p.wojtek

Odnośnie bolących oczu podczas obserwacji spowodowane jest to nierównoległością osi optycznych. Im większa nierównoległość tym większy dyskomfort obserwacji bo oczy nie są w stanie przekazać obrazu do mózgu z dwóch oczu jako jeden a mózg nie jest w stanie tego skorygować. Jeżeli nie da się tego wyregulować za pomocą pokrętła być może kolimacja będzie niezbędna. Mój egzemplarz jest wzorowo skolimowany, mogłem obserwować nim godzinami bez uczucia zmęczenia oczu. Dawno już nie obserwowałem bo zajmują mnie trochę inne sprawy życiowe ale wciąż mam w pamięci obrazy jakie widziałem przez Bressera. Naprawdę obserwacje tą lornetką dały mi wiele frajdy. Wciąż ją mam i być może niedługo  znów ją wyciągnę pod gwieździste niebo. Pozdrawiam i życzę pogodnych nocy.

4 godziny temu, Panasmaras napisał:

Bliskość Veila jest szczęściem w nieszczęściu - pierwszy raz wpadłem na NGC 6940 szukając Veila. I pewnie sporo osób miało podobnie.

Tak miałem - A cóż to takie ładne, miał być Veil

Sprawa jest dość prosta, jeżeli kolega Marek_Antoni chce iść w DS-y to się nie ma co zastanawiać i brać Star Lighta, natomiast jeżeli ma wrażliwe oko na niedoskonałości optyczne i woli szerokie kadry to może wybrać Olympusa zaproponowanego przez kolegę Panasmarasa. Choć moim zdaniem zakup Olympusa lub czegokolwiek innego o podobnej aperturze w podanym budżecie nie wniesie niczego nowego mając już do dyspozycji Berkuta.

Nie znam tej lornetki ale pole w niej jest pewnie bardzo małe, takie parametry bardziej do oglądania samolotów niż astronomii. Kup sobie SkyMastera 15x70 chyba jest na giełdzie za 200 zł, to dobry sprzęt na początek kiedy jeszcze się nie wie czego oczekiwać od sprzętu. Pooglądasz sobie miesiąc, dwa a może dłużej. Nie ryzykujesz nic będziesz chciał to go sprzedasz  za taką samą lub niewiele niższą cenę. Dzięki temu pooglądasz trochę nieba, zdobędziesz doświadczenie które pozwoli ci określić twoje potrzeby by wybrać  lepszy i bardziej dopasowany do twoich potrzeb sprzęt w przyszłości.

Czy twój budżet zawiera zakup statywu i adaptera bo musisz wiedzieć, że do tych lornetek statyw raczej niezbędny.

Potwierdzam. Płomień widoczny nawet w w budżetowej lornetce 15x70 i to pod dość przeciętnym niebem. W 20x80 nawet można dostrzec jego charakterystyczny kształt. Ale tak jak Adam napisał trzeba wiedzieć czego szukać. 

5 godzin temu, Janko napisał:

Bardziej mnie zastanowiło sformułowanie " Dobrze, że w końcu  ktoś ..." ;-)))

Nie chciałem nikogo urazić, wszyscy którzy biorą czynny udział w powiększaniu listy obiektów tygodnia robią kawał dobrej roboty.  Właśnie dzięki tej twórczości dowiedziałem się o wielu ciekawych obiektach o których wcześniej nie miałem pojęcia. Dla tego szacunek dla wszystkich autorów obiektów tygodnia bo sam w tym nie uczestniczę. A zdaję sobie sprawę, że to trochę kosztuje czasu i pracy.  A każdy ma swoją subiektywną listę ulubionych obiektów i po prostu ucieszyłem się że ktoś się zdecydował opisać tą gromadkę

Jakiś czas temu szukałem tej gromady w obiektach tygodnia i dziwiłem się dlaczego tak fajnego obiektu nikt do tej pory nie opisał. Były różne dziwa opisywane, wyciągane z czeluści kosmosu, o niektórych tylko najstarsi górale rozmawiali przy miodzie a takiej Karolinki nikt nie poświęcił uwagi. Dobrze, że w końcu  ktoś to fajnie opisał bo to jedna z moich ulubionych gromadek. Właśnie te mieniące się słabo ale w dużej ilości świecidełka sprawiają, że jest to wyjątkowo atrakcyjny obiekt wart uwagi. Muszę na nią zerknąć jeszcze jakąś większą aperaturą niż 20x80.

Na Karolinkę zerkam niemal na każdych obserwacjach i tak też było kilka dni temu kiedy to z Adamem zrobiliśmy wypad z małymi przyrządami. Zerknąłem na nią wpierw za pomocą 12x50 APM. Gromadka wyglądała jak niejednolita plama ale zerkaniem dało się zauważyć taką ziarnistość. Dla porównania sprawdziłem po tym w 15x70, widok bardzo ładny i dało się dostrzec w skupisku jakieś pojedyncze gwiazdki.  Ale jak piszesz Grześku gwiazdy nie są zbyt jasne, najjaśniejsze mają około 10 mag. Nawet w 20x80 gdzie gwiazdek tych już jest sporo to jednak ich niezbyt duża jasność nie pozwala na ich rejestracje patrząc się wprost na gromadę. Tylko zerkanie pozwala uchwycić. Nie mniej jej gęstość i zasobność w gwiazdy sprawia, że jest to wyjątkowo zacny obiekt do obserwacji. Zdecydowanie warto pokręcić się koło Karolinki

Widok M46 i M47 najbardziej mi się podoba w 15x70, przepiękna parka. Obie gromady widać jeszcze ze sporym zapasem na brzegach. W 20x80 parka wciąż widoczna w całości w jednym polu ale gromadki już się kleją do brzegów. A tą frnacę NGC 2438 zawsze staram się wyłuskać nie zawsze z sukcesem. Niemniej w 20x80 już ją zarejestrowałem. Skoro po setce sukces gwarantowany, może kiedyś się skuszę  

3 godziny temu, adam_bie napisał:

Szczyt Chełmca to ok 650 mnpm.

Szczyt Chełmca to 851 mnpm.  

p.s fajna fota

Zadaniem tego otworu jest zmniejszenie czynnej aperatury teleskopu co może się przydać podczas obserwacji jasnych obiektów na niebie. Dzięki temu obiekty są ciemniejsze i poprawia się kontrast. Głównie chodzi o księżyc ale też  Słońce (oczywiście filtr niezbędny) no i może na Jowiszu czy Wenus może dać poprawę kontrastu.

To może się coś z systemem plików stało. Generalnie przeinstalowanie Windowsa to najskuteczniejsza metoda ale koniecznie z wymazaniem (formatowaniem) partycji systemowej. Jeżeli ten laptop służy Ci tylko okazjonalnie to bym się nie zastanawiał. Niestety syfy po odinstalowanych programach zostają i żaden cleaner nie usunie ich do końca. 

10 godzin temu, adam_bie napisał:

Na galaktykach w Pannie zeszła mi z godzina, większość nie stawiała oporu jednak dwie wymagały nieco wysiłku: M91 i najtrudniejsza M98. M91 ewidentnie była na swoim miejscu gdy już wiedziałem dokładnie gdzie jej wyzerkiwać. M98 pokazywała się bardzo ulotnie,tylko chwilami jednak zawsze w tym samym miejscu.

Odniosłem dokładnie takie samo wrażenie obserwując te Messiery w 20x80 - M91 dosyć trudna choć jak wie się gdzie szukać to się pojawia taka plama, natomiast M98 jest zdecydowanie najbardziej wymagającą ze wszystkich Mek w Pannie i Warkoczu.

Bardzo przyjemnie się czytało a może było by jeszcze przyjemniej gdybyś jednak zdecydował się użyć swojej lornety :) Wszystkie obiekty były by w jej zasięgu i wrażenie pewnie były by inne co nie znaczy, że gorsze. Choć bez Go-To pewnie było by trudniej. Nie mniej czytając doznałem takiej retrospekcji gdyż na ostatnich wypadach podziwiałem większość wspomnianych obiektów w lornetce 20x80 i wrażenia miałem równie ekscytujące. 

Ta galaktyka chyba faktycznie jest jakaś zagubiona bo przez to zamieszanie sam się zagubiłem.. :) Najnowsze Stellarium pokazuje tą eliptyczną galaktykę wpisaną w środek rombu jako "zagubiona galaktyka", natomiast galaktyka spiralna NGC 4535 ma przydomek "Obiekt McLeisha" . Adam rzeczywiście używa w trakcie obserwacji SkySafari i być może tam jest ta gallaktyka oznaczona jako NGC 4560 i stąd to zamieszanie. Swoją drogą to trochę dziwne są te nieścisłości, można się przez to zagubić... W bazie obiektów Stellarium NGC 4560 w ogóle nie występuje.

W swoim poście błędnie wspomniałem o NGC 4560 a chodziło oczywiście o 4526 w Stellarium zwana zagubioną galaktyką. Błąd już poprawiłem, myślę, że Adamowi też chodziło o 4526.. :) A wracając do tej galaktyczki to jest ładnie umieszczona między tymi dwoma gwiazdkami i jest bardzo oczywista.

Dodam od siebie, że również widziałem tej nocki NGC 4535 oraz NGC 4526 w lornetce 20x80. Jak to już bywa na wspólnych obserwacjach Adam proponuje mi nie raz obiekty z którymi mógłbym się zmierzyć swoją lornetką. Mimo mniejszej aperatury widok był interesujący  - NGC 4535 widoczna jako dość szerokie pojaśnienie natomiast NGC 4526 jako owalna mała mgiełka która znajduje się między dwoma gwiazdkami o podobnej jasności. Obiekty są łatwe do zlokalizowania trzeba tylko znaleźć M49 i na lewo od niej jeszcze w jednym polu można złapać te dwie galaktyczki. 

Wczoraj mi się nie udało bo chmurwy nie pozwoliły ale dziś mogę i ja się pochwalić obserwacją Merkurego :) Początkowo szukałem go jak Jowisza czesając niebo lornetką w nadzieji, że go złapię w pole ale źle oceniłem jego położenie. Nawet przez chwilę pomyliłem go z Aldebaranem ale coś mi nie pasowało bo za bardzo iskrzył. Dopiero około 20 min po zachodzie słońca czyli tak około 21.20 złapałem go nad dachem bloku i tu już byłem pewny. Merkurisz wyglądał jak pomarańczowa kropa, większy od np. Aldebarana, nie iskrzył i nie rozpromieniał się na boki. Jednak po wnikliwszym wpatrywaniu kropa była nieregularna - choć nie jestem pewien czy powodem nie była obserwacja przez szybę okna z domu... :) Gołym okiem nie mogłem go dostrzec a po 10 minutach schował się za blokiem i tyle go widzieli...

Właśnie przed chwilą obserwowałem Jowisza przez nieco ponad pół godziny w 20x80. Zacząłem 20 minut przed zachodem słońca i mimo usilnych prób nie udało mi się dostrzec Jowisza gołym okiem, musiałem go złapać na czuja. Dopiero po około 10 minutach na jasnym jeszcze niebie zacząłem dostrzegać jasną gwiazdkę. W lornetce Jowisz miał okrąglutką i całkiem sporą tarczkę, pasy początkowo blade, momentami majaczyły. 5-10 minut po zachodzie słońca były już wręcz niemal oczywiste - dwie kreski przecinały tarczę planety.

Bardzo udana sesja więc trzeba było to uczcić relacją. Konkurs? Zobaczymy. Ale to miłe, że się innym podoba .

2 godziny temu, lukost napisał:

PS Spróbuj jeszcze wyłuskać NGC 4244 w Psach Gończych i NGC 5907 w Smoku. Oglądałem je ostatnio lornetą 15x70 (w dobrych warunkach) i 22x100 (w nieco gorszych) - są naprawdę ładne i dość łatwe, choć trzeba poświecić chwilę na dobrą adaptację wzroku. Obserwując przez 20x80, powinieneś być zadowolony z widoków.    

Dzięki za propozycję, spróbuję przy następnej okazji.

23 minuty temu, lukost napisał:

Fajna relacja, ale tym stwierdzeniem rozbiłeś bank.  

I tak musiałem trochę ocenzurować ten tekst bo w pewnej chwili zbyt daleko poniosła mnie fantazja a to raczej nie jest forum dla dorosłych...  

47 minut temu, karl napisał:

Bardzo fajna relacja. W środę patrzyłem na podobne rejony.

Wkradł Ci się błąd. Nie NGC 6862 a NGC 6826. A tak przy okazji. Jest ona w dość łatwym miejscu ale jest bardzo mała (nawet przy 59x nie jest zbyt duża).

 

PS. Sam zaczynam patrzeć więcej lornetką 10x50 i boję się, że może ona mnie przekabacić na swoją stronę.

Faktycznie literówka. Dzięki za zauważenie. W czasie sesji zazwyczaj nie wspomagam się żadnym atlasem, staram się przed wyjściem spamiętać położenie zaplanowanych obiektów. Przy mrugającej NGC 6826 zawiodła mnie jednak pamięć. Ale następnym razem już jej nie odpuszczę, bo to chyba ostatnia z tych jaśniejszych i znanych planetatrek dostępnych dla większej lornetki które miałem na liście.