Mikrometeoryty z dna morskiego mogą pochodzić z daleka

[Ekolog]

Odkrycie materiału z meteorytu międzygwiezdnego (czyli materii pierwotnie istniejącej pod inną gwiazdą) byłoby ogromnym osiągnięciem naukowym.
Optymistyczne oszacowanie czasu potrzebnego na pobranie podobnej próbki z najbliższego układu gwiezdnego jest porównywalne z wiekiem naszego gatunku.
Natura mogła dostarczyć międzygwiezdny prezent (meteoryt) na nasz próg.

Maleńkie kulki niegdyś stopionego metalu wydobyte magnetycznie z dna morskiego mogą być kawałkami IM1, potencjalnego międzygwiezdnego meteorytu, który uderzył w Ziemię w 2014 roku.

Obiekt ten, nazwany IM1, spłonął w atmosferze i spadł deszczem fragmentów do oceanu u wybrzeży wyspy Manus w Papui-Nowej Gwinei, rejestrując się jako nietypowo szybka i jasna kula ognia w czujnikach tajnych satelitów szpiegowskich obsługiwanych przez Departament Obrony USA.

Poszukiwania prowadzono z pokładu statku o nazwie, nomen omen, Silver Star.

Ostatecznie znaleziono aż 50 kulek o wielkości od 100 do 700 mikronów, przy czym wiele pochodziło z rejonu przypuszczalnego upadku meteorów, który obliczył organizator poszukiwań, autor artykułu.

Te sferule są interesujące, biorąc pod uwagę, że wiele z nich wykazuje anomalie składu w stosunku do typowych.

Ostateczna odpowiedź pojawi się po zbadaniu sygnatur izotopowych osadzonych w sferulach.
W porównaniu do sferul z przeciętnych meteorytów, nadmiar rzadkich izotopów (lub niedobór pospolitych izotopów) w tych zebranych w naszym regionie poszukiwań byłby przekonującym dowodem na międzygwiezdne pochodzenie IM1.
Ta analiza izotopowa jest obecnie prowadzona na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, a wkrótce rozpocznie się na Uniwersytecie Harvarda.

https://www.scientificamerican.com/article/have-we-found-fragments-of-a-meteor-from-another-star/

Link do grafiki z mapą:
"https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/8e/Location_of_CNEOS_2014-01-08_for_the_first_Galileo_Project_ocean_deep-water_expedition.png"

Siema
Wszystkie wszechświaty są wieczne

Edytowane 17 Lipca 2023 przez Ekolog

[Ekolog]

Avi Loeb, astrofizyk z Harvardu, twierdzi, że materiał odzyskany z dna morskiego może pochodzić z pozaziemskiego statku kosmicznego. Jego koledzy są sceptyczni.

Scientist’s Deep Dive for Alien Life Leaves His Peers Dubious
Avi Loeb, a Harvard astrophysicist, says that material recovered from the seafloor could be from an extraterrestrial spacecraft. His peers are skeptical.

8 stycznia 2014 r. kula ognia z kosmosu przebiła ziemską atmosferę i uderzyła w morze na północ od wyspy Manus u północno-wschodniego wybrzeża Papui-Nowej Gwinei. Jego położenie, prędkość i jasność zostały zarejestrowane przez czujniki rządu USA i po cichu schowane w bazie danych podobnych zdarzeń.

W Berkeley dr Loeb sam przeprowadził niektóre z pierwszych inspekcji.
Wczesne testy wykazały obecność uranu i ołowiu, których obfitość można wykorzystać do oszacowania wieku materiału.
Dr Loeb twierdzi, że dwie sferule znalezione wzdłuż oczekiwanej ścieżki kuli ognia wydają się być tak stare jak sam wszechświat.

Kontrastuje to z kuleczką odzyskaną z dala od ścieżki kuli ognia, która, jak przewiduje dr Loeb, jest pochodzenia geologicznego lub pochodzi z innego meteorytu.
Ocenił, że ta sferula ma wiek kilku miliardów lat, porównywalny z wiekiem naszego Układu Słonecznego.

Ale nawet jeśli kula ognia naprawdę pochodziła z innego kosmicznego sąsiedztwa, potrzeba znacznie więcej dowodów, aby wykazać, że sferule są powiązane z życiem pozaziemskim.

Według Dona Brownlee, astronoma z University of Washington, który używał magnesów do zbierania kosmicznych kulek z dna morskiego w latach 70., jeśli sferule nie zawierają niklu, prawdopodobnie nie pochodzą z naturalnego meteorytu.
Z drugiej strony mówi, że jeśli nie zostanie znaleziony tlen, jest mało prawdopodobne, aby materiał przeszedł przez ziemską atmosferę.
Dr Loeb już napisał , że wczesne wyniki wykazały brak niklu, ale nie wspomniał o tlenie.

No ale jest i taki głos:

Przez dwa tygodnie zespół naukowy ciągnął po dnie morskim specjalnie zbudowane sanie wyposażone w magnesy, kamery i światła, wydobywając je w regularnych odstępach czasu w poszukiwaniu metalowych kawałków kuli ognia z 2014 roku, które przywarły do jej powierzchni. W końcu odzyskali dziesiątki błyszczących koralików, każdy o średnicy mniejszej niż milimetr. Wstępne analizy przeprowadzone na statku wykazały, że te sferule są wykonane głównie z żelaza, z mniejszą ilością innych metali.
To nie jest powszechnie spotykane w wodach wokół wyspy Manus, powiedział Maurice Tivey, geofizyk morski z Woods Hole Oceanographic Institution, który nie był zaangażowany w ekspedycję, ale kiedyś używał podwodnych robotów do mapowania tego regionu dna morskiego. Zamiast tego obfite są osady i popiół wulkaniczny – materiał, który nie porusza się zbytnio po osadzeniu się na dnie oceanu.
To, w połączeniu z okrągłością odzyskanych fragmentów – sugerującą, że były one kiedyś aerodynamiczne – wydawało się doktorowi Tivey całkiem przekonujące.
Więc myślę, że znalazł jego fragmenty - powiedział.

https://www.nytimes.com/2023/07/24/science/avi-loeb-extraterrestrial-life.html

Link do grafiki:

Spoiler

https://static01.nyt.com/images/2023/07/25/science/00sci-interstellar-new/00sci-interstellar-new-superJumbo.jpg?quality=75&auto=webp

 

Tak wyglądał upadek innego meteorytu

 

Siema
Wszystkie wszechświaty są wieczne

Edytowane 25 Lipca 2023 przez Ekolog