Lukasz83

Ostatnio mam nieco mniej czasu na astro co mnie bardzo irytuje. No ale takie życie...
Dla rozładowania stresu wrzucam więc małe słoneczne co nieco.

30 panelowa mozaika kręcona jakoś pod koniec listopada 2020 a składana w następnych miesiącach. 
Poniżej 50% oryginalnej rozdzielczości

Bresser 152/1200 na natywnej ogniskowej zmodowany pod h-alpha + ASI178 MM-C

To podnieśmy trochę poprzeczkę :)

4500x4500 pix - polecam full res. To co tu prezentuję to 40% oryginału który ma rozdzielczość 10000x10000 pix:)

Trochę zakamarków z 25 listopada - seeing znakomity

Co do obiektu nie będę się specjalnie rozpisywał - przynajmniej w tym miejscu wszyscy go znają :)
W tym roku musiałem zrobić próbę złapania go z nowym teleskopem.
Na pewno udało się uzyskać lepszy detal niż w poprzedniej próbie - na ile to skutek lepszego teleskopu a na ile większej ilości materiału i lepszego seeingu to trudno powiedzieć
Na pewno różnica jest spora "in plus". Chociaż powiem szczerze, że liczyłem na jeszcze nieco lepszy detal w okolicach "obręczy" pierścionka i wokół gwiazdy centralnej w tym niebieskim rejonie.

Myślę sobie, że to kwestia zastosowania jeszcze krótszych czasów rzędu 500ms na klatkę i zebrania do stacka 20-30 tys subów
Wtedy będzie szansa wyłuskać bardziej "hablowski" detal w centralnych rejonach. To jest plan na przyszły rok.

Tymczasem w tym roku użyłem czasów 2,5s dla luminancji i 4s dla RGB. Plus 30-sekundowe klatki dla Ha (35nm) dla wyłuskania otoczki która wyszła bardzo fajnie i sprawnie dała się wtopić w otoczenie centralnej części mgławicy.
Dodam, że zarys tej rozetki jest też widoczny w kanale L po ekstremalnym streczu ale naprawdę fajnie wychodzi dopiero w Ha palona z nieco dłuższymi czasami.

Astrofaktoria Newton 350/1250 na NEQ-6 + ASI 178MM-C  + Baader LRGB + Baader Ha 35nm
Kompozycja HaLRGB
L - 2500 x 2,5s (gain 80%), nieguidowane
RGB - 1000 x 4s (gain 84%) na kanał
Ha - 500 x 30s (gain 86%)
darki - po 300 dla każdego czasu
skala setupu - 0,35''/pix

dwie wersje - skala natywna (szersze pole) i crop na mgławice z upsize około 1,5x

Wybaczcie, że znowu ja i znowu z Marsem  :P ale to już ostatni raz w tym roku, przynajmniej jeśli chodzi o "czerwoną planetę".
Wiem, że jeszcze można trochę powalczyć z rejestracją kolejnych elementów do tej układanki, ale biorąc pod uwagę pogodę i mój straszliwy "niedoczas" w ostatnich dniach stwierdziłem, że zrobię to podsumowanie już teraz.
A jeśli uda się jeszcze coś dorzucić to będzie to miły bonus.

Tak więc poniżej podsumowanie zmagań z 2020 roku - począwszy od końcówki maja 2020 a kończąc na ostatnim piątku trzynastego listopada :)
Czyli prawie pół roku. Pół roku podróży planety po niebie i naszych zmagań z pogodą, seeingiem, czasem i co tam jeszcze się po drodze nawinęło...
Pierwsze miesiące (maj, czerwiec) to oczywiście malutka tarcza planety, niskie położenie nad horyzontem i nieludzka godzina rejestracji (4-5 rano). Lipiec, sierpień to okres lepszej dostępności planety, tarcza ma już ponad 10 sekund łuku i możemy nagrywać na wyższej wysokości w lepszych warunkach.
Wrzesień to "marsjańskie Elodrado" - piękny seeing przez wiele dni oraz planeta wysoko nad horyzontem i blisko opozycji z rozmiarem ponad 20 sekund łuku.
Październik i listopad to za to czas "marsjańskiej smuty" - kiepskie seeingi, totalne zachmurzenie, opozycja w chmurach i tylko kilka ujęć złapanych do kolekcji w krótkich chwilach lepszej pogody.
Tak czy inaczej mój najlepszy sezon marsjański ever  ?

To łapcie podsumowanie - na początek koraliki, tak mi się skojarzyło jak złożyłem całość. W dwóch wersjach - gołej i z opisami  Pod zdjęciami ciąg dalszy jakby co :P

Pierwsze trzy zdjęcia kompozycji wykonałem teleskopem D-K 190/3560 a potem przesiadłem się na większą aperturę - Newtona 350/1400 z barlowem TV x3
Rejestratorem była oczywiście kamera ASI 178 MM-C z kompletem filtrów LRGB Baadera i filtrem podczerwieni IR 742nm
Całość jeździła sobie na NEQ-6

Oprócz koralików zrobiłem jeszcze jedną składankę - miałem już taki niecny plan na początku roku, że złożę takie coś dla Wenus i Marsa. Wenus na razie leży w szufladzie a Marsa możecie obejrzeć poniżej - a w sumie to "Marsjańską Analemmę" :)

Analemma to oczywiście pojęcie kojarzone ze Słońcem - to figura którą zakreśli punkt w którym znajduje się Słońce przez cały rok dokładnie o tej samej porze dnia.

Podobne założenie przyjąłem przy tej składance Marsa - jako stałą godzinę założyłem sobie 2:30 CET, żeby mieć planetę cały czas na dodatniej wysokości.
Wysokość nad horyzontem znajduje się na pionowej osi.
Na poziomej osi jest liniowa skala daty, oraz nieliniowa skala azymutu. Ta zmiana azymutu to w ogóle ciekawa sprawa - jak się chwilę zastanowić to zagęszczenie i rozrzedzenie tej skali wskazuje nam na moment zmiany pozornego ruchu planety na niebie na ruch wsteczny.

Jak będę miał chwilę to zrobię jeszcze symulację dwuletniej "analemmy" - od opozycji do opozycji, ciekawe jaką figurę nakreśli planeta  ?

No i to by było na tyle. Teraz pozostaje szlifować warsztat na zebranym materiale i czekać na Jowisza w 2022 roku ?

Poniżej najlepsze co mi się udało ukręcić w "noc zmiany czasu" 25/26 października.
Wiem, że słabe (w porównaniu do września) ale wrzucam żeby pokazać, że "cośtam" próbuję działać 
Innego materiału październikowego na razie nie publikuję bo jest sporo gorszy niestety.

Od najbliższej niedzieli do 15.11 zapowiadają wyż, to będzie chyba ostania szansa na jakieś sensowne rejestracje detalu Marsa, oby seeing dopisał i oby nie było mgły...

Dzisiejszej nocy mamy opozycję Marsa więc to chyba dobry moment żeby zaprezentować wyniki mojego wrześniowego projektu  :)

Pogody ostatnio jak na lekarstwo ? od początku października praktycznie nie udało mi się fotografować.
Na szczęście wrzesień dopisał jeśli chodzi o warunki seeingowe i udało mi się skończyć długo planowany projekt pełnej mapy powierzchni (struktur albedo) Marsa.

Sesje które złożyły się na finalną mapę zaliczyłem 3, 8, 12, 15, 22 i 28 września. Taki rozstrzał pozwolił zarejestrować całą powierzchnię planety a jednocześnie zapewnił wystarczające ?zakładki? pomiędzy kolejnymi składowymi mapy. Seeing podczas sesji był dobry, bardzo dobry a czasami wręcz idealny. Stąd delikatny rozstrzał jakościowy pomiędzy poszczególnymi partiami planety. Jeśli uda mi się zebrać coś lepszego w październiku lub listopadzie to oczywiście mapę zaktualizuję :)

Jak to wygląda od strony technicznej napiszę za chwilę.
Mając pełną mapę w projekcji równokątnej możemy odwzorować pełny obrót planety w 3D. Taką możliwość daję nam Winjupos.

Efekt zapakowania wspomnianej mapy do Winjuposa poniżej ? pełny obrót planety ? animacja w formie GIFa (niestety sporo waży więc źródło na serwerze zewnętrznym)

A poniżej sama mapa:

- wersja bez opisów
- wersja z częściowym opisem (najbardziej charakterystyczne struktury, resztę będę uzupełniał na spokojnie)
- wersja "sauté" - do załadowania do WinJuposa - wtedy będziecie mieli symulację widoku Marsa o danej godzinie w oparciu o najświeższe dane :)

No dobra - a jak wygląda proces tworzenia takiej mapy. Nie jest on dość trudny jednak dość czasochłonny.

Potrzebujemy oprogramowania WinJupos i serii zdjęć na których sumarycznie znajdzie się cała powierzchnia Marsa. Dobrze mieć te zdjęcia ze sporymi zakładkami - wtedy zdecydowanie ułatwi nam to stworzenie finalnej mapy.

Pakujemy wybrane zdjęcie do WinJuposa i dokonujemy jego pomiaru (opcja "Image Measurement"). Tam trzeba podać datę, godzinę a później dobrać obrys planety do zdjęcia. Dzięki temu program będzie wiedział dokładnie co znajduje się na zdjęciu.

Zapisujemy powstały plik *.ims i powtarzamy proces dla każdego zdjęcia.

Później przechodzimy do zakładki "Analysis/Map Computation". Ładujemy nasz plik z pomiarami w górnej tabeli a w oknie "Map File" podajemy adres pliku z naszym zdjęciem Marsa w oparciu o które dokonywaliśmy pomiaru. Pozostałe parametry macie na screenie poniżej - dbajcie o to, aby dla każdego zdjęcia rozmiar mapy był identyczny (w tym wypadku jest to 1500 pikseli po długości)

Klikamy "Compute Map" i program wypluje nam gotową mapę - przykład poniżej. Oczywiście mapa zawiera tylko fragment który był na zdjęciu - rozciągnięty przy użyciu projekcji równokątnej. 

Kolejnym krokiem jest przygotowanie wszystkich map i sprytne "zszycie" ich w Photoshopie tak żeby nie było widać łączeń. Dlatego istotne jest żeby zakładki były spore i żeby materiał był podobnej jakości :)

Jak już finalnie połączymy wszystkie mapy w całość i będziemy zadowoleni z efektu to wycinamy mapę tak żeby była "goła" powierzchnia bez skal po bokach, przechodzimy do zakładki "Tools/Ephemerides" i w podzakładce "options" w polu "texture image" ładujemy naszą mapę.

Od tej pory w zakładce "Graphics" będziemy mogli dowolnie oglądać wygenerowaną "kulkę Marsa" w dowolnej wybranej godzinie i dniu :)

I to w skrócie tyle, jakby co to pytajcie :) Miłej zabawy!