Obiekt tygodnia 14.05.2021 NGC 3344

[lukost]

Minął prawie rok, od kiedy ostatni raz przewietrzyłem Taurusa i napisałem coś w ramach tego cyklu. Astrofoto wciągnęło, ale nie na tyle, by nie zerknąć od czasu do czasu w górę bez użycia matrycy CMOS. ? Po odpaleniu sesji foto z przyjemnością błądzę po niebie z przyłożoną do oczu lornetką ? ostatnio jest to genialny Nikon 18x70. Ale to dygresja była, bo nasz cel jest stricte teleskopowy; mimo dłuższego wypatrywania nie byłem w stanie dostrzec NGC 3344 przy użyciu rzeczonej dwururki. Być może byłoby to możliwe z pomocą Argusa 25x100, ale jak dotychczas nie próbowałem. Na obiekt jest już nieco późnawo, niemniej Mały Lew wieczorami wisi jeszcze dość wysoko nad zachodnim horyzontem, w związku z czym warto próbować. 

Przechodząc do konkretów ? mamy do czynienia ze spiralką z poprzeczką (choć słabo widoczną), o jasności 9,7mag i rozmiarach kątowych ok. 7', odległą o jakieś 20 milionów lat świetlnych, nieco odizolowaną w przestrzeni (gdzieś tam w bocznej odnodze supergromady w Pannie).

Starhopping każdorazowo zaczynam od gwiazdy Adhafera (? Leo) o jasności 3,4mag, stanowiącej ?szyję? Lwa. Buszując w tej okolicy nie sposób odmówić sobie przyjemności zerknięcia na Hicksona 44 ? w niedzielny wieczór, przy nadzwyczaj dobrej przejrzystości atmosfery wszystkie cztery składniki (w tym najsłabsza NGC 3187) w lustrze 350 mm były widoczne od razu i patrzeniem na wprost. Od lwiej szyi odbijamy kawałeczek na wschód, mijając w połowie drogi grupkę gwiazdek o jasności pomiędzy 7 a 8 magnitudo, układających się w kształt łuku. Nasz cel znajdziemy pomiędzy gwiazdami 40 a 41 Lmi.

NGC 3344 bywa często określana jako ?Sliced Onion Galaxy?. Coś jest na rzeczy, choć obserwując wizualnie możemy mieć problem z rozszyfrowaniem tego nicka, przynajmniej w średnich i małych aperturach . Jak jest w większych niech wypowiedzą się ci, co widzieli. ?

Najlepszy widok odnotowałem w ESie 14 mm, który z moim teleskopem generuje powiększenie nieco ponad 100x i źrenicę wyjściową ciut powyżej 3 mm. W szerokim polu engiec pięknie prezentuję się w gwiazdowym otoczeniu; blisko niego (oczywiście pozornie) świecą dwie dość jasne gwiazdki, a trzecia ? nieco słabsza ? zanurzona jest w mlecznej poświacie, stanowiącej zlane światło galaktycznych ramion. Ta trzecia gwiazdka jest znacznie mniej wyrazista niż sąsiadki. W sumie to niezły przykład na to, jak bardzo spada kontrast w sytuacji gdy gwiazda świeci na jaśniejszym tle. Podobnie jest z gwiazdką centralną w M57, sakramencko trudną do wyzerkania. Jasne i wyróżniające się jest za to jądro galaktyki, podobne do rozogniskowanej gwiazdki. Nie byłem niestety w stanie dostrzec jej spiralnej struktury, choć ewidentnie wyłaziły jakieś niejednorodności. Było widać, że nie mam do czynienia z jednorodnym blaskiem jak w przypadku galaktyk eliptycznych, tylko coś tam się wewnątrz dzieje i kotłuje. Trudno to precyzyjnie opisać, najlepiej spojrzeć samemu.

W Pentaxie XL 7 (źw nieco ponad 2 mm) mm jest już sporo ciemniej, a rozległe, mgliste halo wokół galaktycznego jądra jest jakby mniejsze, a już na pewno trudniejsze w detekcji; jak na mój gust lepiej chyba stosować średnie powerki. W zamian jednak nasza gwiazdka tła zdecydowanie bardziej się wyróżnia.

Tak to prezentuje się na szkicu wykonanym przez kolegę @Erik68:

Cóż mogę powiedzieć? Szkic jest świetny, realistyczny i za cholerę nie umiałbym zrobić tego lepiej (ani nawet na zbliżonym poziomie).

To jak, zanim obiekt definitywnie ucieknie i pozostanie niedostępny aż do później jesieni spróbujesz i dasz znać jak poszło?

PS Ładna, prawda?

źródło: https://esahubble.org/news/heic1803/

[Grzesiek]

Jako wielbiciel lornet  ( czytaj- raczej niewielkich powiększeń) szczersze nienawidzę tych galaktyk położonych tuż obok słabych gwiazdek. Ale zobaczymy (a może i nie) co tam oferują w 25x100.

Ależ miło Cię znów czytać.

[MichalKaczan]

Wrzucam szkic już z flatami i poprawionymi gwiazdkami ?

Szkic pochodzi z jednej z wczesnowiosennych sesji obserwacyjnych na miejscówce koło Złotego Stoku (700m npm) przy świetnej przejrzystości i zasięgu. Teleskop T16", okulary BCO 10mm (186x) i Delos 8mm (232x).  Z początku widać było jasne centrum otoczone zwiewnym halo z dwiema gwiazdkami na tle ngieca. Po chwili mogłem określić kierunek wirowania i dostrzec wyskakujące i chowające niejednorodności w strukturze halo. Jednak oznak wyraźnej spiralnej struktury nie było. Dopiero długotrwałe zerkanie ujawniło dwa obszary o nieco mniejszej jasności powierzchniowej i zakręcające łukowato w przeciwne strony  . Były ekstremalnie słabe i właściwie na granicy dostrzegalności. Mniej więcej tak to wyglądało:

 

[lukost]

No, po dorobieniu flatów szkic wygląda świetnie. ?

Dwa cale lustra więcej i dobre niebo sprawiły, że miałeś dwie gwiazdki na tle galaktycznego halo. U mnie w mgiełce zanurzona była tylko ta najsłabsza. 

[MichalKaczan]

Dzięki ? Tak, wszystkie trzy dość ochoczo wyskoczyły z tła. 

Tam jest jeszcze galaktyczka eliptyczna niedaleko  gwiazdy 10mag. Myślę, że do wyłuskania, jednak nie znalazłem jej jasności wizualnej.

 

[Erik68]

PGC 1718878 widać na lajcie nawet przy 100 kilku razach.

Edytowane 24 Maja 2021 przez Erik68