Widziałem ducha.

[Grzesiek]

Tak! Nie kłamię. 09/05/15 około godz.22.40 zobaczyłem ducha. W sumie, to jakiś czas się nawet zastanawiałem; chwalić się? Nie chwalić? Pisać? Nie pisać? Sam jestem raczej sceptycznie nastawiony do takich rewelacji, a i coś mi się wydaje, że ludzie to czytający wierzą raczej w ?szkiełko i oko? aniżeli czcze bajania spod kieleckiej wsi. Rzecz jednak właśnie w tym, że widziałem go w moim osiemdziesięciomilimetrowym szkiełku (a ściślej rzecz ujmując w dwóch szkiełkach). Owego ducha dostrzegłem około 2 stopni poniżej gwiazdy  Hydrae  i jest to ?Duch Jowisza?, czyli mgławica planetarna, ujęta w New General Catalogue pod numerem 3242 (w katalogu Caldwella z numerem 59). Być może była to dla mnie jedna z ostatnich szans na zobaczenie mgławicy w tym sezonie. Muszę nadmienić, że do tej pory oprócz M97 (?Sowa?), nie widziałem tego typu obiektów w mojej lornetce, ergo zupełnie nie wiedziałem czego się spodziewać. Teraz już wiem, że o nich wszystkich można by było powiedzieć iż są swoistymi ?duchami?. Łączy je ciekawa właściwość; szybko znikają, gdy chce się je obserwować bezpośrednio na nie patrząc.
Księżyc miał się pojawić na horyzoncie około pierwszej a niebo ani przez chwilę nie było zupełnie czyste na całym obszarze. Niemniej jednak, postanowiłem wyrwać się choćby na 2 godzinki z czego obserwowałem może przez połowę tego czasu. Resztę musiałem spędzić na czekaniu na przejścia chmur ( które to zresztą zakończyły moje obserwacje przed Księżycem). Dla ścisłości ? obserwacje przez SM 20X80 bez żadnych filtrów. W sumie, na opisywaną tutaj sesję, wybrałem następujące ?nowe? obiekty. Wszystkie oprócz M57 (już widziana, ale przez teleskop a nie lornetkę) do upolowania po raz pierwszy.
 
NGC 3242 ? mgławica planetarna ?Duch Jowisza? - Hydra
NGC 4361 ? mgławica planetarna - Kruk
NGC 6210 ? mgławica planetarna ?Żółw? ? Herkules
NGC 6720 (M57) ? mgławica planetarna ?Pierścień? ? Lutnia
NGC 6543 ? mgławica planetarna ?Kocie Oko? ? Smok
NGC 2903 ? galaktyka ? Lew
NGC 5634 ? gromada kulista ? Panna

 

NGC 3242
Po skierowaniu lornetki na ? Hydrae, natychmiast zobaczyłem układ gwiazd zapamiętany z mapy. Dwie po lewej, dwie po prawej, potem jedna słabsza poniżej i już powinienem być u celu. No tak? Tylko że tam gdzie powinna być mgławica zobaczyłem kolejną gwiazdę. Po chwili konsternacji i zerkania  dostrzegłem jednak, iż opisywana tu gwiazda jest jakaś inna. Trochę jakby nie gwiazda, jakaś taka spuchnięta, rozmyta? a i kolor raczej nietypowy. Bynajmniej nie twierdzę tutaj, że miała wyraźnie jakiś kolor, ale nie była to typowo szara mgiełka. To już niebezpieczny grunt, ale napiszę, że była raczej szaro-niebieskawa. A więc jasne! Widzę mojego Ducha. Generalnie, ta mgławica jest naprawdę dość łatwa do wyłuskania i zerkaniem widać ją w 9 na 10 próbach. Jej jasność powierzchniowa to ok. 8,6^m .Trzeba tylko wiedzieć na co się patrzy. Ona naprawdę jest widoczna w lornetce.
   
Rys. 1. Mapka z okolicą mgławicy ?Duch Jowisza?.
 
NGC6210
Podbudowany łaskawością poprzedniego obiektu, postanowiłem iść dalej. Do Herkulesa. Wiedziałem, że ?Żółw? leży gdzieś na linii pomiędzy jasną Beta Herculis oraz gwiazdą oznaczoną numerem 51 w tej samej konstelacji. Bardzo szybko odnalazłem mały trójkącik prostokątny, w którym, prawie na przeciwprostokątnej powinna być słaba gwiazda (9,4^m) oraz tuż, tuż obok mój ?engiec?. Chwila skupienia i mam 2 gwiazdki. Jedna (ta bardziej po prawej) musiała być moją mgławicą. Jest ona trochę słabsza i nie tak oczywista jak poprzedni cel, ale po kilku minutach byłem już pewien na co patrzę. Długo obserwowałem ten obiekt zerkając i próbując dostrzec coś więcej niż tylko ?gratisową?, znikającą gwiazdkę, ale nie mogę napisać, że mi się to udało. Znalazłem informację, że jasność powierzchniowa tej mgławicy to 9,3^m, natomiast rozmiar ok. 0,35? i raczej nic więcej już przez moją lornetkę tam nie zobaczę.
 
 
Rys.2. W jaki sposób bardzo szybko odnalazłem NGC 6210.
 
M57
Tego obiektu chyba nie muszę przedstawiać. A co widziałem przez lornetkę? Widok na pewno nie urywa żadnej części ciała. Sama mgławica jawi się jako bardzo malutka - ale jednak ? tarczka (o jasności powierzchniowej ok. 8,8^m i rozmiarze 1,4x1,0?) i na tym w zasadzie można by zakończyć opis. W przypadku tej mgławicy, choć jest porównywalna jasnością i rozmiarem do ?Ducha Jowisza?, nie mogę przyznać, iż odnotowałem choćby jakikolwiek najmniejszy akcent koloru. Nadmienię jeszcze, że najlepiej ją widziałem patrząc nieco powyżej owej tarczki. Tutaj mała dygresja. Próbowałem zerkania z różnych stron i stwierdziłem, że coś jest na rzeczy w metodzie opisanej w ?The casual Sky Observer?s Guide??.  Autor pisze tam mianowicie, że w przypadku obserwacji zerkaniem (mowa tu o lornetce) należy spoglądać nieco powyżej lub poniżej interesującego nas obiektu. Powinno to przynieść lepsze efekty niż spoglądając z boków, gdyż właśnie z boku jest wyjście nerwów z gałki ocznej, powodujące zmniejszenie gęstości pręcików odpowiedzialnych z ten typ widzenia (bez wdawania się tu w szczegóły). 
 
NGC 6543
Zdjęcia tej mgławicy (a nawet jeden szkic z tutejszego forum) przedstawiają przepiękny obiekt ? rzeczywiście podobny do kociego oka. A lornetka? No Cóż? Po pierwsze, mgławicę nie tak trudno odnaleźć i zidentyfikować. Można powiedzieć, że znajduje się ona prawie na przecięciu 2 linii utworzonych z 4 widocznych gołym okiem gwiazd - jak w literze ?X?. Po drugie, mgławica jest widoczna jako podejrzanie rozmyta gwiazda. Tak jakby optyka nie dawała ostrości ale regulacja w tym przypadku na pewno nic nie wniesie.
 
 
Rys. 3.  W jaki sposób dość sprawnie odnalazłem NGC 6543.
 
NGC 4361
Zdecydowanie najsłabsza pozycja, jeśli chodzi o mgławice planetarne tego wieczoru. Nie mogę tutaj oświadczyć że mgławica została zarejestrowana przez moje oczy. Trochę mnie to zaskoczyło. Na pewno mogłem zidentyfikować gwiazdkę 9,65^mag nieopodal, ale sama mgławica była jak wszystko na to wskazuje, obiektem zbyt słabym dla mojej lornetki. Wpływ mogła mieć też jakość nieba ? w tym kierunku jest ono dla mnie najgorsze. Dodam jeszcze że, NGC 4361 ?wisi? na porównywalnej wysokości do ?Ducha Jowisza?
 
Po przyjrzeniu się kilku mgławicom planetarnym przez lornetkę, pokusiłem się o wyciągnięcie następujących wiosków:
?         Jeśli widzisz nieostrą gwiazdę, która odpowiada położeniu mgławicy planetarnej, to z dużą dozą prawdopodobieństwa jest to właśnie ?planetarka?.
?         Mgławice planetarne mają ogromną skłonność do znikania, migania i tym podobnych trików podczas prób ich bezpośredniej obserwacji (nie metodą zerkania). Widoczne jest to na przykład gdy tuż obok mgławicy jest jakaś gwiazdka o podobnej jasności (np. NGC 6510 lub ?Kocie Oko?), wtedy przy bezpośredniej obserwacji taka mgławica potrafi zniknąć, podczas gdy gwiazdy zostają ? ciekawy efekt.
?         Ogólnie rzecz ujmując, jestem pozytywnie zaskoczony ich wykrywalnością. A zapewne jeszcze lepiej byłoby z jakimiś filtrami? Pomimo, czasem odstraszającej jasności, warto próbować.
 
NGC 5634
Mój błąd polegał tu być może na szybkim zaniechaniu poszukiwań. Tak. Żadnej gromady nie odnalazłem. Ktoś coś wie na jej temat w kontekście lornetki?
 
NGC 2903
Ten obiekt zdecydowanie powinien się znaleźć na liście Messiera. Galaktyka ta nie ustępuje łatwością obserwacji paru  galaktykom z literką M (moim zdaniem jest łatwiejsza do zobaczenia choćby od M95 czy M108). Jest to więc doskonały cel nawet dla mniejszych lornetek. Ja widziałem eliptyczną plamkę światła, raczej dobrze odcinająca się od tła. Jasnością i wielkością porównałbym ją ze znaną M51.
 
Już kolejny raz warunki pogodowe powodowały niepotrzebną (może nawet niestosowną? :) ) nerwowość.  Ale w sumie to bilans jest raczej na plus i to były dobrze wykorzystane prawie 2 godziny. Jest również i satysfakcja. I cieszą mnie te punkty, plamki, mgiełki, smugi i co tam jeszcze. Cieszą jak jasny gwint. Myślę sobie, że wrócę do nich kiedyś z dużo większym kalibrem.

[lukost]

Oczywiście, że dostrzegłeś kolor Ducha - nawet w lornecie 15x70 wyłazi z niej "smerfna" barwa, o większych aperturach (TS 28x110, refraktor 150 mm) nie wspominając.

NGC 4361 też jest do wyjęcia w lornecie 15x70 - o ile zaopatrzona zastanie w parkę filtrów mgławicowych. Przedwczoraj obserwowalem ją używając filtrów OIII i była dla mnie obiektem oczywistym. Z filtrami UHC-s też można, choć jest nieco trudniej.

W ogóle filtry OIII w lornecie to świetna sprawa. Kiedyś myślałem (jak większość pewnie), że tego typu wąskopasmowe wynalazki stosuje się do sprzętów ośmiocalowych i większych. A figę - liczy się rozmiar źrenicy wyjściowej. Jeśli źrenica jest spora - tak jak w moim Teesie 10.5x70 - to obserwacje dużych powierzchniowo mgławic, świecących w paśmie zjoniozwanego tlenu, stają się ucztą dla oczu. Takiej Ameryki i Pelikana dawno nie widziałem, a przecież Łabędź był jeszcze nisko. Wyraźne to było, kontrastowe, no i mieściło się całe w polu widzenia. Sowa (M97) też zresztą niczego sobie.  

A w kolejce czeka jeszcze Veil, skarby Strzelca, a jesienią Ślimak...      

[Grzesiek]

 

W ogóle filtry OIII w lornecie to świetna sprawa. Kiedyś myślałem (jak większość pewnie), że tego typu wąskopasmowe wynalazki stosuje się do sprzętów ośmiocalowych i większych. A figę - liczy się rozmiar źrenicy wyjściowej. Jeśli źrenica jest spora - tak jak w moim Teesie 10.5x70 - to obserwacje dużych powierzchniowo mgławic, świecących w paśmie zjoniozwanego tlenu, stają się ucztą dla oczu. Takiej Ameryki i Pelikana dawno nie widziałem, a przecież Łabędź był jeszcze nisko. Wyraźne to było, kontrastowe, no i mieściło się całe w polu widzenia. Sowa (M97) też zresztą niczego sobie.  

A w kolejce czeka jeszcze Veil, skarby Strzelca, a jesienią Ślimak...      

Czyli następna lornetka tylko z gwintami na filtry? Rozumiem, że Ty je po prostu wkręcasz za okularami?

[lukost]

Tak. Lornety z serii BA8 mają tam gwinty filtrowe.

[Panasmaras]

Bardzo fajna relacja. 

Ale pozwól, że się przyczepię do paru rzeczy ;)

 

Po skierowaniu lornetki na  Hydrae,

Jeśli chciałeś wtrącić latynizm, powinieneś był użyć biernika (Hydram), a nie dopełniacza (Hydrae).

 

 

?         Mgławice planetarne mają ogromną skłonność do znikania, migania i tym podobnych trików podczas prób ich bezpośredniej obserwacji (nie metodą zerkania). Widoczne jest to na przykład gdy tuż obok mgławicy jest jakaś gwiazdka o podobnej jasności (np. NGC 6510 lub ?Kocie Oko?), wtedy przy bezpośredniej obserwacji taka mgławica potrafi zniknąć, podczas gdy gwiazdy zostają ? ciekawy efekt.

To generalnie bardzo słuszne spostrzeżenie, ale zawiera małą pułapkę - podczas, gdy patrzysz na planetarkę raz na wprost, a raz zerkaniem, gwiazdki w polu widzenia wciąż traktujesz zerkaniem. Stąd sam efekt jest widoczny jedynie na planetarce. 

 

 

?         Ogólnie rzecz ujmując, jestem pozytywnie zaskoczony ich wykrywalnością. A zapewne jeszcze lepiej byłoby z jakimiś filtrami? Pomimo, czasem odstraszającej jasności, warto próbować.

Prawda :)

Okazuje się, że jest więcej sposobów na zidentyfikowanie planetarek, niż tylko powerowanie do bólu, aż ujrzy się tarczkę :)

 

 

NGC 5634

Mój błąd polegał tu być może na szybkim zaniechaniu poszukiwań. Tak. Żadnej gromady nie odnalazłem. Ktoś coś wie na jej temat w kontekście lornetki?

Kiedyś próbowałem się z nią zmierzyć, ale bezskutecznie (inna sprawa, że w nie najlepszych warunkach).

Obiekt pewnie nie byłby trudny do wyłowienia, gdyby nie bliskość gwiazdki 8. wielkości. 

 

Ogólnie, w przypadku planetarek - z racji ich niewielkich rozmiarów - posługiwałbym się raczej wartością jasności całkowitej, a nie powierzchniowej.

[Grzesiek]

Bardzo fajna relacja. 

Ale pozwól, że się przyczepię do paru rzeczy ;)

 

Jeśli chciałeś wtrącić latynizm, powinieneś był użyć biernika (Hydram), a nie dopełniacza (Hydrae).

 

Jesteś bardzo spostrzegawczy! Ale tu się wytłumaczę ;). Relację pisałem najpierw w Wordzie i tam wstawiłem literę z greckiego alfabetu (Mi). Niestety, literka się nie skopiowała a dopełniacz został. Teraz to zauważyłem.

 

To generalnie bardzo słuszne spostrzeżenie, ale zawiera małą pułapkę - podczas, gdy patrzysz na planetarkę raz na wprost, a raz zerkaniem, gwiazdki w polu widzenia wciąż traktujesz zerkaniem. Stąd sam efekt jest widoczny jedynie na planetarce. 

 

Generalnie tak. Ale czasami jakieś gwiazdki są naprawdę blisko.

 

Prawda :)

Okazuje się, że jest więcej sposobów na zidentyfikowanie planetarek, niż tylko powerowanie do bólu, aż ujrzy się tarczkę :)

 

 

Kiedyś próbowałem się z nią zmierzyć, ale bezskutecznie (inna sprawa, że w nie najlepszych warunkach).

Obiekt pewnie nie byłby trudny do wyłowienia, gdyby nie bliskość gwiazdki 8. wielkości. 

 

Ogólnie, w przypadku planetarek - z racji ich niewielkich rozmiarów - posługiwałbym się raczej wartością jasności całkowitej, a nie powierzchniowej.

[Panasmaras]

wstawiłem literę z greckiego alfabetu (Mi). Niestety, literka się nie skopiowała a dopełniacz został. Teraz to zauważyłem.

W takim razie pozwoliłem sobie Cię wyręczyć w poprawce :)

[Damian P.]

Ciekawy opis :)

Podchodziłem raz do NGC 5634 w tamtym roku w 15/70  - także bez powodzenia. Moja notatka :

 

''Kieruję się potem na wspomniany cel wcześniej mianowicie gromadę kulistą NGC 5634. Miała ona leżeć tuż przy w miarę jasnej gwiezdzie. Obok były jeszcze dwie inne słabsze gwiazdki w jednej linii ale kulista okazała się chyba zginąć w blasku gwiazdy. Czasem było wrażenie lekkiego rozmycia lecz to mogło być równie dobrze rozjaśnienie od gwiazdy.''

[Grzesiek]

Ciekawy opis :)

Podchodziłem raz do NGC 5634 w tamtym roku w 15/70  - także bez powodzenia. Moja notatka :

 

''Kieruję się potem na wspomniany cel wcześniej mianowicie gromadę kulistą NGC 5634. Miała ona leżeć tuż przy w miarę jasnej gwiezdzie. Obok były jeszcze dwie inne słabsze gwiazdki w jednej linii ale kulista okazała się chyba zginąć w blasku gwiazdy. Czasem było wrażenie lekkiego rozmycia lecz to mogło być równie dobrze rozjaśnienie od gwiazdy.''

Ja dochodzę do wniosku, że z jakością nieba w mojej najczęstszej miejscówce nie zwojuję zbyt wiele. Najgorzej mam niestety na SE. Są co prawda w okolicy fajne, ciemne miejsca, ale bycie tam samemu to inna sprawa...

Ktoś z okolicy chętny na wspólne obserwacje?  :)

[Panasmaras]

Złapałem NGC 5634 w 16x70!

Gromada nie dawała mi spokoju - przecież obiekt o tej jasności normalnie byłby połknięty jako przystawka. Ale - skoro tuż obok świeci ta 8-magowa gwiazda, zmieniłem podejście - zamiast szukać obiektu, zacząłem szukać nieregularności w blasku gwiazdy.

I to był strzał w dziesiątkę. Owa HD 127119 (jak ją czasem nazywają), okazała się świecić dość niesymetrycznie - jej blask był nieco wydłużony od zachodniej strony. Z czasem, w miarę wpatrywania się, owo wrażenie wyciągnięcia blasku gwiazdy stawało się coraz bardziej oczywiste (oczywiście zerkaniem).

Większa lorneta - 22x85 oraz stojące nieopodal 12-calowe lustereczko potwierdziły znalezisko :)

[Grzesiek]

Ty to jednak masz podejście ;) No to widzę że, gromadka nie podda się tak łatwo, ale na pewno jeszcze spróbuję.

[pguzik]

Grzesiek,

 

Piszesz wiele razy o jasności powierzchniowej podając jako jednostkę "mag", a jednostką jasności powierzchniowej jest mag/jednostkę powierzchni. Co więcej, wartości które podajesz, to na pewno nie są jasności powierchniowe tych mgławic, tylko jasności całkowite, jakby tego było mało raz w filtrze B, innym razem w filtrze V! Tak nie można robić - lepiej w ogóle o jasności nie pisać.

 

Pozdrawiam

Piotrek Guzik

[Grzesiek]

Piotrek,

Przyznaję, że nipotrzebnie zacząłem używać w relacji jasności powierzchniowych (oczywiście z zapiskiem na jaką jednostkę powierzchni). Jak już zauważył Panasmaras, wszystkie te mgławice są bardzo małe i teraz myślę, że napisanie po prostu "jasność mgławicy" byłoby wystarczajace.

Z drugiej strony nawet takie uproszczone podejście do tematu jasności, też może budzić dyskusje. Są różne źródła i podają one czasem różniące się wartości. W takim wypadku, z czego korzystać? 

[pguzik]

Z drugiej strony nawet takie uproszczone podejście do tematu jasności, też może budzić dyskusje. Są różne źródła i podają one czasem różniące się wartości. W takim wypadku, z czego korzystać? 

Ale to nie jest "uproszczone podejście" tylko mieszanie pewnych kwestii.

Jasność powierzchniowa ma się do jasności tak jak gęstość do masy. To są dwie zupełnie różne i nieporównywalne ze sobą wielkości.

 

Jeśli piszemy po prostu o "jasności" w kontekście obserwacji wizualnych, to w domyśle mamy całkowitą jasność wizualną danego obiektu, która dość dobrze przybliżana jest przez jasność w filtrze V. Taka jasność jest zwykle oznaczana jako m_v lub po prostu V. Wartość ta mówi nam, ile światła (z danego obiektu) wpada do detekora układu, który ma taką charakterysykę widmową jak filtr V, czyli w dużym uproszeczeniu "widzi to, co oko ludzkie". Rózne źródła podają też czasem jasność obiektu w filtrze B (oznaczną jako m_b lub B ). Jasność ta często znacząco różni się od jasności wizualnej, podobnie jak popularna dawniej jasność fotograficzna, oznaczana jako "P".

 

Jasność powierzchniowa, to średnia jasność przypadająca na jednostkę powierzchni obiektu, zwykle (ale nie zawsze) jest to średnia jasność przypadająca na 1 minutę kwadratową obiektu. Jako przykład możemy rozważyć tutaj M 33. Całkowita jasność tej galaktyki to 5.5 mag, dzięki czemu w dobrych warunkach widać ją gołym okiem. Tyle, że jasność ta rozkłada się na obszar o rozmiarach mniej więcej 70'x40'. Jeśli policzymy sobie, z jaką jasnością (średnio) świeci obszar tej galaktyki o powierzchni równej 1 minucie kątowej do kwadratu, to otrzymamy jasność powierzchniową tej galaktyki, która jest równa około 14 mag na minutę kątową do kwadratu. Drugim fajnym przykładem może być mgławica NGC 6210. Jej jasność całkowita to 8.8 mag, więc aby ją dostrzec potrzebujemy co najmniej lornetki. Jest ona jednak maleńka (ma około 20" średnicy), co sprawia, że jej jasność powierzchniowa to około 6 mag na minutę kątową do kwadratu.

 

Pozdrawiam

Piotrek Guzik

[Grzesiek]

Abstrahując od (słusznie zresztą) wypomnienej kwestii podawania jasności mgławic w moim opisie, w kolejnym sezonie powróciłem do jednej z nich - ale przy użyciu innej lornety. I... trochę szok . O ile ostatnio "Duch Jowisza" nieśmiało majaczył jako spuchnięta gwiazdka o podejrzanym, nijakim kolorze, to tym razem w D.O. Extreme od pierwszego spojrzenia to była po prostu mała - ale jednak - tarczka w wyraźnie błękitnym kolorze. W obu lornetach nie używałem żadnych filtrów. Nie jest tajemnicą, że SkyMaster i D.O. Extreme to inna półka i to widać po wielu innych "śladach", ale dziś mocno się zdiwiłem. Jowisz to również inna bajka...

[p.wojtek]

Ostatniej sesji udało mi się zaliczyć Ducha w Bresserze 20x80 i nie było z tym większego problemu. Planetarka była dość oczywista i wyraźnie rzucało się w oczy jej niebieskawe zabarwienie. Patrząc w centrum ukazywała się gwiazdka natomiast patrzenie obok wyciągało puszystą plamkę. Widziałem równierz M57 która ukazała regularną, okrągła tarczkę która wyraźnie odróżniała się od sąsiednich gwiazd. Generalnie bardzo podobne do siebie mgławice o podobnej skali trudności, Duch Jowisza może trochę bardziej puszysty. Udało mi się też zaliczyć NGC 4361 w Kruku jednak był to bardzo wymagający obiekt i nie wiem, czy bym sobie poradził bez wsparcia 100 milimetrowych dział APMa w których to mgławiczka poddała się bez walki. Po dokładnym zorientowaniu gdzie się ukrywa przechwyciłem jeńca choć w Bresserze jeszcze się stawiał ;) 

[Karol_C]

Tak mnie duch przestraszył, że muszę o tym napisać.

Nadal nie mogę zbyt długo przebyć na zimnie ale gwiazdom się nie odmawia. Wyszedłem tylko albo aż z 10x50. Tak przeglądam sobie atlas - "Może coś w Hydrze ?" myślę. Patrzę i pisze coś po amerykańsku "Ghost Jupiter". Myślę, pewnie Duch Jowisza. To kieruje lornetkę na obszar nieba gdzie jest. I chwila ! To nie gwiazda ! To duch ! O matko ! Ale mnie przestraszył. Ewidentnie widoczny. Bardzo fajny obiekt nawet w 10-krotnym powiększeniu. Odrywam oczy od mojego bino ale zaraz ! Co jest ?! Czyżby kolor ? Patrzę i tak ! Widać ewidentnie leciutki niebieski tudzież smerfowy (luksot ) kolor. A świadomie nie pamiętałem jaki ma kolor.

Nawet w lornetce da się wyhaczyć kolor na DS ....

[lukost]

Taa... Kolejny, który łapie obiekty teleskopowe przez lornetkę...  Ale ja wiem, jakie ciemne siły stoją za propagowaniem tej dewiacji obserwacyjnej, a winnych mogę wskazać personalnie...

[Karol_C]

Wiem wiem, że teleskopowy obiekt ale wczoraj wyszedłem tylko z lornetką. A propaganda jednej osoby "lornetka jedyny słuszny instrument obserwacyjny" ?  No cóż, chyba działa. 50 mm to trochę mało na galaktyki - dość trudne są te o jasności 9 mag gdzie np. w 8" są łatwe i przyjemne - ale gdyby tak mieć 100 czy 110 mm ... Gdyby sprzedać wszystkie graty to pewnie starczyło by na TS 110 mm  Gdzie ten moje myśli idą ...

[lukost]

Przeca sobie jaja robię. Sam już jakiś czas temu doceniłem lornetę jako pełnoprawny i samodzielny instrument obserwacyjny, a nie tylko dodatek do teleskopu. Preferuję jednak większe dwururki (70-100 mm).

PS Duch Jowisza jest faktycznie dość łatwy do odróżnienia od pobliskich gwiazd - w lornecie 15x70 to już prawie tarczka, no i ten specyficzny kolorek...  

[Karol_C]

A ja półserio. Może to taki etap u obserwatora ? Tak jakoś zacząłem więcej patrzeć lornetką. W zasadzie bym mógł przesiąść się tylko na nie gdyby była w sprzedaży w "rozsądnej" cenie lornetka 120-140 mm. Najlepiej 140 mm bo to by odpowiadało 8-calom.

Tak myślę po wczorajszym czy widziałem czy nie ? NGC 3115 w Sekstansie - 9.1 mag, SB 12.3 mag. Mam wątpliwość bo obok jest gwiazda 10.62 mag ale znów to za mała jak na 50 mm tym bardziej, że z trudem na podobnej wysokości zobaczyłem M13 gołym okiem (tak 50% czasu zerkaniem). Wczoraj w pobliżu Igły (NGC 4565) - jej samej nie - widziałem z pewnością gwiazdę 9.98 mag, gdzieś indziej też o podobnej jasności. Tak więc - chyba widziałem ? Jeśli tak to szczerze to była ona stosunkowo jasna.

Trochę nie na temat ale mam nadzieje, że autor nie ma nic przeciwko.

[lukost]

Jeśli chcesz popatrzeć przez lornetę 140 mm, to masz ją stosunkowo blisko, bo w Kielcach u Pawła Trybusa. Widoki - genialne!

[Karol_C]

Masz racje. Zapomniałem, że w Kielcach jest taka lorneta. Coś będzie trzeba pomyśleć i jakoś się spotkać z Pawłem Trybusem. 150 km to nie aż tak dużo.