Nazywam się Cassegrain, Klasyczny Cassegrain . CC6 w służbie...

[Artur333]

WSTĘP

Witam, w związku z ograniczoną ilością wątków w temacie CC , szczególnie 6 calowych, postanowiłem założyć ten temat. Głównym założeniem jest po prostu wstawianie zdjęć wykonanych wyżej wymienioną konstrukcją. Do tej pory robiłem zdjęcia DS lustrzanką, obrazowanie US za pomocą kamerki jest dla mnie nowością, więc na początku zdjęcia mogą być... 

O KONSTRUKCJI

Nie będę podawał info z broszury, fakt jest taki, że CC są mało popularne w porównaniu z innymi konstrukcjami, jak myślę, winę za to ponoszą krążące po sieci ostrzeżenia o ściętej aperturze ( mi test z latarką i okularem 21mm pokazał 142mm i tak to zostawiam jak również miarodajność testu , dla mnie jest ok ) , kolimacji , czy kiepskim wyciągu... Cytując Hermionę Granger 😉 " strach przed imieniem zwiększa strach przed tym kto je nosi " , ale czy na pewno powinniśmy się obawiać tej konstrukcji ? Jest mnóstwo zadowolonych użytkowników, poza tym jeżeli ktoś wcześniej przebrnął np przez Newtona f4 to na pewno w tym przypadku nie będzie miał tyle roboty biorąc pod uwagę trzymanie kolimacji przez CC .

Zapoznajmy się w takim razie z CC6. Opiszę tutaj wyrywkowo MOJE przygotowania tuby, wstępną kolimację , plus dodam parę ciekawostek które mogą się komuś przydać.

UWAGA NIE JEST TO PRZEWODNIK PO KOLIMACJI

Nie jestem dobry w takich opisach więc z góry przepraszam.... za wszystko 😃 . Czego ja użyłem do kolimacji - latarkę, kolimator Cheshire, pudełko po kliszy z dziurką, plus taki fajny szablon o którym można poczytać tutaj https://britastro.org/2018/kitchen-table-collimation-of-a-cassegrain-type-reflector jak również pobrać go w pdf do druku.

Oczywiście najważniejszy jest test gwiazdowy i tylko tak ustawimy poprawnie kolimację, jednak nie spodziewajmy się, że po wyjęciu z pudełka tuba będzie wymagała tylko bardzo delikatnych poprawek i zawczasu przyjrzyjmy się za dnia jak to u nas wygląda. Zacznijmy od najważniejszego przyrządu pomiarowego czyli od naszego oka. 

 

W instrukcji CC można zobaczyć za co odpowiadają poszczególne okręgi widoczne spoglądając w wyciąg i najprawdopodobniej na początek wystarczy wyśrodkować znacznik kolimacyjny na lustrze wtórnym za pomocą trzech śrób znajdujących się na froncie obudowy lustra wtórnego. Środkowa śruba odpowiada za odstęp pomiędzy lustrami i jej nie dotykamy. Jest ona również wyposażona w sprężynę umożliwiającą pochył za pomocą trzech śrób na obwodzie. 

Przy minimalnym ruchu śrób ( bardzo minimalnym ) , da się bez problemu zaobserwować ruch znacznika na lustrze wtórnym. Ogólnie nie trzeba się bać śrób kolimacyjnych, przy małych ruchach niczego nie popsujemy i tyczy się to obu luster. Ja osobiście póki co nie dotykałem lustra głównego skoro nie widziałem takiej potrzeby. WAŻNE , jeżeli wydaje się że wszystko jest w miarę ok, nie zabierajmy się za kolimację tylko od razu przejdźmy do testu gwiazdkowego. Kolimację przeprowadzany z wkręconym wyciągiem bez przedłużek metodą prób i błędów przy pomocy Cheshire , latarki i w przypadku kiedy krzyż Cheshire nam przeszkadza, pudełka po kliszy. Trzeba się trochę pobawić, ale to przecież czysta przyjemność 🙂 . Zdjęcia z racji tego że ciężko je zrobić telefonem osiowo przez małą dziurkę są czysto poglądowe

Co do wyciągu... Jego osiowość sprawdzamy już z odpowiednią ilością przedłużek, jeżeli będziemy używać tuby z samą kamerą wszystkie trzy będą potrzebne. Nie dokręcając pierścienia wyciągu na max , można obracać wyciąg i sprawdzić jakie ułożenie jest najbliższe ideału. Jeżeli nam to nie odpowiada i przechył jest za duży, mamy trzy rozwiązania. Zakup adaptera przechyłu, zakup popularnego wyciągu Baadera, lub tuning wyciągu metodą MacGyver'a , czyli przy użyciu np izolacji odsuwając pokazany pierścień z jednej strony zmieniamy pochył - trzeba się trochę z tym pobawić żeby dobrać grubość i umiejscowienie... 

Jeszcze co do wyciągu, jeżeli będziemy chcieli użyć go z np ZWO EAF potrzeba będzie zmiana mocowania focusera na wydrukowany w 3D . 

Temat rozłożenia masy tuby, przy użyciu kilku akcesoriów z tyłu, może nie być możliwe zbalansowanie i trzeba będzie dociążyć przód. I na to też mamy kilka opcji, albo dedykowany ciężarek, albo pełna dowolność, czyli np dodatkowe siodełko, szyna , lub metodą MacGyver'a, czyli przyczepienie czegoś o odpowiedniej wadze z przodu szyny za pomocą taśmy, opasek zaciskowych itp ....  Ja użyłem adaptera foto bo takowy miałem , ale w moim przypadku nie będzie potrzebny 

 

Zapewne coś pominąłem o czym chciałem wspomnieć, ale temat będzie oczywiście kontynuowany i zanim zacznę wrzucać swoje pierwsze żenujące fotki 😃 , dodam jeszcze test gwiazdowy, jak tylko pozwoli na to czas i pogoda, czyli za pół roku 🫤😉 . 

Ogólnie zawsze warto spędzić ze swoją tubą trochę czasu i się z nią zaprzyjaźnić , jakiej konstrukcji by nie była i do tego też zachęcam początkujące osoby ... 

CDN 

 

[Przemek_K]

Ja używam do foto dość ciężkiej lustrzanki i koła filtrowego, swego czasu zrobiłem sobie takie coś na przeciwwagę:

 

[Artur333]

W końcu udało się wybrać w plener i przeprowadzić test gwiazdowy. Obiecane przez prognozy bezchmurne niebo utrzymało się przez może 40 minut, dodatkowo zorientowałem się wstając od teleskopu po dłuższej chwili, że stoję we mgle 🫤 , ale coś tam się udało zrobić. Dodatkowo Księżyc sprawiał że było jak w dzień i test gwiazdowy przeprowadzałem z naciągniętym kapturem na głowę i okular , więc jakakolwiek kolimacja była by niemożliwa ...  

Tutaj widać jak od razu wszystko mokre się zrobiło , na szczęście lustra pozostały niewzruszone co jest zaletą takiej konstrukcji 

Żeby nie przedłużać .. , zrobiłem telefonem zdjęcia rozogniskowanej gwiazdy jak obiecałem, żeby pokazać jak to ogólnie wygląda i jak sprawa się ma w moim przypadku . Okular z kątówką 1"25 ostrzył na jednej grubiej przedłużce , można było tak też zostawić do testu za ogniskiem , żeby ustawić gwiazdę przed ogniskiem , trzeba było wkręcić sam wyciąg... 

Po zrobieniu zdjęć, chmury już prawie zajęły całe niebo , zdążyłem jeszcze szybko wpiąć lustrzankę i cyknąć fotkę zachmurzonym Plejadom z nadzieją, że jakimś cudem złapią się pojedyńcze gwiazdy...  ( lustrzanka z racji tego że ma matrycę "na plecach" , ostrzy z jedną grubą i jedna krótką przedłużką ) .  A po co ? Test jest w takich warunkach mało dokładny tym bardziej że gwiazdki wyszły trochę pojechane, ale wrzuciłem to do Astrometry net . Skala mi wyszła 0,445 arcsec/pixel co ( dla zainteresowanych ) po podstawieniu do wzoru 206 x rozmiar piksela matrycy / otrzymane arcsek/pixel , daje ogniskową teleskopu. Mi wyszło równo 1800 , ale oczywiście już sam dla siebie powtórzę test zważywszy na to jak zdjęcie było zrobione.  Kamerki nie udało się podpiąć tym razem, ale ogólnie co miałem do zrobienia to zrobiłem , a na koniec jeszcze poszła sweet focia z Księżycem

[Przemek_K]

Kiedyś robiłem pomiar ogniskowej przez porównanie zdjęć Księżyca z achro 120/1000 i CC6 mierząc w px odległości na tych zdjęciach, ogniskowa w moim egzemplarzu wyszła mi z obliczeń jak w specyfikacji =1848mm

[Artur333]

Wczoraj udało się wyskoczyć pod Warszawę dokończyć testy. Księżyca nie było , więc kamerki nie podpinałem , chciałem tylko za pomocą lustrzanki wyznaczyć backfocus , jeszcze raz sprawdzić ogniskową i skończyć kolimację na delikatnie rozogniskowanej Polarnej. Z kolimacji nici tak samo jak ze zdjęć poglądowych, ponieważ obraz tak pływał, że jedynie po długim wpatrywaniu się w okular mogłem stwierdzić wyłapując poszczególne momenty , że nie jest idealnie, powiedział bym że w 90% jest ok ... Wyjdzie na Księżycu jak już zacznę robić fotki. Jeszcze co do turbulencji powietrza, prócz seeingu , temperatura spadła w godzinę o jakieś 5 stopni i widać że tuba nie nadąża z chłodzeniem , ogólnie jak na otwartą tubę dość długo się chłodzi i myślę, że przez bafle ciepłe powietrze trochę dłużej uchodzi z tuby . 

Backfocus z dokładnością do plus minus milimetra, wyszedł mi 152mm zamiast 157 . Wychodzi na to , że odległość między lustrami jest zwiększona o jakieś 0,4mm co nie powinno negatywnie wpływać na obraz. Natomiast w takim przypadku trochę mnie dziwi , że ogniskowa na podstawie zdjęć Plejad, Polarnej i Oriona ( które wstawię poniżej ) wychodzi 1803mm . Nie wiem jak jest skonfigurowany ten egzemplarz , bo nie pokrywa się to z info podawanymi nawet na innych forach czy specyfikacji... Jeszcze raz również przeprowadziłem test latarki i wyszło 142mm zamiast deklarowanych przez wiele osób 136 . 

Z racji tego że testowałem też działanie silniczka w osi Ra montażu, wykonałem kilka fotek po prostu żeby sprawdzić czy działa i wyznaczyć dokładniej ogniskową . Postanowiłem je wstawić , żeby pokazać zainteresowanej osobie jakie pole można uzyskać tą tubą z matrycą APSC .

Prowadzenie testowe więc wyszło jak wyszło, a ostrość się trochę rozjechała , zresztą 20 minut później nie dało się w ogóle ustawić ostrości nawet w okularze ... Jakaś wilgoć wisiała w powietrzu... 

Zdjęcie Polarnej jest bez prowadzenia klatka 5" , Plejady klatka 5" , Orion tak samo plus zrobiłem z 15 zdjęć i złożyłem w DSS raczej dla zabawy 🙂 . 

Nikon D5300 + EQ3-2 z silniczkiem Ra i aluminiowymi nóżkami 

 

Pozostaje już czekać na Księżyc , Jowisz pod foto i obserwacje będzie dostępny na zimę, więc jest trochę czasu na próby i naukę...

No masz , właśnie sobie uświadomiłem , że pierwszym celem wczoraj miała być 12P/Pons-Brooks 🫤 , kompletnie zapomniałem o niej 😭

[Artur333]

Z góry przepraszam za chaotyczny opis... 

 

W sobotę wybrałem się na dalsze testy, nie było Księżyca " znowu" więc postanowiłem strzelić jakieś fotki gwiazdom i np M51 i przy okazji dokończyć kolimację...  I tu napotkałem problem, w sumie dobrze że nie było Księżyca bo bym się temu nie przyjrzał. 

To jest zdjęcie z netu , ale prawy dół przedstawia mniej więcej widok Polarnej z ustawioną ostrością . Mniej rozciągnięte, ale na pewno wyglądała jak układ potrójny. Za pierwszym razem nie zwróciłem na to uwagi, a dokładniej , wszystko było ok. Żeby było ciekawiej to obraz rozogniskowany wygląda ok , na zdjęciach które wcześniej wstawiałem też nie widać tego efektu prócz delikatnie trójkątnych gwiazd. Poprzednim razem pisałem , po zrobieniu zdjęć M42 że się zwinąłem , bo taka wilgoć się zrobiła że nawet ostrości się nie da ustawić... Wtedy było szybkie spojrzenie, ale to był ten sam efekt co teraz. Po półtorej godziny wyeliminowałem wszelkie prądy rurowe itp i uznałem że to delikatnie ściśnięta optyka która staje się widoczna przy zmianach temperatury. Postanowiłem sprawdzić napięcie śrub  lustra głównego i wtórnego , zresztą i tak miałem to zrobić przy kolimacji.  Jeżeli chodzi o śruby LG to skok śruby jest taki , że minimalny ruch sprawia że się luzują i jak można się spodziewać lustro powędrowało mi w nieokreślonym kierunku . Nie wiedząc jak to jest w tym układzie dokładnie zmontowane, wolałem nie ryzykować po nocy i wróciłem wk... do domu. Zasięgnąłem trochę wiedzy z internetu i doszedłem do wniosku, że to jednak naprężenia lustra odpowiadają za taki efekt. Skoro również robię tu opis Cassegraina, to pomyślałem że się za to wezmę nawet jeżeli wyjdzie, że wina leży gdzie indziej... 

 

Lustro w Cassegrainach , jest przymocowane do tylnej części tuby nakręcanym pierścieniem, który ma dwie małe śrubki które rzekomo mają zabezpieczać jego pozycję. 

W moim przypadku, lustro nie było zbyt dociśnięte, bo mogłem nim kręcić w obudowie jednym palcem, tak czy siak musiałem zobaczyć jak to dalej wygląda

Na dwóch ostatnich zdjęciach widać śruby kolimacyjne, które za mocno dociśnięte też mogą naprężyć lustro. Jak widać nie ma tu dodatkowych mocowań i nie ma opcji żeby przy wszelkich poluzowanych śrubach lustro wypadło, ponieważ trzyma je pierścień nakręcany na tył , który jest też połączony z gwintem mocującym wyciąg. Na zdjęciu nie widać, ale czarny pierścień po wewnętrznej stronie śrub to szczelina i wewnętrzna część obudowy która nie jest jednym odlewem razem z zewnętrzną. Podczas kolimacji LG , ta podpora jak również połączony z nią wyciąg wspólnie pracują... ( Co za pomysł... ) 

Skręciłem wszystko, tylko lustro tym razem dokręciłem trochę mocniej , teraz można nim obracać dwoma palcami. Śruby kolimacyjne poluzowałem żeby zacząć od początku, zresztą na wtórnym tak samo ... zdjęcie w osi po złożeniu

Masakra, ale przy pomocy magicznych kółeczek o nieznanej nazwie 

 

po 5 godzinach i 40 papierosach , wróciłem do wstępnej kolimacji

 

Biorąc pod uwagę częstotliwość moich wypadów wolałem od razu sprawdzić oba lustra, zresztą teraz lepiej wiem jak to działa i po ciemku też łatwiej będzie mi zrobić poprawki . Mam nadzieję że to pomoże bo jak tak dalej pójdzie, zacznę focić w 2030 roku... 😀 Życzę więc sobie, jak najszybszej kolejnej relacji i tym razem bez problemów 🙂