Kinga

Już miałam Kupować Sky-Watcher 15075, ale wpadł mi Sky-Watcher 15012 i zastanawiam się, który lepszy. Ogólnie jak tak porównuję te teleskopy, to chyba nie różnią się aż tak bardzo, mimo wszystko nie wiem na który się zdecydować.. Proszę o radę ;)

hmm... trudno mi jednoznacznie zdecydować, ale myślę, że DS.

Jeżeli chodzi o sprzęt do astrofotografii, to liczę osobno. Chodzi mi o sam teleskop.

hmmm... I tutaj się waham, bo na początku założyłam, że jak na pierwszy raz to będę patrzeć na teleskopy w okolicach 800 zł, ale w sumie może wykraczać poza tą granicę..

Witam! Planuję zakup mojego pierwszego teleskopu, ale mimo wielu poszukiwań bardzo waham się nad wyborem modelu. Mam małe doświadczenie, właściwie żadne. Jeżeli chodzi o sprzęt astronomiczny w teorii wiem dużo z literatury, ale przecież w praktyce wszystko wychodzi inaczej. W związku z tym proszę o pomoc. Nie wymagam dużo od teleskopu, ale bardzo zależy mi na obserwacji obiektów głębokiego nieba. Priorytetem jest też astrofotografia. Już od bardzo dawna siedzę w fotografii, mam lustrzankę canon eos 450D, bardzo bym chciała by posłużyła mi do czegoś ambitnego, jak robienie zdjęć niebu. Teleskop będzie używany głównie w małym mieście, na obrzeżach, blisko jest las. Chciałabym prowadzić obserwacje w terenie. Przeglądałam różne teleskopy, znalazłam też niedrogie modele z systemem Goto (ok. 1300zł). Po krótkim namyśle doszłam do wniosku, że te teleskopy wcale nie muszą być takie dobre, a cena zapewne dotyczy w większości tegoż właśnie systemu. Poza tym mają one montaż azymutalny, a ten chyba nie jest najlepszy do fotografii nieba? Także nie wiem czy Goto będzie dobre na początek. Nie wiem, co mam robić, mam mętlik w głowie. Chciałabym już bardzo mieć teleskop, cały czas męczę się na średniej jakości lornetce myśliwskiej. Bardzo proszę o doradzenie czegoś dobrego, co pozwoli cieszyć się obiektami głębokiego nieba, nie wykluczając przy tym planety. Zależy mi też na astrofotografii i obserwacjach w terenie. Za każdą, nawet najmniejszą radę lub wskazówkę bardzo dziękuję.

Wiem, że w liceum fizyka jest prosta, mam tego świadomość, bo nieraz porównywałam to, co mam na lekcji z podręcznikami akademickimi rodzeństwa. Przygotowana też psychicznie jestem na długą drogę do jakiejkolwiek kariery, ale wciąż chodzi za mną pytanie, czy nie podjąć tych "bezpiecznych studiów", a astronomia będzie tylko hobby. Z kolei nie wiem, czy samo hobby wystarczy.. W sumie to wnioskuję, że jeżeli sama nie przekonam się jak jest, to problem będzie ciągną się do końca życia. Seyfert, zdecydowałeś się na astronomię i myślisz, ze to był dobry wybór na ułożenie sobie życia? Czy studia dały Ci to, czego oczekiwałeś? I jeszcze jedno pytanie do wszystkich: jeżeli już w tę stronę, to fizyka czy astronomia?

Ale ja tak nie uważam :D Myślę, że to takie schematyczne myślenie starszych ludzi ;] Nawet jak się zdecyduję, to będę musiała przekonywać ludzi, ze astronomia to nie jest skazywanie siebie na bezrobocie..

No właśnie tym mnie straszą inni. Mówią, że ulegnę jakiejś fascynacji i zmarnuję swoje rzeczywiste szanse na zostanie kimś, kto dużo zarabia, wykonuje ważną pracę i ma prestiż (chyba łatwo się domyśleć, że tutaj rodzice dają aluzję do zostania lekarzem...). W tym problem, jak nie zaryzykuję, to nie będę miała... z drugiej strony nie chcę zmarnować kilku lat studiów, by potem pracować w zupełnie innym miejscu niż chciałam.

Witam. Zacznę do tego, że jestem nowa na forum i nie tylko chciałabym się przedstawić, ale raczej poprosić o pomoc w podjęciu ważnych życiowych decyzji. Ale zacznę od początku. Jestem licealistką, która interesuje się astronomią. Od pewnego czasu "zainteresowanie" przerodziło się w pasję i fascynację, a może nawet "bzika". Zaczęło się już tak właściwie przed liceum, kiedy przeczytałam artykuł o teorii strun, spodobało mi się i zaczęłam się wgłębiać. I tak się wgłębiałam, aż doszłam do wniosku- może by nie pójść w tę stronę na studia wyższe? Czasu co raz mniej, a dużo osób oczekuje ode mnie, żebym odpowiedziała sobie na pytanie, co chcę robić. Strasznie jestem w tym wszystkim zagubiona, a kiedy powiedziałam rodzicom i bliskim o astronomii lub fizyce, to spotkałam się z wielką dezaprobatą... I to okropne pytanie: "co ty będziesz po tym robić?". Jestem w klasie matematyczno-fizycznej. Nauczycieli mam wspaniałych, trzymających poziom, ja sama mam bardzo dobre oceny (czasem jakieś 6 się nawet trafi...). Fizykę uwielbiam, wszyscy w klasie są zniechęceni jej trudnością, a ja cały czas zafascynowana. Nie jestem geniuszem, nie zrobię wszystkich zadań "ze stania", ale coś mnie pcha w stronę tej fizyki. Sama zastanawiam się, czy udałoby się pracować w tym, co lubię. Ale jest wybór: bezpieczne studia, czy studia, które dadzą mi to, co kocham. Pytanie główne do was: czy warto? Czy warto się w to wszystko pchać? Jaki jest los astronoma w Polsce? czy jest szansa spełnić marzenia? Jak się studiuję fizykę lub astronomię? Dodam, że w językach dobra jestem. Dwa języki obce opanowane już na poziomie wysoko-zaawansowanym (wielokrotnie wyjeżdżałam), a i jeszcze innych się uczę. Tak już kończąc ten monolog, dodam, ze szczytem moich marzeń po astronomii, byłaby praca badawcza, bycie wykładowcą lub dziennikarstwo naukowe (to chyba najbardziej).