tafig

Witam! Kochani to ma być między innymi spotkanie opłatkowe naszego oddziału. Ja piszę się raczej na środę 17 grudnia. Potem to już raczej przygotowania do świąt. Pozdrawiam! Tadek

Film nagrany tabletem

Super gościu. Nie?

W dniach 11 ? 12 października 2014 roku został zorganizowany I Ogólnopolski Konwent Heliofizyczny ?HELCON 2014? przez Futorologiczne Koło Naukowe 42 przy Uniwersytecie Wrocławskim. Miło nam , że naszą Sekcję SOS PTMA dostrzeżono jako równoprawnego partnera do współpracy w ramach naukowych prowadzonych systematycznych obserwacji naszej dziennej gwiazdy pod względem wizualnym jak i fotograficznym . Sekcję SOS PTMA na Ogólnopolskim Konwencie Heliofizycznym HECON 2014 reprezentował koordynator Tadeusz Figiel , Agnieszka Nowak , Łukasz Wojtyniak i Janusz Bańkowski. Natomiast koło futurologiczne reprezentowali: Prezes Anna Pluskota, Michał Bednarek, Łukasz Dudka. Pierwszy dzień konwentu to zwiedzanie obserwatorium i uczestniczenie w obserwacji protuberancji, wykład prof. Rudawego i prof. Kołomańskiego. Drugi dzień to prelekcje koordynatora SOS PTMA Tadeusza Figla oraz Łukasza Dudki. Szczegółowa relacja z I Konwetu Heliofizycznego Helcon 2014 ukarze się w czasopiśmie " Urania i Postępy Astronomii"

Ja używam filtra O III do teleskopu, w którym wytrawiłem oba lustra. To jest dopiero odjazd. Mam też 200 x 1000 z folią ND5 i tyle nie widzę szczegółów ( granulacja, mosty, pochodnie a nawet raz rozbłysk w świetle białym)niż w tym bez folii i o mniejszych parametrach bo 114 x 900. Jak to prawidłowo zrobić opisałem w nr. 4 czasopisma " Urania i Postępy Astronomii" Jak macie jakiś mniejszy reflektor niepotrzebny to wypróbujcie a sami się przekonacie.

Wszystkiego Najlepszego od słonecznika dla słonecznika

Wielkie dzięki wszystkim:-)

Niestety ja też nie dojadę bo mam ważne spotkanie rodzinne. Sorki

Wczoraj o 22.00 z organizowałem pokaz nieba dla Stowarzyszenie AleBabki. Do pomocy w pokazie zaprosiłem kolegę Przemysław Tarasiewicz.. Mieliśmy dwa teleskopy o średnicy lustra 200mm i ogniskowej 1000mm. Miejsce na pokaz wybrałem drogę przed mostkiem przez rzekę Flinta ( tzw.krowi mostek ). Za tym miejscem przemawiały takie aspekty jak: Znajomość przez mieszkańców Widoczny niemal cały widnokrąg Położenie z dala od lamp ulicznych Przyznam się, że do końca drżałem w powodzenie tego planu obserwacyjnego. Rankiem nic nie wskazywało na to aby pogoda miała się popsuć. Niestety na parę godzin przed pokazem spadł deszcz. Około 20,00 zaczęło się wypogadzać i wraz z Renata Binkiewicz postanowiliśmy, że się nie poddamy i doprowadzimy to do końca. Wraz z Przemkiem wstawiliśmy się na wspomnianym miejscu o 21.30 aby zdążyć rozłożyć sprzęt zanim najadą uczestnicy spotkania. Wszystko zostało zorganizowane z marszu i nie było czasu na jakiś plan tego co będziemy podziwiać na niebie. Z uwagi na możliwość popsucia się pogody od razu ustawiłem teleskop na hi i xi Perseusza. Ten widok w teleskopie musiał zrobić piorunujące wrażenie tych, którzy dotychczas wiedzieli gdzie jest duży wóz, część gwiazdozbioru Wielkiej Niedźwiedzicy. Obie gromadki przepięknie lśniły w polu widzenia dwu calowego okularu let 25mm. Taki obrazek tej gromadki widnieje w tle na moim profilu facebooka. Oczywiście ustawiła się kolejka aby zobaczyć coś czego nie zobaczymy gołym okiem. Dodatkowym atutem była właśnie możliwość zobaczenia tych gromadek razem. Później skierowałem teleskop na gwiazdozbiór Herkulesa, gdzie oczywiście króluje gromada kulista M13. Można było podziwiać dosłownie mrowie maleńkich łebków od szpilek tworzących kulę. W tym czasie kolega Przemek pokazywał na niebie asteryzm Wieszak, posługując się lornetką astronomiczną oraz wskaźnikiem laserowym. Ażeby pokazać, że jednak są nie tylko gromady kuliste i otwarte ustawiłem teleskop na gwiazdozbiór Andromedy i tam podziwialiśmy galaktykę M31. Po 23.00 za drzew wyłoniła sie M45 czyli sławne Plejady, które podziwialiśmy już przez lornetkę, bo teleskopy zaparowały, a na niebie pojawiła się mgła. Dla wytrwałych przygotowałem mocny akcent. Przy pomocy aplikacji ISS Detektor mogliśmy podziwiać wspaniałe dwie flary Iridium. Ta druga flara Iridium 65 zrobiła błysk o jasności -6 mag. Dodam, że to półtora razy więcej od jasności planety Wenus. Wszystkim uczestnikom chciałbym podziękować za tak liczne przybycie na pokaz. Koledze Przemkowi za wszelaką pomoc, memu synowi Mateusz Figiel za pomoc przy montażu i demontażu sprzętu. Kochani piszcie kto był, bo nie było czasu na przedstawianie się i jakie wrażenia pozostawił pokaz. Czy już sami potrafilibyście wskazać niektóre gwiazdozbiory? Czekam na komentarze.

Nie ma co się tłumaczyc. Proponuję zwyczajem poprzednich prezesów w czasie wakacji nie robic zebrań. Tak było za prezes Korpikiewicz kiedy należałem do PTMA.

To będzie temat do kolejnego artykułu, który ukazał się już po części w Uranii.

Równik słoneczny i południk centralny wyznaczymy podczas obserwacji metodą projekcji, polegającą na rzutowaniu obrazu tarczy słonecznej na ekran. Ekran ustawiamy w pewnej odległości od okularu. Odległość ta zależy od średnicy lustra i od średnicy tarczy, jaką chcemy otrzymać. Takie ustawienie obrazuje nam poniższe zdjęcie. W moim przypadku odległość ekranu od okularu wynosi 30 cm, a średnica tarczy Słońca to 150mm. Z przodu tubusu dla uwydatnienia i zwiększenia kontrastu plam zakładam diafragmę, która dla średnicy lustra 200mm wynosi 120mm. Otwór diafragmy jest umiejscowiony powyżej środka wlotu do teleskopu. Poniżej dekielek tubusu z wyciętą diafragmą. Przejdziemy teraz do wyznaczenia kierunków na naszej tarczy z obrazem Słońca. Podczas prowadzenia obserwacji zaznaczamy najlepiej widoczną plamę punktem ( A ) i po upływie kilkudziesięciu sekund w wyniku jej pozornego przesunięcia zaznaczamy drugie położenie tej samej plamy punktem ( B ) i prowadzimy linię przechodzącą przez oba zaznaczone punkty A i B. Tak jak na poniższym rysunku. Następnie rysujemy drugą linię prostą równoległa do linii AB ale przechodzącą przez środek koła naszego szkicu. Kolejnym krokiem będzie narysowanie linii prostej prostopadłej również przechodzącej przez środek naszego narysowanego na szkicu koła. Teraz wchodzimy na naszą stronę i korzystając z generatora efemeryd odczytujemy kąt P dla danej daty i czas w UT. Jeśli kąt jest ze znakiem ( + ) to odchylamy go zgodnie ze wskazówkami zegara a jeśli ( ? ) to w przeciwnym kierunku. Kreślimy linię przechodzącą przez środek. W ten sposób wyznaczyliśmy kierunki na Słońcu i możemy policzyć grupy północne i południowe, a także pokusić się o wyznaczenie współrzędnych plam. Jak to zrobić pokażę w następnym artykule. Opracował: Tadeusz Figiel

Załóżmy, że mamy teleskop, do którego umocowaliśmy ekran. . Jesteśmy członkiem SOS PTMA i zarejestrowaliśmy się na stronie sekcji. Ze strony, z działu download pobraliśmy szkic wraz z raportem dziennym. Mamy odpowiednią wiedzę, jeśli chodzi o znajomość powstawania plam i pochodni i ich wyglądu, przynależności do danej grupy. Na niebie są odpowiednie warunki do przeprowadzenia obserwacji Słońca: ( seeing, widoczność, wiatr) Seeing Określa stabilność atmosfery. Aby zobaczyć przez teleskop na tarczy Słonecznej więcej szczegółów, atmosfera musi być stabilna. Seeing zaznaczamy cyframi od 1-5, gdzie: 1- bardzo dobry 2- dobry 3- słaby 4- bardzo słaby 5- zły Kolejnym czynnikiem wpływającym na to, czy nasza obserwacja będzie dobra, czy zła Jest; widoczność. W tym parametrze zawarte będzie wszystko co dotyczy widzialności samej tarczy słonecznej na naszym szkicu .tzn. Czy plamy te najdrobniejsze widoczne są podczas wyregulowania okularu, Czy obserwujemy ruch tarczy słonecznej na jej brzegach i czy obraz nam nie faluje. Ten współczynnik jak i Wiatr oceniamy również w skali 5 -cio stopniowej: od 1 do 5 podobnie jak przy seeingu. W niektórych sekcjach zagranicznych podaje się tylko seeing. Skoro znamy już warunki pogodowe, pobraliśmy szkic, to udajemy się do naszego teleskopu i zakładamy szkic , wsuwając w ekran ( jeśli nie posiadamy ekranu możemy posłużyć się kawałkiem kartonu, do którego spinaczami przypinamy szkic , lub wykorzystać wieczko od pudełka po butach. Pamiętajmy, że mamy do czynienia z bardzo silnym światłem, jakie emituje nasze Słońce i każde spojrzenie w okular może skończyć się przynajmniej utratą wzroku. Jeśli nie posiadamy folii Badera ND 5 do szukacza to proponuję nie montować go do teleskopu, a zastosować moją metodę obserwacji cienia Słońca wpadającego do teleskopu. Na czym polega ta metoda? Otóż, kiedy już zgramy ustawienie teleskopu z wysokością Słońca odkręcamy śruby blokujące montaż tak, aby teleskop był bezwładny i delikatnymi ruchami w lewo, w prawo, w dół i w górę, doprowadzamy do sytuacji, kiedy tarcza Słoneczna znajdzie się w polu okularu a także na naszym szkicu. Wtedy blokujemy śruby i już pokrętłami zgrywamy obraz tarczy Słonecznej z narysowanym kołem na naszym szkicu. Są przynajmniej dwie techniki zaznaczania plam: jedni zaznaczają tylko położenie grup licząc plamy w nich zawarte, a inni szkicują grupy i wszystkie plamy, również je licząc. Ważne jest abyśmy właściwie ocenili przynależność plam do grup. Grupy, szczególnie w okresie maksimum bywają bardzo rozległe i nie jednokrotnie skomplikowane. Nawet najlepszym zdarzają się pomyłki we właściwej ocenie grup. Na początku możemy sobie pomóc obrazem z kamery SOHO zamieszczonym na naszej stronie. Po zaznaczeniu położenia jednej z plam odczekać kilka sekund i w wyniku obrotu Ziemi, zaznaczyć drugie jej położenie np. krzyżykiem. To zaznaczenie przyda nam się do wyznaczenia kierunków na tarczy Słonecznej ( o tym jednak opiszę w osobnym artykule) Innym kolorem możemy zaznaczyć pola pochodni ( to jaśniejsze miejsca na Słońcu), na miejscach, których mogą powstać plamy. Można naszą tarczę na rysunku podzielić na 4 połówki i policzyć pola pochodni w każdej połówce. Jeśli mamy inny okular dający większe powiększenie możemy policzyć ilość półcieni ( jaśniejszy obszar okalający plamy) z plamami a następnie ilość plam leżącymi poza półcieniami. A więc znamy już ilość grup ( g ), ilośc plam ( f ), ilość półcieni z plamami ( p ) i ilość plam bez półcienia ( s ). Wszystkie te dane wpisujemy na naszym szkicu do zamieszczonej tabelki. Także warunki dotyczące pogody i dokładności wykonania szkicu ( T ). Datę oraz godzinę w czasie uniwersalnym UT. Pamiętajmy, że latem od czasu bieżącego odejmujemy 2 godziny a zimą 1 godzinę. Taką przykładową obserwację przedstawiam poniżej. Mając wszystkie dane obliczymy liczbę Wolfa. Liczba ta została przedstawiona przez Rudolfa Wolfa w 1848 roku i stanowi prosty powszechnie zaakceptowany sposób określenia aktywności Słońca Wyrażana wzorem: R = k ( 10 x g + f ) gdzie: k - współczynnik obserwatora ( w SOS przyjmujemy =1 ) g - ilość grup f ? ilość plam Innym przejawem aktywności jest liczba Pettisa uzależnioną od budowy półcienia a przedstawioną przez Pettisa w 1978 roku. W oryginale brzmi to ( The Pettis Sunspot Numer ), w skrócie SN. Liczbę tę wyraża się poniższym wzorem. SN = 10 x p + s Gdzie: p ? ilość półcieni z plamami s ? ilość plam bez półcienia Wszystkie te dane przepisujemy do raportu na stronie SOS PTMA. Nie zawadzi, a wręcz pomoże przeczytanie instrukcji wypełniania raportu zamieszczonej w profilu użytkownika. Po dokonaniu wpisu klikamy / Zapisz / Po zakończeniu obserwacji w danym miesiącu klikamy na / Wyślij / Wypełnianie raportu bezpośrednio na naszej stronie jest absolutną nowością. Jak utworzyć taki raport i prawidłowo wypełnić przedstawię w kolejnym artykule. Tadeusz F. W kolejnych artykułach dowiemy się między innymi: Jak wyznaczyć kierunki na tarczy słonecznej Jak utworzyć nowy raport na stronie i go wypełnić Jak wprowadzić nasz szkic do programu ? Solaris? Jak korzystać z programu ? Solaris ?? Oraz Jak zbudować ekran do obserwacji Słońca. Jak zmodyfikować okular plastikowy do przeprowadzenia projekcji.

Oczywiście chciałbym realizować się wszędzie. Ostatnio Nasza sekcja dostała zaproszenie na seminarium Uniwersytetu we Wrocławiu. Ma tam się odbyć moja prelekcja, na którą bardzo liczą, oraz wspólne obserwacje i wykłady profesjonalistów. Musicie wiedzieć, że przez lata pracowałem jakby w podziemiu na polu astronomii, ograniczając się jedynie do robienia raportów ze swoich obserwacji i korespondencji listowej. Nie sądziłem, że to nad czym przez lata pracowałem stanie się znów takie popularne. Sukcesywnie będę zamieszczał tu swoje autorskie artykuły. Pozdrawiam wszystkich forumowiczów.

Ja wiem, że każdy chciałby mieć wszystko na swoim forum. Nie dawno powstało nowe forum PTMA i tam również do tego zachęcają. Jak to wszystko ogarnąć? Może mi powiesz Alien? Musimy jeszcze p[racować po 10 godzin dziennie. Jak znaleźć czas na pisanie na kilku forach swoje stronie, sekcji i jeszcze na FB? Poza tym mam również pytania o umieszczanie swoich artykułów z na stronach zagranicznych sekcji. http://naszryczywol.wordpress.com/mieszkancy/ludzie-i-ich-pasje/astronomia/tadeusz-figiel/ Czyżbym stał się taki popularny. Ludzie mnie zaczepiają na ulicy z pytaniem, kiedy organizuję pokaz nieba?

Ok. Stosowne artykuły będę umieszczał w dziale SOS PTMA na tym forum. http://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/1372-sos-ptma-amatorskie-obserwacje-slonca/page-2 Jestem koordynatorem sekcji a więc czeka mnie co miesięczny raport z obserwacji naszych członków . Należy do mnie również administrowanie strony sekcji. Prowadzę również od jakiegoś czasu popularyzację wśród gimnazjalistów naszego gimnazjum oraz mieszkańców wsi. Dlatego wybacz jeśli nie od razu wszystko tu umieszczę. planuję również wydanie swoistego poradnika do obserwacji Słońca.

Jacku! Myślę,iż nie ma potrzeby wracać się do artykułów z Uranii lat 80- tych. Właśnie już drugi rok piszę artykuły do Uranii i Pa dotyczące obserwacji Słońca. Są to artykuły autorskie a nie przepisywane ze starych pism czy z wikipedii. jeśli ktoś prenumeruje nową Uranię to znajdzie w nich odpowiedź na twoje pytania. Dla tych, którzy nie prenumerują tego czasopisma umieszczam moje artykuły w pdf. na naszej stronie sekcji w dziale " download" Jeśli chodzi o adaptację teleskopu do obserwacji Słońca i tylko Słońca przygotowuję właśnie taki artykuł do nr. 5 Uranii i Pa. również w kolejnych artykułach będę opisywał obsługę programu " Solaris', którego jestem współautorem wraz z Januszem Wilandem. Gorąco pozdrawiam! Tadeusz

Witam! Niestety cały tydzień będę jeździł na drugą zmianę, stąd nie będzie mnie na zebraniu 5.06.2014. Trzeba będzie przełożyć mój referat na temat programu do obserwacji Słońca na inny termin. Pozdrawiam!

Wczoraj w ramach szkolnego projektu w Gimnazjum im. Jana Pawła II w Ryczywoleprzeprowadziłem prelekcję dotyczącą obserwacji nieba. Był to mój absolutny debiut w roli prelegenta. Szkoda tylko, że niebo nam nie dopisało. W ramach prelekcji przedstawiłem swój teleskop, jego budowę oraz inne rodzaje teleskopów. Omówiłem posługiwanie się obrotową mapką nieba, a także korzystanie z dobrodziejstw telefonii komórkowej dla celów astronomii.Pokazałem na podstawie aplikacji "Mobile Obserwatory" co moglibyśmy widzieć na niebie gdyby była pogoda. potem w salce omawiałem w jaki sposób odnaleźć gwiazdę północną i przedstawiałem za pomocą programu AstroJaWil Janusz Wiland.zdjęcia niektórych mgławic. Zakończeniem była mała biesiada przy grillu i przepysznych rogalikach pani Asi. Dziękując za miłe przyjęcie obiecuję spotkać się znów pod ciemnym niebem na obserwacjach. Fotki tutaj http://tafigastro.vgh.pl/news.php

Niczemu to nie przeszkadza.

Proponowany termin sobota 24 maja godz. ok. 22.00. Czy ktoś chętny dołączyć?

Co się odwlecze to nie uciecze. Myślę, że znajdzie się jeszcze czas na to aby w pełni zaprezentować program, który wraz z Januszem Wilandem tworzyłem przez lata. Czegoś takiego mi brakowało, a jedyny nasz program w tamtych czasach był zarezerwowany tylko dla członków TOS.

Dzisiaj umieściłem na naszej stronie w dziale " download" biuletyn 2 / 2014 przygotowany przez Piotr Skorupski pod moim nadzorem. Piotr przejmie już na stałe przygotowywanie naszego biuletynu. W nim: wyniki obserwacji za styczeń i luty 2014, mój artykuł o tym jak wyznaczyć kierunki na Słońcu, Słoneczna Astronomia Janusza Bańkowskiego, artykuł o maksimum plam i sylwetka Piotra Skorupskiego. Zapraszam do pobierania. Biuletyn w formacie pdf. http://sosptma.astrowww.pl/download.htm