11-sto letnie cykle słoneczne

[rycesz]

Witam,

Początkowo chciałem umieścić ten post w dziale "Astronomia ogólna", ale ten dział chyba lepiej się do tego nadaje.

Wiemy, że nasze Słońce raz staje się bardziej, a raz mniej aktywne. Potrafimy określić kiedy te zmiany następują. Nikt jednak nie potrafi określić przyczyn takiego stanu rzeczy. Chciałbym rozpocząć dość luźną rozmowę na temat Waszych teorii, domysłów w tej kwestii.

Kotś niedawno zwrócił moją uwagę, że 11 lat to mniej więcej czas obiegu Jowisza wokół Słońca. Jednak biorąc pod uwagę, że orbita tej planety jest zbliżona do Okręgu, nie widzę dlaczego ta zbieżność liczb miałaby jakikolwiek związek z cyklem słoneczym.

Ostatnio wpadłem na taki pomysł. Wiadomo, że gwiazda zaczyna swe życie od dysku materii, która ściągana jest przez centrum jego grawitacji "w skrócie". Materia skupia się  coraz bardziej, aż ciśnienie/temperatura rozpoczyna reakcję syntezy wodoru. Energia w ten sposób powstała przeciwdziała siłom grawitacji. Pomysł poega na tym, że nastąpi to po "pewnym czasie". Materia skupia się nadal, dopuki siły związane z reakcjami fuzji worodu sie zaczną jej rozpychać. Materia rozpychana jest dalej, aż siła grawitacji jej nie przywyższy idt. Dobrym porównaniem może być grzjnik z czyjnikiem temperatury (nastawionym na powiedzmy 20 stponi Celsjusza). Grzejnik się załącza, gdy temperatura pomieszczenia spadnie poniżej 20, wyłaczy się gdy przekroczy 20, ale nadal oddaje pewą ilość ciepłai temperatura wzośnie nieznaczenie ponad 20... Im więcej przejść" przez 20 stopni, tym histereza jest mniejsza.

Reasumując. Czy możliwe jest to, że cykl Słoneczy jest pozostałością z czasów formowania się naszej gwiazdy? Swoistą zanikającą sinusoidą zmagań grawitacja/ciśnienie?

[jpatka]

Aktywność o której piszesz jest aktywnością magnetyczną związaną z plazmą słoneczną. Wewnętrzne procesy syntezy zachodzą pod tachokliną i przebiegają bardzo stabilnie. Aktywność pola magnetycznego słońca jest związana z funkcjonowaniem dynama słonecznego. Mechanizm tylko w dużym przybliżeniu jest podobny do dynama ziemskiego. U nas pole magnetyczne generowane jest w żelaznym jądrze za to na Słońcu w zewnętrznych warstwach nad tachokliną gdzie zachodzi przepływ południkowy generujący początkowe poloidalne pole magnetyczne podlegające w pokaźniejszym czasie przekształceniu w pole toroidalne.