Pierwsza obserwacja

[Barszcz]

W końcu udało mi się zdobyć teleskop, i będę przeprowadzał PIERWSZĄ w życiu samodzielną obserwację nieba przez teleskop.

Proszę o poradę i wskazówki jak najefektywniej wykorzystać czas obserwacji, co polecacie zobaczyć? (ja bardzo chce popatrzeć na Saturna)

teleskop mam: Teleskop Sky-Watcher MAK 127 EQ-3-2 (BKMAK127EQ3-2) ? jak oceniacie ten sprzęt? Czy mogę gdzieś zobaczyć zdjęcie zrobione za pomocą tego teleskopu? (Saturn zwłaszcza)obserwacja: Okolice Olsztyna od 28 lipca do 5 sierpnia.

AA i z tego co się zorientowałem to teleskop powinien mieć obraz rzeczywisty a nie odwrócony a ten ma obraz odwrócony, dlaczego?

A i ostanie nurtujące pytanie, jak mam poprawnie ustawić teleskop  aby obiekty nie uciekały z pola widzenia? (czytałem ale nie wiele rozumiałem.. na gwiazdę północną, oś teleskopu równoległa do osi obrotu.. )

pzdr

Barszcz

[Beteiguze]

Witaj :)

O to program Astrotabak

http://www.sowson.ksknet.pl/download/ftp/AstroTAbak.zip

Wprowadź parametry swojego teleskopu  i się sam przekonaj :)

      Pozdrowiam

[MrVinquer]

Teleskop, który posiadasz nie jest zły i jeśli zdobędziesz doświadczenie, to świetnie jego możliwości wykorzystasz. Nie jest to na szczęscie półzabawka z jakimi niektórzy tu przychodzą, więc nie jest źle, powiem nawet, że jest dobrze.

Zdjecia możesz znaleźć na różnych forach. Wpisz po prostu w Google hasło typu "MAK 127 Saturn", "Jowisz z Maka 127" itp. Dużo bardziej polecam Ci jednak szukać szkiców. Zdjęcia to efekt długiej roboty i zbierania doświadczenia i pokazują one dużo więcej niż da się zobaczyć gołym okiem, bo jakby nie patrzeć "cyfrowe oko" w dobrych rękach o wiele przewyższa zdolnością rozdzielczą ludzkie oko. Dużo lepiej, choć też nie w pełni odwzorowują obraz szkice. Dlaczego nie w pełni? Czas szkicowania to 5-45 min, i w tym długim czasie wykonawca szkicu potrafi zauważyć dużo więcej rzeczy niż pojedyńczym "patrznięciem".

Dlaczego obraz odwrócony? Zobacz sobie, jak taki teleskop wygląda od środka:

Jak widzisz jeszcze po opuszczeniu tuby obraz nie jest obrócony. Obraz obraca kątówka. Jedne teleskopy jak np. Newtony czy Maksutovy mają właśnie obraz odwrócony, podczas kiedy refraktory mają obraz nieodwrócony. To wynika z budowy teleskopu.

Żeby odpowiedzieć Ci, jak ustawić teleskop, by nie uciekał to musisz zrozumieć, jak wygląda ruch nieba.

Gdyby ziemski równik rozszerzyć w nieskończonośc i zrzutować na sferze niebieskiej, to linia, jaką otrzymamy jest równikiem niebieskim. Z kolei, gdy rozszerzymy w nieskończoność bieguny geograficzne Ziemi to otrzymamy na sferze dwa punkty. Biegun niebieski północny i południowy. Tak się przypadkiem złożyło, że w okolicy bieguna niebieskiego północnego znajduje się jasna gwiazda, jaką jest Polaris, alfa Małej Niedźwiedzicy. Bieguny niebieskie z punktu widzenia obserwatora na Ziemi się nie ruszają w ciągu dnia, toteż gwiazda polarna, która jest ich przybliżeniem niemal się nie rusza w widocznym gołym okiem tempie podczas kiedy inne obiekty, położone dalej od bieguna niebieskiego się poruszają i to się da zauważyć gołym okiem podczas godzinnej obserwacji, a teleskopem zwykłym nakierowaniem na obiekt i spojrzeniem. To teoria. Tu masz film, który mam nadzieję Ci pomoże w ustawieniu teleskopu:

[Barszcz]

Wielkie, dzieki za tak precyzyjna odpowiedz, pochwale sie lub nie :-) po powrocie co tam zobaczylem..

jeszcze raz dzieki wielkie,

barszcz

[przemo77]

Aby nie powielać tematów, podzielę się tutaj swoimi wrażeniami z pierwszych obserwacji:)

 

Teleskop kupiony, złożony i do dzieła:)

 

Pomimo że księżyc trochę już daje to pogoda w WLKP dobra i trzy dni wykorzystałem na  obserwacje, udało się po 2-3 godzinki wyskoczyć z teleskopem przed domek, jednak gładko nie poszło:)

 

Ogólnie rzecz biorąc to słabiutko narazie mi idzie;/

Ciężko mi się odnaleźć i wogóle coś znaleźć, wiem gdzie szukać a przez teleskop nie daję sobie rady;/

 

Co, gdzie itd. wiem gdzie, lornetka moment i jest a patrząc w okular - dezorientacja. 

 

Dopiero dzisiaj  wkońcu jakoś coś się ruszyło.

Złapałem M31, h-x persei,Plejady,Hiady,M41,M44 do tego oczywiście Księżyc, Jowisz i Mars.

 

 

Do tego jaśniejsze gwiazdy w ramach treningu aby załapać szybsze ustawianie celu w teleskopie i zacząć ogarniać paralaktyka, trochę ich było więc nie będę wymieniał  ;)

 

Reasumując, trochę obserwacji jeszcze przede mną zanim nabiorę doświadczenia.

[Ekolog]

A stosujesz star-hopping?

Czyli skakanie teleskopem od znanej dużej gwiazdy gdzieś w pobliżu szukanego obiektu na kolejene

i kolejne widoczne w polu widzenia szukacza aż do celu. Czasem zamiast szukacza, w krótkim telekopie, można przez okular 25mm. 

Tylko trzeba wyrobić sobie pogląd jak mały fragment nieba widzimy w szukaczu i taki sam rozpatrywać na kupionej lub wydrukowanej mapce gwiazd owego rejonu.

 

Dla mnie największa trudność sprawia start czyli trafienie w pierwsza gwiazdę ("latarnię"). Bo widze ją na niebie ale w szukaczu to nie wiem czy to ona czy inna

(to jest kwestia doświadczenia żeby ocenić jasność gwiazdy w szukaczu i nie pomylić nieco ciemnejszej gdzies obok z jaśniejszą od której chcieliśmy zacząć

star-hopping).

 

Tak wnika z mojej praktyki ale nie powiem, że mistrza. Trening czyni mistrza, a mnie ogranicza pogoda i temperatury - unikam zimnego zimna :)  :(

 

Pierwszą obserwację (NA WSI POD CIEMNYM NIEBEM GDZIE SPECJALNIE POJECHAŁEM)

Lunetą SK 90/900mm na eq32 miałem słabo przygotowaną i  wyszła słabiutko.

Znalazłem tylko Drogę Mleczną, Vegę i Księżyc jak w końcu wzeszedł (z litości chyba). 

A szukałem (zawziąłem się nie potrzebnie na trudny obiekcik) na M57 - z atlasem w ręku!!

 

 

Pozdrawiam

p.s.

Jeśli to wszystko wiedziałeś to sorry ale bardzo trafnie ożywiłeś (znałeś - znalazłeś - brawo!) ten wątek, więc piszę w duchu tytułu tego wątku.

[Hampel]

Star-hopping, tak jak napisał wyżej ekolog, jest chyba najlepszą, a zarazem najprostszą metodą "przemieszczania" się po niebie i lokalizacji obiektów. Jestem początkującym obserwatorem i także z niej korzystam. A niedawno trafiłem na to cudeńko:

http://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/3467-tabela-wimmera/#entry57684

Gorąco polecam Ci zabierać ze sobą na obserwację tabelę Wimmera, absolutna podstawa dla obserwatora. Z tym bez problemu odnajdziesz się w obserwacjach, a zaczynając od star-hoppingu wprawisz się w lokalizowanie gwiazd i możliwe, że wypracujesz sobie własny sposób ;)

 

EDIT:

Jeszcze zapomniałem dodać, że ja przed obserwacją lubię odpalić sobie Stellarium i mniej więcej zapamiętać sobie układ gwiazdozbiorów jaki będzie o danej godzinie na moim niebie. Oczywiście mam ze sobą również obrotową mapę nieba.

[przemo77]

Tabele Wimmera już dawno mam i juz lornetka oblukałem co dałem radę i to nie raz:) także polecam każdemu początkującemu zwłaszcza do obserwacji lornetką czy małą aperturą.

Oczywiście dla mnie wszystko jest jasne, atlas w rękę i trzeba poznawać niebo od podstaw:) aby wiedziec co widac w okularze, mówie tu o obszarach wokół obiektów które obecnie szukamy.

Tak jak najbardziej, metoda o której piszesz star-hopping uzywałem intuicyjnie.

Najpierw obiekt zlokalizowany lornetką - musiałem sprawdzić czy nadal tam jest :D  a dalej juz szukacz i namierzanie najblizszej najjaśniejszej gwiazdy.

 

Wyskoczyłem z teleskopem bez żadnego planu obserwacji, znajomość połozenia wielu obiektów DS jest mi znana i liczyłem że przeciez żaden problem nie bedzie dla mnie poszukanie czegoś co wiem gdzie sie znajduje. jednak to nie jest aż tak proste.

 

Dzisiaj robię krótką liste DSów, przygotowuję mapki i robię kolejne podejście.

 

A w czwartek kolejne wyzwanie, będę miał mozliwość potestować Fastrona5.

[Hampel]

Dzisiaj robię krótką liste DSów, przygotowuję mapki i robię kolejne podejście.

I to jest dobry pomysł, robienie planu przed obserwacją baardzo pomaga ;)

[przemo77]

Właśnie i od tego trzeba było zacząć :)

Wychodząc z lornetką na dłużej zawsze robiłem sobie listę a z teleskopem to za pewny byłem że juz aż tyle wiem:) ale jak widac życie zweryfikowało moją obecną wiedzę :)

 

Ale w sumie obserwacje zaliczam do udanych, poznałem słabe punkty gdzie musze sie podciągnąć:)

Obrazy bardzo zadawalające a gromada podwójna w Perseuszu powala na kolana, coś pięknego.

Nic wiecej mi nie potrzeba niz takie widoki:)

[Ekolog]

Jeszcze co do wspomnianych tu atlasów i (pośrednio) mapek.

Jak mamy mało czasu na znalezienie mapek planowanej okolicy na niebie w odpowiedniej skali do star-hoppingu

to można podratować się (darmowym programem dostępnym w necie - dopowiem dla części czytających) Stellarium.

 

W odpowiednim momencie i ustawieniu zrobić shift-prtscr potem wkleić obraz ekranu ctrl-v w programie (windows) akcesoria/Paint i tam odwrócić kolory,

a uzyskany obrazek, odpowiednio (dla drukarki) zmniejszony i przycięty  wydrukować.

 

Pozdrawiam