jandrzej3

Barlow GSO ED 2x    i Hyperion 24mm / Vixen 22 /pentax 20 /RKE 21,5 /ES 20

Mam 10 cali i najlepsze obrazy planet z Barlowem .

Miesiąc temu usunąłem reduktor ogniskowej z AR 152 s i  przedłużyłem tubę . Teleskop wymagał kolimacji ,ale okazało się to dosyć proste .

Korzyści:

-łatwiejsze ostrzenie

-duże powiększenia łatwiej osiągalne (ogniskowa 1200 mm)

-aberracja chromatyczna mniejsza

Wady:

-wzrost długości o 16 cm

-podejrzewam , że mogła zwiększyć się aberracja sferyczna - sprawdzenie wymaga jednak postawienia  Ar152 i AR modyfikowanego obok siebie

Ostrzy z kątówkami 2 i 1,25 cala , wysunięty wyciąg na 7-8 cm .

Obserwacje marne ,niebo jasne i dużo cirrusów .Porównywałem go z ED 110 mm na AZ 3 , głównie na Saturnie .

-większa apertura daje więcej widocznych księżyców

-widoczność Cassiniego identyczna ,

-pas na planecie identyczny

-osiągalne powiększenia identyczne

Obraz z AR152 jest bardziej jasny ale z poświatą , co sprawia ,że ED 110 jest przyjemniejszy dla oka .

Obiektywnie AR152 pokazuje więcej szczegółów i myślę ,że tranzyty na Jowiszu byłyby lepiej widoczne.

DS-y pod tym niebem są słabe , gromady kuliste , Hantle i Pierścień wyglądały podobnie .

AR152s /760 pokazywał zimą:

-Jowisz - tranzyty księżyców  , WCP , 4 pasy planety

-do 5 księżyców Saturna

-czapę lodową  i szczegóły tarczy Marsa

-M81 i M82 , triplet Lwa

-rozbijał Epsilony Lutni

Kontrast poprawił się widocznie po wyłożeniu odrośnika czarną , pomalowaną dodatkowo karimatą .Wyczernienie wnętrza wyciągu nic nie poprawiło .

Montaż AZ5 przerobiłem na widłowy ,stabilność lepsza a drgania tylko po przeostrzaniu .

i tyle moich doświadczeń z AR152s

Refraktory achromatyczne pokazują aberrację chromatyczną zależną w przybliżeniu od kwadratu wartości światłosiły .

Podobno aberracja jest niedostrzegalna od f 13 ,co przy aperturze 100 mm daje nam nierealną ogniskową 1300 mm.

Mam teleskop Bresser Messier 150/750 mm , czyli f 5.

Aberacja chromatyczna  widoczna na Jowiszu i Marsie ,Księży c tylko trochę zbyt jasny .

Jak sobie z tym poradzić ?

Zmniejszyć światłosiłę przez zmniejszenie aprertury .Blenda o średnicy 110 mm  da nam światłosiłę 0k. f 7  ,a 95 mm ok. f 8. .

Aberacja jest istotnie mniejsza ,umożliwia świetne obserwacje (planety są jasne i ilość światła jest wystarczająca ).

Jest to dobre rozwiązanie do wizuala dla światłosilnych teleskopów o dużej aperturze .

Ta sama zasada co w obiektywach foto ,gdzie przymknięcie przesłony o 1 lub 2 działki znacząco poprawia kontrast i jakość obrazu.

Kosztem 5zł i 20 min. pracy mamy obraz zbliżony do ED 100 mm .

jednocześnie zostaje duża apertura do DS i gwiazd podwójnych.,co daje nam uniwersalny teleskop.

Obserwowałem w ten sposób tranzyty księżyców Jowisza ,czapę lodową Marsa ze szczegółami powierzchni planety oraz  oraz przerwę Cassiniego i 4 księżyce Saturna.

Niebo miejskie i mocno zaświetlone.

ED 110 mm nie pokazał mi więcej szczegółów a jedynie bardziej blady obraz.

Apo triplet ok.100 mm do wizuala  to pomyłka -mniej szczegółów na planecie , mniej księżyców niż w achromacie po blendowaniu .

Do aberracji chromatycznej można się zresztą zaadoptować , jak to mądrze i logicznie wykazał kolega fotograf na swoim blogu.

Życzę wszystkim udanych obserwacji na swoich 100/500 ,150/750  ,lidletkach i Skyluxach .

Pozdrawiam