Już kiedyś widziałem to zjawisko i zawsze mnie zachwyca. Archimedes!
Największy pod względem średnicy kratere na Mare Imbrium. Jego pierścień ma znaczącą ścianę zewnętrzną, rozjaśnioną wyrzuconym materiałem skalnym i górną część tarasowo ukształtowanej ściany wewnętrznej. Gdy jest blisko terminatora (tak jak dziś wieczór) ściana ścieli długie, postrzępione cienie niczym zęby. Są to oczywiście odbite cienie wzniesień, lub jak wolicie szczytów pierścienia, rozciągnięte na gładkiej i jasnej powierzchni krateru. Dziś było je bardzo wyraźnie widać. Do szkicu użyłem największego możliwego powiększenia jakie posiadam tj. 450 x .
Na wschód od krateru Archimedes leży krater Autolykos. 13 września 1959 rozbiła się pomiędzy nimi Łuna 2. Był to pierwszy statek, który osiągnął powierzchnię Księżyca.
Na północny wschód od Archimedesa znajduje się piękny krater Aristillus. Pokryta lawą równina pomiędzy Archimedesem, Aristillusem i Autolykosem tworzy Sinus Lunicus, zatokę Mare Imbrium.
wykorzystano: Wiki