Karol_C

Psa miałem na smyczy  i spotkanie tymi zwierzętami było całkiem przypadkowe. Psa trzymałem blisko mnie. Jakbym spuścił go to hulaj duszo, piekła nie ma  Spotkali byśmy się chyba na miejscu, w domu :D Na ich poszukiwanie oczywiście wybiorę się bez psa (to dość logiczne). Od jakiegoś czasu chodzę po lasach i z każdą kolejną "wyprawą" widzę inne, "nowe" zwierzęta. Dzikiego łosia pierwszy raz widziałem w lato 2016r, właśnie w okolicach torfowisk (bagien). Był to całkowity przypadek dlatego tak blisko się go znalazłem. Bukowiska jestem świadom i nie mam zamiaru ich wtedy szukać. A jeśli już jestem sam a łoś jest blisko mnie to co robić ? Cicho być czy głośno ? Iść czy czekać ? Wszystkie jak do tej pory spotkałem w lesie więc najgorszym przypadku na drzewo można uciekać  Wiesz gdzie ich szukać i kiedy (godziny) ? Najfajniej jakby spotkać takiego "gościa" na jakim otwartym terenie, 100-200 m od mnie i go sfocić. Miałym super fote. Chodzi mi o efektywne i efektowne obserwacje a nie spotkanie w 4 oczy nie wiedząc co robić. Dlatego pisze o 100-200 m.

Łoś raczej spokojne zwierzę i raczej ich aż tak się nie obawiam. Gdyby jak u Ciebie były wilki to bym chyba do lasów nie wchodził  A ponoć są ale po drugiej stronie Wisły - ufff 

Masz rację Karolu,łoś to spokojne zwierzę, ale nawet w zabawie szczególnie młodsze osobniki lub te śmielsze już przyzwyczajone do ludzi, zamiast ucieczki mogą zaatakować szczególnie gdy nie skojarzy Cię z człowiekiem więc lepiej dać mu jednoznaczny sygnał, że to nie jakieś zwierzę lecz człowiek.  Kiedyś nawet jeszcze kilkanaście lat temu potrafiłem chodzić po lesie jak duch. Nawet jelenie podchodziłem na kilkanaście metrów co kilka razy doprowadziło do szarży zaskoczonego byka i próby zrogowania. Mam kilka dziur w kurtce i spodniach,ale ani jednego nawet zadrapania na skórze. Obecnie chodzę już jak słoń w składzie porcelany, więc aby mieć portret zwierzaka stosuję indiański fortel polegający na szorowaniu gałęzi o gałąź. lub złamaniu gałęzi. Trzask w leśnej ciszy zwiastuje zbliżanie się rywala więc szczególnie byki w rui podchodzą do mnie czasem tak blisko że nie mogę wyostrzyć zdjęcia i właśnie w takich sytuacjach można dostać klapsa w przypadku odwrotu, lub poznać ostrze grotu w szarży. A wilki są zbyt ostrożne by ryzykować rundę z człowiekiem, oprócz tego któremu spojrzałem w oczy (latarnie), obserwacje astro przerwało mi niespokojne galopowanie koni Huculskich, które pasły się na łące pod lasem. Sprawdziłem czy mam nóż myśliwski i poszedłem pod las, lecz klacze i wałach bały się przejść przez ścieżkę między lasem a ogrodzeniem ogrodu. Sytuację pogarszał wiejący z dużą siłą wiatr i trzaski gałęzi w lesie, biegały więc w tą i z powrotem. Dopiero gdy wyszedłem z cienia lasu na otwartą przestrzeń zobaczyły mnie i skupiły się wokół. Gdy przechodziliśmy obok siatki, kątem oka zauważyłem cień wilka lub dużego psa pędzącego w naszym kierunku i dopiero gdy skoczyłem w jego stronę rozpoznał człowieka i skręcił na wstecznym koziołkując 4-5 m ode mnie. Konie i ja chodzimy tą ścieżką codziennie i już nigdy więcej nie widzieliśmy tam ani wilka ani dużego psa. A nóż o którym wspomniałem dwukrotnie uratował mi tyłek przed rannymi dzikami. Zawsze noszę go na udzie gotowy do natychmiastowego użytku. Pozdrawiam Waldek.