wessel

Ciekawe, te gwiazdy mają spajki typowe dla konstrukcji niektórej optyki - na przykład Takahashi FSQ

U mnie też taki mieszka w sąsiada, od lat nie da się sfotografować

A czy Twój Mak ma w ogóle gniazdo 2 calowe do okularów? I gdzie w tej stolycy mieszkasz - bo może przez płot a ja nie wiem? Bo jakby co to najlepiej podjechać z gratami i pomacać..

Zdrowia, pogody ducha i czystego nieba !

Te napędy w zasadzie wszystkie są ok na początek. Samyang 135 to dobry wybór.

Darek dobrze gada. Tak powinno się zaczynać. I co najważniejsze ( Darek też o tym wspomniał) - oprogramowanie do obróbki. To na koniec dnia ważki element inwestycji - ale istotny dla efektów końcowych.

Odczytaj prywatną wiadomość . Nie mogę pisać ale mogę gadać 🙂

Wspomnijcie o jeszcze jednej ważnej rzeczy - dla nas oczywistej ale dla osób nowych w tym hobby- niekoniecznie.

Jakikolwiek przyrząd optyczny - luneta, teleskop czy lornetka - stanowi dla takiego 7-mio latka potencjalne zagrożenie zdrowia - wzroku- i KAŻDE jego użycie w dzień powinno odbywać się pod nadzorem dorosłych. To nie może się tak odbywać, że powiemy " weź sobie teleskop i idź pooglądaj ptaszki". Uszkodzenia wzroku w wypadku zerknięcia na Słońce są nieodwracalne!

Sprzedany

Popracowałbym nad kolorystyką. M 110 niebieska nie jest, tam nie ma tak aktywnych obszarów gwiazdotwórczych.

W trakcie sprzedaży

Stan sklepowy, był w kole przez 15 lat. Oryginalne pudełko.

Cena wysyłki paczkomatem na terenie Polski wliczona w cenę sprzedaży.

Sprawdzony wielokrotnie w bojach.

Cena 300 zł

Koledzy napisali już wszystko. Ja tylko jeszcze raz podkreślę - aby uniknąć rozczarowania warto duuuuużo poczytać zanim się podejmie decyzję zakupu pierwszego sprzętu. I nie chodzi tu wyłącznie o ewentualne straty finansowe - chodzi o danie sobie szansy pozostania przy tym fascynującym hobby bez negatywnych reakcji przy pierwszym spojrzeniu w niebo przez teleskop.

I jeszcze jedna uwaga - wspomniany Seestar to de facto nie jest teleskop obserwacyjny i przez niego nie zobaczysz nieba i jego obiektów a jedynie ich obraz przetworzony elektronicznie i obarczony wadami kamery, oprogramowania i ekranu.

Ewa- czy nie podobny temat uruchomiłaś na Astropolis?

https://astropolis.pl/topic/90679-ewa/

Gratulacje Bogdan!

https://apod.nasa.gov/apod/ap231030.html

Tu masz więcej

https://astropolis.pl/topic/26399-legendarna-synta-8-na-dobsonie/

Może jakiś kompromis? Newton na Dobsonie ale 8 cali?

Tak to wygląda

23 godziny temu, elay napisał:

Mam plan przetestowania problemu, ale od tygodnia zero czystego nieba.
Zgadzam się z jolo, że coś tu nie gra. 
Myślę wessel, że tym razem się mylisz. Przecież oś RA ustawiamy na biegun, a nie na polarną i tylko potocznie mówimy o ustawieniu na „polarną”. 

Nie mylę się. Przy prawidłowym ustawieniu montażu w czasie obrotu osi RA położenie Polarnej się zmienia, porusza się po okręgu.

Oczywiście że nie ma!

Moja najstarsza moneta to denar Trajana bity w Rzymie w latach 108-109 naszej ery.

Jedna z ciekawszych to szeląg zakonny Ulricha von Jungingena bity w latach 1407-1410.

Według mnie to zjawisko jest normalne. Przecież Polarna nie jest w osi obrotu RA jeśli jest prawidłowo ustawiona 🙂

Nawet widać to w lunetce biegunowej 🙂 No ale ty przecież nie masz lunetki 🙂

14 godzin temu, blazer1983 napisał:

Jaka może być tego przyczyna?

Może być kilka, ale pierwsze które mi przychodzą do głowy to

1. Kiepskie warunki

2. Kiepska obróbka

3. Zaparowana optyka

Kolorystyka fajna, szkoda że taki brak szczegółów... mydełko mówiąc wprost.

No i w M 110 zero farfocli.

Słyszałeś o stackowaniu?

Gromada otwarta Messier 52 i Mgławica Bąbel NGC 7635 to obiekty dobrze znane podobnie jak ich otoczenie. Ciekawostką na moim zdjęciu jest mgławica planetarna KjPn 8 (PN G112.5-00.1, K3-89) . Szczegółowy opis można znaleźć na stronie zdjęcia referencyjnego , a ja tutaj pozwalam sobie przetłumaczyć jego najciekawszy kawałek: " KjPn 8 (PN G112.5-00.1, K3-89) to dwubiegunowa mgławica planetarna odkryta przez M.A.Kazaryana i Eh.S.Parsamyana w 1971 r. oraz niezależnie przez Kohoutka w 1972 r. Jest jedną z najdziwniejszych i prawdopodobnie najbardziej unikalnych mgławic planetarnych na niebie. Na zdjęciu widzimy ją po lewej stronie kadru, poniżej środka. Mgławica planetarna składa się z zwartego czerwonego jądra (pozorny rozmiar to około 3–4 sekundy łuku średnicy) otoczonego ogromną dwubiegunową strukturą płatkową o wymiarach 12x5 minut łuku. Istnieje możliwość, że te dwie oddzielne struktury to dwie oddzielne mgławice planetarne utworzone z obu członków układu podwójnego gwiazd wchodzących w fazę mgławicy planetarnej w odstępie kilku tysięcy lat.

Dziękuję @Herbert West za inspirujące dane ! Proszę nie regulować odbiorników - całe tło jest zaśmiecone świecącym wodorem!

Setup : Officina Stellare Veloce RH200, ATIK One 6.0 na ASA DDM 60. Filtry LRGB Baader, Ha: Astronomik ASHA 6nm, OIII: Antlia OIII 3 nm PRO.
Czasy: LRGB: po 21x150 sekund na kanał, Ha: 21x900 sekund  , OIII: 21x900 sekund. Wrzesień 2023.