Barnard 104 i okolice

[lukost]

czyli moja wizja Gwiezdnego Obłoku Tarczy w nieco szerszym kontekście. 

Mam nadzieję, że macie jeszcze cierpliwość do tej tfurczości. Tych, którzy nie mają uspokajam, że na szczęście nie mam już żadnego nieobrobionego materiału. 

Czterdzieści kilka klatek po 90 s, ISO 1600, Samyang 135 mm  przymknięty do f/2.8.

Barnard 104, zwany też Hakiem, ukrył się w centralnej części kadru, tuż nad betą Scuti.  Wdać go, choć wizualnie jest dość słabo skontrastowany, w lornecie 100 mm.

Pewnie urodzi się jeszcze kilka wersji tej foty, zanim dojdę do wniosku, że któraś z nich obleci. 

[Panasmaras]

Pierwsze primo, bardzo wartościowy kadr.
Drugie primo, zawalczyłbym o pewną miękkość - Barnardy 110 i 113 za agresywnie wyrywają się z B 111. Sądzę, że za parę prób znajdziesz złoty środek. 
Trzecie primo ultimo, ładna przestrzeń w środku kadru (ach, te niebieskości przebijające zza wieloplanowych ciemnotek!)

[lukost]

Przy okazji focenia człek sporo nowych rzeczy odkrywa - taki Sharpless 2-54 na przykład. Wizualnie chyba niedostępny, wcześniej mi nieznany, a dość efektowny (ładnie się czerwieni w prawym dolnym rogu kadru). Szperając po internetach wydaje się, że chyba mało kto w Polsce go fotografował. 

Tymczasem wersja nieco delikatniej skontrastowana i jak na razie,  jak dla mnie, chyba docelowa.