Prognozy zorzy polarnej (również nad Polską)

[Koszy89]

14 godzin temu, polaris napisał:

Nienawidzę Was wszystkich za te zdjęcia. 

.

[sylwas72]

2 godziny temu, sferoida napisał:

Coś zaczyna się świecić!

Było, było, zaraz po 23:00.

 

[lemarr7]

Także mi udało się zobaczyć  ok 22.50. Północ Polski Pojezierze Brodnickie. Ulotne pasma poprzecinane czasami ciemnymi smugami, jasniejsze plamy i słupy, chwilami leciutki różowy kolor. Czasem fragmenty zorzy w ciągu kilku sekund stawały się mocno widoczne. Wszystko znikło ok 23.30. To byla pierwsza zorza jaką widziałem. Fotka telefonem na pamiątkę.

[Damian P.]

Fotki ode mnie sprzed ponad dwóch godzin, robione telefonem. Tym razem i mi się poszczęściło. Piękne zwieńczenie nowiu. Co prawda na żywo zorza była bardziej szara, choć momentami miało się wrażenie zaróżowionego nieba, a nisko być może czasem zielonkawego. Zdjęcia robiłem od godziny 22.42 do około pół godziny przed północą.

Moi zorzowi towarzysze.

[polaris]

No dobra, udało się. Miejscówka na północ od Poznania.

[Artur333]

No i mi się udało strzelić trochę fotek telefonem, również przed północą. Okolice Warszawy 

[polaris]

Panorama z wczoraj:

[Ciekawska]

Naprawdę nie spodziewałam się, że zobaczę czerwoną zorzę z centrum Krakowa, pod niebem 8 klasy Bortle’a, ale to się stało. Chociaż później tej nocy zobaczyłam też subtelne zielenie akompaniujące wspomnianej czerwieni, a jeszcze później nawet róże i fiolety jaśniejące zza stratocumulusów, moment, kiedy wysiadłam z tramwaju na Biprostalu i zobaczyłam niebo płonące czerwienią, wywarł na mnie największe wrażenie. To wzięło mnie z zaskoczenia, dogłębnie poruszyło i powaliło. Moje największe marzenie, które wymykało mi się z rąk tyle razy w przeciągu ostatnich kilkunastu lat, w końcu się spełniło, niespodziewanie, w centrum drugiego największego miasta w tym kraju.

Budząc się po 21 po wieczornej drzemce, pierwsze co zobaczyłam, to telefon zalany alertami zorzowymi. Od jakiegoś czasu wiedziałam, że coś się będzie szykowało, ale nie wiązałam z tym wielkich nadziei - ta historia powtarzała się już tyle razy, tyle razy szykowałam się niesamowicie i za każdym razem dostrzeżenie zorzy choćby fotograficznie paliło na panewce, że od kilku lat obrosłam jakimś rodzajem skorupy, która nakazywała mi ignorować nadzieję wszystkich wokół na zobaczenie zorzy w Polsce - im się zawsze udawało, mi nigdy. Zawsze coś stawało na przeszkodzie. Tym razem jednak było inaczej - obudziłam się akurat na zapadnięcie zmroku, a pogoda ziemska nie wydawała się najgorsza - altocumulus stratiformis translucidus perlucidus, który w połowie składał się z dziur ukazujących pogodne niebo, powoli ustępował niebu całkiem bezchmurnemu, gęstsze chmury zaś miały dotrzeć dopiero bliżej północy. Jedynie rano na 7 będę musiała wstać do pracy, ale co tam, wyspałam się teraz, najwyżej kupię sobie jakiegoś Monstera na wtedy.

Przebudziłam Filipa, mówiąc o sytuacji, i razem zaczęliśmy zgłębiać się w prognozy, tym razem pogody kosmicznej. Z każdą chwilą ekscytacja rosła coraz bardziej, aż do momentu, gdy niebo ściemniało na tyle, by na kamerce all-sky Obserwatorium Astonomicznego UJ zaczęła być widoczna różowo-czerwona kurtyna pokrywająca pół nieba, którą aparat telefonu również zaczął rejestrować z naszego balkonu. Ubraliśmy się ciepło i ustalając po drodze ze znajomymi spotkanie na Błoniach, wylecieliśmy na przystanek tramwajowy. Tuż przed przyjazdem tramwaju zrobiłam jeszcze szybkie zdjęcie telefonem, ukazujące różowo-czerwone światła nad pobliskimi blokami. Gdy kilka minut później wysiadaliśmy na Biprostalu, coś tknęło mnie, by obrócić się i spojrzeć na północne niebo. Wtedy zobaczyłam. Zorza przybrała na sile na tyle, by stać się wizualnie dostrzegalna w samym środku Krakowa.

Wstrząśnięta zadzwoniłam do domu, budząc przy tym mamę, by lecieli szybko na pole spojrzeć na północny horyzont. Z siostrą zobaczyły czerwoną kurtynę, wyraźniejszą niż cokolwiek, co ja mogłam dostrzec z Krakowa:

Zorza jaśniała. Mimo że zmierzaliśmy z Filipem na południe, na Błonia, co chwilę obracaliśmy głowy, by sprawdzić, czy aby na pewno nam się nie wydawało, czy aby na pewno widzieliśmy to, co widzieliśmy. Nie wydawało nam się. Niebo płonęło coraz bardziej, czerwień stawała się coraz wyraźniejsza. Na mijanym po drodze terenie AGH dołączyło do nas dwóch kolegów, którzy też zaczęli oglądać się za siebie. Po kolejnej chwili dotarliśmy na Błonia, gdzie dołączyło do nas jeszcze kilku znajomych Filipa. Filip rozstawił aparat, my zrobiliśmy trochę zdjęć telefonami, ale głównie patrzyliśmy. Czerwona łuna nad całym północnym horyzontem zmieniała kształty, na chwilę słabła w jednym miejscu, by zaraz w innym wystrzelić do góry jeszcze wyżej. Nisko nad horyzontem zaczęły przesuwać się chmury, chmury, które zwykle w Krakowie jaśnieją intensywnie na tle nieba, odbijając wszechobecne light pollution. Tej nocy jednak, to niebo za nimi było jaśniejsze, sprawiając, że wyglądały jak ciemne sylwetki sunące na lekko zielonkawym tle.

Ta część spektaklu trwała może do 23. Na jej zakończenie niebo uraczyło nas innym zjawiskiem - ok. 22:43 jego południową część przeciął meteor. Jego lot trwał około 5 sekund, a pod koniec rozpadł się na kilka kawałków, skrząc się przy tym na pomarańczowo niczym zimny ogień. Był przepiękny!

Niedługo później zorza osłabła, chmur na północnym niebie też zaczęło zbierać się trochę więcej. W naszej grupie parunastu osób trwały rozmowy na różne tematy, zaś naszą uwagę na niebie przyciągały przelatujące satelity, samoloty i kolejny meteor, tym razem dość zwyczajny, prawdopodobnie z roju Lirydów.

Niedługo przed północą zaczęło się znowu. Nagle zobaczyliśmy słup czerwonego światła wznoszący się ponad chmurami, które w tym czasie zdążyły zając sporą część północnego nieba. Czerwono-różowe światło rozlało się następnie na boki, tworząc kurtynę ponad warstwą strato- i altocumulusów oraz cirrusów, którą mogliśmy oglądać przez kolejne pół godziny. Potem chmury pokryły niebo na dobre.

Ze złudną nadzieją na jakąś dziurę w chmurach czekaliśmy tak w zimnie mniej więcej do 1:30. Wtedy ostatecznie podjęliśmy decyzję: jedziemy tam, gdzie mamy największe szanse zobaczyć coś ponad chmurami, a więc na południowy zachód. Naszym celem zostały okolice Jeziora Mucharskiego. Wyruszyliśmy około 2, a niecałą godzinę później byliśmy na miejscu. Po drodze, widząc ciągle chmury, trochę zaczęliśmy tracić nadzieję, ale na samej końcówce trasy przez okna samochodu dostrzegliśmy gwiazdy! Nad jeziorem okazało się, że co prawda połowa nieba wciąż pokryta jest stratocumulusami, ale na szczęście tymi charakteryzującymi się dużą liczbą dziur ukazujących niebo. Szybko okazało się również, że w dziurach tych widoczna jest zorza! Początkowo wyglądała ona jak po prostu pojaśnienie nieba na całej północnej jego części, zaś chmury, mimo podświetlenia przez sztuczne światło pochodzące od pobliskich Wadowic, wydawały się ciemnymi wyspami na tle rozświetlonego tła. Tło to na zdjęciach ujawniało barwę różowo-fioletową. Momentami kolor ten był również dostępny wizualnie - gdy w zorzy pojawiały się jaśniejsze filary, nasze oczy rejestrowały ich barwę pomiędzy chmurami.

Nad Jeziorem spędziliśmy kilkadziesiąt minut, czekając na zapowiadane na wtedy najsilniejsze uderzenie CME. Co prawda nie doczekaliśmy go przed początkiem świtania, ale i tak warto było się tam wybrać, by dostrzec fioletową zorzę gołym okiem. Warto było wrócić o 5 do mieszkania i spać tylko 1.5 h. To była jedna z najbardziej wyjątkowych nocy w moim życiu, a chwila, którą opisałam w pierwszym akapicie, jednym z najpiękniejszych jego momentów.

Nigdy bym nie podejrzewała, że w takich okoliczności po raz pierwszy wizualnie dostrzegę kolorową zorzę. Czerwoną, w południowej Polsce, w centrum rozświetlonego Krakowa, wybiegając z tramwaju - a nie zieloną, gdzieś na dalekiej północy, w ramach skrupulatnie przygotowanej wyprawy. I wiecie co? Teraz nie wyobrażam sobie, żeby mogło być lepiej!

_____________________________________________________________

2 zdjęcia w tej relacji były wykonane z telefonu kolegi, 2 z aparatu Filipa, a 1 przez moją siostrę, reszta jest z mojego telefonu.

[Energetyk]

Jako samozwańczy łowca zórz nie mogłem odpuścić takiej okazji. Okolice Warszawy jedna klatka 20 sekund. Zorza z Drogą Mleczną.

[sferoida]

Z 11.V. Normalnie bym się cieszył, ale po turbo zorzy z 10.V wygląda to skromnie. Niemniej też zaliczyłem i się dzielę.

 

[polaris]

4 godziny temu, Ciekawska napisał:

To wzięło mnie z zaskoczenia, dogłębnie poruszyło i powaliło.

To może ja podlinkuję swoją relację z wczorajszego wieczoru:

Wypad na zorzę

[Koszy89]

Zycie jest lepsze gdy masz w dupie zorze...

Mam dość  tej suki i chmurw ktore zniszczyły mi weekend...

Koniec k..wa rozwód  ...

[Przemek_K]

No niestety, Szczecin dostał porządnego kopniaka od pogody przez te dwa dni, nawet wczoraj jak była szansa coś złapać między 23 a 24 to przywlekły się chmury i zasłoniły całą północ i zachód. Był to najboleśniejszy kopniak w tej pasji jak tu jestem od 2015 roku. Ale to nie koniec świata, są inne rzeczy do zobaczenia, sprawdzenia, nauczenia się i sfotografowania, właściwie nie wiadomo w co ręce wsadzić jak jest pogoda, oby jej i zdrowia było jak najwięcej. Idę dalej... 😉 

[Bartek M.]

Nie przejmuj się. Ja w tą wielką noc 10 miałem ładne niebo we Wrocku i nic nie widzialem. Wczoraj poszedłem raz jescze, stałem i stałem aż mi się piwo skończyło... i jeszcze trochę...aż wróciłem do domu. Żona oglądała Eurowizję i.... zobaczyłem moją zorzę !!!!

[polaris]

Dostałem alert zorzowy. Chyba coś się szykuje. 

[micropoint]

Nad Biebrzą cuś tam widać:)

Edytowane 17 Maja przez micropoint

[Zielu]

W Szczecinie mimo idealnie bezchmurnego nieba niestety nic 😟

[polaris]

W Poznaniu też nic.

[Energetyk]

W okolicach Warszawy są strzały takie po klika minut i cisza.

[Pawcio]

Zorza z nocy 11-12 maja, zdjecia zrobilem po pikniku astronomicznym w Niedźwiadach aparatem EOS RP z obiektywem Samyang 14mm/F2.8

[Paweł Sz.]

Udało mi się w końcu napisać relację i zmontować krótki film z historycznej nocy 10 maja 😉

https://szeptykosmosu.pl/zorza-polarna-widoczna-w-polsce/

 

[Kazar]

Było pięknie to prawda 🙂

[Krzysztonn]

Na tą chwilę silna burza geomagnetyczna G3 , Kp =7.

[Krzysztonn]

Na tą chwilę silna burza G3,Kp7,ujemny Bz ,ale chmur tyle ,że chyba tylko ciekawostka to jest

[Charon_X]

Też patrzyłem, niestety zachmurzenie pełne, więc nawet się nie nastawiałem dzisiaj. 

[Koszy89]

15 godzin temu, Charon_X napisał:

Też patrzyłem, niestety zachmurzenie pełne, więc nawet się nie nastawiałem dzisiaj. 

Łączę się w bólu , jednak wczoraj większość kraju miała po równo.

[Damian P.]

Ależ mega zorza mnie dorwała dziś po pracy. Po raz pierwszy widziałem wyraźnie zielone i różowe kolory. A już myślałem, że dane mi oglądać jedynie szarą. Zdjęcia z telefonu.

[Ossek]

W Szczecinie jest miazga!!!

[Zielu]

@Ossek dzięki za cynk! Po raz pierwszy udało mi się złapać zorze. Niestety u mnie lampy świecą po oknach, ale udało się w końcu!