Znajdź zawartość

Odkrycie materiału z meteorytu międzygwiezdnego (czyli materii pierwotnie istniejącej pod inną gwiazdą) byłoby ogromnym osiągnięciem naukowym. Optymistyczne oszacowanie czasu potrzebnego na pobranie podobnej próbki z najbliższego układu gwiezdnego jest porównywalne z wiekiem naszego gatunku. Natura mogła dostarczyć międzygwiezdny prezent (meteoryt) na nasz próg. Maleńkie kulki niegdyś stopionego metalu wydobyte magnetycznie z dna morskiego mogą być kawałkami IM1, potencjalnego międzygwiezdnego meteorytu, który uderzył w Ziemię w 2014 roku. Obiekt ten, nazwany IM1, spłonął w atmosferze i spadł deszczem fragmentów do oceanu u wybrzeży wyspy Manus w Papui-Nowej Gwinei, rejestrując się jako nietypowo szybka i jasna kula ognia w czujnikach tajnych satelitów szpiegowskich obsługiwanych przez Departament Obrony USA. Poszukiwania prowadzono z pokładu statku o nazwie, nomen omen, Silver Star. Ostatecznie znaleziono aż 50 kulek o wielkości od 100 do 700 mikronów, przy czym wiele pochodziło z rejonu przypuszczalnego upadku meteorów, który obliczył organizator poszukiwań, autor artykułu. Te sferule są interesujące, biorąc pod uwagę, że wiele z nich wykazuje anomalie składu w stosunku do typowych. Ostateczna odpowiedź pojawi się po zbadaniu sygnatur izotopowych osadzonych w sferulach. W porównaniu do sferul z przeciętnych meteorytów, nadmiar rzadkich izotopów (lub niedobór pospolitych izotopów) w tych zebranych w naszym regionie poszukiwań byłby przekonującym dowodem na międzygwiezdne pochodzenie IM1. Ta analiza izotopowa jest obecnie prowadzona na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, a wkrótce rozpocznie się na Uniwersytecie Harvarda. https://www.scientificamerican.com/article/have-we-found-fragments-of-a-meteor-from-another-star/ Link do grafiki z mapą: "https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/8e/Location_of_CNEOS_2014-01-08_for_the_first_Galileo_Project_ocean_deep-water_expedition.png" Siema Wszystkie wszechświaty są wieczne