Refleksja astrospołeczna

[Alice]

Bardzo ładna pogoda dzisiejszego popołudnia wyciągnęła mnie na dwór z lornetką i statywem. Oprócz bardzo atrakcyjnych plam na Słońcu zarówno tych większych jak i kilku innych maleńkich rozrzuconych po tarczy nasyciłem oczy dobrze jeszcze widocznym w lornetce sierpem Wenus, przed którą co chwila przelatywały klucze ptaków, chyba żurawi. Na deser trochę samolotów i byłem nakarmiony. Zaczepił mnie w międzyczasie pewien osiedlowy żulik odważnie pytając: "I jak? Widać Wenus?" Szczerze powiedziawszy nie byłem wcale zdziwiony. Już nie raz pytali mnie o jakieś rzeczy w temacie: ziomki jaracze, wspomniani osiedlowi spod sklepu, zwykli starsi panowie, czy nawet przechodzące nieopodal dresy.  Fajnie było pogadać z kimś kto wie coś więcej w temacie niż kolejność planet od Słońca i to jeszcze z błędami. Gość wiedział więcej niż pewnie z 95% magistrów Rzeczypospolitej. :) Ode mnie wielki szacun i to nie za wiedzę lecz za ciekawość, której brakuje ogromnej części wykształconych ludzi.

Edytowane 27 Września 2015 przez Alice

[szdom1]

Biorąc pod uwagę zabiegany tryb życia ludzi coraz mniej osób ma czas na to, ażeby zatrzymać się przy gościu z lornetką wpatrującym się w niebo.  To niestety trochę smutne. Pewnie gdybyś umieścił informację, że na tym patrzeniu idzie zarobić to i pewnie te magistry by się zainteresowały.

Edytowane 27 Września 2015 przez szdom1