Skocz do zawartości

Lista komet


Gość MaciekM

Rekomendowane odpowiedzi

Gość MaciekM
Gość MaciekM

1P/Halley (1910)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5157;image

wstawione przez: Hermes

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5166;image

wstawione przez: Hermes

Zdjęcie Komety z 40 stopniowym warkoczem i planetą Wenus (ta Wenus na rysunku mogła naprowadzić na właściwą odpowiedź !) oraz grafikę z "Guide'a" z momentu przejścia Komety przed Słońcem

19 maja 1910 roku Kometa Halley'a przeszła między Ziemią a Słońcem (próbowano dostrzec jądro Komety na tle Słońca, ale bez sukcesu). Zjawisko to miało miejsce rano 19 maja (koniunkcja o 4h 09m UT), elongacja tylko 0.04 stopnia.

  A ponieważ odległość Komety (od Ziemi) wynosiła zaledwie 24 mln. km, więc najprawdopodobniej także 19 maja Ziemia znalazła się w warkoczu Komety.  :o

  Oczywiście znaleźli się oszuści, którzy wykorzystali to do naciągania naiwnych i sprzedawali maski przeciwgazowe albo specjalne "pigułki kometarne" (w warkoczu wykryto m. in. cyjanowodór).

  W dniach 18-20 maja warkocz miał - dla obserwatorów na Ziemi - imponującą długość: przekraczała 100 stopni  :o  Ta ilustracja przedstawiała właśnie widok warkocza podczas tych wyjątkowych dni.

  (A na zakończenie dodam, że moim źródłem wielu informacji o kometach, oprócz kilkunastu książek astronomicznych, jest także tak krytykowana ostatnio "Urania"... :P )

Hermes

Mark Twain urodził się 30.11.1835 roku, zaledwie dwa tygodnie po przejściu przez peryhelium Komety Halley'a. Na rok przed ponownym zbliżeniem komety do Słońca, Twain oświadczył, że umrze w 1910 roku, argumentując:

"...Przyszedłem na świat w 1835 roku wraz z kometą Halley'a. W przyszłym roku znów będzie ona widoczna i spodziewam się, że odejdę wraz z nią. Gdyby tak się nie stało, przeżyłbym największe rozczarowanie swego życia. Wszechmogący niewątpliwie powiedział: Te dwa nieobliczalne wybryki natury przyszły razem i razem odejdą..."

    Zapewne wtedy, gdy o Komecie Halley'a było już głośno, a Mark Twain przeczytał w jakiejś gazecie swój nekrolog - nieco zdenerwowany zadzwonił  (lub zadepeszował) do redakcji: "Wiadomość o mojej śmierci jest mocno przesadzona".

    Kometa Halley'a przeszła przez peryhelium 20.04.1910 roku, a dzień później zmarł Mark Twain.

23 kwietnia 1910  "New York Times" informując o śmierci Twaina, przytoczył to niezwykłe zestawienie dat w 1835 i 1910 roku:  urodzin i śmierci Twaina, oraz przejść przez peryhelium komety

autor: Hermes

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

2P/Encke (2003)

002p_20031112mj.jpg

wstawione przez: AnA

Kometa 2P/Encke odkryta została 17 stycznia 1786 roku przez Pierre'a Méchaina. Odkrywcy udało się ją zaobserwować jeszcze 19 stycznia tego samego roku, po czym ze względu na małą odległość od Słońca została zagubiona. Okres obserwacji był wówczas zbyt krótki, aby wyznaczyć orbitę tego ciała niebieskiego.

Od czasu odkrycia systematycznie, choć powoli słabnie jej aktywność kometarna. Podczas ostatnich powrotów (jak np. w 2003 roku) można było ją obserwować przy pomocy niedużej lornetki. Średnicę jądra ocenia się na 1 do max 8 km, a jego okres obrotu wokół własnej osi wynosi nieco ponad 11 godzin.

Autor: maropr

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

17P/Holmes (2007)

d641a304b2eff96emed.jpg

wstawione przez: MaciekM

37fd3063b5136232gen.jpg

wstawione przez: Ignisdei

20090225_1235595974_246469139.jpg

wstawione przez: Ignisdei

17P/Holmes - Kometa ta została odkryta przez amatora Edwina Holmesa w roku 1892. Okres obiegu wokół Słońca wynosi prawie 7 lat a peryhelium 2 j.a. Podczas swojego zbliżenia do naszej Dziennej Gwiazdy w 2007r jej koma miała większą średnicę niż Słońce !

autor: piotrkusiu

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

73P/Schwassmann?Wachmann 3

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5154;image

wstawione przez: Krzysztof_K

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5268;image

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5270;image

wstawione przez: Hermes

73P/Schwassmann-Wachmann  to kometa krótkookresowa.  Została odkryta przez Arnolda Schwassmanna oraz Arno Arthur Wachmann z Obserwatorium Hamburskiego w dniu 2 maja 1930 roku. Zbliżyła się ona wtedy na odległość 0,062 j.a. do Ziemi i osiągnęła jasność wizualną 6 mag. Była to trzecia kometa okresowa odkryta przez Schwassmanna i Wachmanna.  Należy do rodziny komet Jowisza.

  Nazwy alternatywne    1930 VI, 1979 VIII, 1990 VIII, 1994w

  Kometa 73P/Schwassmann-Wachmann porusza się po orbicie eliptycznej.

Elementy orbity

  a =  3.063 j.a.

  e =  0.693

  q =  0.939 j.a.

  P =  5.36 lat

  i =  11.391°

Długość węzła wstępującego          69.946°

Argument szerokości peryhelium  198.769°

Aphelium    5.187 j.a.

Od momentu odkrycia kometa nie była obserwowana aż do jej powrotów w latach 1979 i 1990.  Nie była jednak zjawiskiem spektakularnym.

  W roku 1995 przewidywano, iż osiągnie ona ok. 13m. Jednak w wyniku rozpadu jądra uwolniły się z niego gazy, które spowodowały znaczące (250-krotne) pojaśnienie komety w stosunku do przewidywań teoretycznych (do 7m).

  Kometa rozpadła się na pięć części, które oznaczono dla porządku literami A, B, C, D i E. Podczas kolejnego powrotu w latach 2000/2001 odnaleziono tylko trzy fragmenty ? B, C i E.

Kometa 73P/Schwassmann-Wachmann

  Wyjątkowe zdjęcia rozpadającej się komety wykonał Teleskop Hubble?a

  Gdy kometa w roku 2006 ponownie zbliżyła się do Słońca, zaobserwowano kolejne fragmenty jej jądra. Podczas największego zbliżenia do Ziemi (0,074 j.a.) 13 maja 2006 roku składniki B i C osiągnęły jasność obserwowaną 5 mag.

  Kometa zbliżyła się do znanych gromad kulistych M13 i M92, a także - do mgławicy planetarnej M57.

  W połowie maja doliczono się 60 małych i słabo świecących fragmentów, które oderwały się od B. Dziś średnicę jądra największego odłamka ocenia się na 1 km.

  Z kometą 73P/Schwassmann-Wachmann związany jest rój meteorów zwany Tau Herkulidami. Jego aktywność zawiera się pomiędzy 19 maja a 19 czerwca.

autor: Hermes

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

103P/Hartley 2 (2009)

http://www.forumastronomiczne.pl/index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5178;image wstawione przez:MaciekM

103P/Hartley lub Hartley 2 to kometa krótkookresowa  należąca do komet rodziny Jowisza. Została odkryta 15 marca 1986 roku przez Malcolma Hartleya w Siding Spring w Australii. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 6,41 roku. Ponieważ w swym ruchu orbitalnym kometa ta zbliża się do orbity naszej planety, należy do obiektów NEO.

Podczas ostatniego powrotu do Słońca NASA skierowała w jej kierunku sondę Deep Impact, która po rozszerzeniu programu badawczego przemianowana została na EPOXI. 4 listopada 2010 r.  sonda zbliżyła się do jądra komety na odległość 700 km i uzyskała przepiękne obrazy. Jądro komety ma wydłużony kształt i rozmiary 1,5-2,2 km i rotuje w czasie ok. 18 godzin:

103P_Hartley.jpg

103P/Hartley 2 to kometa dość wyjątkowa również dla mnie, bo obserwowałem ją podczas dwóch powrotów ( w 1998 i 2010 r.) (pozycja nr 5 na tej liście: http://astronomica.pl/badania3.html)

A tu jedna z moich jej fotek:

103P_Hartley2_03102010.jpg

autor: Krzysztof_K

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

122P/de Vico (1995)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5203;image

wstawione przez: Krzysztof_K

Kometę tę odkrył astronom włoski Francesco de Vico 20 lutego 1846 roku w Rzymskim Obserwatorium Collegio Romano.

  Nazwy alternatywne    1846 IV,  P/1846 D1,  P/1995 S1

Elementy orbity

a (półoś wielka) =  17,68081 j.a.

e (mimośród)    =      0,9627

q (peryhelium)  =    0,65933 j.a.

  Aphelium      =  34,70229 j.a.

P (obieg komety) = 74,35 lat

i  (nachylenie orbity) = 85,38275°

T (ostatni moment przejścia przez peryhelium) =  6 października 1995

Orbita komety 122P/de Vico ma kształt bardzo wydłużonej elipsy. Ma podobne elementy orbity do Komety Halley?a  i należy do tej rodziny komet.

  Załączone w zagadce  zdjęcie  wykonał 6-10-1995 Japończyk Kazuyuki Ito  teleskopem D=20cm

autor: Hermes

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

153P/Ikeya-Zhang (2002)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5115;image

wstawione przez: maropr

153P/Ikeya-Zhang - to kometa długookresowa. Odkryta i oznaczona została w 2002roku przez Japończyka Kaoru Ikeyę, jednak z zapisków obserwacji komet wynika, że Chińczycy dostrzegli ją już w 1661roku. Posiada ona najdłuższy okres orbitalny z komet okresowych (z tych odkrytych ). W 2002 roku 153P/Ikeya-Zhang osiągnęła jasność 3.5 mag.

autor: AnA

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

213P/Van Ness

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5216;image

wstawione przez: MaciekM

  213P/Van Ness  (nazywana też  Van Ness 2)  to kometa krótkookresowa, należąca do rodziny komet Jowiszowych.

  Inne nazwy komety:  2009 B3 = 2005 R2

  Kometa została odkryta 10 września 2005 roku  przez  Michaela E. Van Nessa.

Elementy orbity

Półoś wielka      3,4264 j.a.

Mimośród          0,3789

Peryhelium        2,12805 j.a.

Aphelium          4,7248 j.a.

Okres orbitalny  6,34 lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki  10,236°

Długość węzła wstępującego          312,721°

Argument szerokości peryhelium        3,0874°

Moment przejścia przez peryhelium w 2005 roku - 10 lutego

  Podczas powrotu w 2011 roku odnaleziono ją w styczniu  jako obiekt 21 mag. Podczas obserwowania jej pół roku później, kometa była jaśniejsza, niż przewidywano.

Na zdjęciu wykonanym  56 cm teleskopem  Giovanni Sostero, Nick Howes, Helen Blyth  i Ernesto Guido  zaobserwowali słaby fragment jądra komety, widoczny jako małe zgęszczenie w warkoczu komety. Jak się przypuszcza, na podstawie analizy ruchów tego fragmentu, oddzielił się on od jądra komety w 2007 lub 2008 roku.

autor:Hermes

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/-43 K1 (kometa Cezara)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5250;image

wstawione przez: Anka

C/-43 K1 zwana również Sidus lulium lub Caesaris astrum ? kometa jednopojawieniowa, po raz pierwszy zaobserwowana z terytorium Chin 18 maja roku 44 p.n.e.. Peryhelium osiągnęła 25 maja tegoż roku. Można ją było dostrzec gołym okiem nawet za dnia,  gdyż osiągnęła jasność widomą -4m.

autor: maropr

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/1861 J1 (Tebbutt)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5141;image  Hermes

wstawione przez: Hermes

W nocy przedmioty rzucały cień. Została odkryta przez Australijczyka Johna Tebbutta. Wisiała na niebie od połowy maja do połowy sierpnia 1861.

Kometa minęła Słońce 12 czerwca, a potem pojaśniała i rozwinęła wspaniały warkocz, przez który Ziemia przeszła 30 czerwca. Warkocz był taki właśnie "promienisty".

To kometa długookresowa.

Anka

Kometa była obserwowana również w 1500 roku. Wtedy to na niebie była widoczna od 8-mego do 10go lipca. Przez peryhelium przeszła 30-go kwietnia. Nie osiągnęła ona wtedy jasności -2mag jak w 1861 roku. Lecz to za sprawą tego, że przeszła w większej odległości od Ziemi (1861 - 0.1326 UA ; 1500 - 0.83 UA). Maksymalna długość jej warkocza podczas powrotu w 1500 roku wynosiła 5*.

MaciekM

Wg Guide'a  kometa ta miała inną orbitę:

  q = 1.11

  i = 99 st

  e = 1.0

  i inne wartości długości peryhelium i węzła wstępującego. Być orbita tamtej komety (z 1500 roku) nie była znana zbyt dobrze, ale z kolei cofając się od roku 1861 o 409 lat (czas obiegu c/1861 J1) to przechodzimy w okolicę roku 1452, a nie 1500...

Hermes

Kometa przeszła dość blisko Ziemi, dodatkowo mogło nastąpić zbliżenie do innej planety. Siły perturbacyjne mogły wydłużyć okres orbity tej komety. Pomijam tu siły niegrawitacyjne (to całkiem inna bajka). Powroty komet w przeszłości bada się licząc orbitę "wstecz".

Wyliczona orbita dla komety z 1500 roku jest zdecydowanie mocno niepewna. Opiera się tylko na Chińskich, Koreańskich i Japońskich zapiskach. Dodatkowo, w tych czasach i w tych krajach nie znano miary kątowej. Posługiwano się wtedy miarą liniową zwaną chi (stopa). Której dokładnie nie da się przeliczyć na stopnie miary kątowej. Ogólnie przyjmuje się że 1chi to 1.5*, jednak przy większych odległościach ten przelicznik się nie sprawdza. W Europie w tym czasie ludzie pewnie wychodzili z domów i tłukli w naczynia (czy co tam mieli pod ręką) co by przegonić ten zły omen.  ;)

http://img80.imageshack.us/img80/8205/c1861j1wielkakometaorbi.gif

Jak widać zbliżenie do Ziemi podczas ostatniego powrotu sprzyjało wydłużeniu okresu orbity. Jednak czy mogłaby się różnić o ok. 48 lat od okresu orbity sprzed zbliżenia? Nie wiem. podejrzewam, że to całkiem możliwe.

autor: MaciekM

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/1811 F1 (Flaugergeus)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5127;image

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5133;image

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5131;image

wstawione przez: Anka

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5129;image

wstawione przez: Hermes

wino-z.jpg

wstawione przez: MaciekM

Odkrył ją francuski astronom Honore Flaugergeus (1755?1830) w dniu 26 marca 1811 roku. Była widoczna aż przez 510 dni.  Przez punkt przysłoneczny przeszła 12 września 1811 roku, po czym zaczęła się wolno zbliżać do Ziemi i 15 października była od niej oddalona tylko o około 40 milionów km. Miała wówczas dużą głowę, jasno świecące jądro i imponujący warkocz.  Po raz ostatni obserwował ją 17 sierpnia 1812 roku Wincenty Wiśniewski (1781?1855), astronom rosyjski polskiego pochodzenia.

W literaturze kometa Flaugergeusa zwana jest często ?kometą Napoleona?. Pojawiła się bowiem na niebie w czasie, gdy Europa ogarnięta była wojnami napoleońskimi. To o niej Adam Mickiewicz pisał w ósmej księdze ?Pana Tadeusza?.

Krzysztof_K

Była podobno imponująca. Jądro ma 40 km średnicy, okrąża Słońce raz na 3000 lat. Jak ktoś zauważył, podczas poprzedniej bytności Jazon szykował się z Argonautami do swojej wyprawy.

W roku 1811 w Portugalii obrodziły winogrona. Do dziś butelki z "winem kometarnym" są dostępne dla koneserów, choć są bardzo drogie. W tej samej Portugalii 150 lat wcześniej Alfons VI wezwał inną kometę do opuszczenia nieba, a gdy się nie posłuchała, strzelał do niej z pistoletu.

W czasie, gdy Kometa Napoleońska jaśniała na niebie, tenże Napoleon orientował  się na Moskwę. Dla jednych była zapowiedzią nieszczęść, dla innych nadzieją na lepsze czasy.

?Niemal w samym środku tego nieba, nad bulwarem Preczystieńskim, otoczona ze wszystkich stron i obsypana gwiazdami, lecz różna od nich przybliżeniem do ziemi, białością światła i długim, uniesionym do góry ogonem stała ogromna, jaskrawa kometa [...], która zwiastowała, jak powiadano, wszelkie okropności i koniec świata? - Pierre Bezuchow, styczeń 1812.

autor: Anka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/1881 K1 (Tebbutt)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5224;image

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5232;image

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5234;image

wstawione przez: Hermes

C/1881 K1 (Tebbutt), Wielka Kometa z roku 1881 ? odkrył ją gołym okiem australijski amator John Tebbutt w dniu 22 maja 1881 roku.  Jest kometą długookresową, która prawdopodobnie powróci w okolice Słońca, ale nie jest znany jej okres orbitalny.

Kometa osiągnęła peryhelium 16 czerwca 1881 r.  i znalazła się w odległości 0,73 j.a. od Słońca. Poruszała się po niezwykle wydłużonej eliptycznej orbicie o nachyleniu 63,4°.

20 czerwca 1881 r. osiągnęła jasność około +2 mag, na półkuli południowej była więc widoczna gołym okiem. 22 czerwca zanotowano pierwszą obserwację z półkuli północnej. 24 czerwca Wiliam Huggins wykonał pierwsze zdjęcie widma komety (spektrogram).

Ostatnia zanotowana obserwacja datowana jest na 15 lutego 1882 r.

Obserwatorzy obserwowali szybkie zmiany w jądrze komety, zachodzące na przestrzeni kilkudziesięciu minut.

Elementy orbity:

Półoś wielka:  181,1933892 j.a.

Mimośród:  0,995946

Peryhelium:  0,734558 j.a.

Aphelium:  361,6522205 j.a.

Okres orbitalny: nie znany

Nachylenie orbity względem ekliptyki:  63,4253°

Długość węzła wstępującego:    272,6308°

Argument szerokości peryhelium:  354,2350°

Moment przejścia przez peryhelium:    16 czerwca 1881

Obraz podany przez Hermesa jako zagadka to chromolitografia z 1881 r. obserwacji komety w nocy z 21 na 22 czerwca 1881. Jej autorem jest Etienne Leopold Trouvelot (1827?1895), francuski artysta i astronom amator. Joseph Winlock, dyrektor Harvard College Observatory, zwrócił uwagę na jakość jego astronomicznych ilustracji i w 1872 r. zaprosił Étienne do współpracy. Trouvelot korzystał również z 26-calowego refraktora US Naval Observatory. W trakcie swojego życia narysował około 7000 wspaniałej jakości astronomicznych ilustracji.

autor: Krzysztof_K

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/1956 R1 (Arend-Roland)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5171

wstawione przez: Ignisdei

C/1956 R1 (Arend-Roland) starsze oznaczenia: 1957 III, lub 1956h

Kometę tę odkryli Belgijscy astronomowie Sylvain Julien Victor Arend oraz Georges Roland na kliszach fotograficznych z 8 listopada 1956 roku.

Kometa ta przeszła peryhelium 8 kwietnia 1957 w odległości 0,316 AU. Kometa osiągnęła jasność -0,5mag.

Kometę cechował szpiczasty ogon zwrócony ku Słońcu, który pojawił się pod koniec kwietnia 1957 roku wtedy gdy kometa przechodziła przez płaszczyznę ekliptyki. Warkocz pyłowy kształtowany jest przez ciśnienie promieniowania Słonecznego, które oddziałuje na cząsteczki pyłu znajdującego się w zewnętrznej warstwie komy. W przypadku niewielkich mikroskopijnych drobinek pyłu ciśnienie promieniowania Słońca jest silniejsze od siły grawitacyjnej. W przypadku większych cząsteczek górę bierze już siła grawitacji i pył pozostaje na orbicie za kometą, przy czym jest bardzo wygięty. Dodatkowo materia rozrzucona jest w płaszczyźnie orbity komety, patrząc na nią wzdłuż tej płaszczyzny (czyli dla obserwatorów z ziemi wtedy gdy kometa przechodzi przez płaszczyznę ekliptyki) dostrzeżemy (nie u wszystkich komet) przeciwwarkocz. Sytuację łatwo sobie wyobrazić na przykładzie wachlarza. Uznając, że rękojeść wachlarza to głowa komety, a sam rozłożony wachlarz to jej warkocz ustawiamy go tak aby rękojeść "celowała" nam prosto w oko. Wachlarz wtedy zostanie podzielony na dwie części.

autor: MaciekM

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/1929 Y1 (Wilk)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5239;image

wstawione przez: Krzysztof_K

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5245;image

wstawione przez: Hermes

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5247;image

wstawione przez: Hermes

Kometa długookresowa odkryta w Krakowie przez Polaka - astronoma, wykładowcę, nauczyciela - Antoniego Wilka w 1929 r. Ma bardzo wydłużoną elipsę.

Obawiam się, że to koniec opisu.

Przeszła przez peryhelium 22 stycznia 1930 r. Była widoczna zarówno rano, jak i wieczorem.

Antoni Wilk odkrył 4 komety. Został aresztowany w czasie okrytej złą sławą niemieckiej akcji na UJ, osadzony w niemieckim obozie koncentracyjnym i zwolniony po 3 miesiącach. Zmarł w lutym 1940 r. z wycieńczenia, parę dni po powrocie do domu.

autor: Anka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/1961 R1 (Humason)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5211;image

wstawione przez: Hermes

Kometa odkryta przez zawodowego astronoma prof. Milton'a Lasell'a. Humason'a. Została odkryta 1 września 1961 w obserwatorium na Mount Wilson podczas ostatniej sesji Humason'a przed odejściem na emeryturę. Sprawą tej komety po odejściu już odkrywcy na emeryturę zajął się nasz rodzimy astronom pracujący w tych czasach obserwatorium na Mount Palomar. Pomimo zakazu zużywania kliszy po za ustalonym programem Konrad Rudnicki podjął się jej fotografowania. W tych czasach klisze były produkowane na zamówienie i były sporym kosztem dla obserwatorium. Na szczęście śledzenie losów tej komety okazało się słuszne i uzyskało przychylność zwierzchników. To co pokazały zdjęcia zaskoczyło wszystkich. Kometa z dnia na dzień stawała się innym obiektem. Była to bardzo aktywna kometa, jej koma, czy też warkocz, nie przypominały wyglądem tego co obserwuje się u innych komet. Prawdopodobnie odpowiedzialne za zmiany jej wyglądu były obfite wyrzucane zjonizowane gazy. Gdzieś czytałem, też, że było podejrzenie istnienia stosunkowo silnego pola magnetycznego wokół tej komety.

autor: MaciekM

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/1973 E1 (Kohoutek)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5150;image

wstawione przez: Anka

Została ona odkryta przez czeskiego astronoma Luboša Kohoutka w dniu 7 marca 1973 roku.

Kometa Kohoutka porusza się po orbicie w kształcie zbliżonym do hiperboli o mimośrodzie 1,000008. Peryhelium jej znajdowało się w odległości 0,142 j.a. od Słońca, nachylenie jej orbity do ekliptyki wynosi 14,3?. Peryhelium minęła w dniu 26 grudnia 1973 roku. Kometa rozwinęła dobrze widoczny warkocz, jej koma także prezentowała się okazale. Był to obiekt bardzo jasny i można go było dojrzeć na niebie nawet w świetle dnia.

autor: maropr

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/1995 O1 (Hale-Bopp)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5111;image

wstawione przez: Anka

Długookresowa, pobiła rekord w widoczności na niebie gołym okiem -  od maja 1996 do grudnia 1997 roku. Miała 2 warkocze, niebieski (jonowy?) i jaśniejszy, żółtawy.

Jednak najważniejszą informacją jest to, że

"Sekta Heaven's Gate, dla której pojawienie się tej komety stało się przyczyną popełnienia zbiorowego samobójstwa, wierzyła, że śmierć przeniesie jej wyznawców do statku kosmicznego znajdującego się rzekomo za kometą."

autor: AnA

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/1652 Y1 (van Riebeeck)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5262;image

wstawione przez: Hermes

C/1652 Y1 - po raz pierwszy obserwowana w dniu 16 grudnia 1652 r. przez holenderskich obserwatorów w Brazylii, była widoczna gołym okiem na niebie. Obserwował ją także Heweliusz.

Diagram orbitalny C/1652 Y1

test4374.gif

autor: Wanderer

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/2003 K4 (LINEAR)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5119;image

wstawione przez: AnA

C 2003 K4 (LINEAR) została odkryta 28 maja 2003 roku w Łabędziu. Miała wówczas jasność +16,5. Przez peryhelium przeszła 13 października 2004, widoczna przez lornetki. Najlepiej widoczna była właśnie w Wolarzu w sierpniu 2004. Najbliżej Ziemi była w wigilię 2004. W październiku towarzyszyła jej druga kometa C/2004 R2 (ASAS), co widać było na zdjęciach SOHO.

autor: Anka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/2006 A1 (Pojmański)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5137;image

wstawione przez: Krzysztof_K

Kometa  C/2006 A1 Pojmanski  została odkryta po północy 1 stycznia 2006 roku przez Grzegorza Pojmańskiego z Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Warszawskiego przy użyciu automatycznych teleskopów umieszczonych w Obserwatorium Las Campanas w Chile.

  Elementy orbity komety:

  T = 22.02.2006, 4h

  e =  0,999767

  q = 0,5554 j.a. od Słońca,

  i = 92.7 st

  P = 116000 lat

Niektóre źródła (i efemerydy do programów) podają e = 1 ? była by to kometa jednopojawieniowa.

autor: Hermes

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/2007 N3 (Lulin)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5108;image

wstawione przez: piotrkusiu

Została odkryta w 2007 roku przez 2 Chińczyków z Lulin Observatory, przez peryhelium przeszła w 2009. Była zielona i rozwinęła przeciwwarkocz (pyłowy). 4 lutego 2009 warkocz jonowy oderwał się od komety dzięki działaniu pola magnetycznego wiatru słonecznego (widać na drugim zdjęciu).

autor: Anka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/2009 K5 (McNaught)

comjl.jpg

wstawione przez: maropr

C/2009 K5 (McNaught) to kometa jednopojawieniowa odkryta 27 maja 2009 roku przez Roberta McNaught'a z Australii w ramach projektu Siding Spring Survey. Peryhelium odległe o ok 1.4 AU od Słońca osiągnęła 30 kwietnia 2010 roku. Jej orbita jest hiperboloidą o mimośrodzie 1,0008.

Tu jest wątek na temat tej komety na naszym forum: http://www.forumastronomiczne.pl/index.php?topic=7.0

autor; Krzysztof_K

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/1969 Y1 (Bennett)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5279;image

wstawione przez: Wanderer

C/1969 Y1 - kometa Bennetta, długookresowa,  została odkryta 28 grudnia 1969 r. przez południowo-afrykańskiego astronoma-amatora Johna Bennetta. Okres orbitalny wynosi 1678 lat. Peryhelium osiągnęła 20 marca 1970. W maju już nie była widoczna gołym okiem.

"Przepowiedziała" śmierć rzymskiego cesarza Juliana Apostaty w bitwie z Persami w r. 363.

autor: Anka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/1965 S1  (Ikeya-Seki)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5281;image

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5282;image

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5284;image

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5286;image

wstawione przez: Anka

C/1965 S1 Ikeya-Seki ? kometa długookresowa, którą odkryto w 1965 roku. Kometa ta należy do komet muskających Słońce z grupy Kreutza. Kometa ta została odkryta niezależnie przez Kaoru Ikeyę oraz Tsutomu Seki, amatorów astronomii z Japonii w 18 września 1965. Jądro tego obiektu rozpadło się na trzy fragmenty jeszcze przed osiągnięciem punktu przysłonecznego.

Dwa główne składniki C/1965 S1 Ikeya-Seki A oraz C/1965 S1 Ikeya-Seki B poruszają się po orbitach w kształcie wydłużonych elips o mimośrodzie 0,999915 i 0,999925. Przez peryhelium kometa przeszła 21 października 1965 roku w odległości zaledwie 0,0077 j.a. od Słońca. Komety, które przechodzą tak blisko powierzchni Słońca, nazywa się muskającymi Słońce. Aphelium dla składnika A leży w odległości 183 j.a., a składnika B 207 j.a. od naszej Dziennej Gwiazdy. Na jeden zaś obieg wokół niej potrzebują one odpowiednio 880 i 1056 lat. Nachylenie ich orbit do ekliptyki wynosi 141,864? i 141,861?. Prędkość orbitalna komety w momencie przejścia przez peryhelium wynosiła 476,9 km/s.

Autor: maropr

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/1939 H1 (Jurlof-Achmarof-Hassel)

zagadkalv.jpg

wstawione przez: maropr

C/1939 H1 Jurlof-Achmarof-Hassel (alternatywne oznaczenia 1939 III lub 1939d) ? jedna z najjaśniejszych komet z lat 30-tych, odkryta prawie jednocześnie przez kilku amatorów astronomii w Europie i Ameryce Północnej 15 i 16 kwietnia 1939 r., 5 dni po peryhelium, ale w momencie największego zbliżenia do Ziemi, gdy miała maksymalną jasność około  +3,5 mag.  Ostatecznie otrzymała imię Jurlof-Achmarof-Hassel (Olaf Hassel (NOR) i Achmarof i Jurlof (RUS)). Wcześniej jej nie dostrzeżono, bo była zbyt blisko Słońca. Pod koniec kwietnia była już na granicy dostrzegalności gołym okiem. Obserwowana około 6 tygodni.

Peryhelium: 10 kwiecień 1939, odległość 0,528266 j.a.

Perygeum: 16 kwiecień 1939, odległość 0,68 j.a.

Ostatnia obserwacja: 27 maj 1939 (Japonia)

Poniżej mapka z jej drogą wśród gwiazd:

http://www.forumastronomiczne.pl/index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5300;image

autor: Krzysztof_K

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość MaciekM

C/1908 R1 (Morehous)

index.php?action=dlattach;topic=1616.0;attach=5317;image

wstawione przez: MaciekM

  Kometę C/1908 R1 (Morehouse) odkrył 1 września 1908 roku  Daniel David Morehouse. Osiągnęła ona swe peryhelium 26 grudnia tego samego roku. Poruszała się po hiperbolicznej.

  Jej warkocz rozdzielał się nawet na sześć włókien. W widmie komety zaobserwowano wysokie stężenie jonów CO+, co może świadczyć o tym, że obiekt ten pochodzi z obłoku Oorta.

  Inne nazwy:  1908 III, 1908c

a  =  -1295.264 j.a.

e  =  1.0007

q  =  0.94531 j.a.

i  =    140,175°

Długość węzła wstępującego          104.46°

Argument szerokości peryhelium    171.59°

T  =  26 grudnia 1908,  6h UT

Autor: Hermes

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)