megrez23

Cześć. Natchniony niebywałą popularnością szkiców obserwacyjnych w Naszym Gronie postanowiłem stworzyć na FA temat poświęcony naszemu najbliższemu sąsiadowi Księżycowi – „Na srebrnym globie” Na początek szkic z 26-ego listopada krateru Aristarchus. To mój próbny lot na Księżyc po długiej przerwie spowodowanej permanentnym gapieniem się na Marsa. Sam szkic oceniam jako mało udany w porównaniu z poprzednimi, ale jak mi coś wyjdzie lepiej to przypadek. Poniżej przykłady tych bardziej udanych: https://astropolis.pl/topic/69991-krater-gassendi/ https://astropolis.pl/topic/6

26 listopada 2020, po poprzednich pięknych nocach z fatalnym seeingiem w końcu warunki pozwalają zobaczyć Marsa jako tarczę, a nie tylko jako rozmazaną plamę. Niestety jego widok nie jest już taki jak w okresie opozycji, ale i tak warto poświęcić mu czas. Widoczna czapa polarna oraz faza planety. Lekko ciemniejsze obszary na dysku pozwalają domyślić się, że to obszary Sinus Aurorae, Mare Erythraeum oraz Sinus Lacus. Pozdrawiam Jarek

Erik68 wziął się do roboty i robi szkice lepsze niż foty! Pozdrawiam Jarek

20 listopada 2020. Mars oddała się od Ziemi. Średnica mniejsza, ale za to faza coraz lepiej widoczna. Na południu udało się wypatrzyć czapę polarną oraz ciemne struktury Solis Lacus oraz Mare Sirenum. Ciemniejszy obszar nad Solis Lacus to prawdopodobnie Bosporos. Oba obszary oddzielone dosyć jasnym "pasmem" Thaumasia. To chyba tutaj tworzy się obecnie burza piaskowa. Pozdrawiam Jarek

Trzeba wykorzystać każdą okazję do obserwacji oddalającego się już Marsa. Dzisiaj obserwowałem nieco przeogniskowanym Makiem 150 /testy dielektrycznej kątówki GSO bez złączki skracającej/. Przy około 200-tu krotnym powiększeniu widoczny pas Mare Cimmerium oraz Sirenum. Na południe od nich smuga Mare Chronium. Czapa widoczna i jaśniejące mgły na północy. Widoczna faza. Pozdrawiam Jarek

8 listopada 2020. Obserwuję Marsa z filtrem i bez. O ile filtr pomarańczowy podbija widoczność "mórz", to bez filtra dokładniej widać świecącą czapę polarną i jasną mgłę na północy jako białe świecące pojaśnienie na biegunie. Ponad to krawędź o strony terminatora jest lekko niebieska. Środek tarczy koloru brzoskwiniowego z niebieskawo - szarymi "morzami". Pozdrawiam Jarek

Super szkic, oddający "kliamat" Marsa. Podaj jeszcze godzinę wykonania. Pozdrawiam Jarek

6 listopada 2020. Rysunek wykonany 25 min. później niż dzień wcześniej. Widoczne są te same struktury prawie w tym samym położeniu, ponieważ doba marsjańska jest dłuższa od ziemskiej o około 40 minut. Pozdrawiam Jarek

Nie wyrzucaj "brudnopisów". Po latach będziesz oglądał je z sentymentem. Pozdrawiam Jarek

Dla mnie szkic/e/ ekstra. Najważniejsze, że robione przy okularze teleskopu. To jest ołówek z lewej, a z prawej negatyw? Pozdrawiam Jarek

5 listopada 2020. Kolejna obserwacja Marsa, tym razem w około 250-cio krotnym powiększeniu /Baader Maxbright I + parka BCO10/. Oczywiście przy tym powerze skutki seeingu odczuwalne wyraźnie, ale teleskop daje radę pod względem rozdzielczości i kontrastu. W idealnych warunkach opad szczęki gwarantowany! Nie wiem jak bino w większych średnicach, ale w tej 6-tce bez tego gadgetu jestem "ślepy". Wracając do poniższego obrazka. Od lewej zachodzące Mare Cimmerium oddzielone od Mare Tyrrhenum jasną Hesperią. Nad Mare Cimmerium ciemna smuga to prawdopodobnie Mare Chronium lub Tiphys Fretum pod kt

Jak najbardziej, chmury lub mgła nad wyłaniającą się powierzchnią po marsjańskiej nocy.

31 października 2020. Kolejna pogodna noc, którą staram się wykorzystać na obserwacje Marsa. Tym razem seeing dosyć słaby, Ant. III - IV. Obraz przeważnie zamazany z okresami dobrej widoczności. Zerkam korzystając z filtra Baader Orange oraz bez filtra. Filtr pomarańczowy bez wątpienia podnosi kontrast ciemniejszych obszarów. Na pierwszym szkicu widoczne zachodzące Mare Tyrrhenum oraz Syrtis Major. Dalej w prawo ciemna podłużna struktura to Sinus Sabaeus. Jasny obszar nad Sabaeus to Deucalionis Regio nad którym widać ciemny prosty obszar. To prawdopodobnie Mare Serpentis i Pandore Fretum. Jasn

Kolorowy Mars z 27-ego października. Niestety zaczynamy się od niego oddać. Pozdrawiam Jarek

Dodam od siebie, że szkicując tworzymy jakby mozaikę doznań wzrokowych, które składają się na ostateczny efekt. Obserwując obiekt niektóre jego szczegóły widzimy przez cały czas, inne przez 50% obserwacji, a jeszcze inne błysną 2,3 razy. Dlatego warto nanosić każdy wyzerkany element. Tym bardziej, że nawet te najbardziej ulotne okazują się bardzo często rzeczywistością. Dotyczy to oczywiście wszystkich obiektów dostępnych w wizualu. Pozdrawiam Jarek