Ranking użytkowników

Virus w Zatomiu 🤣 Rozpoczynam spotkanie. Na razie zanosi się na indywidualną obserwację - jeśli pogoda pozwoli, może jakieś okienko się otworzy do obserwacji?

Po covidzie nie bardzo mogę sięgnąć po tytoń, a palić się chciało. 😉 W rezultacie wypaliłem Fajkę. 6d mod, Samyang 135 f/2,8, 43x140s - mało, ale wcześniej chmury, a później, koło 3 spektakularnie pojawił się Łysy w ostatniej kwadrze w towarzystwie Jowisza i Saturna. Fajna noc, choć krótka, pierwsza od ponad miesiąca pod gwiazdami.

Po krótkiej absencji na forum, chciałbym się przywitać materiałem zebrany w nocy 20 marca na Lubelszczyźnie. Było to pierwsze światło Canona 6D, po migracji z APS-C na FF i drugie obiektywu, którego chyba za mało skręciłem. Detektor i optyka: Canon 6D mod, Sigma 50mm 1.4 Art Kręcioła: MSM Rotator (https://www.moveshootmove.com?aff=165) Ekspozycja: 55x90s (niebo); 5x90s (ląd)

Tak więc w weekend odwiedziłem w końcu Bieszczady :) Ostatnio jak tam byłem, to mnie nie wypuszczali na zewnątrz po dobranocce ;) O wrażeniach ciemnego nieba nie muszę pewnie opowiadać, bo większość z Was już tam (świadomie) była, bądź jeździ regularnie :) (tym drugim szczerze zacząłem już zazdrościć ;) ) Wiem, że po okolicy 'grasowało' jeszcze kilku kolegów z FA, pozdrawiam :))) Pierwszy raz (tak w ogóle pierwszy raz) fotografowałem Drogę Mleczną :) Pogoda dopisała w 2 noce i poczyniłem w sumie 3 ujęcia, jedno jeszcze po drodze w Bieszczady z Łapszanki (świetne miejsce), a dwa już

Dotarliśmy na miejsce wraz z Patrykiem około 19.30. Marcin już był, ale czekał na nas z rozkładaniem Grubej Berty (T600) 😃 Po chwili rozmowy rozpoczęliśmy rozkładanie działa. Najpierw Patryk ustawił jednak aparat do nowej koncepcji timelapsa, a potem ruszyliśmy do działania. W międzyczasie dotarł również do nas Wojtek wspierając w budowie. Poszło trochę sprawniej niż ostatnio, praktyka czyni mistrza, ale jeszcze potrzeba trochę praktyki do perfekcji. Po jakimś czasie działo było gotowe, a Patryk z Marcinem rozpoczęli rozstawianie łapaczy nocnych fotonów. Dodatkowo Patryk rozstawił do oglądan

To wszystko przez @Janko! Ale od początku... . Kierownik popołudniu poprosił o slajdy na środowe spotkanie. Więc plan, co robić jak tylko dzieci pójdą spać, był jasny. Tylko jak studenci robią wszystko, żeby nie uczyć się do kolokwium, tak niektórzy mają ze slajdami... Zajrzałem wiec na forum, a tam powrócił temat: "Księżyc nad Warszawą". Super pomyślałem. Nie ma czasu na obserwacje to pooglądam sobie ładne fotki księżyca chociaż. A tam @Janko zamiast umieścić jakieś zdjęcie informuje: "Dzisiaj terminator przecina Dolinę Alpejską." I do tego dodał link do Wikipedii... Choć wiedziałem że t

Wreszcie nazbierałem trochę materiału z okolic Antaresa, mimo, że tu na Istrze Antares jest trochę wyżej, to jednak poniżej 20 st.

Wyszukiwanie obiektów na niebie niekiedy może przysporzyć sporo problemów, zwłaszcza początkującym astro-amatorom. Jedną z metod , która to ułatwia jest star hopping czyli "skakanie po gwiazdach" Teoria: Star hopping - Wiele interesujących obiektów głębokiego nieba jest zbyt słabych, aby można je było zobaczyć nieuzbrojonym okiem. Teleskop lub lornetka zbierają znacznie więcej światła, dzięki czemu słabe obiekty są widoczne, ale mają mniejsze pole widzenia, co komplikuje orientację na niebie. Pole widzenia lornetki rzadko przekracza osiem stopni, podczas gdy w typowych teleskop

Jedenastej nocy po nowiu nasz spacer rozpoczynamy od Krateru Gassendi, położonego na północnym brzegu Morza Wilgoci. Pierre Gassendi prowadził korespondencję z Keplerem i Galileuszem. Był pierwszym obserwatorem przejścia Merkurego na tle tarczy Słońca. Tranzyt odbył się 1631 roku, zgodnie z przewidywaniami Keplera. Krater ten znajduje się na liście "Lunar 100" ‪Charlesa A. Wooda pod numerem 13. Ma on 110km średnicy i system rowów, którego nie udało mi się dostrzec. Źródło: http://astrostrona.pl/narzedzia-i-pomoce/mapa-ksiezyca/ Następnie podążamy północno-zachodnim brzegiem Morza Wi

Jasna, piękna, łatwa do odnalezienia - tak w kilku słowach można określić naszą dzisiejszą bohaterkę, galaktykę NGC 2841. Nie skatalogowana przez Messiera, pominięta przez Coldwella, nieobecna w wielu publikacjach dla początkujących. Za to bardzo ładnie opisana w III tomie "Przewodnika Po Wybranych Obiektach Nocnego Nieba": "NGC 2841 to galaktyka spiralna. Okres najlepszej widoczności przypada na całe zimowe noce i drugą połowę jesieni po północy oraz początkiem wiosny przed północą. Najwyżej nad horyzontem wznosi się w dniu 19-tego lutego. Wielkość gwiazdowa wynosi 9,22 mag, a jasność po

Dzisiejszy za dnia, 65% tarczy z balkonu cyknięty😉 P900 1x1/160s f6.5

Reflektor Newtona Dane techniczne • Układ optyczny: reflektor Newtona • Średnica obiektywu: 254 mm • Ogniskowa: 1000 mm • Światłosiła: f/4 • Zasięg gwiazdowy: 14,7 magnitudo • Maksymalne użyteczne powiększenie: 500x • Długość: 970 mm • Waga: 15,6 kg (wraz z wyciągiem, szukaczem, obejmami, sama tuba: 13,7, obejmy i dovetai: 1,9) monorail (zmodyfikowany wyciąg Crayforda) 2" / 1,25" z mikrofokuserem 10:1 Zastosowania: Księżyc. Planety. Gromady Gwiazd. Mgławice. Astrofotografia Zastosowanie Astrofotografia.

Chciałem przedstawić rzadko fotografowany obszar nieba w pobliżu Mgławicy Stożek i Mgławicy Rozeta. Zawiera on bogactwo mgławic refleksyjnych połączonych z ciemnymi mgławicami. Jak dla mnie jest to przepiękna część nieba i ta różnorodność obiektów z różnych katalogów, którą warto pokazać. I tak mamy: NGC 2247, NGC 2245, IC 446, IC 2169, LBN 898, LBN 901, LBN 903, LBN 904, LDN 1606, LDN 1607, VdB 77, VdB 78, VdB 79 Materiał zbierany zdalnie refraktorem TSAPO 130 i kamerą QHY 695A na niebie podmiejskim.

04.04.2021 21:50 – 00:00 zasięg +5 mag. To dziś jest ten dzień Zmartwychwstania Pańskiego. Dla mnie – organisty oznacza to mnóstwo pracy. Najpierw prowadzenie śpiewu w Wielki Tydzień, a w niedzielę pobudka o 7:00 i granie na Mszach świątecznych. Tydzień przed świętem zrobiliśmy i zamontowaliśmy z kolegą nowe organy. Więc w niedzielę pomimo ładnej pogodny nie chciało mi się zbierać na obserwacje. Cały dzień spędziliśmy z rodziną u teściów. Na stole gościły wielkanocne potrawy: żurek, półmisek z połówkami ugotowanych jajek, drugi z plastrami wędlin – karkówka, schab, b

Kometa szybko przesuwa się na tle gwiazdozbioru Orła, co jest pewnym wyzwaniem dla fotografujących, ale zaczyna rozwijać warkocz i z dnia na dzień jej jasność rośnie. Kompozycja 30x1min. RASA11" f2.2, ZWO ASI 2600 C Pro. 040217-Color-BIN1-E-060-001_r_ulrg.mp4

Podczas sesji astrofotograficznej, która miała miejsce 19.04.2021 r. pomiędzy Pudłowcem a Myślicami (okolice Dzierzgonia), udało mi się zarejestrować bardzo jasny bolid. W tym czasie zbierałem materiał pod statyczne ujęcie lądu, licząc że chmury w końcu odpuszczą. Meteor zarejestrował się na klatce, która rozpoczęła się o 00:19 i trwała do 00:23. Obiekt zarejestrowała stacja w Pułtusku i z uzyskanych od Maranda informacji, zarejestrowała się 1/3 trajektorii (resztę skryły chmury), a swój żywot zakończył nad Działdowem.

NGC 4298/4302 to piękna para galaktyk znajdująca się ok 55mln lat świetlnych od nas. Świecą w gwiazdozbiorze Panny zaledwie 40' obok znanej i lubianej M99. Cała trójka piękne prezentuje się w okularze przeglądowym dającym pole 1 stopień i większym. www.klostersternwarte.de/templates/yootheme/cache/Klostersternwarte_NGC4298_4302_M99-20200328-29-Feld-11ea30d1.jpeg Obie są dość jasne, ale nie grzeszą rozmiarami: NGC4298: 11.18mag 2.5'x1.4' (to ta owalna) NGC4302: 11.15mag 6.0'x1.1' (to ta podłużna) Z ciekawostek: NGC 4298 w swym centrum może zawierać średnioma

Dzisiejszy wschód Księżyca z przelotem helikoptera w pakiecie.

Materiał z ubiegłego sezonu. Canon 6d, samyang 135/f2, 96 x 150 sekund. Okolice Stoczka Łukowskiego ( 90 km od Warszawy)

Ostatnio jakaś moda na obiekty Arp, dlatego w tym odcinku OT postanowiłem również takiego "paskudnika"przedstawić ,oto on... Arp 299 to obiekt oddalony od nas o jakieś 140 milionów lat. W jego skład wchodzą dwie łączące się ze sobą galaktyki, NGC 3690A/B. Jest jedym z najintensywniej gwiazdotwórczych systemów pobliskiego Wszechświata. Po części jest to spowodowane samym łączeniem się obu galaktyk,które wywołuje kolejne fale procesów gwiazdotwórczych. Powstawanie bardzo masywnych układów podwójnych jest naturalnym skutkiem takiego intensywnego procesu gwiazdotwórczego. Najnowsze dane z C

Chciałbym krótko podzielić się obserwacją tego fascynującego obiektu. W pogodzie bryndza, także puki co, pozostało tylko wspominać niedawne, świetne warunki obserwacyjne. Ten niepozorny kłaczek narysowany przeze mnie na dole to ślad galaktycznej kolizji, która wydarzyła się 700mln lat świetlnych stąd. Obserwowałem go podczas tej samej sesji, podczas której walczyłem z Arpem 148 (OT z 03.04.2021) Najpierw należało dotrzeć do galaktyki NGC 3735 znajdującej się na końcu ogona Smoka, która sama w sobie jest ciekawa i ujawniała pewien subtelny detal. Później odbicie do pobliskiej gw

Niestety muszę zakończyć na jakiś czas astrofoto, wyjazd do pracy i brak czasu bierze górę, nawet pomimo tego że sprzęt mam ze sobą. Z trypletem walczyłem i z miasta i ze wsi, choć tylko troszke. Mareriału relatywnie mało, tego wiejskiego, ale coś tam wyszło. W tym roku już nie uda mi się dozbierać klatek, więc pokaże to co wyszło. Heq5, TS150F2,8, Asi533, L-pro, Bortle 7-8 5 godzin w klatkach po 5 minut

My będziemy bezpieczni. Załatwiłem szczepionki 🙂

Parę tygodni temu trafiłam przypadkiem w Internecie na mgławicę o tajemniczej nazwie Mgławica Gyulbudaghiana i nie powiem, zaintrygowało mnie to. Z tego co znalazłam wynika, żebiekt został odkryty w 1977 roku przez armeńskiego astronoma Armena Gyulbudaghiana i jest zmienną mgławicą refleksyjną, podobnie jak o wiele bardziej znana Zmienna Mgławica Hubble'a. Związana jest ze zmienną gwiazdą PV Cep, która jest też powodem zmian jasności mgławicy (jeju, ile razy użyłam teraz słowa "zmienna", brzmi to źle, ale nie będę cudować z synonimami 😈). A, widać ją w 18 calowym teleskopie. Pogrzeb

W Kwietniu to raptem moja druga sesja obserwacyjna. Niestety pogoda nie rozpieszcza w tym roku. Przyjechałem zmęczony po pracy po godz., 22.00 i widząc dość podłe zasnute przez jakiś syf niebo, miałem ochotę jedynie rozłożyć się wygodnie na kanapie. Od wschodu i południa przysłaniały jakieś warstwowe chmury, a od północy waliły pioruny. Ostatecznie jednak żona mnie przekonała i poszedłem na obserwacje. Zasięg kiepski do 4.5 mag. Wkoło lampy sodowe, seeing dobry, gwiazdy wyjątkowo przytłumione. Teleskop dobson 12”, ES 14mm, noktowizor P8079HP, barlow 2X, reduktor 0.5X filtr H-

Coś poszło nie tak zdjęciem w poprzednim poście, wrzucam tutaj.

Wczorajsze 99.2%, godzinę po wschodzie, nisko nad horyzontem ~7 ° CC 8", Canon 6D, stack kilku klatek + PS.

26 kwietnia 2021. Księżyc prawie w pełni, nisko nad horyzontem, spowity co jakiś czas woalem delikatnych obłoków. Jak już wspominałem okres pełni jest dla mnie jedną z najlepszych okazji do „księżycowego żerowania”. Pomimo słabych warunków szukam celu przy zachodniej krawędzi Srebrnego Globu. Zastanawiam się czy poświęcić czas na rysowanie Schlütera, /którego już mam: https://astropolis.pl/topic/65658-krater-schlüter/ /czy może lepiej skierować uwagę na nowy obiekt, którego szkic będzie miał dla mnie jak zawsze walory poznawcze. Pomimo iż, libracja nie sprzyja obserwacjom Mare Orient

Na szybko z balkonu z 300mm:

Hej, nowy przekret i przyznać trzeba że sprytnie pomyślany. Ku przestrodze. https://zaufanatrzeciastrona.pl/post/uwaga-na-proste-perfidne-i-niezwykle-skuteczne-oszustwo-z-paczkomatem-w-tle/

W poniedziałek wieczorem wystawiłem EDka 80 pod zadaszenie przed wejściem do domu żeby się przyzwyczaił do tych dziwnych w tym roku kwietniowych temperatur i rano około 5-tej wstałem na pierwsze w tym roku obserwacje Jowisza i Saturna. O tej godzinie jest już dość jasno, ale Trójkąt Letni był jeszcze dobrze widoczny. Jowisza dostrzegłem od razu jak wyłaniał się ponad drzewami a Saturna po małym poszukiwaniu. Całe moje obserwacje trwały z godzinę aż do wschodu Słońca i można je streścić mniej więcej tak: Obserwowałem z powiększeniami x120 i x170 (XW 5 i 3.5), co dawało źrenice 0.7 i

Dzisiaj się udało coś pooglądać Księżyc. Sprzęcik jaki miałem to: - lornetka APM 20x70 - Mak 127 + nasadka bino (najtańsza TS) + parki okularów ortho: 24mm oraz 12,5mm Warunki: przejrzystość dobra, seeing zmienny (od bardzo dobrego do słabego). Cóż lorneta daje rady. Powiększenie 20x to takie minimum do rozpoczęcia szukania detali na Księżycu. Oczywiście dolinka widoczna bez problemu. Widokami z lornetki delektowałem się spokojnie, bp z boku czekał Mak. Jak się warunki poprawiły (bo na początku lekkie chmurki) to przeskoczyłem na Maka. Co ciekawe w monecie prz

Wczorajsza między chmurami. Canon 1100D + Canon 75-300 na F/5.6 (zapomniałem bardziej domknąć).

Baader Ha F2 - 60x300s + 60x120s Antlia 3nm OIII - 29x300s (09-04-2021)

Mamy niezły wysyp fantastycznych relacji z obserwacji w marcu więc i ja dołożę swoją skromną cegiełkę... Nareszcie przed wczoraj poczuliśmy powiew wiosny, chociaż temperatura oscylująca w okolicach -5 i leżący miejscami śnieg nie sugerowały tego faktu, jednak pomiary nieba za pomocą SQM-L pokazały, że kolejny rok z rzędu na wiosnę wszystko wraca do normy ponieważ w najlepszym momencie miernik wskazał 21,60 mag/arcsecond² co w połączeniu z wysokością ponad 900 m.n.p.m. daje naprawdę zadowalające rezultaty. Umówiliśmy się w Złatnej o godzinie 18.00 i mniej więcej wtedy dotarliśmy. Tej noc

Kwiecień 2021 - najlepszy jak dotąd miesiąc obserwacji sów. No i mija rok odkąd przemierzam puszczę w ich poszukiwaniu. 103 obserwacje, prawie 500 zdjęć, nieco ponad 1400km przetuptane na nogach, 9 wyznaczonych rewirów, 14 różnych osobników... hu hu 🙂

Ten sam rejon dzień wcześniej.

Dzięki @wessel 🙂 Co do tego, pisałam już chyba z 6 OT, pierwszy w 2018, jeśli jeszcze nie widziałeś - zapraszam do nadrobienia 😛 Ale wracając do głównego tematu... Jeśli chodzi jeszcze o odkrycie, to po tym jak w latach 70 zidentyfikowano tę mgławicę, skojarzono to ze zdjęciem z 1952 roku, na którym widać podłużne pojaśnienie blisko PV Cep podobnie trochę do warkocza komety. Względem 1977 roku wyglądało to całkiem inaczej, spójrzcie na porównanie poniżej. Na temat samej istoty obiektu, więcej tutaj jest bardzo ładnie opisane, mi niestety czas dziś nie pozw

Ksieżyc tuż przed pełnią z nocy 25/26.04.2021, SCT 8" na EQ3-2+Chameleon2+baader IRPass:

Wczorajsza noc z bezchmurnym niebem. Dopiero po 1,5 godziny od wystawienia teleskopu, seeing był w miarę znośny.

Witam po długim okresie ciszy i spokoju planety zaczynaja sie powoli rozkręcać . Rano coraz lepiej widać Saturna z Jowiszem. Mars ciągle długo widoczny .Natomiast wieczorem zaczynają być widoczne Gwiazda Wieczorna i Merkury. Najbliższe tygodnie to najlepszy w tym roku czas widoczności Merkurego. Wenus zachodzi ok. 50 min po słońcu natomiast Merkury już prawie 1,5h po słońcu i przez trzy tygodnie powinnien byc bez trudu widoczny wieczorem gdyż 17 maja nastąpi jego max elongacja wschodnia. Obydwie planety na ta chwilę wykazują dużą jasność (odpowiednio -3,9 i -1,3 mag).W tym pierwszym przypadk

Dziś nieoczekiwanie zrobiłem krótki wypad z teleskopem. Pogoda nie zapowiadała się ciekawie i nie planowałem żadnych obserwacji, ale o 22:30 rozpogodziło się i postanowiłem to wykorzystać. Po rozłożeniu sprzętu okazało się, że mam urwany kabelek od DSC i dolutowanie nowego zajęło mi około 20 minut, w ciągu których chmury postanowiły odeprzeć mój astronomiczny plan. Więc nie nacieszyłem się długo niebem, bo raptem po półgodziny musiałem zwijać się ze sprzętem. Sprzęt Synta 12” ES 14.. ES 4,7mm Niebo +5.5 mag. Dzisiaj postanowiłem zająć się mgławicami planetarnymi. Obserw

Księżyc w pierwszej kwadrze z 20.04, stack 1200 z 7000 klatek. Canon m50 + Sky watcher 80/400

Chciałbym zaproponować Wam pewien challenge (wyzwanie) – rozrywkę. Twoja najlepsza książka o astronomii! Drogi użytkowniku forum, nie chodzi tutaj o rok wydania, ani o zawartość, czy porównanie, tylko o Twoją osobistą opinię na jej temat. Napisz w jakich okolicznościach ją kupiłeś, jak się o niej dowiedziałeś, na jakim etapie życia wtedy byłeś? Opisz dlaczego jest dla Ciebie tą najlepszą książką? Jak zmieniło się Twoje podejście do astronomii, do obserwacji? A może wpłynęła na Twoje życie? Koniecznie dołącz zdjęcie książki Twojego egzemplarza. Wielu użytkowników z ciekawośc

Dzisiejsze 92.2% CC 8", Canon 6D, stack 9 klatek + PS.

Mare Imbrium + Serenitatis oraz Mare Humorum + Nubium, pojedyncze klatki z wczoraj. CC 8" / Canon 6D / PS

Z 20 kwietnia. ED 80, ZWO ASI 178mm, filtr Ir-pass Baader. Stack z 3100 klatek przy prędkości zapisu 45 fps.

Od siebie wrzucę wczorajsze ujęcie z Doliną Alpejską 🙂 CC 8", Canon 6D, Barlow 2x, PS

Ja też dotarłem po 5,5 h do domu. Było bardzo spoko 😁😁😁 Niestety więcej nie mam, bo ręce się trzęsły...

Nie astronomicznie ale trochę muzycznie. Po kilku latkach nowe nagranie 🙂