AO Her - "nowa" zmienna typu RCB

[Krzysztof_K]

W biuletynie Proxima nr 4/2013 pojawił się materiał na temat ciekawej gwiazdy zmiennej AO Her. Autorem tekstu jest obserwator gwiazd zmiennych Tomasz Krzyt. Nie zamierzam w tym miejscu powielać tego materiału, a zainteresowanych tematem pozwolę sobie odesłać do naszego biuletynu (strona 23):

http://www.astronomica.pl/proxima14.pdf

Pragnę natomiast zwrócić uwagę na fakt, że gwiazda jest naprawdę godna zainteresowania, tym bardziej, że można uznać, iż to dzięki polskim obserwacjom stała się obiektem zainteresowania środowiska naukowego.

To może w skrócie? AO Her przez wiele lat była uważana za gwiazdę półregularną SR, a że tego typu gwiazd jest bardzo wiele to praktycznie nie była obserwowana. Mimo wszystko Tomasz w 2006 r. zaczął się jej przyglądać i udało mu się zaobserwować dość nietypowe zachowanie jak na gwiazdę tego typu. AO Her wykazywała nieregularnie występujące dość głębokie minima. Przełom nastąpił w 2012 roku, kiedy to gwiazda weszła w najgłębsze obserwowane minimum, które mogło sięgnąć nawet 19 magnitudo.

W efekcie, tym odległym od nas o 26 tysięcy lat świetlnych nadolbrzymem zainteresowali się obserwatorzy z innych części świata oraz środowisko naukowe. W wyniku dokładniejszych badań, w tym spektroskopowych, niedawno gwiazdę przekwalifikowano na typ RCB.

http://www.aavso.org/newly-confirmed-bright-northern-r-crb-star-ao-her

RCB są gwiazdami erupcyjnymi (wybuchowymi), których nieregularne i zazwyczaj duże zmiany jasności zachodzą w wyniku gwałtownych zjawisk i rozbłysków w ich chromosferze i koronie. RCB normalnie świecą z określoną stałą jasnością, po czym w nieregularnych odstępach czasu znacznie ciemnieją (1-9 mag), a następnie powoli wracają do poprzedniej jasności. Uważa się, że ta zmienność spowodowana jest gromadzeniem się pyłu w atmosferze gwiazdy, którego chmura stopniowo oddala się od gwiazdy i ochładza, stając się nieprzezroczystym, po czym stopniowo rozprasza w przestrzeni międzygwiazdowej.

W załączeniu krzywe jasności z polskich obserwacji oraz krzywa z bazy AAVSO, przy czym należy zaznaczyć, że większość punktów z wykresu AAVSO to oceny Tomasza.

Po co to wszystko piszę? Po to, by pokazać, że to co robimy nie jest oderwane od rzeczywistości i nawet dziś amatorskie obserwacje gwiazd zmiennych mogą mieć (i mają) wartość naukową. Obecnie AO Her ma jasność w granicy 11-12 mag i warta jest obserwacji, do czego zachęcam miłośników gwiazd zmiennych :)

Pozdrawiam

KK

[ssvir]

To niewątpliwie duży sukces Tomka Krzyta. Ciekawe co skłoniłogo do wybrania akurat tej gwiazdy do systematycznych obserwacji?

[Krzysztof_K]

Jak sam napisał w artykule... podejrzewał, że to nie jest zwykła półregularna, bo miała dużą amplitudę zmian jasności. Z tego co mi wiadomo Tomasz lubi przyglądać się słabo zbadanym gwiazdom :)