WIZUALNIE ZAPĘTLENI I -Pętla Erydanu (Eridanus Loop)

[Erik68]

Obiekt ogólnie znany, obserwowany i fotografowany, w Polsce to nadal super egzotyka...

Struktura odkryta ok. 1970r. przez K.Heilesa. Poszczególne włókna ,skatalogowane już 1959r.przez  S.Sharplessa i B. Lynds.

Gwiazdy typu O i B wytwarzają silne wiatry gwiazdowe, intensywne pola promieniowania

i potężne wybuchy supernowych. Wszystkie trzy

z tych procesów mogą kształtować natywne obłoki molekularne

otaczające te gwiazdy, przy czym tak młode gwiazdy często tworzą

duże puste przestrzenie gorącej plazmy w ISM(Ośrodek międzygwiazdowy).

Połączone działanie OB

może doprowadzić do tego, że takie bąble będą miały rozmiary setek

parseków wielkości. Te duże bańki powstałe w wyniku asocjacji OB

są określane jako superbąble(superbubble).

Region formowania gwiazd Oriona właśnie

stworzył taką dużą superbańkę, rozciągającą się co najmniej 45 stopni w kierunku

do gwiazdozbioru Erydanu,  został on

nazwany Superbańką Orion-Eridanus. Po stronie Oriona znajduje się jasny półksiężyc emisji Hα, znany jako Pętla Barnarda, po stronie gwiazdozbioru Erydanu  znajdują się trzy

włókniste elementy określane jako Pętla Erydanu i

indywidualnie oznaczane jako łuki A, B i C.

OBSERWACJA

Pętla Erydanu, jest potężną strukturą(Tau-Eri)długości ok.35*! średniej szerokości ok.3*!Najlepszy sprzęt to lornetka  50mm-80mm z polem widzenia przynajmniej 3* i większym, oraz filtr H-beta 12nm-5.5nm(węższe pasmo przepustowości , lepiej pokaże obiekt.)W przypadku teleskopów, koniecznie musimy użyć największych źr. wyjściowych(EP) 7mm-8mm. Starhoping zaczynamy od Hiad ,kierując się na zachód w stronę jasnej gwiazdy-35Tau(3.5mag), następnie schodząc w dół (kierunek południe),w stronę 38Tau i 40Tau, znajdujemy najjaśniejszą część pętli -Sh2-245(nazywana czasem Fishhook Nebnulae).W noc z kryształową przejrzystością prześledziłem pętle od N części w Tau. aż do jej południowych krańców, refraktorem 152/760,pow.19x(EP-8mm) z filtrem H-beta5.5nm.Można było do zerkać się włóknistych struktur. Przy pow.25x (EP-6mm), z trudem dostrzegłem tylko najjaśniejsze fragmenty. Jaśniejsze struktury, Pętli Erydanu, mają w przybliżeniu jasność ,porównywalną z północną częścią Pętli Barnarda, zaczynającą się przy gwieździe 47Ori.Szkicu nie udało się zrobić, przy takiej wielkości obiektu potrzeba godzin ,aby przenieść to na papier.. Permanentny brak pogody, skutecznie uniemożliwia kolejne obserwacje, a okres najkorzystniejszej widoczności(  Listopad-Styczeń) już się kończy...

Tutaj kilka szkiców

Złożona mozaika kilku szkiców M. Bartelsa z lat 2015-2018r. Newton 6" f/2.8 ,bez filtrów. SQM- 21.6 mag/arc.sec

PS. Najmniejszy sprzęt w jakim można dostrzec najjaśniejszy obszar pętli(Sh2-245) to lornetka 8x30+H-beta,pod niebem 6.5mag.(U.Glan)

Pozdrawiam Irek.

 

[polaris]

Piękna obserwacja.

[Patrix]

Jakiś czas temu „odkryłem” ten obiekt i cały czas chodzi mi po głowie żeby mój Canon mu się bliżej przyjrzał, ale do tego potrzeba super nieba. 
 

Na sąsiednim forum wrzuciłem genialną fotkę tej pętli (oczywiście nie moją fotkę) i gifa gdzie na mapie nieba umieściłem owe zdjęcie, tyle tylko, że gif działa dopiero po kliknięciu na niego
 

https://www.astropoludnie.pl/viewtopic.php?f=28&t=1325&p=7230&hilit=Pętla#p7230

[Erik68]

Całe życie ,obserwowałem galaktyki,a teraz ze świrowałem ,na punkcie różnych chmur molekularnych.Widziałem masę zdjęć, superbańki, ale to jest ABSOLUTNIE GENIALNE! Kocham takie "kurzące" tło!

PS.Planowałem to wrzucić na Astropołudnie, ale nie chcę popełnić  dejavue...

Edytowane 30 Stycznia 2023 przez Erik68

[RobertW]

Uwielbiam takie smaczki. Dzięki.