Godzina samotności pod gwiazdami

[polaris]

Wiry, noc 15/16.06.2015

 

Tak faktycznie to obserwacje rozpocząłem i zakończyłem 16 czerwca (0.30-1.30). Z pracy wróciłem o północy i z minuty na minutę uchodziła ze mnie chęć przebierania, pakowania i jechania za miasto. Jednak krystalicznie czyste niebo w kierunku południowym szeptało mi do ucha, że takie warunki przy nowiu nie zdarzają się często. Wybrałem wersję minimalistyczną - statyw, lornetka, czerwona latarka i atlas. To miała być też premiera duetu 15x85 i atlasu Interstellarum. Miejsce - rozwidlenie dróg na skraju WPN zaraz przy torach kolejowych. To niezła miejscówka na krótkie wypady. Za placami zostawiamy miasto, na południu mamy ciemno z odkrytym horyzontem. Przy białych nocach to wystarcza.

 

Moim głównym celem było złapanie gromady otwartej M7, która tu wznosi się tu na ok. 3°. Niby dużo, ale to nie ocean i widnokrąg nie pokrywa się z linią horyzontu. Do górowania gromady miałem nieco czasu, więc skorzystałem i wyłapałem nieco innych obiektów. Niebo było czyste do samego "dołu". Bez trudu dostrzegłem ? i ? Lupi oraz parkę N i H Scorpii (deklinacja tej drugiej to -35°17'). Wydaje mi się, że w tym miejscu widnokrąg jest na wysokości ok. 2°.

 

Potem zerknąłem na nieco zapomniane Messiery: M107, M9 (z NGC 6356), M19 i M62. Oczywiście nie obyło się bez M4 i M80. Odwiedziłem całe bogactwo mgiełek Strzelca, Tarczy oraz Węża, zahaczyłem o słabą kulkę NGC 6366 i podjąłem desperacką próbę dostrzeżenia NGC 6822, co się nie udało. Była tam za to planetarka NGC 6818. Stąd przesunąłem się na zachód do NGC 6774, rozległej gromady otwartej. Cóż za piękny widok! Pole 3,5° idealnie skadrowało gromadę, a jej widok już na pierwszy rzut oka skojarzył mi się z wielkim ptaszyskiem które leci prosto na obserwatora. Gromada tworzy tułów i głowę widoczne od przodu, a okoliczne jaśniejsze gwiazdy rozchodzą się niemal idealnie łukami na północny wschód i północny zachód zakrzywiając się pod koniec lekko w dół. Orzeł, sowa, kto co lubi, ale ptaszysko jako żywo!

 

 

Nadszedł czas na M7. Wycelowałem na południe i bez trudu dostrzegłem charakterystyczny kształt M6. Po chwili, przeczesując krawędź linii lasu zauważyłem spore zgrupowanie gwiazdek, które właśnie pojawiło się w przerwie między drzewami. To była M7. Przesuwała się leniwie na linii drzew, zwiększając nieco swoją wysokość i w końcu udało mi się ją objąć niemal całą. Przejrzystość nieba była doskonała, szkoda, że gruba warstwa atmosfery i dość jasne tło (choć niebieskie) mocno tłumią piękno tego regionu. Muszę znaleźć w okolicy miejsce, z którego uda mi się dostrzec ? i ? Scorpii. To będzie wyczyn :)

 

Na koniec odwiedziłem obiekty miesiąca - wspaniałą parkę gromad otwartych IC 4756 i NGC 6633. Zacząłem oczywiście od pięknej podwójnej Alyi (? Serpentis), a potem przeskoczyłem na zachód od IC 4756. Wielka, wspaniała gromada, wypełnia ponad połowę pola widzenia i ciężko byłoby określić jej granice, gdyby nie kilka jaśniejszych gwiazdek, które ją otaczają i "izolują" od pól gwiazdowych Drogi Mlecznej. Nieco na północny zachód od niej leży równie piękna, co różna, NGC 6633. Mniejsza, wyraźniej odcięta od gwiazd tła, z jasnymi gwiazdami ułożonymi w lekki wydłużony łuk. W polu 3,5° nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że nierozłączną częścią gromady jest zawijas jaśniejszych gwiazdek kierujący się na północny wschód, a następnie ostro skręcający na północny zachód. Przy jednoczesnym zwężaniu się, przypomina mi bicz, który zaraz strzeli, a trzymająca go dłoń to NGC 6633. Całość może też przypominać węża lub smoka. W wizualu wygląda to dużo bardziej sugestywnie niż na zdjęciach, bo eliminujemy gwiazdy spoza zasięgu sprzętu. Szkoda, że w 15x85 nie można nacieszyć wzroku obiema gromadami ładnie skadrowanymi w jednym polu widzenia.

 

 

Obserwacje w samotności mają swój klimat. Nieodzownym elementem jest dreszczyk emocji, gdy nieopodal coś zaszura, mruknie czy zachrząka :)

 

A co do duetu - całkiem przyjemnie się starhoppinguje z atlasem Interstellarum.

 

Pakowanie i odjazd. Baterie naładowane.

[Gość]

Jednym z trzech głównych celów, jakie sobie zaplanowałem na ewentualny wspólny wypad, jest właśnie NGC 6633. Jeżeli uda się wyrwać razem, to mi pokażesz gdzie to jest na niebie ;) tamte rejony są dla mnie całkowicie obce. Początkowo myślałem, że uzbroję się tylko w mały refraktor, ale coś mi się wydaje, że lornetka 8x30 z polem 8.5° też się może przydać. Pobliskiego IC-ka nie planowałem, ale spojrzeć na niego w jednym polu z NGC 6633 będzie można.

 

Asteryzm z NGC 6633, który zaznaczyłeś, wygląda jeszcze jak odhaczenie, że zaliczyłeś obiekt. Albo jak odcięta ręka, nawet widać zgięte palce ;)

[polaris]

To są obiekty typowo lornetkowe. W teleskopach tracą swój urok osobisty. Z przyjemnością oprowadzę Cię po tym rejonie.

 

Tak, wygląda jak odhaczenie, ale przewrócone na bok. Zobaczysz, że na żywo to typowy bicz :)

[Gość Paweł Trybus]

Marcin, dostrzegłeś charakterystyczną literkę "R", w którą układają się gwiazdy w M7?

Na Ćwilinie oglądaliśmy ją z Jurkiem (Krater) w dużej lornecie i właśnie ten układ gwiazd brylował na pierwszym planie w tej eMce.

[Gość]

W Uranometrii opisałem gwiazdy podwójne wokół wspomnianych celów (gromad), zrobiłem zdjęcia tych fragmentów map i zmontowałem je razem na arkusz A4. Multi-mapa jest już wydrukowana i czeka :) Lecz myślę, że trochę stonuję plany i wykonam tylko jeden szkic - IC 4665, jest w niej kilka ciekawie zapowiadających się podwójnych (NGC 6633 pod tym względem wypada blado), poza tym interesuje mnie jedna podwójna nieco na północ, całość myślę zajmie godzinę, może mniej, a później hulaj dusza :)

 

Ze względu na wadę wzroku, która skutkuje praktyczną jednoocznością, lornetkę stosuję marginalnie. Ale i tak w małym Zeissie co nieco wyłapię, dwa lata temu po raz pierwszy widziałem w nim M33 pod nie tak ciemnym niebem (kawałek na południe od Puszczy Zielonki w pobliżu jeziora Kowalskiego), a przedwczoraj na balkonie w mieście widziałem gwiazdy w Melotte 111 do 7,5 mag (wszystkie jakie są w PSA i może coś ekstra), przy czym nie osłaniałem się ani od światła z pokoju, ani od latarni i było to około godziny 23. Prawdę mówiąc dla mnie refraktor 80mm z Eudiaskopikiem 35mm (14x, pole niecałe 3,6°) to jak większa lornetka ;) Prawie jak Twój Omegon (porównanie obrazów może być interesujące).

 

Mam jeszcze dwa Bressery: moją pierwszą w życiu lornetkę, dachowca Special Jagd 9x63, której obecnie nie używam, ale przydaje się kiedy trzeba pożyczyć sprzęt komuś, komu obce jest optyczne BHP i chyba nienazwaną 20x80, którą kiedyś nosiłem na nocki do pracy ^_^ Od paru lat kisi się w szafie.

[Grzesiek]

Wiry, noc 15/16.06.2015

 

 

 

Obserwacje w samotności mają swój klimat. Nieodzownym elementem jest dreszczyk emocji, gdy nieopodal coś zaszura, mruknie czy zachrząka :)

 

Taaaa... Ja już przez tem klimat i "dreszczyki" dostaję rostroju nerwowego ;D . Nigdy bym nie przypuszczał, że dziki (za)chodzą tak cicho... :D  Ale i tak czekam z wytęsknieniem na pogodę. 

[polaris]

Marcin, dostrzegłeś charakterystyczną literkę "R", w którą układają się gwiazdy w M7?

Na Ćwilinie oglądaliśmy ją z Jurkiem (Krater) w dużej lornecie i właśnie ten układ gwiazd brylował na pierwszym planie w tej eMce.

Skłamałbym mówiąc, że tak. Ale przyjrzę się jej dokładniej w tym sezonie i na pewno opiszę.

To była "moja pierwsza" M7 i podnieta wzięła górę. Wpatrywałem się w nią jako całość, bez wdawania się w szczegóły. To tak jak patrzeć w niebo nie rozpoznając gwiazdozbiorów :)

 

Taaaa... Ja już przez tem klimat i "dreszczyki" dostaję rostroju nerwowego ;D . Nigdy bym nie przypuszczał, że dziki (za)chodzą tak cicho... :D  Ale i tak czekam z wytęsknieniem na pogodę. 

Należy mieć nadzieję, że to jeszcze nie czas na lochy z warchlakami. W sumie dziki to jedyne poważne zagrożenie ze strony dzikiej przyrody. Reszta to ludzie i psy.

[polaris]

Prawdę mówiąc dla mnie refraktor 80mm z Eudiaskopikiem 35mm (14x, pole niecałe 3,6°) to jak większa lornetka ;) Prawie jak Twój Omegon (porównanie obrazów może być interesujące).

To weź Zeissa. Również jestem ciekawy porównania bino 85 mm z refraktorem 80 mm. Spora różnica będzie w źrenicy 5,7 mm vs. 4,7 mm co na pewno przełoży się na wrażenia wizualne. Za to 2x 85 mm to podobno 1x 110 mm :)

[Gość]

Nie prowokuj, bo zabiorę 120mm :P Zeiss, chociaż waży 0,5 kg, wezmę razem z monopodem, monopod ma odkręcaną stopkę z małym trójnogiem, więc to prawie jak statyw :) Byłoby super, gdyby udało się wyrwać w najbliższych dwóch tygodniach, ale wiadomo, chęci i plany sobie, a życie sobie.