Janko

Wisława Szymborska NIENAWIŚĆ Spójrzcie, jak wciąż sprawna, Jak dobrze się trzyma w naszym stuleciu nienawiść. Jak lekko bierze wysokie przeszkody. Jakie to łatwe dla niej - skoczyć, dopaść. Nie jest jak inne uczucia. Starsza i młodsza od nich równocześnie. Sama rodzi przyczyny, które ją budzą do życia. Jeśli zasypia, to nigdy snem wiecznym. Religia nie religia - byle przyklęknąć na starcie. Ojczyzna nie ojczyzna - byle się zerwać do biegu. Niezła i sprawiedliwość na początek. Potem już pędzi sama. Nienawiść. Nienawiść. Twarz jej wykrzywia grymas ekstazy miłosnej. Ach, te inne uczucia - cherlawe i ślamazarne. Od kiedy to braterstwo może liczyć na tłumy? Współczucie czy kiedykolwiek pierwsze dobiło do mety? Porywa tylko ona, która swoje wie. Zdolna, pojętna, bardzo pracowita. Czy trzeba mówić ile ułożyła pieśni. Ile stronic historii ponumerowała. Ila dywanów z ludzi porozpościerała na ilu placach, stadionach. Nie okłamujmy się: potrafi tworzyć piękno. Wspaniałe są jej łuny czarną nocą. Świetne kłęby wybuchów o różanym świcie. Trudno odmówić patosu ruinom i rubasznego humoru krzepko sterczącej nad nimi kolumnie. Jest mistrzynią kontrastu między łoskotem a ciszą, między czerwoną krwią a białym śniegiem. A nade wszystko nigdy jej nie nudzi motyw schludnego oprawcy nad splugawioną ofiarą. Do nowych zadań w każdej chwili gotowa. Jeżeli musi poczekać, poczeka. Mówią, że ślepa. Ślepa? Ma bystre oczy snajpera i śmiało patrzy w przyszłość - ona jedna.

Lorneta 70 mm = walizeczka. Lorneta 100 mm = walizka.

Krótki poradnik dyskusji politycznej: - Ludzie, ależ ta Kaśka się puszcza!!! - Ale łżesz, przecież każdy widzi, że to Franek ma krzywe nogi!

Historia prawdziwa: Pewna poważna pani wybrała się z przyjaciółką na wycieczkę do Paryża. W Paryżu, jak to w Paryżu, mieszanka etniczna. Stojąc w kolejce bodajże do Luwru, pani, nudząc się nieco, patrzy po sąsiadach i komentuje do koleżanki: popatrz, jaki czarny Murzyn. W tej samej chwili Murzyn odwraca się, spogląda na panią i mówi po polsku: a widziała pani kiedy białego Murzyna?

To tak samo jak z tymi armeńskimi koniakami

Co racja, to racja, ale wariatów też nie brak na tym świecie

O ile dobrze pamiętam, to Rozetę też wypatrzyłem po raz pierwszy ze swojego balkonu przez lornetkę Swift Audubon 8,5x44. Zaś w innych okolicznościach różnie z nią bywało

Naturalne przesłony też dają się wykorzystać. Polecam pnie drzew

Chcesz rozśmieszyć Pana Boga? Opowiedz Mu swoje plany na jutro

Te jelenie to mają bardzo niemiły głos, zwłaszcza gdy się ich słucha schodząc z Ornaku na Iwaniacką Przełęcz, bez latarki, w całkowitej ciemności i po całodziennej wędrówce granią Doliny Chochołowskiej. Taki to człowiek kiedyś był głupi (i taki mocny ).

Muzyka podczas obserwacji? Świętokradztwo! Jak można nie wsłuchiwać się w odgłosy nocy, pohukiwania puszczyka, poszczekiwania lisa?

Lądowanie na Księżycu - oglądane w Kątach Rybackich z rodzicami i braćmi w kwaterze wynajętej u ś.p. p. Ćwirty. Żadnych przeczuć co do późniejszych zainteresowań astronomicznych. Kasjopeja pokazana mi przez najmłodszego syna na wygwieżdżonym, górskim niebie, podczas narciarskiego wyjazdu do wsi Liptowska Tepliczka w Niskich Tatrach. On rozpoznaje a ja nie? Coś tu nie tak. Mapy nieba drukowane systematycznie, jeszcze wtedy na całą stronę, w czytywanym "od zawsze" miesięczniku Wiedza i Życie. Tamże reklamy "żółtych" teleskopów i moja reakcja: ha, ha - kto takie rzeczy kupuje ? Zainteresowanie lornetkami - najpierw do przyrody. I tak to poszło.

Oh, my Goodness ł!!! Ty tak w ramach świątecznej dobroci ? W każdym razie, dziękuję.