Nocny spacer brzegiem Morza Wilgoci - 23.04.2021

[pmochocki]

Jedenastej nocy po nowiu nasz spacer rozpoczynamy od Krateru Gassendi, położonego na północnym brzegu Morza Wilgoci. Pierre Gassendi prowadził korespondencję z Keplerem i Galileuszem. Był pierwszym obserwatorem przejścia Merkurego na tle tarczy Słońca. Tranzyt odbył się 1631 roku, zgodnie z przewidywaniami Keplera. Krater ten znajduje się na liście "Lunar 100" ?Charlesa A. Wooda pod numerem 13. Ma on 110km średnicy i system rowów, którego nie udało mi się dostrzec.

Źródło: http://astrostrona.pl/narzedzia-i-pomoce/mapa-ksiezyca/

Następnie podążamy północno-zachodnim brzegiem Morza Wilgoci, aby dotrzeć do Krateru Mersenius (44 na liście Lunar 100) o średnicy 84km i Krateru Liebig o średnicy 37km. Jednak to co przykuło moją największą uwagę był Klif Liebig (Rupes Liebig) o długości 180km i fajnym małym karterem pośrodku. Justus von Liebig żył w XIX wieku i opracował proces pokrywania szkła srebrem, który stosowano do wytwarzania zwierciadeł teleskopów.

Podążając dalej brzegiem Morza Wilgoci docieramy do Krateru Doppelmayer (64km), którego północno-zachodnia część została zalana przez lawę. Podobny los spotkał krater Puiseux (25km), który został zalany w całości. To co mnie jednak bardziej zaciekawiło to bezimienny szczyt, na północny zachód od Krateru Doppelmayer, który jest prawdopodobnie jedyną pozostałością po kraterze, którego pochłonęło morze lawy. 

Oczywiście na takim spacerze nie wypada nie odwiedzić Krateru Vitello na południu Morza Wilgoci. Witelo był pierwszym szeroko znanym polskim uczonym, autorem dzieła o optyce i fizjologii widzenia pt. "Perspectivorum libri decem". Rozprawa ta była wznawiana jeszcze kilkaset lat po jego śmierci, znali ją m.in.: Leonardo da Vinci, Mikołaj Kopernik i Johannes Kepler.

Pozostawiamy naszego polskiego uczonego jak i Morze Wilgoci i rozpoczynamy przeprawę przez Bagno Epidemii. Na ciemnym tle wyróżniają się kratery: Mercator, Ramsden i Lepaute. A my podążamy dalej na południe, by odnaleźć formację Heinzel, składającą się z trzech nachodzących na siebie karterów. Poniżej odnajdujemy Krater Mee, który ma aż 132 kilometrów średnicy i jest bardzo zerodowany. Idąc dalej na południe odnajdujemy wielką księżycową zagadkę i numer 30 na liście "Lunar 100" - Krater Schiller (179 x 71km). Nie wiadomo jak powstał krater o takim kształcie. Warto teleskopem dokładnie obejrzeć szczyty w północno-zachodniej części krateru.

Na sam koniec udajemy się do Oceanu Burz i odnajdujemy Krater Aristarchus, który świeci nam na pożegnanie jak latarnia ? 

Spaceruję po Księżycu używając MAKa 127 + biono z okularami 20mm/66*. A do samych spacerów  inspiruje mnie Tammy Plotner książką pod tytułem: "Moonwalk with Your Eyes". A może ta relacja zainspiruje Ciebie...

Edytowane 24 Kwietnia 2021 przez pmochocki

[Lunatyk_101]

Ja już od dawna czuję się zainspirowany. ? Kadr z wczoraj. Mak127 & Sony a58. ISO 200, 1/30 sec.

[pmochocki]

27 minut temu, Lunatyk_101 napisał:

Kadr z wczoraj. Mak127 & Sony a58. ISO 200, 1/30 sec.

Rozważałeś zabawę w stackowanie kilku/kilkunastu/kilkudziesięciu klatek? 

[Lunatyk_101]

40 minut temu, pmochocki napisał:

Rozważałeś zabawę w stackowanie kilku/kilkunastu/kilkudziesięciu klatek? 

I tak, i nie. Widzę kosmiczną różnicę miedzy pojedynczą klatką a kompozytem kilku czy kilkuset klatek. Po głowie mi to chodzi, żeby się w to pobawić ale z drugiej strony to jak pomyślę o obróbce.... Nawiasem mówiąc to teleskop bez napędu nadaje się do tego, żeby potem klatki stackować?

[pmochocki]

13 minut temu, Lunatyk_101 napisał:

Nawiasem mówiąc to teleskop bez napędu nadaje się do tego, żeby potem klatki stackować?

Tak nadaje się. 

Moja próba:

Na podstawie:

 

[Lunatyk_101]

11 minut temu, pmochocki napisał:

Tak nadaje się.

No, rzeczywiście można i nawet ładnie wychodzi. Dzięki za linki.

[piotrkusiu]

@pmochocki przez Ciebie zasiadam wieczorami na balkonie i przez tubkę 70/400 z okularem 6mm zwiedzam Księżyc. To wielka nowość dla mnie,  DS-siarza.

[pmochocki]

1 godzinę temu, piotrkusiu napisał:

pmochocki przez Ciebie zasiadam wieczorami na balkonie i przez tubkę 70/400 z okularem 6mm zwiedzam Księżyc. To wielka nowość dla mnie,  DS-siarza.

Troszkę o to chodziło. Chciałem zachęcić innych do odkrywania Księżyca. Sam oglądałem go wielokrotnie, ale ostatnio powziąłem silne postanowienie, że będę robił to bardziej uważnie i systematycznie. Mam nadzieję, że pogoda i rodzina pozwoli na czestrze opisy nocnych spacerów. 

[megrez23]

9 minut temu, pmochocki napisał:

Troszkę o to chodziło. Chciałem zachęcić innych do odkrywania Księżyca. Sam oglądałem go wielokrotnie, ale ostatnio powziąłem silne postanowienie, że będę robił to bardziej uważnie i systematycznie. Mam nadzieję, że pogoda i rodzina pozwoli na czestrze opisy nocnych spacerów. 

Mnie z kolei ogarnęła gorączka nowo zakupionych  dwunastu cali i nie mogę się doczekać na bezksiężycową noc. Niemniej jednak paliłem wczoraj siatkówkę obserwując Newtonem opisane przez Ciebie rejony. Widoki rewelacja! Szkicowania tym sprzętem się nie podejmę. Liczę, że jutro będzie stabilna pogoda i Mak zostanie doceniony. 

Gratuluję opisanych wrażeń i życzę niegasnącego entuzjazmu.

Pozdrawiam Jarek

[prestoneq]

Będąc obserwacyjnie w okolicach Morza Wilgoci polecam zwrócić uwagę na kratery Mersenius i Doppelmayer. Mersenius ze swoimi okolicznymi S,C,P i Doppelmayer ze swoją wewnętrzną zawartością przypominają twarze to takie ciekawostki które zawsze zwracają moją uwagę ?

 

Ciekawie wygląda też animacja 5 godzinnej zmiany oświetleniowej Merseniusa ?

 

Edytowane 25 Kwietnia 2021 przez prestoneq

[prestoneq]

Odświeżę temat bo wczoraj była super okazja do podziwiania spektaklu światłocieniowego we wschodniej części. ?

 

 

[JSC]

Mare Hhumorum jest fascynujące. Na jego przykładzie możemy nauczyć się geologii i metody dedukcji ?

Kiedyś zrobiłem taką tam amatorską analizę na sąsiednim forum.

https://astropolis.pl/topic/65977-odkrywanie-tajemnic-księżycowego-krateru-gassendi/

 

PS Oświetlenie z drugiej strony jest równie ciekawe :) (zdjęcie z netu)