kwiku

Wczoraj tj 24.03 po raz piąty podeszliśmy do próby obserwacji komety. Słońce zaszło około 2 stopni nad horyzontem o godzinie 17.36 CET. Troszkę chmur na zachodzi, ale punkt w którym powinna znajdować się kometa był odkryty, około 18:20 przystąpiliśmy do poszukiwań, wiedzieliśmy, że tak prędko jej nie odnajdziemy, mimo to zaczęliśmy. Kometę odnaleźliśmy o godzinie 18:43 mimo gorszych warunków tylko 5 minut później niż dzień wcześniej. O tej godzinie była 14 stopni nad horyzontem w azymucie 294 stopnie. Jak to mamy w zwyczaju po odnalezieniu komety w lornetce i teleskopie przystępujemy do celebrowania i odpalamy fajeczkę. I tak podczas ćmienia szukamy jej gołym okiem, ja odnalazłem ją o godzinie 19:00 i obserwowałem do 19:19, później łysy i wysokość komety nie pozwoliła na dalsze obserwacje gołym okiem. Maćkowi nie udało się jej dostrzec gołym okiem, pewnie dlatego, że skupił się bardziej w jej czasie widoczności na określeniu poszczególnych zmiennych, by obliczyć jej jasność. Wyniosła ona +3.5magnitudo. Kometa już nie była tak dobrze widoczna jak podczas poprzednich obserwacji, chyba nawet lekkie chmury przysłaniały ją potem nisko nad horyzontem, bo raz nam znikała z pola widoczności lornetki by za chwile się ukazać. Nie mniej jednak obserwowaliśmy ją do końca, dopóki nie zaszła nam za drzewa. Schowała się o godzinie 19:54, łączny czas obserwacji od znalezienia jej w lornetce wyniósł 71'. Tym raz udało się wytrwać, gdyż ubraliśmy się cieplej, gdy wyszliśmy na zewnątrz było -7 stopni, gdy wracaliśmy już -11. Dodatkowo duża wilgotność oszroniła nam sprzęt. Poniżej kilka fotek.:

Ps. nie doszukujcie się na pierwszym zdjęciu komety, bo jej tam nie ma. Poza tym foto z telefonu. :P

Pozdrawiam!

Łukasz aka Kwik.

Maciek coraz krótsze są te Twoje relacje :D

Miło było poobserwować kolejny raz gołym okiem tę kometę. Chociaż odnaleźliśmy ją dopiero (nie wiem czy "dopiero" to z złe słowo, bo warunki spośród 3 podejść były najgorsze) o godz 18:44, a gołym okiem minutę później - to mogliśmy ją obserwować już dłużej po dwóch dniach przerwy. Uciekła nam z pola widzenia gołym okiem o 19.20, a z lornetki i teleskopu o 19:29. Czas obserwacji spośród 3 dni jednak był najdłuższy (o minutę, ale najdłuższy) czyli jednak później zachodzące Słońce, gorsze warunki, a nawet Księżyc nie przeszkodziły nam oglądać ją gołym okiem, bo kometa zaszła za horyzont 18minut później niźli 2 dni wcześniej. ;)

Dziś dzień 2 walki :D Powodzenia wszystkim. udanych łowów :)

NASA/JPL Near-Earth Object Program Office - 05 marca 2013

19 października, 2014 r. Kometa C/2013 A1 (Siding Spring) przejdzie niezwykle blisko Marsa, niemal na pewno w odległości mniejszej niż 300 000 kilometrów od planety. Według obecnych obliczeń najprawdopodobniej przejście nastąpi w odległości około 50 000 km od powierzchni Marsa. Odległość to 2,5 razy odległość książyca Deimos od Marsa lub nicałe dwie odległości od przelotu 2012 DA14 od Ziemii w dniu 15 lutego 2013 roku. Ponieważ dostępny okres obserwacji dla określenia orbity nadal jest stosunkowo krótki, aktualna orbita jest dość niepewna, a nominalna bliskość podejścia zmienia się. Dodatkowe przyszłe obserwacje ustalą ostateczną orbitę. Obecnie Mars leży w zakresie możliwych ścieżek komety i nie możemy wykluczyć, że kometa uderzy w Marsa. Nasze obecne szacunki dotyczące prawdopodobieństwa uderzenia są mniejsze niż 1:600. Oczekujemy, że dalsze obserwacje pozwolą nam całkowicie wykluczyć impakt.

Ta grafika komputerowa przedstawia orbitę komety 2013 A1 (Siding Spring) w wewnętrznej części układu słonecznego. [NASA / JPL-Caltech]

Obecna heliocentryczna orbita jest hiperboliczna (tj. mimośród większy niż jeden). Po ponad milionie lat podróży, kometa przylatuje z odległego obłoku Oorta. Warkocz gazowy może być dobrze zbudowany w przeciwieństwie do komet krótkookresowych, którym często brakuje ze względu na ich częstość powracania do słońca.

Podczas bliskiego podejścia do Marsa kometa prawdopodobnie uzyska całkowitą wizualną wielkość 0mag, jednak może być troszkę jasniejsza.  Ilustracja ukazuje przybliżony, pozorny wizualny rozmiar komety i elogancję  w funkcji czasu, dla widoczności z Marsa. Ponieważ wizualna wielkość komety jest tak niepewna, krzywa blasku została odcięta przy pozornym wizualnym rozmiarze zero. Z Ziemi kometa nie będzie prawdopodobnie dostrzegalna gołym okiem, ale może rozjaśnieć do wizualnej wielkości +8mag. Szanse są dla obserwatorów z półkuli południowej w połowie września 2014 roku.

Rob McNaught odkrył C/2013 A1 Siding Spring w dniu 3 stycznia 2013 roku w obserwatorium Siding Spring w Australii. Odnalezione w archiwach zdjecia rozszerzyły interwał obserwacji do 4 października 2012.

źródło: Komety FB

+/- 19:55. Mars bedzie wtedy 25' pod hryzontem.

        Początkowo obliczenia zostały przeprowadzone w oparciu o najnowsze znane mi obserwacje (przyp. 74 obserwacje), w tym obserwacji z obserwatorium Ison-NM (27 lutego), Martin Mazeka (luty 27) i Thomas Vorobyov (1 marca). Ocenę przeprowadzono na próbie 1000 wirtualnych komet (klony), uzyskanych metodą Monte-Carlo bazując na podstawie nominalnej orbity. Obliczenia wykazały uderzenie komety z Marsem u 2 klonów z 1000, tj. 0,2%.   

         W nocy otrzymaliśmy informacje, że zidentyfikowano dwie Archiwalne obserwacje z Pan-Starrs z 04 października 2012. Tak więc, całkowita ilość dni pomiarów wzrosła do 148 dni! Na podstawie nowych danych powstały nowe obliczenia trajektorii. Prawdopodobieństwo kolizji z Marsem spadło o 2,5 razy, nie uderza żadna z ostatnich 1000 wirtualnych komet. Obliczenia końcowe są oparte na próbie 10.000 klonów! Tylko 8 wirtualnych komet jest na trasie kolizyjnej z Czerwoną Planetą. Prawdopodobieństwo tego zdarzenia spadło z 0,2% do 0,08%, ale nadal jest to wielkie wydarzenia tej rangi. Minimalna odległość podejścia nominalnej orbity to - 0,00039 AU jest to w przybliżeniu ~ 58 000 km.     

         Dodam, że prawdopodobieństwo jest bardzo małe, dwa dni temu wynosiło około 0,014%, czyli szanse 1:7000. Po ostatnich obliczeniach więc szanse nieznacznie wzrosły do 0,08%. Z niecierpliwością czekamy na kolejne obserwacje.

źródło: Komety FB

Obserwacji mamy 134. Nie śpieszmy się z bombardowaniem Marsa. :)