Planety z miejskiego balkonu

[Gość Paweł Trybus]

Wczoraj wieczorem w Kielcach wreszcie rozpogodziło się. Płynące z północy chłodne, rześkie powietrze przepędziło chmury i przyniosło bardzo dobry seeing.

Zaufawszy optymistycznym prognozom rozłożyłem i skolimowałem teleskop na balkonie 4 godziny przez obserwacjami, by porządnie się wychłodził. Około 22:45 rozpocząłem obserwacje.

Balkon mam dość spory i manewrowanie 13" dobsonem nie sprawiało większych trudności. Najpierw wycelowałem w Jowisza, który niestety świecił dość nisko nad dachem bloku. Skutek był taki, że ulatujące z nagrzanego dachu resztki ciepła co jakiś czas powodowały falowanie obrazu planety. Jednak w momentach spokoju było bardzo dobrze, przy 158x, 225x i 263x Jowisz pokazał sporo detali. Zwłaszcza Wielka Czerwona Plama ładnie odcinała się od południowego pasa chmur. Seeing oceniłem na 6-7/10.

 

Potem przyszła kolej na Marsa, któremu poświęciłem ponad pół godziny. Czerwona Planeta świeciła wysoko nad blokami, więc konwekcja nie psuła seeingu, który oceniłem na 8/10, momentami nawet lepiej.

Jeszcze nigdy nie widziałem tylu szczegółów na tarczy Marsa. Co prawda planeta ta jest aktualnie w opozycji, ale jej rozmiar kątowy to zaledwie 15", to nie "Wielka Opozycja" niestety.

Tak, czy inaczej - mogłem poszaleć z powiększeniami. Poniższy szkic to kompilacja widoków uzyskanych w różnych okularach. Starałem się pokazać wszystkie szczegóły, jakie udało się uchwycić. Obydwie czapy polarne (południowa widoczna jako mała, biała kropka) i ciemne obszary układające się mniej więcej w kształt podkowy, najciemniejszy fragment przypominał uśmiechnięte usta i tworzył łuk owej podkowy. Najlepszy obraz dał okular BGO 6mm (263x), niewiele ustępował Pentax XW7 (226x). Delos 10 (158x) pokazał malutkie, bardzo jasne kółko, natomiast wspomożony barlowem (316x) w momentach najspokojniejszej atmosfery ładnie uwydatnił ciemne obszary na tarczy planety. Chwilami zadowalający widok dał nawet tandem XW7 plus barlow (452x), ale nie można się nim było długo nacieszyć - ruch obrotowy Ziemi robi swoje...

Obserwacje zakończyłem o 23:40 nie czekając na Saturna, bo znów zaczęły gromadzić się chmury. 

To było bardzo przyjemnie spędzone kilkadziesiąt minut. Dobrze wychłodzony teleskop Newtona potrafi zaskoczyć - w warunkach dobrego seeingu nawet pod miejskim niebem planety prezentują się w nim wspaniale.

 

Czystego nieba!

 

Paweł

 

[Ekolog]

Dzieki.

Osie obrotów Ziemi i Marsa są podobnie ustawione co oznacza, że widujemy Marsa (przynajmniej "globalnie") zawsze tak samo "obróconego"?

Gdzie na Twoim szkicu są czapy lodowe? {domyślam się ale wolę upewnić}

Pozdrawiam

p.s.

Co apertura (duża) to apertura - jeżeli chodzi o zdolność rozdzieczą (mniejsza dyfrakcja światła).

Żaden apo-refraktor nie wygra w dobrych warunkach ;)

[pguzik]

Paweł,

 

Fajne obserwacje. To, co narysowałeś bardzo dobrze pokrywa się z tym, co pokazują ostatnie zdjęcia. Chyba i ja muszę w końcu zapolować na tego Marsa ;)

Mam jeszcze dwie małe uwagi:

 

1. średnica tarczy Marsa to teraz około 15" (zgubiłeś "1" ?),

2. to, co opisałeś jako południową czapę polarną, to tak naprawdę równian Hellas, która nieźle czapę polarną imituje.

 

Pozdrawiam

Piotrek Guzik

[Gość Paweł Trybus]

Dzięki, Piotrek.

Nie ma to jak korekta od zawodowego astronoma  :)

Rozmiar kątowy odczytałem w CdC - ale w ustawieniach programu miałem zapisaną inną datę... Rzeczywiście, jak na 5" to tarcza planety była wyjątkowo "duża"  ???

A "Hellas" rzeczywiście przypominała czapę, zmyłka jak się patrzy  :)

 

Pozdrówka,

 

Paweł

[Ekolog]

To i ja się czegoś nowego od Was dowiedziałem.

 

Zielona strzałka pokazuje omawiany Hellas.

 

Pozdrawiam

p.s.

Co za czasy (opozycja). Chyba czas najwyższy kupić jakiś globus Marsa? ;)

[Gość Paweł Trybus]

Ale numer!

Przeglądam właśnie zdjęcia Marsa zrobione ubiegłej nocy przez Forumowiczów i widzę, że czapę polarną naszkicowałem po prawej stronie, to ten mniejszy biały owal! A byłem przekonany, że czapa jest po lewej - ten owal wizualnie był o wiele bardziej spektakularny, większy, z ostro zaznaczonym konturem. A tymczasem wygląda na to, że to właśnie - wg wyjaśnienia Piotrka Guzika - równina "Hellas"...

 

A tak na marginesie - rzeczywiście wczorajszy widok w okularze świetnie pokrywa się z tym, co przedstawiają zrobione wczoraj zdjęcia. Seeing był nieprzeciętny.

[Ekolog]

>>> widzę, że czapę polarną naszkicowałem po prawej stronie

 

Do tego właśnie  zmierzałem

 

>>> (południowa widoczna jako mała, biała kropka) 

 

To  mi od początku "nie pasowało"

 

Jeśli to ja skłoniłem Cię do skonfrontowania z fotkami to cieszę się, że przyczyniłem do wyjaśnienia wszystkim tego elementu szkicu.

 

 

 

Północna uważana jest za większą no ale zaszła tu zmyłka ze strony "jasnego" niejako gruntu.  Stellarium (na moim obrazku) pokazuje to zatem, w odniesienieu dzisiejszego wizuala, nierealistycznie (w wizualu północna przegrywa, a nie daje biało po oczach)

http://en.wikipedia.org/wiki/Martian_polar_ice_caps

The south polar permanent cap is much smaller than the one in the north.
It is 400 km in diameter, as compared to the 1100 km diameter of the northern cap.

Pozdrawiam

[Charon_X]

Również wczoraj Marsika oglądałem, podobnie jak i przedwczoraj. Niezły seeing, a poza tym podczas górowania widać 4 ciemniejsze obszary - Syrtis Major, Acidalia Planitia, Utopia Planitia i Terra Meridani. Małą czapę polarną widać było na północy. Z 2 tygodnie temu jak oglądałem Marsa to cieżko było coś zdecydowanie wyróżnić, bo podczas górowania z naszej strony nie było widać ciemniejszych obszarów.