Obiekt tygodnia 11.12.2015 ? NGC 2244 (Gromada Rozety)

[Janko]

Pewne obiekty zaniedbujemy nie dlatego, że są mało znane, lecz wprost przeciwnie - są zbyt oczywiste, by je często obserwować. Wydaje mi się, że należy do nich  gromada gwiazd w centrum mgławicy o nazwie Rozeta, znajdującej w północno-zachodnim rejonie gwiazdozbioru Jednorożca. Wspaniałe zdjęcia Rozety zdobią niezliczone albumy i kalendarze astronomiczne, jednak opisów sprawczyni całego zamieszania, okazałej gromady otwartej NGC 2244 jak na lekarstwo. Być może obserwatorzy z góry zakładają, że skoro mgławica nie jest łatwym obiektem wizualnym (ach, ta czerwień H?!), to i z gromadą podobnie. Nic bardziej błędnego. Gromada jest nieźle widoczna nawet z miasta. Pod wiejskim, ciemnym niebem można ją dostrzec gołym okiem jako plamkę świetlną, jednak nie jest to takie łatwe pomimo sporej jasności (4,8mag). Lepiej posłużyć się lornetką lub okularem o szerokim polu widzenia i długiej ogniskowej w teleskopie, przesuwając pole widzenia ok. 10° na wschód od czerwonej Betelgezy (? Ori).

 

Okolice gromady NGC 2244; mapę wytworzył  kol. Rokita w oparciu o katalog SAC 8.1.

Najpierw dostrzeżemy ukośną ?drabinkę? o szerokości ok. 5? i wysokości 20?. Staranna obserwacja pozwoli zobaczyć dalszych kilkanaście słabszych gwiazd, także ułożonych głównie na linii północny zachód ? południowy wschód.

NGC 2244 i mgławica Rozeta; mapę wytworzył  kol. Rokita w oparciu o katalog SAC 8.1.

Najjaśniejsza gwiazda ?drabinki?  - 12 Mon (5,9 mag), leżąca w jej południowo wschodnim (lewym dolnym) rogu nie należy do gromady. Przy odpowiednim powiększeniu można to poznać po jej cieplejszej, żółtawej barwie. Gwiazdy właściwej gromady mają znacznie zimniejszy, niebieskawy kolor. Dwie spośród nich (HD 46223 i HD 46150) są rzadko spotykanego typu widmowego O3,5 V, mają ogromną temperaturę rzędu 50 000 kelwinów i emitują wielkie ilości promieniowania ultrafioletowego. Inne niewiele im ustępują, także należąc do typu O, czyli do gwiazd niebieskawych, bardzo gorących. Ich wiatry gwiazdowe i ciśnienie promieniowania oczyściły centrum gromady z macierzystego surowca. Jednak na obrzeżach gromady gaz z dodatkiem pyłu uformował szeroki pierścień, świecący wskutek wzbudzenia wysokoenergetycznym promieniowaniem ultrafioletowym. Pierścień ów to słynna mgławica Rozeta. Marcin był tak uprzejmy, ze nie tylko udostępnił jej zdjęcia, lecz także opisał gwiazdy na jednym z nich.

 

 

NGC 2244 z mgławicą Rozeta w szerokim kadrze oraz w zbliżeniu

Autor: Marcin Paciorek http://astromarcin.pl/images/wide/monocreos/Monocreos_201410_2500.jpg

 

Różne części mgławicy noszą numery NGC 2237-2239 i NGC 2246, jednak często skrótowo całość oznaczana jest tylko jako NGC 2237. Mgławicę można zobaczyć pod ciemnym niebem, choć nie jest to widok imponujący. Lekką mgiełkę łatwo pomylić z zamgleniem optyki. Warto więc przedtem zadbać o czystość soczewek. Jednak na fotografiach Rozeta zajmuje obszar o średnicy ponad 1° i ukazuje bogatą strukturę w postaci pasm i zagęszczeń, w których nadal formują się młode gwiazdy. Łączna masa ?surowca? do budowy gwiazd to ponad 10 000 mas Słońca zaś liczba młodych gwiazd już powstałych sięga 2500. Jest to więc obiekt gigantyczny, o średnicy 100 lat świetlnych, przynajmniej trzykrotnie większej niż w przypadku M 42 ? Wielkiej Mgławicy w Orionie. Gromada wraz z mgławicą jest całkiem odległa ? 5200 lat świetlnych od Ziemi (czterokrotnie dalej niż M42) i tylko jej rozległości i intensywności promieniowania gwiazd zawdzięczamy możliwość tak dokładnych obserwacji. Liczy sobie mniej niż 5 milionów lat. To wiek niemowlęcy w rodzinie gromad. Powstawała przecież w tych samych czasach, co australopiteki ? bezpośredni poprzednicy rodzaju Homo. Jednak nie sądzę, by ci nasi odlegli krewni interesowali się wtedy narodzinami gwiazd. Jeśli o czymś myśleli, to zapewne o bezpieczeństwie, jedzeniu i miłości. My jednak możemy pomyśleć, że w subtelnym pojaśnieniu wokół gwiezdnej drabinki ciągle kryje się materiał na tysiące słońc i że one tam nadal się zapalają ze ściśniętych grawitacją gigantycznych mas wodoru powstałego u zarania Wszechświata.

Obserwator z lornetką nie jest bez szans w starciu z mgławicą. Należy szukać zerkaniem rozległego pierścienia w pewnej odległości od środka gromady, nie w niej samej. Pomóc może ruch ?najeżdżający? i mijający NGC 2244. Niewielkie powiększenie ułatwia obserwacje ? obiekt jest rozległy i ma małą jasność powierzchniową. Mgławicę Rozeta widziałem po raz pierwszy przez lornetkę 8,5x44 ze szkłem niskodyspersyjnym w obiektywach. Kluczem do jej dostrzeżenia są warunki obserwacyjne: ciemna miejscówka a przede wszystkim warunki atmosferyczne ? przejrzystość powietrza pojawiająca się niekiedy przed przełamaniem pogody lub w mroźne noce. Tak opisuje swoje obserwacje Rozety guru astronomii lornetkowej Phil Harrington:

Rozeta ma średnicę ponad jednego stopnia, a jej dostrzeżenie w większości lornetek jest prawdziwym wyzwaniem. Byłem w stanie słabo wychwycić północno-zachodni segment w lornetce 10x50, ale najlepszy widok miałem pewnej szczególnie czystej zimowej nocy kilka lat temu w mojej 16x70. Mgławica wyglądała jak upiorny połamany pierścień całkowicie otaczający gromadę. http://www.astronoce.pl/artykuly.php?id=90

Wszystko przed nami ? zarówno przełamania pogody jak i mrozy. Obserwuj więc gromadę NGC 2244 i wypatruj zwiewnej Rozety. Nadejdzie ta magiczna noc, gdy dostrzeżesz jej poświatę a potem, oczywiście ? dasz znać jak poszło.

 

[adam_bie]

Parę godzin temu przyglądałem się jej (a w zasadzie im - mgławicy i gromadzie) dość dokładnie.. w 4' refraktorze i szerokokątnym okularze z filterm Ultrablock - wspaniały widok. Zapas pola widzenia wokół sprawił że bardziej mi się podobał ten widok niż z dużego Newtona gdzie mgławicę musiałem oglądać 'po kawałku'.

Uznawanie Rozety za wyzwanie w lornetkach to chyba trochę na wyrost: widziałem ją wczoraj bez filtra zarówno w refraktorze jak i w lornetce 10x50 na niebie dalekim od ideału. Oczywiście na pewno pomógł mi fakt że znam ten obiek i wiem czego szukać. W lornetce 10x50 dozbrojonej w filtry UHC mgławica staje się oczywista.

[Janko]

29 minut temu, adam_bie napisał:

...Uznawanie Rozety za wyzwanie w lornetkach to chyba trochę na wyrost: widziałem ją wczoraj bez filtra zarówno w refraktorze jak i w lornetce 10x50 na niebie dalekim od ideału. Oczywiście na pewno pomógł mi fakt że znam ten obiek i wiem czego szukać. W lornetce 10x50 dozbrojonej w filtry UHC mgławica staje się oczywista.

Harrington, przy swoich ogromnych zasługach i osiągnięciach, jest jednak ostrożny w ocenianiu trudności obiektów. O galaktyce NGC 3628 z Trypletu Lwa pisze na przykład w Jaskini Lwa w taki sposób: "Dostrzeżenie tej galaktyki będzie zarezerwowane dla dużych lornet chyba, że obserwujemy w naprawdę znakomitych warunkach" Tymczasem w warunkach wiejskich lecz dalekich od ideału widziałem ją w lornetce 10x60 (całkiem dobrze) a nawet 12x50 (słabo, jednak bez wątpliwości). Rozetę także widziałem przez niewielką lornetkę w warunkach całkiem umiarkowanych. Jednak to chyba genialna pogoda była tutaj kluczowa.

Phil zaimponował mi natomiast obserwacjami Końskiego Łba (Mission impossible). No cóż, ja nie miałem jeszcze okazji obserwować z Florida Keys

[lukost]

O widzisz, jak zaś nie dalej jak wczoraj (a może to już dziś było?) podszedłem do Qnia z lornetą 15x70 i habetą (tylko jedną, niestety). Zaskoczenia nie było -  IC-ek 434 nie wylazł z tła; w dwunastu calach to już insza bajka - konik był oczywisty, na tyle, że wracałem doń kilkakrotnie, traktując go jako relaksujący przerywnik od wypatrywania bardziej wymagających celów.    

[Janko]

Wczoraj zerknąłem na M 31 z balkonu a potem na NGC 2244, M 42 (cieniutko), Plejady i Hiady (pięknie) ze wschodniego okna. Co robiłem później, nie będę Ci opowiadał.

W każdym razie, rano widziałem jeszcze Wenus i Jowisza nad zaszronionym Ursynowem

[Damian P.]

Mgławica Rozeta to chyba jeden z pierwszych (jak nie pierwszy) obiektów, który upolowałem dzięki analizie zdjęć. Było to w 15/70 i obszar mgławicowy świecił najwyraźniej, dokładnie tam gdzie miał świecić. Zresztą mam nawet notatkę z tamtej chwili:

"Przeszedłem do Rozety. Już wiem, że widzę mgławicę. Wcześniej przeglądałem zdjęcia, szczególnie jak najsłabiej naświetlane i czarno białe oraz szkice. Pojaśnienie spore na około gromady a z prawej strony wyraźnie najsilniejsze, mając nad sobą kierunek do NGC 2252, której nie zaliczyłem."

Tutaj jeszcze inna notatka, późniejsza:

"Skierowałem potem teleskop na mgławice Rozetę i od razu wpadłem w jej wyraźne odmęty. Szczególnie przy przesuwaniu teleskopem wpadało się w kłębuchy mgławicy. Trochę za duży był to jednak obiekt i podziwiałem ją potem w 15/70 do której pasuje idealnie."

[Grzesiek]

Wczoraj, po raz pierwszy w lornetce 15x70, udało mi się zobaczyć mgławicę wokół gromady NGC 2244. Nie było to łatwe i trzeba trochę cierpliwości, ale da się . Najwyraźniej widziałem kawałek pólnocno-zachodni i południowo zachodni - jakby 2 rozdzielone ćwiartki.