczny pod moim niebem. W sumie to niezły czelendż dla nastocalowych luster. Ktoś podejmie wyzwanie?

Z tym śniegiem miałem podobnie podczas ostatniego wypadu w góry. Napadało może z centymetr i łuny porobiły się dwa razy większe. Dlatego dziś wypad na niziny i rzucę okiem ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pojechałem wczoraj na obserwacje obczaić nową miejscówkę. Mapa LP podaje 21.62mag, a na południu jest 15 km lasu,  mimo to łuna od Opola była dość spora. Wogóle napradę ciemne były okolice zenitu i w dodatku bardzo przejrzyste jak na niziny. Ale co do UGC 7321. Zostawiłem ją sobie na koniec sesji , na moment górowania. Byłem już po 2 godzinach wyłapywania słabych, spiralnych struktur, także zerkanie opanowane do perfekcji. W okularze przeglądowym ES24mm 68stopni widoczna zerkaniem przez około 50% czasu jako cieniutka szrama światła. To jest dopiero Igła, przy niej NGC 4565, to gruba berta ;)

Szukałem najlepszego okularu i źrenicy dla tego obiektu i znów musiałem się przeprosić z orciakiem BCO 18mm, (źrenica 4mm). Były momenty, gdy widziałem ją prawie na wprost. Gdy zwiększałem powiększenie igiełka rozpływała w czerni Kosmosu i stawała się bardzo trudna. Wizualnie piękny obiekt. Myślę, że robotę zrobiło tu dość przejrzyste niebo i spora źrenica wyjściowa.

Edytowane przez MichalKaczan
  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

11 godzin temu, MichalKaczan napisał:

 

Szukałem najlepszego okularu i źrenicy dla tego obiektu i znów musiałem się przeprosić z orciakiem BCO 18mm, (źrenica 4mm). Były momenty, gdy widziałem ją prawie na wprost. Gdy zwiększałem powiększenie igiełka rozpływała w czerni Kosmosu i stawała się bardzo trudna. Wizualnie piękny obiekt. Myślę, że robotę zrobiło tu dość przejrzyste niebo i spora źrenica wyjściowa.

Czyli tu zrobiłem błąd - od razu ładowałem wyższe powerki, a jej trzeba większej źrenicy. To wszystko jasne. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No i mam ją. Tak jak sugerował @MichalKaczan, zbyt mała źrenica skutkowała rozpłynieciem się galaktyczki. Wystarczyło jednak użyć 18 mm (w 26 mm było już zbyt jasne tło), by zerkaniem dopaść tą ulotna smużkę. Pomogło też zniknięcie pokrywy śnieżnej, która wzmagała LP. Niemniej, to i tak granice wydolności nieba na mojej miejscówce. 

PS Złapałem też inny, mocno interesujący, a kompletnie nowy i nieznany mi galaktyczny kadr, ale zanim zdradzę co to, muszę wpierw pomyśleć, czy nie zrobić z tego Obiektu Tygodnia. ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić obrazków. Dodaj lub załącz obrazki z adresu URL.

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)