Ranking użytkowników

My z Filipem dotarliśmy po 18 do Krakowa. Dzięki wielkie Wam wszystkim za ten zlot, zwłaszcza @Gayosowi za organizację, @cyberbossowi za podwózkę i @Piotr K. za rady akwarystyczne. 😄 Fajnie było po 2 latach znów przyjechać, mam nadzieję, że uda się nam wpaść też wiosną i puścić ten balon. 😄 To ode mnie jeszcze trochę zdjęć, pogonię też Filipa, żeby wrzucił te swoje. Zatomskie kitki: Bardzo piękny kubek: 😄 Ognisko i pokaz laserów: Nieudane grzybobranie: Odbieranie danych z satelity NOAA 18: Tutaj na nagraniu można posłuchać jak taki satka brzmi (mam nadzieję, że udało się to przesłać): PXL_20220924_204437362.mp4 Groźny Virus: 😆 A, no i jeszcze Jowisz namalowany dla @cyberboss 😄 Tak jeszcze poza zlotowo, ale nawiązując do rozmów z ostatniej nocy z @Piotr K. - po powrocie okazało się, że wykluły się małe krewetki. 😄

Czyli klasyk tak klasyczny o tej porze roku, że nie ma co się rozpisywać. Widać to z filtrem uhc w szerokich polach i przy dużej źrenicy wyjściowej. Materiał w postaci 40 klatek po 4 minuty RGB, wzmocniony odrobiną wąskich pasm z dualbanda STC. Reszta jak zwykle, czyli apo 65q, Canon 6d mod, Cem 25p.

Kilka fotek złotowych:

Ewolucja moich zdjęć Jowisza. Zaczynałem dawno temu od tego zdjęcia (oczywiście na innym sprzęcie): i ostatnie:

Dziś jest póki co kiepsko, ale poprzednia noc to była miazga, po północy seeing był taki, że Mars i Jowisz w ogóle nie drgały w okularze, a sam detal był rozbrajający, o czym zresztą wspomniał wyżej Polaris. 😄 Jakąś relacyjkę skrobnę kiedy po zlocie (notatki mam!), a na ten moment mogę zaprezentować parę zdjęć zrobionych telefonem. Niebo wczoraj przed północą: Po północy przyszła wilgoć a Jowisz przybrał wieniec, ale seeing wtedy był rewelacyjny: Końcówka obserwacji: Nad ranem przy Pyrlandii: Dzisiejsze słonko z 12":

Witajcie, Przed przymierzeniem się do tego obiektu słyszałem bardzo dużo opinii, że nie warto. Że jest to oklepane, a w Cefeuszu wiele się dzieje w innych rejonach. Niedawno minął rok odkąd skonfigurowałem zestaw do astrofotografii i stwierdziłem, że nie pominę tego obiektu. Spore grono moich znajomych nie interesuje się na tyle astronomią, żeby wiedzieć że coś takiego wisi nad nami i postanowiłem im to po prostu pokazać 🙂 Inna sprawa, że nie miałem jakiś wybitnych oczekiwań (może zostałem uprzedzony), ale efekt końcowy mi się podoba. Zostałem mile zaskoczony. IC1396 to gromada otwarta wraz z pyłami ją otaczającymi. Sama Trąba Słonia to vdB 142. IC1396 jest jedną z największych obserwowanych gromad naszego nieba. Patrząc na nią z Ziemi, zmieścilibyśmy tam trzy Księżyce obok siebie. Jest to kolejny obiekt, w którym obserwujemy mgławicę oraz ciemne pyły. Po rejonie Sadr, zacząłem naprawdę doceniać te połączenie, mimo że IC1396 nie jest tak jasne, bujne i zróżnicowane kolorystycznie jak okolice Motyla. Sama trąba słonia jest oddalona od nas o ok 3tys lat świetlnych, a jej kształt zawdzięczamy najjaśniejszej gwieździe w środku kadru i jej wiatrom. Z ciekawostek, należy wspomnieć że owa gwiazda to gwiazda “wielokrotna”. W tym przypadku na pewno podwójna. Zdjęcie 100%: Opis 70%: WO GT81 / EQ6-R PRO / QHY 163m (-20°C) Kanały: Ha 66x300sek, OIII 66x300sek, SII 62x300 Łączny czas: 16 godz 10 minut Zdjęcie robione z okolic Tarczyna. Pogodnych nocy 🙂

Pogoniony przez Panią Ciekawostkę wrzucam swoje zdjęcia 🙂 \

Obraz składa się z dwu kadrów zachodzących mocno na siebie + kadr z Ha. Kadr 1 : 150 x 5 minut, kadr 2 : 50 x 5 minut, Ha : 32 x 10 minut. Canon 6d, Newton 200/1000.

Prognozy polowe mówią, że dziś będzie klar

Dzisiejszy Jowisz i schodzący z jego tarczy Io - ED80+barlow 5x GSO, C60D, 25% z ok. 6tys. klatek, PIPP, AS3, Registax6, GIMP, RawTherapee: Zrobiłem też GIFa w GIMP ale coś słabo to zgrał, nie wiem czemu, w samym GIMPie nie było takiej kaszy na animacji:

No to otwieram XXIV zlot w Zatomiu. Czy ktoś jeszcze dojedzie?😄

Rzutem na taśmę odbył się też nasłuch satelity pogodowego NOAA-18:

Pierwsi zlotowicze w czwartek: Wczorajsza integracja: nocne pokazy laserowe 😆: rzut oka na pole: związany zlotowicz: testy polowe:

Dwuelementowa mozaika będąca uzupełnieniem poprzednich prac wokół tego obiektu. Setup: Officina Stellare Veloce RH200, Atik One 6.0 na ASA DDM 60. Fltry: Astronomik ASHA 6nm, Baader OIII 8.5 nm, Baader RGB. Niebo Bortle 5-6. Czasy: Ha i OIII 2x po 15x900 sekund, RGB 2 razy 12x300 na kolor. Warszawa, wrzesień 2022.

Jest to moja pierwsza praca w palecie HaOIIIRGB po całkowitym przebudowaniu workflow w związku z pojawieniem się GHS. Setup: Officina Stellare Veloce RH200, Atik One 6.0 na ASA DDM 60. Fltry: Astronomik ASHA 6nm, Baader OIII 8.5 nm, Baader RGB. Niebo Bortle 5-6. Czasy: Ha i OIII po 15x900 sekund, RGB 12x300 na kolor. Warszawa, sierpień-wrzesień 2022. Edytowane 29 minut temu przez Gość na chwilę

Pomimo że Bresser 102/600 zmienił właściciela, temat dalej będzie kontynuowany. Cztery cale zostały zamienione na inne cztery cale. .. Siedzisz sobie w domu trochę zmęczony po pracy, robi się ciemno i w sumie nie miałeś jechać w plener. Patrzysz przez okno - a tu piękne rozgwieżdżone niebo. Bierzesz torbę z okularami na ramię, drugą torbę z czterocalową rurką na drugie ramię i aluminiowy AZ4 w dłoń ... Mobilność czterech cali oraz krótki czas między "chcę sobie coś zobaczyć " a " widzę coś pięknego " sprawiły że szybko pozbyłem się 12 calowego newtona. TS 102/714 to klasa wyżej niż lubiany przeze mnie AR 102/600. O ile te dwa teleskopy pokażą podobnie obiekty DS w małych powiększeniach, to oglądając planety przy powiększeniach x80 i więcej Bresser pozostaje daleko, daleko w tyle. 25.09.2022 ( Cztery różne światy ) Tej nocy oprócz Jowisza moje oko cieszył drugi gazowy olbrzym i jego " najbliższe otoczenie " . Saturn jak zwykle nie zawiódł, pierścienie wyraźnie przechodził na tle tarczy a przerwa Cassiniego rozdzielająca pierścienie D,C,B od pierścieni A wyskakiwała w momentach lepszej przejrzystości. Moją uwagę skupiłem na księżycach, które przyćmiewa druga największa planeta naszego układu. Tytan ( średnica 5150 km ) najdalej po prawej - jest oczywisty i łatwy do obserwacji. Rea ( średnica 1528 km ) na lewo poniżej - pojawiała się zerkaniem podczas podziwiania planety. Dione ( średnica 1124 km ) po lewej na górze - widoczna tylko zerkaniem w odpowiedni punkt. Tedyda ( średnica 1066 km ) po prawej, bliżej planety - wyskoczyła dwa, trzy razy jako ulotny punkt.

25.09.2022 Zachęcony tematem oraz jakimś krótkim postem na YouTube wyjrzałem przez okno w kuchni. Jowisz wznosił się powoli na wschodniej części nieba. Jeszcze dwie godziny wcześniej padał deszcz ale teraz niebo wydawało się być bezchmurne. Niestety po wyjściu na dwór okazało się że jest sporo wilgoci w powietrzu. Światło lamp przebijało się przez mgiełkę. Na szczęście mieszkam w takim miejscu że 10 minutowy spacer wystarczył żeby znaleźć się kilkadziesiąt metrów wyżej. Rozstawiłem AZ4, powiesiłem TS-a i zainstalowałem Pentaxa XW 7 mm. Siedmiomilimetrowy "Japończyk" nie gościł za długo w wyciągu. Zaraz po nim w dielektrycznej kątówce wylądował jego brat o krótszej ogniskowej ( 5 mm ). Więcej zmian okularów nie było przez następne 45 minut obserwacji. Co pokazały cztery cale ? Udało się rozróżnić siedem z dziewięciu stref. - Północny obszar biegunowy odcinał się dość wyraźnie od strefy równikowej. Był od niej ciemniejszy. - Strefa północna umiarkowana była jednolicie jasna, nie dało się wyłuskać znajdującego się tam pasa. - Pas równikowy północny był zdecydowanie najciemniejszym obszarem, z widocznymi zgrubieniami - Strefa równikowa jednolicie jasna - Pas równikowy południowy był zdecydowanie jaśniejszy od swojego odpowiednika na drugiej półkuli. Na szkicu roboczym poniżej pasa zaznaczyłem dwie plamki, jedną ciemniejszą ale mniejszą , drugą jaśniejszą ale większą (WCP). Myślałem że mniejsze pociemnienie to cień któregoś z księżyców. po analizie w Stellarium okazało się że mogła to być "Mała czerwona plama" ponieważ cień Io miał się pojawić później ( pewności jednak nie mam ). - Strefa umiarkowana południowa zlewała się niemal z obszarem bieguna południowego jednak różnica w jasności tych dwóch stref była dość oczywista. Miałem wątpliwości czy potrzebuję okularu o krótszej ogniskowej niż 5 mm ale po tym co opisał @Mareg, oraz po ostatnich owocnych obserwacjach zdecydowałem że do rodzinki Pentaxów musi dołączyć XW 3,5 mm, który sprawi że rodzina będzie pełna. TS 102/714 daje radę z "kulkami"

I ja dziękuję za udany zlot (ukłony dla @Gayos), a ekipie poznańsko-toruńskiej za wspólne spacery po puszczy 😊. Do zobaczenia wiosną!

Jowisz z 23.09.2022

Motyl ED 80, ASI 1600MC z filtrem Optolong Filtr L-eXtreme 2

Lokowanie produktu

Sesja z 17/18.09.2022 Warunki słabe . SW300/1500 F20 ASI178MM RGB

To już chyba jedna z ostatnich, jeżeli nie ostatnia sesja fotograficzna z Meadziem. Przyjdzie mi się z nim rozstać, o czym obaj wiemy już od pewnego czasu, choć udajemy na razie, że wszystko jest po staremu. Kiedy jednak we wtorek w nocy zaproponowałem wspólną sesję księżycową, Meadzio ożywił się jak nigdy. Merdał żwawo kabelkiem od kamery ZWO i było widać, że nie będzie to dla niego kolejna, zwykła sesja astro-fotograficzna. Czułem, że włoży w tą wspólną księżycową podróż całe swoje szklane serce. Gdy tylko pomogłem mu się nastawić na Księżyc i załączyłem motory, Meadzio kazał mi się odsunąć na bezpieczną odległość. Przyzwyczajony do jego kaprysów udałem, że ta dziwaczna dyrektywa spłynęła po mnie jak po kaczce. Z zaciekawieniem nasłuchiwałem jednak co będzie dalej - cóż też tak niebezpiecznego przyszykował mi mój wierny druh? - Będzie ostro - rzucił Meadzio jakby nie do mnie, celując swym wielkim, błękitnym okiem wprost w jasną tarczę Księżyca. - Będzie ostro! Bedę ostry jak skurczybyk! - zadeklarował takim tonem, że mimowolnie odsunąłem się dwa kroki w tył, zahaczając niemal nogą o kabelek od kamery ZWO. Dobrze, że go nie wyrwałem razem z gniazdem, bo z naszej astro-fotograficznej sesji byłaby, jak to mówią, kicha. Widać było, że Meadzio nie przyjąłby tego ze zrozumieniem... Tymczasem on przystąpił do dzieła. Nastawiał się, ostrzył, zbierając skwapliwie fotony nasyłane na nas przez Księżyc, w nie do końca wiadomym celu. Gromadził je wszystkie w tulei wyprowadzającej, skąd trafiały wprost na matrycę kamery ZWO, wzbudzając w niej istną orgię prądów, natężeń i napięć. Nie zauważyłem nawet kiedy uzbierał z tego ładnych kilka zdjęć. I wiecie co? Było ostro! Tak - było ostro jak skurczybyk...! Kiedy włożyłem uzyskane przez niego obrazy do Photoshopu, moim oczom ukazało się niezwykłe bogactwo form, faktur, mieniących się grą światłocienia, przyciągających wzrok kontrastami najdrobniejszych detali i wielkich gładzi księżycowych mórz. Ten mały skurczybyk zadbał nawet o drobiazg o którym wiedział, że dla mnie ma jednak zasadnicze znaczenie. Mowa o tym by nie przepalić najjaśniejszych fragmentów zdjęcia, co na Księżycu, obfitującym w ostry światłocień i wielkie różnice albedo, jest zadaniem karkołomnym jeśli nie chce się zawęzić za mocno skali tonalnej pozostałych części tarczy. A jednak podołał. Zobaczcie jak odmalował jednego z najtrudniejszych - Proclusa! Chce się tam do niego włożyć rękę i posmyrać go po kraterowym denku! Meadziu zakrzyknąłem - czy to możliwe? Gdzie te wszystkie cuda, gdy próbujemy dojrzeć je okiem uzbrojonym w astronomiczny okular?! Ale Meadzio był już bardzo, bardzo zmęczony. - Seeing - rzucił jeszcze kiwając tubusem. I zakładając pokrywę, jako że resztki rosy zdążyły już ulotnić się z korektora, zanucił: "The answer, my friend, is blowin' in the wind The answer is blowin' in the wind"... Skąd ten skurczybyk zna takie piosenki? - pomyślałem, odpinając od niego kamerę ZWO, po czym zmęczeni, ale szczęśliwi udaliśmy się na spoczynek. Tak zastał nas świt. - Dziękuję ci wierny druhu - pomyślałem, załączając sobie HBO celem łatwiejszego, porannego zaśnięcia. - Dziękuję ci mój ty wierny skurczybyku o szlachetnym, szklanym sercu! No co? Tak było jak słowo honoru! Na dowód załączam dwa przykładowe obrazki. Bardzo prosimy z Meadziem cofnąć się o dwa kroki w tył - będzie ostro! Tylko uważajcie na kabelek od kamery ZWO...!

Canon 6d, Newton 200/1000, RGB: 70x5minut, Ha: 70x8minut.

Jupek z przed kilku dni. Jeden stack kolorowa kamerka. Seeing w miarę ale do dobrego seeingu wciąż daleko.

Na ostatnim zlocie nad Tanwią w zasadzie były dwie w miarę pogodne noce - w tym jedna bardzo dobra z turbo dobrym seeingiem - były momenty że powietrze stało No i dzięki bardzo dobrym lustrom i bardzo dobrej kolimacji udało się wyciągnąć najlepszy jak dotąd detal na Jowiszu Aż szkoda że tej nocy nic ciekawego się nie działo na planecie (księżyce daleko, WCP "z tyłu") No ale satysfakcja jest bo w końcu mam porządnego Jowisza. Astrofaktoria Newton 350/1400 + barlow TV x3 + ASI 178 MM Baader RGB - bez podczerwieni PS: W tym temacie docelowo wrzucę też animację z tego wieczoru, poszczególne kanały oraz surówki do własnej obróbki dla chętnych - ale to w następnych wpisach. Czyli - stay tuned

Saturn z 23.09.2022

Tak Jupiterius wraz z towarzyszami swej kosmicznej niedoli przedstawiał się dzisiaj z rana we wsi podkrakowskiej. Fotka wymęczona z minimalnej ilości materiału, jaki udało się ułowić podczas dziurki w chmurach. Zasnuły one niebo akurat gdy roztworzyłem teleskop i zapuściłem motory...

Świeży Jowisz z dzisiejszej nocki. Muszę popracować jeszcze nad obróbką. 😄 Sprzęt: Meade 10" f/10, ZWO ASI 462, barlow ES x3 Oprogramowanie: SharpCap, Autostakkert, Registax.

Niebo miazga po przejściu tej ławicy chmur. Foto na szybko ściągnięte z canona. A co do jeleni, to jeden chciał mi wbiec na posesję. Hormony ich rozsadzają, do lasu to bym teraz nie poszedł 😝

Jeszcze sierpniowe mleko nad Górami Stołowymi a konkretnie nad Szczelincem Wielkim. Mimo sporego zanieczyszczenia światłem bardzo lubię to miejsce. Jest tam niesamowita cisza i nie ma tłumów jak na Łapszance 🙂 D600mod, Nikkor 50/1.4: 20x120s, f/4, iso800, SWSA.

czyli Ślimak. Fotka bez większych aspiracji - zrobiłem bo lubię to obserwować, poza tym to jedna z niewielu planetarek o rozmiarach kątowych pozwalających na sensowne zdjęcie z ogniskowej 420 mm. Raczej trudny cel z naszych szerokości, bo ślizga się nisko nad horyzontem. Problem wszechobecnego LP po części rozwiązał filtr CLS, ale zdecydowanie przydałoby się lepsze niebo. Niemniej, pokazać chyba można. 65x210s, 6d mod, TS apo 65q, CLS Astronomik.

Z wczorajszych testów z soczewką barlowa 5x i moim adapterem na M48 - udało mi się zejść z krotnością w jednej z konfiguracji do 5,7x co zdecydowanie poprawiło jakość obrazu i mimo słabych dość warunków widać jakiś progres. Teraz tylko czekać na dobrą pogodę... ED80+barlow 5x GSO ( 5,7x z C60D), 20% z ok. 7tys. klatek, PIPP, AS3, Registax6, GIMP:

Newton200/1000, Canon 6d, 120 x 5 minut, 60 km od Centrum Warszawy.

Sesja z 01.09 przed północą, po lewej wyjście Europy zza Jowisza, po prawej Io. Warunki niestety były fatalne ale zjawisko udało się zarejestrować. ED80+barlow 2x - ok. 2,5x z C60D, PIPP, AS3, Registax6, RawTherapee, GIF zrobiony w GIMPie.

Sezon na Jowisza w pełni, a tu prawie nic o wizualnych obserwacjach tej pięknej planety, dlatego zakładam wątek w nadziei, że ktoś jeszcze wspomoże. Miejmy nadzieję, że największy wpływ na wizualną posuchę ma marna pogoda, a nie postępujące obumieranie wizuala na Forum. Mi poszczęściło się w nocy z piątku na sobotę i mimo że z roboty dotarłem dopiero po północy, dotrwałem do tranzytu Io nad ranem. Wcześniej nie było czasu rozstawić Newtona, więc obserwowałem EDkiem 80 i też było super. A były to obserwacje nietypowe, bo ostatnio stałem się szczęśliwym posiadaczem okularu Takahashi TOE 2.5 mm, który w EDkowiej światłosile f/7.5 daje źrenicę tylko 1/3 mm (okular kupiony do f/5 -> książkowa „najmniejsza sensowna źrenica” 0.5 mm). No i w takiej źrenicy tranzyt Io widziałem najwyraźniej. Przy wejściu na tarczę był pięknie widoczny cień i słabiej sam Io. Podczas przesuwania się Io w kierunku środka tarczy Jowisza widok samego księżyca stawał się coraz mniej kontrastowy, aż do całkowitego utopienia się w blaskach planety, ale cień był pięknie widoczny cały czas. Smaczku dodawało bliskie sąsiedztwo WCP, która była jednak blada i bez wyraźnych szczegółów. Za to w porywach lepszego seeingu pokazywały się piękne kłaczki w północnym pasie równikowym. Tranzyt zaczął się gdzieś koło czwartej i wtedy Jowisz niestety stracił już połowę swojej wysokości nad horyzontem. Seeing był jednak dobry, bo spokojnie dało się rozdzielać Alnitaka i Rigela, które też były na podobnej wysokości. Tej nocy TOE 2.5 kilka razy porównywałem do Pentaxa XW 3.5 (źrenica 0.47 mm) i Takahashi Abbe 4 (źrenica 0.53 mm) i za każdym razem w TOE widziałem najwięcej szczegółów. Kontrast w TOE i powiększenie 3D świetnie sprawdza się także na gwiazdach podwójnych. Tak też już oglądałem „Śnieżkę” NGC 7662 i "Mrugającą" NGC 6826. Jakiś tydzień wcześniej robiłem podobne testowanie okularów, ale wtedy Jowisz był wysoko a seeing dopisywał. Po raz pierwszy „ever” w moim Małym EDKu widziałem tym TOE piękne kręciołki w WCP, wyraźnie ciemniejsze centrum w środku i „owiewkę” równikowego pasa południowego nad WCP. Tak że od teraz w ogóle nie przejmuję się „minimalną sensowną źrenicą wyjściową = 0.5 mm” i z przekonaniem będę schodził niżej, bo podczas dwóch ostatnich obserwacji dwa razy było warto. Dlatego też zachęcam do odważnego testowania możliwości swoich sprzętów i miejscówek. Pomyślcie też o skrobnięciu paru słów dla wsparcia wizualnej części Forum.

Jowisz z 22.09.2022 godz 23:31, miejsce: Zatom. Sprzęt: Meade LX200GPS 10" f/10, ZWO ASI 462 MC, barlow ES FEx3, filtr UV-IRcut Oprogramowanie: SharpCap, Autostakkert, Registax. Stack 25% z 370 klatek, crop (to był avik "na próbę" a materiał okazał się najlepszy - więcej nie wyciągnę.)

Taka oto fotka o zachodzie Słońca: Sprzęt rozstawiony, chłodzi się w oczekiwaniu na zatomskie niebo:

Chmury już sobie poszły 😀

Pozwoliłem sobie założyć nowy temat bo nie widziałem Neptuna na ten rok 🙂 Moje pierwsze podejście. Neptun i odrobinkę widoczny Tryton. Obserwatorium balkonowe, 2022.09.26 około godz. 23:00 LX90 8" ASI183MC PIPP, ASI Studio (Stacking i wyostrzenie)

Sesja 30.09.2022 Warunki nie najgorsze. Zmienny seeing oraz częste korekty ostrości . Kamera mono w takiej sytuacji to najlepszy setup. Wynikowa to 3 aviki po 60sek. Color DeRot WinJupos SW300/1500 F/20 Barlow x4 Filtry RGB

Jowisz z 26-27.09.2022 r. Sprzęt: Mak 127, Heq5, ASI 178MC, barlow 2,5x Obrobiony stack 70% z ok. 7 000 klatek z 23:50 : Obrobiony stack 70% z ok. 7 000 klatek z 00:20 : Animacja z 17 obrobionych stacków 70% z (średnio) 7 000 klatek każdy; materiał zbierany między 23:00 a 0:30 :

i najbardziej znana część kompleksu, czyli Słoń Trąbalski. Widać to z filtrem UHC w dużym newtonie, choć słabo. Wymagane małe pow. i duża źrenica wyjściowa. Do zebranego późną wiosną materiału z dualbandem dopaliłem wczoraj nieco ponad dwie godzinki RGB i połączyłem jak umiałem. 😉 TS apo 65q, 6d mod, 40x4 minuty z filtrem i 42x3 minuty bez. Na więcej niestety nie pozwoliła pogoda, ale dobre i to...

Wizual jeszcze nie umarł 🙂 Wczoraj po 22:00 wyciągnąłem na balkon małego Maczka 90 z okularami 12mm i 20mm. Według aplikacji szykowało się 30 minutowe okienko pogodowe, ale szczęśliwie czyste niebo utrzymało się przez ponad 1,5 godziny. Powietrze było bardzo wilgotne, a moje osiedle zdominowała dość gęsta mgła. Mam takie wrażenie, że mgła trochę "ustabilizowała" atmosferę, dzięki czemu seeing był całkiem dobry. Skierowałem maczka na Jowisza, na początek z okularem 20mm. W powiększeniu 62x bez trudu były widoczne dwa pasy oraz księżyce. Detal może nie powalał, ale ostrość obrazu już tak. Przyznam szczerze, że dawno w tym maluchu nie widziałem tak ładnego Jowisza. To co również mnie zaskoczyło to jasność planety, ostatni raz Jowisza oglądałem z 2 miesiące temu i był bladszy. Według aplikacji Mobile Observtory około 22:20 miał rozpocząć swoją wędrówkę cień IO na tarczy Jowisza. Z ciekawości sprawdziłem z okularem 12mm czy da się go zaobserwować. Dość długo wpatrywałem się w planetę i tak jakby coś ciemnego majaczyło w miejscu wskazywanym przez program. Z tego co wyczytałem kiedyś na innych forach w tej / podobnej aperturze jest to możliwe. Podobnie było z WCP - wydaje mi się, że w jej miejscu było delikatne pociemnienie. Zrobiłem foto smartfonem, które oczywiście nie oddaje faktycznego obrazu, ale pamiątka jest 🙂 Obserwacje zakończyłem po 23:30 Planety to nie do końca moja bajka, ale z wczorajszych obserwacji jestem bardzo zadowolony 🙂 Z całej gromady planet Jowisza lubię najbardziej, bo nawet w niewielkiej aperturze jest ciekawym obiektem.

Nasłuch satelity,to było mega fajne.

Jowisz i jego księżyce, od lewej Europa, Io i Kallisto. Odległość od Ziemi 591 500 000 km. Zdjęcie zrobione 22.09.2022 o godzinie 23:03. Teleskop Mak 127/1500, kamera T7C Astro, 5000 klatek zgrane za pomocą SharpCap. Obróbka PIPP, Registax 6, Fitswork 4. Może ktoś ma zapisane ustawienie SharpCap do kamery T7C Astro (klon ASI 120 MC) bo jakieś dziwne kolory się nagrały, prawie było bez koloru, ciężko było coś wyciągnąć.

W sobotę 17 września br odbyło się uroczyste otwarcie obserwatorium astronomicznego w Tymcach w powiecie lubaczowskim na Podkarpaciu. Obserwatorium wraz z bazą noclegową i zagospodarowaniem otaczającego terenu zostało wykonane w ramach rewitalizacji odzyskanych starych zabudowań PKP i sfinansowane w większości z funduszy europejskich w ramach zadania „Ograniczenie problemów społecznych, gospodarczych i przestrzennych w gminie Lubaczów poprzez rewitalizację zdegradowanych obiektów pokolejowych i poprzemysłowych wraz z zagospodarowaniem otoczenia”z wkładem własnym gminy Lubaczów. W ramach tego projektu w starej wieży ciśnień powstało obserwatorium astronomiczne z czterometrową kopułą oraz zaplecze z salką do prelekcji i wystaw w budynku hydroforni. Po ogrodzeniu i uporządkowaniu otoczenia wokół tych obiektów powstały plenerowe instalacje edukacyjne, a wśród nich - zegar słoneczny, sfera armilarna ( rodzaj astrolabium) , przyrządy optyczne – kalejdoskop, filtry polaryzacyjne, lustra i inne. Dla młodzieży i wszystkich innych chętnych i odważnych przygotowany jest żyroskop z siodełkiem i równoważnia. Na terenie przygotowano także utwardzony parking dla ok. 20 samochodów z oświetleniem wyłączanym w czasie pracy obserwatorium. Więcej szczegółów zobaczycie na zdjęciach poniżej. W odległości ok. 300 metrów w zabudowaniach byłej stacji kolejowej Basznia Dolna przygotowano – po generalnym remoncie infrastruktury – 30 miejsc noclegowych z małym zapleczem socjalnym dla osób indywidualnych i grup odwiedzających obserwatorium. Żwirowa, oświetlona dyskretnie ścieżka łączy obserwatorium z tym obiektem. Oświetlenie ścieżki jest – co oczywiste – sterowane z obserwatorium. Budynki socjalne odgradza od głównego terenu gęsty las co gwarantuje brak spowodowanych ich oświetleniem zakłóceń w pracy obserwatorium. Uroczystego otwarcia dokonał gospodarz tego terenu wójt gminy Lubaczów pan Wiesław Kapel. Wśród zaproszonych gości byli przedstawiciele wykonawcy, zespołu projektowego, delegacje z innych podobnych obiektów między innymi z Młodzieżowego Obserwatorium Astronomicznego w Niepołomicach, przedstawiciele środowiska astrofotografów z Polski i Słowacji, radni gminy Lubaczów i wiele innych osób zaangażowanych w realizację i przygotowanie tego projektu. Goście zwiedzali obiekty oprowadzani przez Annę Olchowy i Szymona Ozimka – kierownictwo „ eksploatacji” tego obserwatorium i jego części socjalno-edukacyjnej. Więcej o obserwatorium i o tym co tam się dzieje można poczytać na jego stronie FB A teraz to co dla nas najciekawsze: sprzęt. Pod czterometrową, zautomatyzowaną kopułą firmy ScopeDome zainstalowany jest montaż Direct Drive ASA DDM 100. Jako podstawowe wyposażenie działa na nim 14 calowy Ritchey- Chretien GSO oraz 130 mm refraktor LZOS. Kamera ASI 6200 mono z zestawem filtrów interferencyjnych Baader Planetarium ( LRGB) oraz Baader Planetarium Ha, OIII i SII. Druga kamera to ZWO ASI 183MC. Sterowanie realizuje dedykowany komputer PrimaLuceLab Eagle4. Główny teleskop RC wyposażony jest w wyciąg PrimaLuceLab ESATTO 3” wraz rotatorem ARCO 2”. Do tego obserwatorium dysponuje teleskopem słonecznym LUNT 130 mm, teleskopem Newtona 12” na montażu Dobsona do obserwacji wizualnych z bogatym zestawem okularów Naglera (5mm, 9mm, 13mm, 17mm, 21mm, 31mm) oraz wyposażeniem komputerowym i audiowizualnym do kompleksowej obsługi działań edukacyjnych i prezentacji. Kilka zdjęć ( opisy pod zdjęciami) Dawna wieża ciśnień zamieniona na obserwatorium. Wnętrze wieży ozdobione zdjęciami Kosmosu. Poziom zero. Widok stropu kondygnacji zero i instalacji symulującej rozgwieżdżone niebo. Wejście do kopuły. Wnętrze wieży Główne astrografy na montażu ASA DDM 100 Widok mniej więcej na południe . Widoczna ścieżka i zabudowania zaplecza hotelowo-socjalnego. Sala prezentacji w budynku dawnej hydroforni obok wieży. Styl industrialny. Instalacje edukacyjne wokół wieży. Przybywają goście na ceremonie otwarcia. Przemawia gospodarz - wójt gminy Lubaczów pan Wiesław Kapel.

Po raz kolejny podchodzę do tego klasyka, rezultaty poniżej. Zdjęcie wykonane Canonem Ra + ASKAR 400 + reduktor 0.7 w sumie około 6h materiału, ekspozycja 240 s.

Odgrzewany i odgrzebany z czeluści dysku - materiał ubiegłoroczny został uzupełniony o dwie godzinki dobrych, czterominutowych klatek sprzed kilku nocy. Nocka podczas zbierania klatek była fantastyczna pod względem warunków - aż żałowałem, że miałem z sobą tylko lornetkę 12x56. Strach pomyśleć, co pokazałaby 25x100, że o Turusie 350 mm nie wspomnę. 6d mod, apo 65 q, 97 klatek po 3 i 4 minuty.