towerfox

Ostatnio pogoda jaka jest każdy widzi. I ostatnimi czasy coraz bardziej spodobały mi się obserwacje lornetkowe. Na początku lornetka TS 15x70. Obserwacje tym sprzętem wspominam bardzo dobrze. Mimo, że z tą armatą rozstałem się praktycznie chwilę temu to już czuję jej brak. I bardzo łatwo to wytłumaczyć. Ale często podczas rozmyślania o sprzęcie kiedy planujemy wymienić sprzęt na jakiś inny do głowy przychodzą różne pomysły. Niektóre bardziej, niektóre mniej "poronione". A w mojej głowie zrodziła się idea wymiany lornetki 15x70 na inną lornetkę. Całkiem rozsądnie byłoby wymienić 15x70 na coś większego, skoro obrazy z TS'ki były tak urzekające. I widzicie, tutaj jest coś czego nie potrafię wytłumaczyć i zrozumieć. Większa lornetka wydaje się być strzałem w 10-tkę, a ja połasiłem się na maleńką 10x42 w dodatku dachówkę. Ogólnie czasami dziwne są te nasze wymiany sprzętowe. Ale z lornetki jestem bardzo zadowolony, szczególnie podoba mi się mobilność i lekkość takiego rozwiązania To tyle słowem wstępu, bo ogólnie to nie o sprzęcie, a o obserwacjach miało być

Tak jak wspomniałem na początku, pogoda jak jest każdy widzi i trzeba łapać te krótkie chwile kiedy okazuje się ona łaskawa i da kawałek bezchmurnego nieba. Na święta pogody nie było. Sprawdzałem prognozy i na CO pokazywało na zielono cały 30 grudnia. Dodatkowo miałem dzień wolny w pracy i miał być widoczny cieniuteńki sierp Księżyca (oświetlenie 1,7%). I wszystko byłoby super, gdyby nie fakt, że wieczorem musiałem iść na praktyki Ale nie ma tego złego, gdyż z reguły na praktykach jest całkiem zabawnie, więc nie mogę narzekać, tym bardziej, że nie było żadnego problemu iść na 4 piętro i wyjść sobie na balkon od strony zachodniej i trochę poobserwować. Ogólnie Księżyc namierzyłem wcześniej jak wychodziłem z marketu. Bardzo dobrze widoczny gołym okiem. Jednak jako, że byłem na parkingu przed marketem i trochę spieszyłem się na praktyki, powstrzymałem się przed wyciągnięciem lornetki z plecaka i popatrzyłem gołym okiem przez chwilę, zapakowałem się do auta i pojechałem na praktyki. Tam udałem się na wspomniany balkon na 4 piętrze i chwilę ponapawałem się przez lornetkę i gołym okiem. Dopełnieniem widoku była panorama na Landeskrone (wygasły wulkan) w akompaniamencie Księżyca skąpanego w świetle Słońca, które zaszło chwilę przed. Zdjęć nie robiłem, ponieważ nie wziąłem aparatu, ale był ze mną kolega, który aparat miał i porobił kilka fotek, które postaram się tutaj wrzucić, jak je od niego wydębię

31.12.2016 r. po przedsylwestrowych zakupach zgarnąłem lornetkę, zgarnąłem wcześniej wspomnianego kolegę i jego aparat i razem wybraliśmy się na pole w Jędrzychowicach koło godziny 13:30. On chciał strzelić kilka fotek, z racji tego, że pogoda ponownie dopisała, ja chciałem wyłapać Księżyc. Tego dnia mimo, że dzień był bezwietrzny (no prawie bezwietrzny, bo lekkie podmuchy się zdarzały), było całkiem mroźno. Rozstawiłem statyw foto, powiesiłem lornetkę i najpierw poganiałem chwilę po plenerze, zapaliłem papierosa i około 14:30 tuż przed zwinięciem się do domu wycelowałem w okolicę, gdzie powinien znajdować się Księżyc. I po chwili go znalazłem, jednak pozycja była trochę niekomfortowa, z tego względu, że nie chciało mi się wyciągać krzesełka z bagażnika. Poza tym miał to być szybki wypad, a statyw foto nawet po złączeniu nóg ze sobą, robiąc za monopod był dla mnie za niski, stąd też obserwacje Księżyca były niewygodne. Chciałem też złapać Wenus, jednak część nieba w której miała się ona znajdować była zaciapana przez lekkie chmurki, więc odpuściłem. O 15:00 przyjechałem do domu. Ze znajomymi byłem umówiony na godzinę 18:00, więc miałem sporo czasu na ogarnięcie się przez zabawą. Jednak tym razem moje plany pokrzyżowała pogoda.
Około 16:00 wyjrzałem przez okno i zobaczyłem bezchmurne niebo, a na nim Księżyc i Wenus. Księżyc oświetlony ~5,3%. Słońce było na pograniczu 0*. Rozłożyłem swój lichy statyw foto, powiesiłem na nim lornetkę i zacząłem od obserwacji Księżyca. Jednak w tym miejscu muszę się przyznać, że obserwacje prowadziłem z domu przez zamknięte okno. Tak, wiem że tak się nie powinno , ale nie miałem czasu na typowy wyjazd obserwacyjny. Do 18:00 zostały tylko 2 godziny, a ja miałem jeszcze trochę do roboty, więc obserwacje przez okno w jakimś tam stopniu uzasadnione Na pierwszy rzut oka widoczne wyraźnie kratery Langrenus, Vendelinus, Petavius i Furnerius. Do krateru Petavius przylegało coś na kształt jednego podłużnego krateru, który w rzeczywistości "tworzyły" 3 kratery, czyli Palitzsch, Hase i Hase D. Po chwili lekko poniżej widoczny następny pakiet kraterów, który składał się z kraterów Legendre oraz Adams i Adams D. Momentami tak jakby dało rozdzielić się kratery Legendre od Adams i Adams D (tych 2 nie dało się rozdzielić). Całkiem wyraźnie widoczna połowa Mare Crisium (Morze Przesileń) wraz z Promontorium Agarum (Przylądek, nazwa pochodzi od przylądka na Morzu Azowskim). Na północ, tuż przy górnym Księżycowym rożku widoczny był jeszcze krater Endymion, tak jakby na pograniczu terminatora. Około godziny 16:45 gołym okiem widać było zarys całej tarczy Księżyca, wyraźnie odcinający się na niebie. Patrząc przez lornetkę bez problemu dało się zobaczy zarysy Mórz i Oceanu na nieoświetlonej jeszcze części Księżyca. Po chwili również bez większego problemu można było dostrzec krater Copernicus i jego okolice. Całość wyglądała jak pojaśnienie na tle ciemnego Oceanu. Podobnie wyglądały kratery Kepler i Aristarchus. Księżyc chyli się już ku zachodowi wplątując się powoli w gałęzie drzew po drugiej stronie ulicy. Teraz czas na Wenus. Początkowo złudnie wydawało mi się, że tak jakbym widział fazę Wenus, ale jej rozmiary to ponad 21", a dokładnie to 21,6". Może gdyby niebo było jaśniejsze to udałoby się to lornetce z powerem 10x. Było w okolicach godziny 17:15 i Gwiazda Wieczorna wściekle już świeciła na tle ciemnego nieba. Chwilę pogapiłem się jeszcze na Wenus i przeskoczyłem na Marsa, który widoczny był jako mała pomarańczowo-czerwona kuleczka. Około godziny 17:30 zakończyłem obserwacje.

01.01.2017 r., czyli mamy Nowy Rok, który późnym popołudniem około godziny 16:30 razem z bezchmurnym niebem niesie ze sobą nadzieję na lepsze czasy (czyt. bezchmurne) Jako cel ponownie Księżyc, Wenus i zignorowany poprzedniego dnia Mars. Oświetlenie Ksieżyca ~10,7%. A na Księżycu od razu rzucające się w oczy Mare Crisium (Morze Przesileń), Mare Undarum (Morze Fal) oraz Mare Spumans (Morze Pieniące), jak i kawałek Mare Fecunditatis (Morze Żyzności). Powyżej Mare Crisium bardzo dobrze widoczny krater Cleomedes, powyżej którego widać 2 kratery, czyli Geminus i Bernoulli. Obydwa były widoczne jak 2 sąsiadujące ze sobą czarne łezki. Nieopodal tego duetu po lewej stronie widoczne Lacus Bonitatis (Jezioro Dobroci). Przed godziną 17:00 wyraźnie widoczna już była tarcza Księżyca, wyraźnie odcinająca się od tła nieba. I przed godziną 17:00 zakończyłem obserwacje Księżyca i przeskoczyłem na Wenus oraz Marsa. Przy Marsie mały pit-stop i chwila refleksji. Na dłuższe obserwacje nie było czasu, bo na 17:15 umówiłem się z ziomkiem na noworocznego szluga. Jeszcze chwilę u niego pod domem nacieszyłem oczy zerkając w kierunku Księżyca, Wenus i Marsa.

Tutaj fotki moim przedwojennym kompaktem. Pierwsze 2 z 31.12.2016 r., kolejne 3 z 01.01.2017 r.. Na ostatniej widoczny księżyc w towarzystwie Wenus i Marsa
Pozdrawiam.
Mateusz.