ewa

Obserwacja gwiazd z gromady otwartej IC 4651 w Ołtarzu przybliża nas do zrozumienia, co mogło stać się z naszymi siostrzanymi słońcami. Wzięta na warsztat przez naukowców z obserwatorium La Silla gromada ujawnia, że jej gwiazdy powstały z tego samego obłoku oraz to, że oprócz grawitacyjnego powiązania ze sobą, wchodzą też w zależności grawitacyjne z innymi gromadami i obłokami gazu. Większość z gwiazd gromady już się od niej "uwolniła" - obecna masa gromady to 630 mas Słońca, a przypuszcza się, że mogła być równa 5300 jego masom. Część gwiazd mogła też wybuchnąć jako supernowe. Gromada ma 1,7 mld lat. Jak mówi źródło: 

Słońce prawdopodobnie wchodziło kiedyś w skład gromady takiej jak IC 4651, dopóki razem ze swoim rodzeństwem [nie] uległo stopniowemu rozdzieleniu i rozproszeniu w Drodze Mlecznej.

Tak mogły zatem wyglądać "nasze" okolice, gdy na Ziemi były już zadomowione prokarioty. 

http://www.eso.org/public/news/eso1534/

http://orion.pta.edu.pl/gwiezdne-rodzenstwo

1) Ignisdei (Pyrlandia pokój nr 7)

2) sferoida (Pyrlandia pokój nr 3)

3) MarekM60 (Pyrlandia pokój nr 7)

4) kuato (Pyrlandia pokój nr 6)

7) pery (pyrlania nr4)

8 ) JacekE (Pyrlandia nr 3)

9) anva pyra nr 3

10)MarWo (Pyrlandia, room nr1)

11) Krzysztof G. (Pyrlandia pokój nr 7)

12) Artir (Pyrlandia pokój nr 6)

13) Prestoneq (pyrlandia pokój nr4)

14) SZKLARZ (Pyrlandia pokój nr 3 )

15) Bandros (Pyrlandia pokoj nr. 6)

16) Maciej (Pyrlandia pokoj nr. 6)

17) Ossek (Pyrlandia, pokój nr 2)

18) Lukasz83 (pyrlandia pokój nr4)

19) ewa (szkoła)

Pewnie zabrzmi to beznadziejnie i kiczowato, ale ja znów w Zatomiu znalazłam zajefanych ludzi i energię, żeby z jednej strony akceptować chmurewki, a z drugiej nadal nakręcać się na niebo. No i nic nie zgubiłam :) 

Fantastyczny tekst. Wielkie dzięki. Bieszczady kuszą bardzo. Byłam w lipcu na połoninach i niebo mnie zachwyciło, absolutnie powaliło na kolana. I naprawdę nie wiem, jak to się stało, że nie miałam ze sobą nawet lornetki... Choć obserwacje "gołooczne" w takich warunkach to też niezła gratka. 

Robert, ja niestety dopiero w piatek wieczorem przyjadę. Na połowie prelekcji mnie nie będzie... i mówię to drżącym ze smutku głosem :/

Dużo ostatnio myślę o prehistorii Układu Słonecznego. A przynajmniej próbuję ją sobie trochę w głowie zobrazować. Poniżej spisałam etapy tego, co mogło się dziać z ?naszą materią?, podpierając się tzw. hipotezą mgławicy słonecznej. Jednocześnie dopisałam nazwy obiektów, które dziś przypominają ?naszą materię? z danego etapu powstawania US.  

1.       Wybuch supernowych, w których powstały pierwiastki cięższe od żelaza

Ówczesny stan: coś co dziś nazywamy ?pozostałością po wybuchu supernowej?, podobny np. do Veili czy Kraba

(Lawrence Krauss często powtarza, jak niesamowite jest to, że atomy budujące naszą lewą rękę mogą pochodzić od gwiazdy innej niż ta, której pozostałości budują naszą prawą rękę. Czy jesteśmy w stanie choć w minimalnym stopniu stwierdzić, z wybuchu ilu supernowych pochodzą ciężkie pierwiastki naszego Układu Słonecznego? Czy jest to kwestia trzech czy tysiąca gwiazd?)

2.       Materia pozostała po wybuchu/wybuchach tworzy obłok molekularny

Stan podobny do Mgławicy Carina czy Obłoku Molekularnego w Orionie; w ?naszym? obłoku musiały powstać również inne gwiazdy. Które?  

3.       Z obłoku molekularnego powstają w wyniku kolapsu grawitacyjnego protogwiazdy i ewentualnie dyski protoplanetarne

Stan podobny do tego, co dzieje się w Mgławicy Oriona

4.       Powstają młode gwiazdy

Stan podobny do Plejad, choć nie jesteśmy częścią żadnej gromady

Jakieś przemyślenia z Waszej strony?

Chciałbym skompletować na czas zlotu dwa filtry 1,25" UHC, UHC-S, UltraBlock lub pochodne do lornetki. Polecam się pamięci.

Ja się mogę moim na jakiś czas podzielić :)

STF 1906 - rozdzielona, STF 1905 - kreska, nawet w powiększeniu 120x, ale mam troszkę rozkolimowany teleskop. Pozostałe dwie czekają na trochę więcej cierpliwości z mojej strony :)

W Zwoli ich nie szukałam... zagadam w Zatomiu :)

Właśnie wróciłam do Harringtona i widzę, że trochę zawaliłam ten GoTo. Chodziło o odczekanie 16 minut, a ja czekałam 23. Oj, już wiem, co będzie pierwsze na tapecie podczas następnych obserwacji...

NGC 6905 mnie prześladuje. Jakby jej tam nie było po prostu (do 6891 nawet nie próbuję podchodzić, bo to w ogóle jest maleństwo). Wczoraj próbowałam metody poleconej przez Harringtona w "Cosmic Challenge" - użycie "naturalnego" GoTo - wycentrowanie na eta Delfina i odczekanie chyba 7 minut na NGC 6886, a potem kolejnych bodajże 16 minut na 6905. Jakoś tak. Nie wyszło. Problemem jest też to, że w 25mm tak małych mgławic w ogóle nie widać, więc szukałam w 14mm... i machałam tym filtrem przed okularem (to też wyczytałam u Harringtona) i nic. Nie wiem, czy nie jest troszkę za ciemna dla mojej synty, bo jest przecież duża i na szkicach widać wyraźny dysk. Ale te Twoje trzy lata dodają mi troche otuchy :) Gratuluję Palomara!

Ja też kilka nowych obiektów wyłuskałam, np. kulkę NGC 6440 w Strzelcu. Czekam na kolejny wypad :)

Acidtea, gdzie i o której się umawiamy?

To jak? Dzisiaj? 

A czy ktoś z Was ma może kolimator i mógłby go zabrać?

Możesz jechać za nami?

Jeśli nam się uda zgrać godzinowo to jak najbardziej. 

Byłoby super, jakby ktoś mi dał swoje namiary, żebym w razie czego mogła dzwonić, bo też tam jeszcze nie byłam, a nie wiem o której godzinie dotrę. 

Ja się piszę! 

Kto nie byl - niech żałuje. 

Nie byłam. Żałuję. Bardzo. 

Wojtek, jeśli o mnie chodzi, to Twoja REWELACYJNA relacja nie może nie znaleźć się tu: http://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/7167-konkurs-na-najlepsza-relacje-z-obserwacji-wizualnych-ii-kwartal-2015-r/

Miałam tego Celestrona 114. Jest beznadziejny. Właściwie nie ma szukacza, nic nie można znaleźć. Do tego ma na stałe wbudowanego barlowa. Gdyby nie to, że mnie koledzy na zlocie namówili na Syntę 8, to bym chyba w ogóle z obserwacji zrezygnowała. Taki sprzęt po prostu strasznie zniechęca. To nie jest teleskop. 

Idzie jakiś syf z południa...

Czystego nieba oraz wspaniałych relacji i obrazów :)

M51 po raz pierwszy widziałam w we wrześniu 2014 w Zatomiu, pierwszego dnia, zanim zaczęło padać. Chociaż było to z pomocą 114mm i kitowca, to sprawiło mi wielką radochę. Teraz właściwie przy każdych obserwacjach ją oglądam.