Toliman

Heh, przypomniało mi się jak znalazłem Księżyc w dzień w przedszkolu. To było jedno z tych odkryć, który pchnęły mnie do astronomii

Nie bardzo wiem jakich dokładnie książek oczekujesz, ale podam ci te które były dla mnie najważniejsze.

"Wielki Atlas Kosmosu" Marka A. Garlicka. Moja pierwsza książka o astronomii Niby ma to atlas w nazwie, ale w rzeczywistości jest raczej przewodnikiem po podstawach wiedzy astronomicznej. Więcej tam jednak zapierających dech w piersiach obrazków niż treści. Jest tu trochę o samych ciałach niebieskich, trochę o astrofizyce, trochę o historii astronomii. Książka zawiera też mapy nieba (po dwie dla każdej pory roku, w widoku na horyzont północny i południowy) oraz opisy gwiazdozbiorów (co gdzie można zobaczyć). Ze względu na wielkość (coś koło trzystu stron w dużym formacie) raczej jednak nie nadaje się do używania na zewnątrz.

"Gwiazdy, galaktyki, życie. Fizyka Wszechświata" Franka Shou. Bardzo fajny podręcznik akademicki, ale daje się spokojnie czytać jako książka popularna. Potężne źródło wiedzy.

Amatorzy wciąż jeszcze dokonują odkryć naukowych:

http://kosmonauta.net/2016/07/amatorskie-poszukiwania-drobnych-cial-w-ukladzie-slonecznym/.

Też jestem początkującym i wydaje mi się, że cie rozumiem. Zawsze chciałem wnieść coś nowego do nauki.

Przygodę z astronomią można zaczyna się po prostu wychodząc na dwór i patrząc w górę A Droga Mleczna oszałamia już przez najgorszą bazarową lornetkę.

Witam.

Nazywam się Kamil, rocznik 98. Mieszkam pod Brzegiem, mniej-więcej symetrycznie pomiędzy stolicami Górnego i Dolnego Śląska. Astronomią interesuję się od bardzo dawna, ale niedawno dopiero kupiłem pierwszą sensowną lornetę. Obserwuję głównie z ogrodu, mam tu niebo klasy 5 według Stellarium. Mimo tego, że moja pasja trwa już jakieś dziesięć lat, w zasadzie nadal jeszcze uczę się nieba.

Z różnych powodów niestety wspólne obserwacje z mojej strony niestety odpadają, ale pomyślałem że się przynajmniej przywitam.