astrodamian27

Przelot Komety

Nowo odkryta kometa podekscytowała społeczność astronomiczną w tym tygodniu, ponieważ wydaje się, że pochodzi ona spoza Układu Słonecznego. Oficjalne potwierdzenie, że kometa C / 2019 Q4 jest kometą międzygwiezdną, nie zostało jeszcze wykonane, ale jeśli jest międzygwiezdna, byłby to tylko drugi wykryty obiekt. Nowo odkryta kometa podekscytowała społeczność astronomiczną w tym tygodniu, ponieważ wydaje się, że pochodzi ona spoza Układu Słonecznego. Obiekt - oznaczony jako C / 2019 Q4 (Borysów) - został odkryty 30 sierpnia 2019 r. Przez Giennadija Borysowa w obserwatorium MARGO w Nauchnij na Krymie. Oficjalne potwierdzenie, że kometa C / 2019 Q4 jest kometą międzygwiezdną, nie zostało jeszcze wykonane, ale jeśli jest międzygwiezdna, byłby to tylko drugi wykryty obiekt. Pierwszy „Oumuamua” zaobserwowano i potwierdzono w październiku 2017 r. Nowa kometa, C / 2019 Q4, wciąż zbliża się do Słońca, ale pozostanie dalej niż orbita Marsa i zbliży się nie bliżej Ziemi niż około 190 milionów mil (300 milionów kilometrów). Po początkowym wykryciu komety system zwiadowczy, który znajduje się w NASA Jet Jet Propulsion Laboratory w Pasadenie w Kalifornii, automatycznie oznaczył obiekt jako prawdopodobnie międzygwiezdny. Davide Farnocchia z NASA Center for Near-Earth Object Studies w JPL współpracował z astronomami i Centrum Koordynacji Obiektów Nisko Ziemi Europejskiej Agencji Kosmicznej w Frascati we Włoszech, aby uzyskać dodatkowe obserwacje. Następnie współpracował ze sponsorowanym przez NASA Minor Planet Center w Cambridge w stanie Massachusetts, aby oszacować dokładną trajektorię komety i ustalić, czy pochodzi ona z naszego układu słonecznego, czy pochodzi z innego miejsca w galaktyce. Kometa znajduje się obecnie 260 milionów mil (420 milionów kilometrów) od Słońca i osiągnie swój najbliższy punkt, czyli peryhelium, 8 grudnia 2019 r., W odległości około 190 milionów mil (300 milionów kilometrów). „Aktualna prędkość komety jest wysoka, około 93 000 mil na godzinę [150 000 km / h], co znacznie przewyższa typowe prędkości obiektów krążących wokół Słońca w tej odległości”, powiedziała Farnocchia. „Wysoka prędkość wskazuje nie tylko, że obiekt prawdopodobnie pochodzi spoza naszego Układu Słonecznego, ale także, że opuści i wróci do przestrzeni międzygwiezdnej”. Kometa C / 2019 Q4, obecnie na trajektorii nadlatującej, zmierza w kierunku wewnętrznego układu słonecznego i wejdzie do niej 26 października z góry pod kątem około 40 stopni względem płaszczyzny ekliptyki. To płaszczyzna, w której Ziemia i planety krążą wokół Słońca. C / 2019 Q4 został ustalony jako kometarny ze względu na jego rozmyty wygląd, co wskazuje, że obiekt ma centralne lodowate ciało, które wytwarza otaczającą chmurę pyłu i cząstek, gdy zbliża się do Słońca i nagrzewa się. Jego położenie na niebie (widziane z Ziemi) umieszcza go w pobliżu Słońca - obszaru nieba zwykle nie skanowanego przez duże naziemne badania asteroid lub sondę NEOWISE polującą na asteroidy NASA. C / 2019 Q4 można oglądać w profesjonalnych teleskopach przez wiele miesięcy. „Obiekt osiągnie szczyt jasności w połowie grudnia i będzie można go obserwować za pomocą teleskopów średniej wielkości do kwietnia 2020 r.” - powiedziała Farnocchia. „Potem będzie można to zaobserwować tylko przy użyciu większych profesjonalnych teleskopów do października 2020 r.” Obserwacje przeprowadzone przez Karen Meech i jej zespół z University of Hawaii wskazują, że jądro komety ma średnicę między 1,2 a 10 mil (2 i 16 kilometrów). Astronomowie będą nadal zbierać obserwacje, aby dalej scharakteryzować właściwości fizyczne komety (rozmiar, obrót itp.), A także nadal lepiej identyfikować jej trajektorię. Minor Planet Center jest hostowane przez Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics i jest podrzędnym węzłem NASA Planetary Data System Small Bodies Node na University of Maryland. JPL jest gospodarzem Centrum Badań Obiektów Nisko Ziemi. Wszystkie są projektami programu obserwacji Ziemi w pobliżu Ziemi NASA oraz elementami Biura Koordynacji Obrony Planetarnej agencji w ramach Dyrekcji Misji Naukowej NASA. Kometa C / 2019 Q4 na zdjęciu z Teleskopu Kanada-Francja-Hawaje na Big Island na Hawajach 10 września 2019 r. Źródło: Teleskop Kanada-Francja-Hawaje Więcej informacji o asteroidach i obiektach znajdujących się w pobliżu Ziemi można znaleźć na stronie: https://cneos.jpl.nasa.gov https://www.jpl.nasa.gov/asteroidwatch

Gdy skierowałem lornetkę na ciekawą gwiazdę jej jasność pojaśniała i dałem na +7.0 mag A mowa o AC Her,to gwiazda zmienna należąca do grupy gwiazd RV Tauri. Jest typu RVA o typie widmowym (F2 - K4). Podczas minimum jej temperatura wtedy spada do 4000 Kelvinów,czyli staje się dużo chłodniejsza od naszego Słońca,a jej barwa wtedy zmienia się w kolor blado pomarańczowy. Gdyż w fazie maksimum gwiazda staje się dużo gorętsza od Słońca,wtedy jej temperatura zwiększa się do 7000 Kelvinów i jest dużo jaśniejsza Gwiazda w okresie co 75 dni,zmienia jasność w zakresie od 6.85 do 9.0 V Mag! AC Herculis w której maksimum po głębokim minimum jest jaśniejsze niż maksimum po płytkim minimum. W każdym okresie 75 dni ma dwa maksima i dwa minima. Gwiazdę można jeszcze obserwować w południowej wschodniej części konstelacji Herkulesa. Na poniższym wykresie w AAVSO,kodem JDAA moje obserwacje.

Moje obserwacje T Vul.

Wczorajsze nocy,spojrzałem gołym okiem na ten układ zaćmieniowy i jej jasność oceniłem na +2.90 mag! A przez lornetkę faktycznie barwa gwiazdy żółtawa

Drugi składnik B mnie bardzo zachwycił typu widmowego A2 o temperaturze 9000 Kelvinów,to musi być bardzo gorąca gwiazda

Gamma Persei - Zaćmienie 2019 rok Jedyna okazja w tym roku,do zaobserwowania gołym okiem układu zaćmieniowego jakim jest gwiazda zmienna zaćmieniowa Gamma Persei (Gam Per). W północnej części konstelacji Perseusza odnajdziemy ciekawą gwiazdę zmienną zaćmieniową Gamma Persei,która w okresie 5346 dnia,czyli co 14 lat dochodzi do zaćmienia głównego! Zmianę którą można zaobserwować gołym okiem wynosi w zakresie od 2.91 do 3.21 V mag. Wizualnie w maksimum jasności wynosi 2.90 mag,a w podczas minimum głównego dochodzi do spadku jasności do 3.10 mag. Gwiazda jest typu EA typu Algola. Pierwszy raz w historii zaobserwowano zaćmienie Gamma Persei we Wrześniu 1990 roku i trwało około dwóch tygodni,oraz w Kwietniu 2005 roku. Ten układ zaćmieniowy jest oddalony 243 lata świetlne od Słońca. Według katalogu VSX,przewidywane maksimum wypada około 25 Grudnia 2019 roku,ale nie które źródła podają że do zaćmienia głównego może już dojść 21 Listopada 2019 roku. Tak więc,proponuje już od 1 Listopada obserwować gwiazdę Gam Per gołym okiem w Perseuszu Co wiemy o gwiazdach w tym układzie podwójnym? Głównym składnikiem A,jest gwiazdą żółtym olbrzymem typu widmowego G8 o temperaturze około 5200 Kelvinów. Jego masa wynosi 2.7 mas Słońca. Gwiazda obraca się 50,0 km s. Drugi składnik B,jest gwiazdą białą ciągu głównego typu GS i jest typu widmowego A2 o temperaturze około 9000 Kelvinów,czyli dużo gorętsza od składnika A. Jego masa wynosi 1.65 mas Słońca. Do zaćmienia głównego dochodzi wtedy,kiedy składnik B mniejsza gwiazda zakrywa gwiazdę większą składnik A. Gamma Persei to druga co do jasności gwiazda zmienna zaćmieniowa widoczna na ziemskim niebie, po Algolu, również znajdującym się w gwiazdozbiorze Perseusza. Zaćmienia są jednak widoczne znacznie rzadziej. Po raz pierwszy zjawisko to zostało zaobserwowane w 1990 roku, wiązało się ze spadkiem jasności układu o 30%, dostrzegalnym gołym okiem. Zachęcam do obserwacji,powinno się udać zaobserwować jakiś nie wielki spadek jasności Gamma Persei

Gdyż,wczorajszej nocy spojrzałem na konstelację Perseusza,zauważyłem gołym okiem dość pojaśnienie gwiazdy Rho Per o jasności 3.20 magnitudo Gwiazda jest położona poniżej gwiazdy zmiennej zaćmieniowej Beta Persei (Algol). Rho Per to gwiazda zmienna Pół-regularna widoczna goło oczna. Gwiazda jest pomarańczowym czerwonym chłodnym olbrzymem typu widmowego M4 o temperaturze 3400 Kelvinów i należy do grup typu SRB. W okresie co 50,120 i 250 dni zmienia jasność w zakresie 3.30 - 4.0 V mag. Gwiazda jest oddalona 300 lat świetlnych od Słońca. Wypromieniowuje ona 3275 razy więcej energii niż Słońce, większość w zakresie podczerwieni. Jej promień jest 152 razy większy niż promień Słońca, według bezpośrednich pomiarów średnicy kątowej gwiazdy, a jej masa jest około 3 razy większa od masy Słońca. Warto gwiazdkę obserwować gołym okiem,nie potrzeba przyrządów optycznych,ale ale warto spojrzeć przez lornetkę,jej barwa zabija dech w piersiach

Tak więc,gwiazda X Cyg jest łatwa do oceny jej pomiarów,ponieważ jest kilka gwiazd w jej otoczeniu o stałym blasku,choć obok X Cyg jest również zmienna gwiazda V568 Cyg typu GCAS

Widać zmianę barwy,że jak jasność spada X Cyg to jej barwa jest ciemno żółtawa,a w maksimum barwa biaława i przy tym jest zmiana temperatury

Obserwując gwiazdę zmienną X Cyg,przez lornetkę podczas maksimum jej barwa jest jasno biała,a podczas minimum już barwa jej wygląda żółtawo Jest typu F do G.

SN 1987A - gwiazda supernowa zaobserwowana 23 lutego 1987 w Wielkim Obłoku Magellana. Najjaśniejsza supernowa od 1604 roku widoczna gołym okiem

Moje obserwacje gwiazdy zmiennej X Cyg w Łabędziu - aktualizacja krzywej fazowej

Zachęcam do obserwacji tej gwiazdki

Gwiazda znowu gwałtownie jaśnieje i jest powyżej 7.0 mag! Aktywność gwiazdy się rozpoczęła. Ostatnie takie pojaśnienie miało miejsce w Marcu tego roku,wtedy osiągnęła wartość około 6.0 magnitudo. Warto obserwować gwiazdkę