Opinia użytkownika kjacek o H8079HP

[midimariusz]

Prezentuję tutaj opinię o NT P8079HP użytkownika @kjacek, oczywiście za zgodą autora.

 

Ponieważ w internecie jest dość mało informacji o zastosowaniu noktowizorów w astronomii, zbieram możliwie każdą opinię.

Swego czasu przeczytałem informację o możliwości zastosowania noktowizora w astronomii. Natrafiłem na wpis a później na stronę kolegi @midimariusz

link

Poczytałem na cloudynights i zakupiłem noktowizor P8079HP A grade. Tylko noktowizor w jakości A grade nadaje się do obserwacji astronomicznych. Inne produkują słabe obrazy zawierające artefakty.

 

Następnie zamówiłem do niego oprawę z możliwością założenia filtrów 2″. Z przejściówką 2″/1.25″ można też stosować filtry 1.25″. Obserwacje z użyciem noktowizora to zupełnie inna bajka niż klasyczne obserwacje wizualne. Być może bajka nie akceptowalna dla części osób przyzwyczajonych do klasycznych obserwacji wizualnych.

Jednak stosując NV nawet w stosunkowo małej aperturze widać znacznie więcej niż klasycznie. Więcej, ale zupełnie inaczej. Nie chodzi mi tu o zielony kolor, a raczej o sposób prezentacji obrazu, jego zniekształcenia. Trzeba się do tego po prostu przyzwyczaić.

Kolega @midimariusz pięknie opisuje na swojej stronie zarówno budowę tego trójkaskadowego noktowizora pierwszej generacji jak i swoje obserwacje.

Cześć przednia noktowizora, od strony obiektywu:

 

Część tylna, od strony okularu:

NT po zainstalowaniu okularu:

Mariusz obserwuje zwykle pod znacznie ciemniejszym niebem niż moje. Ja obserwuję stosując NV w warunkach podmiejskiego zaświetlenia (mam wokół wielkie osiedle bloków, są tu również domy jednorodzinne i gospodarstwa, gdzie ludzie często palą po prostu śmieci). Wydaje mi się, że zastosowanie NV w takich warunkach daje po lepsze efekty. Udało mi się zaobserwować w czasie rzeczywistym obiekty nieosiągalne przy użyciu klasycznych metod.

Obiekty, które są dostępne w wizualu w takich warunkach, wyglądają inaczej, noktowizor zwykle wydobywa szczegóły, jakie są normalnie niedostępne.

Jednak prawdziwa uczta to zastosowanie filtra H-Alfa, ale o tym więcej będzie niżej.

Również stosowanie filtra OIII poprawia nieco obraz niektórych obiektów. Ale po zakupie H-Alfa 7 i 12 nm inne filtry poszły do pudła.

Różne filtry wąskopasmowe czy anty-light polution dają również efekty, ale ja skupiłem się na korzystaniu z filtrów H-Alfa.

---

W skład zestawu wchodzą:

1. Tuba noktowizora P8079HP

2. oprawa noktowizora z następującymi funkcjonalnościami:

a) nosek 2″ umożliwia podłączenie do teleskopu. W takim użyciu NV zachowuje jak okular około 26mm. Stosowałem ten układ z refraktorem 102/460 (najczęściej), Newtonem 200/1000, Taurusem 300/1500, SCT10 i innych.

NT podłączony do montażu.

 

A tu uzbrojony w obiektyw

b) wymiennie z noskiem 2″ jest przejściówka do podłączenia dowolnego obiektywu M42. Zwykle, aby podłączyć obiektyw, trzeba tu dodać pierścienie pośrednie M42 – zależy pewnie od obiektywu.

Noktowizor działa trochę jak kamera – im jaśniejszy obiektyw czy teleskop, tym jaśniejszy obraz.

Stosowałem różne obiektywy. Od 50mm/1.4 do 180mm/2.8 i inne ciemniejsze.

Największe wrażenie robiły na mnie obrazy z 50mm/1.4 oraz z 180/2.8.

Nosek 2″ umożliwia wkręcenie filtra 2″ oraz poprzez przejściówkę 2/1.25″ filtrów 1.25

do obu podstaw NV można dokręcić dovetail (na dołączonych zdjęciach widać po dwie dziurki na boku podstaw – to otwory nagwintowane pod dovetail) i wieszać zestaw na siodełku.

 

 

Uwagi praktyczne:

1. Nigdy nie podłączaj zasilania w ciągu dnia czy też w pokoju gdzie pali się światło. Zasilanie można podłączyć tylko i wyłącznie nocą lub w ciemni gdzie nie źródeł światła. W przeciwnym razie noktowizor zostanie zniszczony.

Jeśli słabe światło pali się w sąsiednim pokoju ale nie pada bezpośrednio na noktowizor powinno być OK.

2. Nigdy nie kieruj noktowizora na jasne światło, podobno może to zniszczyć NV.

3. Noktowizor nieźle sprawdza się w jasnych teleskopach, ale daje radę i w F10. Np mgławica w Orionie wygląda spektakularnie w SCT8 z filtrem H-Alfa.

4. Stosowałem filtry H-Alfa 7mm i 12mm. Pięknie wydobywają one obiekty świecące w wodorze jak Rozeta, California (jest olbrzymia!), Pacman, Ameryka, Serce i Dusza, Koń i Płomień i mnóstwo innych. Te obiekty obserwowałem ze swojego zaświetlonego podwórka a testowo, niektóre również przez okna dachowe czy też balkonowe.

Interesujące jest przeglądanie nieba i po prostu odkrywanie, że w H-Alfa świeci jakiś obszar, a następnie porównywanie jak to wygląda w wizualu. Pamiętam, że zdziwiłem się, jak mocno świeci dolny obszar Woźnicy.

Niektóre obiekty są rozległe jak California, Serce czy Dusza. Najlepiej obserwowało wyglądały w obiektywie 180mm/2.8. Także Rozeta wyglądała tu najlepiej.

Niektóre obiekty świecą bardzo słabo – można je wykryć jako zmianę natężenia światła w polu ekranu noktowizora.

5. Jeśli chodzi o obiektywy, to im jaśniejszy, tym lepiej. Niesamowicie wygląda niebo w obiektywie 50mm czy 180mm. Widać każdy śmieć na orbicie. Jako ciekawostkę dodam, że bawiłem się kiedyś, gdy byłem mocno przeziębiony w odnajdywanie galaktyk w Lwie z użyciem obiektywu 2.8/180 ale uwaga… przez zabrudzone po zimie okno dachowe. Okno było oczywiście zamknięte. Kilkanaście galaktyk zaliczyłem w ten sposób. Mam także obiektyw 200/3.3

6. Noktowizor sprawdza się również na łonie natury. Szkoda, że jest dość długi i ciężki, bo gdyby było inaczej można by było przerobić go na ‚czołówkę’ i trenować nocne biegi po lesie.

7. Należy go przechowywać w suchym i ciepłym miejscu, w przeciwnym wypadku degraduje się (wilgoć).

 W tej chwili mamy w pełni funkcjonalny noktowizor, od razu gotowy do pracy.

Po odkręceniu obiektywu i nakręceniu noska 2″ możemy oglądać niebo w teleskopie.

Dwie przykładowe fotki wykonane przez okno balkonowe w czasie deszczu i przy mocnej mgle. Fotki wykonane telefonem z ręki. Obrazy w rzeczywistości są dużo lepsze.

Za stosunkowo nieduże pieniądze mamy całkiem przyzwoity sprzęt do różnych zastosowań.