cyberboss

Pamiętaj, że teleskop to nie telefon. To, że ma kilka lat, to nie znaczy, że za chwilę się popsuje i będziesz musiał go wyrzucić. Jeżeli jest w dobrym stanie, tzn. nie ma rys na optyce, pęknięć itp., to posłuży Ci wiele lat.

Tego pierwszego próbowałem jeszcze drizzlować 1,5x, ale efekt nie był zbyt ciekawy, więc wolałem pozostawić skalę 1:1

...i tu jeszcze jedna próba, tym razem bardziej karkołomna, co widać po efektach. Materiał zbierany kilka minut po północy 2.04.2017 w Zatomiu z barlowem 2,25x. SW Mak 127/1500 + Eq3-2 + ASI120MM-S + Baader Q-Barlow 2,25x + IR Cut + Meade RGB (FireCapture, PIPP, AutoStakkert2, imppg, Astra Image). Przy swoich nikłych umiejętnościach nie jestem w stanie wyciągnąć z tego nic więcej. I tu kłania się brak napędu - teleskop prowadziłem ręcznie. Znowu szykują się wydatki...

Długo zajęło mi zabranie się za obróbkę tego materiału, ale przemogłem się. Jowisz z Zatomia 1.04.2017, krótko przed północą. SW Mak 127/1500 + Eq3-2 + ASI120MM-S + IR Cut + Meade RGB (FireCapture, PIPP, AutoStakkert2, imppg, Astra Image). Jak zwykle, chętnie przyjmę uwagi od bardziej doświadczonych astrofotografów.

Księżyc z Zatomia (1.04.2017). Fotkę gotową do umieszczenia na forum miałem już na drugi dzień, ale jakoś nie mogłem się zebrać do wklejenia SW Mak 127/1500 + Eq3-2 + ASI120MM-S + IR Cut (FireCapture, PIPP, AutoStakkert2)

Zdecydowanie te z drobiem

Poezja. Człowiek nie zdaje sobie sprawy jak burzliwe jest Słońce. Niby świeci i jest ok, ale dopiero pasmo Ha pokazuje nam ile tam się dzieje. Łukasz, efekt jest piorunujący!

Ignorance is bliss...

...bo jakiś gapa wpakował Ci się do auta i jeszcze w dodatku zabrał ze sobą tonę gratów...

Noc zapowiada się znakomicie:

Wczoraj było mleko. ale dzisiaj wygląda to już znacznie lepiej. Księżyc już widać. Jedna porządna noc na zlocie musi być! A tu taki mały wypad wzdłuż Drawy:

Parka boćków szuka miejsca do zagnieżdżenia:

Gdzie takie cuda?

Księżyc wywołuje pływy oceaniczne. Co do tego nie ma żadnych wątpliwości. Czy najbliższe Ziemi planety, czyli Mars i Wenus mogą oddziaływać podobnie? Sprawdźmy. Wenus: Masa = 4,86E24 kg, czyli około 66 razy więcej niż Księżyc Odległość od Ziemi w perygeum (minimum) = 42 000 000 km, czyli około 109 razy dalej niż Księżyc Siła grawitacji w stosunku do Księżyca = 66/109^2 = 0,006, czyli około 167 razy mniej Mars: Masa = 6,42E23 kg, czyli około 8,7 razy więcej niż Księżyc Odległość od Ziemi w perygeum = 78 000 000 km, czyli około 203 razy dalej niż Księżyc Siła grawitacji w stosunku do Księżyca = 8,7/203^2 = 0,0002, czyli około 5 000 razy mniej Wszystkie powyższe dane przedstawiłem w dużym przybliżeniu, chodziło mi o rząd wielkości, a "zaciągnąłem" je z Wikipedii. Jeżeli w którymś miejscu popełniłem błąd, to proszę mnie poprawić. Natomiast jeśli moje obliczenia są poprawne, to oznacza, że "nasi sąsiedzi" raczej mają nikły wpływ na zachowanie się oceanów, czy czegokolwiek na naszej planecie (poza oczywiście nami Astroświrami wpatrującymi się w niebo z oczami jak 5zł) Jeśli już szukasz wpływów ciał niebieskich na zachowania inwetorów na giełdzie, a Księżyc to dla Ciebie mało, to może zwróć uwagę na Słońce i zmiany jego aktywności. Z psychologią mam tyle wspólnego co jedzenie pączków z odchudzaniem, ale może to jest kierunek, w którym powinieneś się udać poszukując zmian nastrojów na giełdzie (a zbliżająca się zmiana czasu na letni na pewno będzie miała jakiś wpływ)

Bo ma zdecydowanie większą masę - tym wygrywa Siła grawitacji rośnie wprost proporcjonalnie do masy ciał i odwrotnie proporcjonalnie do kwadratu odległości między nimi, co już zostało poruszone w tym wątku. Wielu naukowców uważa, że w centrum Drogi Mlecznej jest supermasywna czarna dziura i to ona utrzymuje "w ryzach" całą galaktykę. Odległości są tutaj olbrzymie (przynajmniej w skali Układu Słonecznego), ale masa tego ciała wystarcza, żeby wszystkie obiekty naszej galaktyki orbitowały wokół niego.

Bardzo proszę: 51*39'3" N 19*23'5" E Dziękuję.

"E" oznacza zapis wykładniczy, czyli zamiast 4,867E24 kg możemy zapisać: 4,867 * 10^24 (czyli 10 do potęgi 24) Wzór na siłę grawitacji (prawo powszechne ciążenia) to: F = G*(m1*m2)/r^2 ,gdzie G to stała grawitacji około 6,67 (m^3)/(kg*s^2), m1 to masa pierwszego ciała, m2 to masa drugiego ciała, a r to odległość między nimi Znając odległości i masy ciał można sobie policzyć jaka siła grawitacji oddziałuje między danymi ciałami. W przypadku Ziemi trzeba przyjąć odległości w perygeum i apogeum (najmniejsza i największa możliwa odległość). Bardziej złożonym problemem jest oddziaływanie dwóch planet na siebie w przypadku, kiedy między nimi znajdzie się jeszcze trzecia planeta. Nie podjąłbym się tak odważnego stwierdzenia, chyba jeszcze za mało wiemy o falach grawitacyjnych i ich zachowaniu. Niemniej jednak są to "fale", które powodują zmniejszanie i zwiększanie odległości pomiędzy ciałami (właśnie w ten sposób zostały odkryte - za pomocą interferometru), a nie zmiany samej siły grawitacji. Odkryte w 2016 roku fale zostały wywołane przez zderzenie supermasywnych czarnych dziur i nie sądzę, że ciała tak małe i lekkie jak planety układu słonecznego mogły wywołać możliwe do zaobserwowania fale grawitacyjne. Temat ciekawy i jest do zgłębienia. Ale myślę, że do tej dyskusji musiałby włączyć się jakiś zawodowy astronom. Ja w każdym bądź razie nie podejmuję się ciągnięcia tego dalej, ale bardzo chętnie poczytam mądrzejszych od siebie.

Może ktoś ma jakiś sztucer do 'wyłączania' zbędnego oświetlenia?

1.Anva 2. Ignisdei 3. jolo 4. szdom1 5. towerfox, 6.Klucha 7. Paździoch 8. Mirek na Wałcz i Elektrownię 9. Zielu 10. mrozstef46 11. cyberboss

Zestaw Baadera nowy jest znowu 2 razy droższy od Astroluminy... W takim razie szukam używek

Filtrów niestety jeszcze nie posiadam. Myślałem o takim zestawie: http://astrokrak.pl/astrofotograficzne/1439-zestaw-filtrow-astrolumina-l-rgb-125.html W tym przypadku gain miałem ustawiony na 40. Celowo nagrałem 1000 klatek, żeby nie musieć używać WinJuposa, ale być może był to błąd. Niestety byłem trochę ograniczony czasowo pojawiającymi się chmurami około 23.00. Może dzisiaj pogoda będzie bardziej łaskawa, to będę miał więcej na czasu na eksperymenty. Popróbuję też pofocić z barlowem 2,25x - zobaczę co z tego wyjdzie. Dzięki za rady.

Na szczęście Jowisza nie udało mi się tak bardzo popsuć jak Wenus. Fotografia z dzisiaj. Są to moje pierwsze kroki, więc konstruktywna krytyka mile widziana SW Mak127/1500 | ASI 120 MM-S | 90% z 1000 klatek | FireCapture, Castrator, AutoStakkert!, Registax

No to muszę spróbować jutro. Już za wiele okazji nie będę miał. Dzisiaj wróciłem do domu dość późno i robiłem wszystko na wariackich papierach: rozstawienie setupu, wyważenie i zbieranie materiału. Kilka minut później planeta schowała się za świerkiem sąsiada Dzisiaj spróbuję jeszcze swoich sił na Jowiszu. Zobaczymy co z tego wyjdzie.

Piewsze koty za płoty. Moja pierwsza fotografia Wenus i druga nową kamerką. I teraz pytanie, bo mam ewidentny problem z ostrością. Macie jakiś pomysł jak ustawić ostrość przy tak nisko znajdującej się planecie? Dodam, że nie posiadam maski Bahtinova. Ven_185306_Y8castr_g4_ap22.tif SW Mak 127/1500, ASI 120 MM-S, 90% z 5000 klatek (FireCapture, Castrator, AutoStakkert!)