Skocz do zawartości

Z achromatem 120/1000 na Księżyc


Przemek_K

Rekomendowane odpowiedzi

Spokojnie, przyjdzie na wszystko czas ;) Żeby jeszcze pogoda dopisywała to łatwiej by było zgrać wszystkie czynniki i wystawiać sprzęt choć na krótkie obserwacje. Tymczasem trzeba się trochę rozeznać lepiej w topografii Księżyca. Fajnie temat opisuje D. Levy w książce "NIEBO, Poradnik uzytkownika" w dziale Księżyc dzień po dniu.

Przy okazji, ma ktoś doświadczenie z ESami 8,8 albo 11mm 82* ? Zastanawiam się czy nie szarpnąć się jednak na któryś z tych okularów, z takim polem widoki Łysego przy metrowej ogniskowej muszą być niesamowite...

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

A miałeś okazję porównać bezpośrednio ten refraktor z Makiem 127 ? Chodzi mi o wrażenie większej kulistości / przestrzenności Księżyca i planet w refraktorze, pomijamy wady optyczne i nasadki bino. Czy w Makach / SCT faktycznie ten obraz jest bardziej płaski i jest to ewidentne w bezpośrednim porównaniu?

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Bezpośrednio z żadnym makiem nie miałem porównania sctricte Mak vs soczewka (oprócz jednej sytuacji Mak 150 vs ED 100 ale to były kiepskie warunki i planety nic nie pokazały) jednak wychowałem się na makach 127 a potem na 150. Jedno powiem, jeszcze nie widziałem lepszego Jowisza niż z Maka 150 z bino a patrzyłem już sporą ilością popularnego sprzętu na niego.

Co do "kulek" w soczewkach to moim osobistym zdaniem puste frazesy, podobne do "detalu co nie miara" czy "przez soczewkę obraz wydaje się większy niż z lustra przy tym samym powiększeniu" itp. bzdury. Samemu czasem zdarza mi się tak powiedzieć o ilości detalu ale nie ma  to żadnej wartości tak jak i opowieści o kulkach z soczewek. Jeszcze bym zrozumiał gdyby to były chociaż obserwacje bino ale jednym okiem obserwowana planeta i pisanie "łooo prawdziwe wrażenie 3D, kula a nie placek jak w Newtonie czy Maku", wywołuje u mnie uśmiech politowania. Możesz przejrzeć temat o ED 100 na AM, tam pełno powtarzanych wkoło frazesów. Chyba, że chodzi ludziom o to, że tarcza jest ostro odcięta od czarnego tła bo faktycznie Newton trochę gorzej rysuje krawędź tarczy a makowi wiele nie brakuje do soczewki.

Jeśli chcesz doświadczyć prawdziwego upgrade'u widoków na US to kup nasadkę bino, skracaj tubę i ciesz się widokami o jakich nie śniłeś. O wrażeniu większych obrazów można tylko powiedzieć w przypadku bino bo z nim faktycznie obraz wydaje się może nie większy, ale jest "łatwiejszy" w odbiorze w takim stopniu, że żeby uzyskać podobną łatwość w obserwacji US jednym okiem musiałbyś zwiększyć power o 30% :) Zwyczajnie obserwacje obojgiem oczu są naturalne i już nigdy nie wrócisz do obserwacji US mono.

Z SCT to miałem do czynienia tylko z 9.25" i 5" z czego tylko 9.25" oglądałem dość długo Jowisza w Bieszczadach w bino. Nie powalił mnie bo była straszna wilgoć, kiepskie warunki jednym słowem + co chwilę kręcący się zlotowicze przed korektorem co dodatkowo wprowadzało turbulencje ;) Także, z SCT mam małe doświadczenie na US.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

2 godziny temu, prestoneq napisał:

W refraktorach nie ma przysłony od lusterka wtórnego, przy obserwacjach księżyca to widać no i ogólnie najmniejsze syfki na okularach też.

No i polecam tą stronę:

https://svs.gsfc.nasa.gov/4442

Dzięki za link :)

Godzinę temu, lolak89 napisał:

Bezpośrednio z żadnym makiem nie miałem porównania sctricte Mak vs soczewka (oprócz jednej sytuacji Mak 150 vs ED 100 ale to były kiepskie warunki i planety nic nie pokazały) jednak wychowałem się na makach 127 a potem na 150. Jedno powiem, jeszcze nie widziałem lepszego Jowisza niż z Maka 150 z bino a patrzyłem już sporą ilością popularnego sprzętu na niego.

Co do "kulek" w soczewkach to moim osobistym zdaniem puste frazesy, podobne do "detalu co nie miara" czy "przez soczewkę obraz wydaje się większy niż z lustra przy tym samym powiększeniu" itp. bzdury. Samemu czasem zdarza mi się tak powiedzieć o ilości detalu ale nie ma  to żadnej wartości tak jak i opowieści o kulkach z soczewek. Jeszcze bym zrozumiał gdyby to były chociaż obserwacje bino ale jednym okiem obserwowana planeta i pisanie "łooo prawdziwe wrażenie 3D, kula a nie placek jak w Newtonie czy Maku", wywołuje u mnie uśmiech politowania. Możesz przejrzeć temat o ED 100 na AM, tam pełno powtarzanych wkoło frazesów. Chyba, że chodzi ludziom o to, że tarcza jest ostro odcięta od czarnego tła bo faktycznie Newton trochę gorzej rysuje krawędź tarczy a makowi wiele nie brakuje do soczewki.

Jeśli chcesz doświadczyć prawdziwego upgrade'u widoków na US to kup nasadkę bino, skracaj tubę i ciesz się widokami o jakich nie śniłeś. O wrażeniu większych obrazów można tylko powiedzieć w przypadku bino bo z nim faktycznie obraz wydaje się może nie większy, ale jest "łatwiejszy" w odbiorze w takim stopniu, że żeby uzyskać podobną łatwość w obserwacji US jednym okiem musiałbyś zwiększyć power o 30% :) Zwyczajnie obserwacje obojgiem oczu są naturalne i już nigdy nie wrócisz do obserwacji US mono.

Z SCT to miałem do czynienia tylko z 9.25" i 5" z czego tylko 9.25" oglądałem dość długo Jowisza w Bieszczadach w bino. Nie powalił mnie bo była straszna wilgoć, kiepskie warunki jednym słowem + co chwilę kręcący się zlotowicze przed korektorem co dodatkowo wprowadzało turbulencje ;) Także, z SCT mam małe doświadczenie na US.

Dzięki za opinię. W bino na razie nie mam zamiaru się bawić, to jest zbyt złożony temat, problemy z ostrością, ograniczenia dla szerokokątnych okularów, opinie o podwójnym widzeniu itp. Jako osoba z jednym okiem dominującym i silniejszym też mógłbym mieć z tym problemy. Zainwestuję w dobry okular, taki ES 8,8 z 82* polem korci, widok całej tarczy ze sporym zapasem przy 114x... muszę to zobaczyć :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ja już od wielu lat obserwuję zestawem Mak127 z bino od WO gdzie są okularki 20mm 66st., powiększenie wynikowe jest gdzieś  100x może 110x bo tarczka księżyca i słońca wychodzi z minimalnym zapasem, nie dodaję barlowa zestawowego bo uważam że tak jest idealnie z ostrością i powiększeniem. Stronka którą podałem jest kapitalna, pokazuje z dużą jakością idealnie grę światłocienia co godzinę, dodatkowo obserwacje przy księżycu pow. 90% mają swój urok, wtedy widać te kapitalne kratery ustawione bocznie chociażby teraz widoczny piękny jak zawsze Eddington, czy położone poniżej bliźniacze Cardanus i Krafft.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 4 tygodnie później...

  Pogodny dzień dawał wielką nadzieję na wieczorną sesyjkę z Księżycem ale oczywiście za dobrze by było ? rzut okiem na sat24 i już było jasne, że szału nie będzie. Z zachodu grzały chmury, na niebie jakaś mleczna ?folia?. Ale ok, przed 17tą widać było Łysego, rozłożyłem sprzęt i do dzieła. Przy totalnym braku pogody na obserwacje w ostatnim czasie to i tak święto, chociaż mały klocek do naszych księżycowych inspiracji na forum.

Fotka z początku sesji, SL1000 ze statywu, manual, iso400, x50:

DSCF5704.thumb.JPG.3600a9bc34d4819494a1256f237500da.JPG

Zakupiłem niedawno nowy okular, ES 8,8 ? 82*, musiałem koniecznie go sprawdzić ze swoim achromatem 120/1000. Cudów się nie spodziewałem przy takiej pogodzie ale do rzeczy: okular z tym sprzętem daje powiększenie 114x, źrenica 1,06mm. Ogromne pole powinno więc zmieścić cały Księżyc z małym zapasem. Wyostrzyłem obraz i faktycznie, widok wielkiej tarczy mieszczącej się w polu okularu robił wrażenie ale ciężko było ustawić ostrość, obraz dość mocno falował.

Krawędź tarczy była jakaś taka nieostra, pewnie przez to mleko na niebie, próbowałem kilka razy wyostrzyć obraz ale nic to nie dało. Aberracja na podobnym poziomie co z okularami GSO ale sam obraz tarczy za mocno już dawał po oku, wkręciłem filtr szary ND 0,9 i od razu inna bajka, zrobiło się przyjemnie dla oka z wysokim kontrastem i czarnymi cieniami. Gapiłem się tak w okular dość długo rozglądając się po całej tarczy wzdłuż terminatora. Na początku nie mogłem załapać wygodnej pozycji patrzenia ale szybko przyzwyczaiłem oko do nowego okularu, jak już się dobrze ustawi to pozostaje tylko podziwiać widoki w szerokim polu. Bałem się problemów z osiowością patrzenia ale jest ok, trochę nawet lepiej niż GSO 20mm z barlowem 2x, wrzuciłem w wyciąg ten zestaw dla porównania.

Mając już założonego barlowa GSO 2x włożyłem w niego ESa ? a co, czemu nie? Taki zestaw to już powiększenie 227x, źrenica 0,53mm. Najpierw bez filtra szarego: ciężko było trafić ostrość, wylazło trochę fioletu na cieniach ale wcale nie było jakoś za ciemno. Mogłem spokojnie wkręcić filtr szary, tym razem ND 0,3 który dość skutecznie zgasił fiolet i po kilku próbach ostrzenia trafiłem w końcu jako taki znośny obraz, falujący ale dający frajdę bo tak blisko Łysego jeszcze nie miałem nigdy przed okiem. Już zanim założyłem barlowa widziałem dwa pojaśnienia w czarnej czeluści Claviusa ? musiał to być początek spektaklu o którym wspomniał kolega @prestoneq, pojawiające się światło na krawędzi mniejszych kraterów. Niestety mleko na niebie gęstniało, cienkie pierwsze chmury zaczęły dopadać Łysego i obraz był coraz gorszy, trzeba było kończyć.

Małe podsumowanie: brak naprawdę czystego nieba nie pozwolił nacieszyć się widokami i nowym okularem choć jego 82 stopniowe pole robi wrażenie na Księżycu. Ciągły brak pogody dobija a jak już pojawi się okno to trzeba wszystko na szybko bo grzeją chmury albo wisi jakieś mleko. Zaskoczył mnie obraz przy źrenicy 0,53mm ? spodziewałem się o wiele gorszego w sensie ciemności a tu proszę, dało się jeszcze zgasić trochę aberrację najsłabszym filtrem szarym. Do pełni szczęścia trzeba będzie sprawić sobie napęd w osi do montażu i dorobić jakieś większe pokrętło do wyciągu żeby łatwiej było ustawiać ostrość.

  • Like 4
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 4 tygodnie później...

   No i zrobiło się dzisiaj pogodnie, Księżyc 46,3 % pięknie wisiał na niebie więc zebrałem sprzęt i wystawiłem przed dom, wreszcie była okazja sprawdzić w praniu zakupiony napęd w jednej osi do EQ3-2.

Powiesiłem na montażu SW120/1000, podłączyłem napęd, zasilanie na razie mam standardowe z czterech baterii R20. Tradycyjnie zacząłem od okularu GSO 20mm SV, wkręciłem filtr szary jasny ND 0.3 i do dzieła. Wycelowałem widokiem na Łysego, ustawiłem ostrość i odpaliłem napęd. Rozstawiając statyw specjalnie jakoś się nie wysilałem z ustawieniem go na północ, ot tak pi razy drzwi mniej więcej ?na oko? ;) No i co... piękny widok, cienie, kratery, tak sobie patrzyłem, patrzyłem i patrzyłem a tarcza Księżyca cały czas w tym samym prawie miejscu w okularze, genialna sprawa z tym prowadzeniem :)

Zmieniłem okular na 15mm SV, ten sam filtr, widok przepiękny, najlepiej mi się w tej konfiguracji obserwowało. Niby to ?tylko? 67x ale widok był po prostu cudowny. Sporo minut upłynęło zanim sprawdziłem jeszcze widoki w kilku innych okularach by na koniec wrócić do 15mm SV. Świecący szczyt wystający z mroku w kraterze Albategnius czy dwa świecące półpierścienie wychodzących z ciemności Autolycusa i Aristillusa to tylko niektóre z dzisiejszych wartych odnotowania miejsc. Ostre ciemne kratery w okolicach terminatora tworzyły różne ciekawe konfiguracje, np. między Albategniusem a Hipparchusem wychodzą cztery kratery z których każdy następny jest coraz mniejszy, fajnie to wyglądało.

Napęd to rzecz wspaniała do obserwacji Księżyca i planet. Niesamowita wygoda, jak już raz ustawi się widok to można tak patrzeć i patrzeć, co jakiś czas dokonując tylko minimalnych korekt. Zamiast pchać się w tanie bino zainwestowałem w napęd i przerobienie swojego statywu na całkowicie aluminiowy i na razie to był strzał w dychę.

   Krok po korku będę szedł w kierunku wygody i lekkości. Statyw dostanie jeszcze mini-piera z rury aluminiowej 100mm. Całą garść okularów wolałbym zamienić na jednego zooma Baadera mk4, ludzie chwalą ten okular i myślę, że do Księżyca i planet to byłoby dobre rozwiązanie, wygodne. Można sobie jednym okularem dostosować powiększenie do panujących warunków. No i jeszcze kwestia samego teleskopu ? SW120/1000 to spora już rura, w pełni uzbrojona z okularem waży pewnie ze 6kg, to jednak trochę za dużo na EQ3-2 z napędem, lepiej mieć do takiego sprzętu EQ-5. Ale nie mam zamiaru inwestować w cięższy montaż, trzeba będzie w tym roku pomyśleć o lżejszym teleskopie. W sumie dużego wyboru nie ma ? Mak127, SCT6 albo ED100. SCT6 korci 6 calami i krótkim tubusem ale z racji wyciągu z mikrofocuserem i jakości szkła ED ale też przede wszystkim gotowości do działania bez długiego chłodzenia najlepszy byłby raczej Edek. Jest prawie półtora kilo lżejszy od 120/1000 a to już sporo mniej.  Trzeba będzie to przemyśleć...

 

  • Like 5
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

   Spojrzałem dzisiaj na sat24, wiejący z północnego zachodu wiatr zganiał chmury w dół na południe dając nadzieję na wieczorną sesję i szansę zobaczenia ?dziury? w Księżycu czyli krateru Copernicus. Na ekranie wyglądało to obiecująco ale w rzeczywistości jak zwykle było inaczej, po godz. 18tej udało mi się strzelić kilka zdjęć Łysego między chmurami i za chwilę niebo całkiem się zaciągnęło dokładając jeszcze deszcz. Dopiero przed godz. 20 wywiało chmurska i mogłem wystawić sprzęt.

Dwie fotki dzisiejszego Księżyca w fazie ok. 65%, zrobione aparatem SL1000 ze statywu, ustawienia manualne, iso200, zoom x50 i x70. Pierwsza zrobiona po godz. 18 a druga przed 20tą.

moon_04_01_2020.thumb.jpg.0952ab726ac8317aa06e1d001114f035.jpg

   Po zrobieniu zdjęć rozstawiłem SW120/1000, wycelowałem w Księżyc i odpaliłem napęd. GSO 20mm SV z ciemnym filtrem szarym jak zwykle nie zawiódł, dzisiaj przy tym wietrze obraz był ostry i wyraźny, tak samo w 15mm SV. Poszedł w ruch też ES8,8 oraz 20mm SV z barlowem 2x ED dając mi 100x powiększenie. Oj, było co dzisiaj oglądać...

Ładny Anaxagoras, Fontenelle czarny w środku ze świecącą dookoła krawędzią wyglądającą jak lśniący pierścień, Plato z odrobiną cienia z jednej strony. Niżej wzdłuż terminatora dwa czarne kratery Lambert i Pytheas dopiero co wyszyły z mroku i razem z oddalonym wyraźnym Timocharisem tworzyły trójkąt. No i wreszcie poniżej bohater dzisiejszego wieczoru, wielki czarny otwór w Księżycu ? Copernicus. Wyglądał po prostu bajecznie, w każdym z okularów gapiłem się w niego przez kilka dobrych minut :) Pojawiające się coraz bardziej światło w jego wnętrzu tworzyło wyraźny świecący rogal kontrastujący z pozostającą w ciemnościach resztą krateru, przepiękny widok do którego wracałem po kilka razy.

Jadąc niżej ? Morze Chmur. Fajnie prezentował się czarny jak węgiel krater Bullialdus wraz dwoma mniejszymi pod nim Bullialdusami A i B. Rzuciła mi się w oko po jasnej stronie morza cienka ciemna linia wyglądająca jak włos. Paproch na okularze? Poruszałem tubusem, no nie ? to nie paproch ;) Udało mi się wybadać na mapach, że ta linia między kraterami Birt i Thebit to uskok tektoniczny o nazwie Rupes Recta czyli prosta ściana. No i tak powoli człowiek uczy się Księżyca ;)

Poniżej zapamiętałem jeszcze czarne jak smoła kratery Wilhelm i dużo większy Longomontanus, pod nim Clavius ze swoimi oczami świecił już prawie w całej okazałości. Trzeba było zwijać zabawki i się chować bo nie dość, że wiatr to jeszcze smród palonego węgla z kominów był taki, że lepiej tego nie komentować...

   Dzisiejszy Księżyc był przepiękny, bajeczne widoki i ciekawe odkrycia, jeszcze dużo nauki przede mną i tyle miejsc do zobaczenia... Na razie była to najlepsza sesja z mojej skromnej serii ?Z achromatem na Księżyc?. No i oczywiście napęd się spisał, super wygoda i nie wyobrażam sobie już obserwacji naszego naturalnego satelity bez niego :)

  • Like 5
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dla mnie kwintesencją obserwacji księżycowych jest obserwacja zmieniającego się układu światłocienia na przestrzeni kilku godzin,  zrobiłem animacje Zatoki Tęczy i krateru Kopernik z wieczorów obserwacyjnych 04 i 05 stycznia interwał 1 godzinny.

Materiał zdjęciowy z tej strony:

https://svs.gsfc.nasa.gov/cgi-bin/details.cgi?aid=4768&button=recent

 

Kopernik 04.01 godz. 17-23

Zatoka Tęczy 05.01 godz. 16-22, Odsłaniająca się Montes Jura wygląda niesamowicie

A tutaj  godz. 17.00  najlepsze oświetlenie Montes Jura :)

comp_0113.jpg.94a74f19ad048248c5606dfb89acaf2d.jpg

 

  • Like 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mnie kiedyś mocno zainteresował krater Catherina. Mi przypomina to twarz ze smutną miną albo twarz z takim wąsem :( . Ogólnie te 3 kratery na zdjęciu fajnie się wyróżniają. 

Zdjęcie z Newton 8", projekcja (nie wiem ile powiększenia ale zapewne 125x), Nokia N8. 

2015-04-24-2993.jpg

  • Like 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

50 minut temu, prestoneq napisał:

Dla mnie kwintesencją obserwacji księżycowych jest obserwacja zmieniającego się układu światłocienia na przestrzeni kilku godzin,  zrobiłem animacje Zatoki Tęczy i krateru Kopernik z wieczorów obserwacyjnych 04 i 05 stycznia interwał 1 godzinny.

 

O to właśnie w tym chodzi i to jest fajne :) ileż musi być takich ciekawych miejsc do zobaczenia... Tak sobie zaplanowałem, że po przejściu na lżejszy zestaw do obserwacji kupię jakąś używaną lustrzankę i chciałbym zrobić sobie kolekcję takich lokacji "pstrykniętych" w ciągu kilku godzin jak wstaje albo zachodzi nad nimi Słońce :)

 

Jaką nazwę ma ta góra rzucająca długi trójkątny cień? LROC nie pokazuje nazwy ( albo nie wiem jak włączyć ).

moon_1.jpg.1cd35ad22190eb4f5ea5e0808a2411e7.jpg

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 miesiące później...

   Fatalna pogoda nie dawała ostatnio poszaleć w temacie obserwacji nieba, jakoś szczególnie uwzięła się na okolice Szczecina i często było tak, że jak tylko ładny dzień dawał nadzieję na wieczorną sesję tak wieczorem zlatywały się chmury i to był koniec nadziei, zazwyczaj podlany jeszcze mniejszą lub większą ulewą ;)  

W tym miesiącu wyjątkowo udało się dwa razy wystawić sprzęt na obserwacje Księżyca choć ta pierwsza sesja z 01.03 była bardzo krótka, ścigałem się z nadchodzącymi chmurami a w planie było nie tylko rzucić okiem na Łysego ale też poćwiczyć robienie zdjęć lustrzanką przez teleskop. Dla mnie to nowy temat i powoli krok po kroku trzeba się go uczyć, sprawdzać różne konfiguracje, ustawienia i próbować obróbki zdjęć na komputerze.

Udało się tego dnia cyknąć kilka fotek przez mój refraktor SW120/1000 a potem jeszcze przez kilka chwil nacieszyć oko pięknymi widokami w okolicach terminatora. Stały i sprawdzony już punkt sprzętowy obserwacji czyli GSO15mmSV z filtrem szarym sprawdził się i tym razem, ciężko było się oderwać.

Jedna z fotek z tej sesji przez SW120/1000, 1/200s, ISO400, EOS60D:

IMG_1909_3_1.thumb.jpg.3aa2ca8d037da73e3b274a28a275f395.jpg

Drugą szansę na sesję pogoda dała 05.03 ? rozstawiłem sprzęt zanim jeszcze zrobiło się ciemno, w planie miałem zrobienie większej ilości zdjęć i sprawdzenie konfiguracji z wkręconą soczewką barlowa GSO 2xED w adapter 2?/1,25?. Udało się wszystko zrealizować, miałem problem z konfiguracją z soczewką, musiałem wysunąć trochę adapter z wyciągu bo aparat nie łapał już ostrości. Podłączam go w takiej konfiguracji złączek więc zapas był spory:

DSCF6060.thumb.JPG.fba1ed2b1cd566d601a48f34063efeef.JPG

Osobną kwestią jest ustawienie ostrości w takiej konfiguracji, brak mikrofocusera to jedno, montaż EQ3-2 nawet na solidnym statywie nie daje rady z taką długą rurą, za duże drgania. Sprawę ratuje trochę napęd, żeby nie jego ciągłe śledzenie tarczy Księżyca to by to w ogóle nie miało sensu, wyzwalacz 10s w aparacie wystarcza spokojnie by strzelić stabilne zdjęcie. No ale to była tylko próba, ogólnie bez barlowa mając napęd w jednej osi można spokojnie robić zdjęcia takim refraktorem powieszonym na EQ3-2 o ile ten stoi na solidnym statywie a nie zwykłym alu LT1.

Pojedyncza klatka z tej sesji, bez barlowa: refraktor SW120/1000, 1/500s, ISO400, EOS60D:

1937_4.thumb.jpg.2103ee3e484a2f3b4f26e9febce2866c.jpg

A tutaj SW120/1000+soczewka z GSO2xED w adapterze 2"/1,25", 1/100s, ISO400:

IMG_1954_2.thumb.jpg.449994410a757859d285e5fdc0a16369.jpg

Tym razem pierwsze skrzypce na tarczy Księżyca grała dla mnie Zatoka Tęcz, piękny widok zarówno w okularze jak i na ekranie LCD aparatu, szczególnie przy powiększeniu x5 czy x10 w trybie LiveView, daje to widoczki z niezłym powerem ;)

Pierwsza moja próba ze stackowaniem z 11 zdjęć z SW120/1000, 1/500s, ISO400, EOS60D, obróbka RegiStax6, RawTherapee5.7:

Moon_05_03_2020_2.thumb.jpg.efa99bb130e5be6d29d230b0f5baf68f.jpg

W tym przypadku klatki zgrałem z RAWów na JPEGi bez obróbki w RawTherapee i wrzuciłem do RegiStaxa. Potem dopiero obrobiłem w RawTherapee to co wypluł z siebie Registax. Jest co ćwiczyć i daleka jeszcze droga przede mną ale małymi krokami do przodu :) Żeby tylko jeszcze pogoda pozwalała na częstsze sesje...

 

 

 

Edytowane przez Przemek_K
  • Like 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić obrazków. Dodaj lub załącz obrazki z adresu URL.

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)