Znajdź zawartość
Wyświetlanie wyników dla tagów 'nowa' .
-
Warto zwrócić uwagę na T CrB,ponieważ zespół astronomów z Bułgarii zgłosił dziś 11 Lutego 2016 r. o 07.46 UT, aktywność gwiazdy zmiennej! ATel #8675 W dniu 7 lutego 2016 roku, że zaobserwowano migotanie T CRB w trzech filtrach UBV przy użyciu 50/70 cm teleskopu Schmidta National Astronomical Observatory Rozhen (Bułgaria) Porównali poprzednie obserwacje,wykazuje że jasność wzrosła z 1,5 mag. Ostatnie dwa wybuchy nastąpiły w 1946 i 1866 roku.wtedy jasność wynosiła 2 mag! Zakres jasności T CrB wynosi 2 - 10.8 V mag. Zachęcam do obserwacji tej nowej powrotnej ponieważ co około 80 lat następuje jej wybuch Mapka Sky Charts (CdC)
-
Na stronie Astroshop.pl pojawiła się nowa seria lornetek - Omegon Argus, choć można ją znaleźć w sklepie pod hasłem "MS" (co może być skrótem od "magnesium series"). Brzmi znajomo, brzmi lunciarsko, ale ta seria zdaje się bazować bardzo mocno na serii BA8 (i najprawdopodobniej jest jej rozszerzeniem), którą Omegon również oferuje pod nazwą Brightsky. Zalety wymieniane przez producenta w pierwszej kolejności to: - lekka konstrukcja lornetki (magnez zamiast aluminium) - wstrząsoodporna - pryzmaty BAK-4 - ośmiosoczewkowe okulary dla osiągnięcia wysokiej korekcji obrazu - FMC. Jak widać z powyższego zestawienia, wymienione są tu cechy pancernej serii BA8 plus obudowa z magnezu i lepsze okulary. Nie wiem, jakie były stosowane w BA8, ale wiele wskazuje na to, że mogły to być zwykłe pięcioelementowe erfle. Omegon chwali swoje najnowsze dzieci za świetny kontrast (osiągnięty dzięki powłokom), ostrość, lekkość i ER wygodny również dla noszących okulary. Cena również pokazuje, że możemy spodziewać się pewnego kroku naprzód w porównaniu do BA8. Nazwa sugeruje wypełnienie argonem, ale być może dopowiadam sobie tutaj zbyt wiele. Co ciekawe, seria Argus nie wypiera serii Brighsky, a raczej ją uzupełnia. Do wyboru są modele: 12x50 11x70 i 16x70 20x80 25x100 Pierwszym, co się rzuca w oczy to podobieństwo (szczególnie obudowy pryzmatów) do serii BA8. Kolorystyka nawiązuje za to do serii Lunt Magnesium. Ciekawym zabiegiem jest też pozbycie się pręta centralnego w modelu 20x80, co z jednej strony może odchudzić lornetkę, ale z drugiej - może negatywnie wpłynąć na sztywność konstrukcji. Jednak z lekkimi tubusami i znanym z BA8, mocnym mostkiem - mimo wszystko nie spodziewam się problemów z sztywnością konstrukcji. Bardzo pozytywnie zaskakuje natomiast 25x100, gdzie podpora lornety zyskała stabilniejsze mocowanie bazujące na dwóch śrubach dociskowych: Kto zna modele 22x85 i 28x110 wie, że ten element był piętą achillesową modelu. Jedna słaba śruba dociskała tanią plastikową podkładkę - niestety powodowało to gibanie się lornety na pręcie centralnym. Mam nadzieję, że w 25x100 ten problem nie będzie się pojawiał. Cenowo Omegon Argus nie wygląda to zbyt różowo - modele są droższe o kilkaset złotych od ich najbliższych odpowiedników z serii Brightsky. 12x50 - 1534 zł (1270 zł za 10x50) 11x70 - 1974 zł (1930 zł za 10.5x70) 16x70 - 2414 zł (1930 zł za 15x70) 20x80 - 2854 zł (2634 zł za 22x85) 25x100 - 3293 zł (3073 zł za 28x110) Jednak tym, co mnie cieszy jest uzupełnienie o modele 20x80 i 25x100 - bo brakowało lornet o tych parametrach w tej klasie. 22x85 i 28x110 są kolosami i nie każdy, kto miał ochotę na coś większego niż 15x70, miał od razu chęć wchodzenia w lornety 5- i 7-kilogramowe. Modele 20x80 i 25x100 ważą odpowienio 2,55 i 3,85 kg, więc tutaj chyba najbardziej odczujemy zalety magnezowych korpusów (mniejsze modele mają zysk wagi rzędu 100-150 g). Pewien niepokój dają dość krótkie tubusy osiemdziesiątki i setki mogące świadczyć o dużej światłosile obiektywów, ale mam nadzieję, że chwalone przez producenta 8-elementowe okulary staną na wysokości zadania. Czas pokaże, czy nowa seria warta jest swojej ceny
-
W ostatnich dniach jasność nowej karłowatej V392 Persei wzrosła aż około 10 mag (od 16 do ok. 6mag). Zwykle dla tego typu kataklizmicznych układów podwójnych jasność wzrasta o kilka magnitudo. Przyczyną pojaśnienia są niestabilności w dysku akrecyjnym wokół białego karła. Ale wzrost jasności aż o 10 mag może wskazywać, że na powierzchni białego karła nastąpił wybuch termojądrowy. Czyżby V392 Per wybuchła jako klasyczna nowa? Nova Persei 2018 - już takie oznaczenia pojawiły się w VSX. Potwierdzałoby to hipotezę [2] M.Shary ze współpracownikami z 1986r. Ostatnio "nasi astronomowie" z UW zaobserwowali takie unikalne zjawisko dla Nova Centauri 2013 (V1213 Cen). Wyniki tych analiz opublikowali w Nature vol.537, str.649?651 (29 września 2016) (wersja darmowa ArXiv [3]): >>> Hipoteza hibernacyjna przewiduje, że wybuchy nowych są silnie zdeterminowane przez tempo transferu masy w układzie podwójnym, które utrzymuje się na wysokim poziomie przez stulecia od wybuchu nowej. Następnie tempo transferu masy powinno się znacznie zmniejszyć przez kolejne tysiące lat do miliona lat - zapoczątkowując fazę hibernacji.Po tym czasie nowa znowu się budzi i akrecja wraca do poziomu sprzed wybuchu - prowadząc do kolejego wybuchu nowej. Model hibernacyjny przewiduje okresową ewolucję układów kataklizmicznych przez fazy dużego i małego tempa transferu masy. Ta teoria zyskała pewne wsparcie po odkryciu starożytnych otoczek wokół nowych karłowatych Z Camelopardalis i AT Cancri, ale nie było bezpośrednich dowodów na znaczną zmianę tempa transferu masy przed, w czasie i po wybuchu nowej. W niniejszej publikacji [3] przedstawiono wyniki długookresowych obserwacji klasycznej nowej V1213 Cen (Nova Centauri 2009) w fazach przed i po wybuchu nowej<<< Prędkość ekspansji otoczki V392 Per jak u nowych ... Warunki do obserwacji nie są najlepsze. Teraz z wieczora V392 Per jest widoczna zaledwie ok. 30 stopni nad pn-zach horyzontem i powoli się zniża, by około godz. 3 "dołować" na wysokości kilkunastu stopni na kierunku pn. Mimo tych trudności warto obserwować ten układ kataklizmiczny (fotometria wizualna, DLSR/CCD, spektroskopia). Może to być drugi taki przypadek od czasu niewidocznej u nas Nova Centauri 2013 Mapka AAVSO: Znalezione materiały w Internecie na temat V392 Persei: [1] Telegram IAU nr 11558 "Optical Spectroscopy of TCP J04432130+4721280 (V392 Per) Confirms a Nova Eruption" - http://www.astronomerstelegram.org/?read=11588 [2] Michael Shara et al. 1986, "Do novae hibernate during most of the millenia between eruptions? Links between dwarf and classical novae, and implications for the space densities and evolution of cataclysmic binaries"- http://adsabs.harvard.edu/abs/1986ApJ...311..163S [3] Przemek Mróz et.al., 2016, Nature vol.537, str.649?651, "The awakening of a classical nova from hibernation" - https://arxiv.org/pdf/1608.04753.pdf [4] Alert AAVSO nr 633 - https://www.aavso.org/aavso-alert-notice-633 [5] Wątek AAVSO o V392 Per - https://www.aavso.org/tcp-j044321304721280-v392-nova-eruption-62-mag-0 [6] Wątek ARAS poświęcony spektroskopii V392 Per - http://www.spectro-aras.com/forum/viewtopic.php?f=5&t=2015 [7] Nowa w Perseuszu - http://www.popastro.com/main_spa1/blog/2018/04/30/nova-in-perseus/
- 2 odpowiedzi
-
- 4
-
- hibernacja nowych
- nova
-
(i 4 więcej)
Oznaczone tagami:
-
Witajcie szukam Astronomów z bądź bez swojego sprzętu do wspólnych obserwacji. Miasto Nowa Sól. Pozdrawiam.
-
Dzisiaj zauważyłem wiadomość sprzed 2 tygodni, że w M31 teleskop "kwadrupolowy" Brutus (działający w ramach przeglądu nieba ASAS-SN) odkrył w dniu 14 lipca 2016r. nową w dość znacznej odległości od centrum tej galaktyki, bo 784 kpc (4053" na południe i 1338" na wschód - patrz poniżej zdjęcie z SDDS). Wtedy wybuch tej nowej był w fazie nieprzeźroczystej kuli ognia (ang. fireball), z prędkościami ekspansji nawet 2300 km/sek (pomiary z profilu typu P-Cygni w linii widmowej H-alfa). Widmo wyglądało na typowe widmo klasycznej nowej z liniami wodoru (H alfa - szczególnie silna), żelaza Fe II, sodu Na I (5892 ?) i tlenu O I (7713 ?) wskazującymi na silny wypływ materii (profile typu P-Cygni). Współrzędne ASASSN-16hf: rektascencja 00h44m41.073s, deklinacja +40st08'35.68" (epoka 2000). Jasność absolutna V=-8.3 mag (m-M=24.5 mag, wsp. ekstynkcji międzygwiazdowej A_V=0.170). Niestety nie znalazłem informacji o aktualnej jasności tej nowej od czasu jej odkrycia i potwierdzenia spektroskopowego. Może ktoś z Szanownych Forumowiczów zrobi zdjęcie ASASSN-16hf z jak największym fragmentem M31? Powinna być jeszcze w zasięgu teleskopów (17-19 mag?). Powinno się jeszcze dać wyznaczyć jej jasność obserwowaną. Literatura: [1] http://www.astronomerstelegram.org/?read=9245 [2] http://www.astronomerstelegram.org/?read=9248 [3] Poszukać ASASSN-16hf na stronie: http://www.astronomy.ohio-state.edu/~assassin/transients.html [4] https://wis-tns.weizmann.ac.il/object/2016dah
- 4 odpowiedzi
-
- 7
-
- asassn-16hf
- gwiazda nowa
-
(i 3 więcej)
Oznaczone tagami:
-
Jak podaje Centralne Biuro Astronomicznych Telegramów (CBAT) w dniu wczorajszym 11 Marca o około godz. 19.13 UT,Japoński obserwator Minoru Yamamoto zarejestrował potencjalną nową gwiazdę o jasności 10.6 mag w gwiazdozbiorze Wężownika. Uzyskując na czterech 15 sekundowych klatkach na niefiltrowanym obrazie CCD,posłużył się aparatem CANON 5DMRK2 + obiektyw 135mm. Będzie warto się przyjrzeć tej gwieździe nowej,warto posłużyć się obserwacji przez teleskop i dużą lornetą. Zachęcam wszystkich i udanej pogody życzę Współrzędne położenia nowego obiektu: R.A. 17h35m50s.5, DEC. -29d34'24" Fotka: http://meineko.sakura.ne.jp/ccd/PNV_J17355050-2934240.jpg
-
Nie wiem czy już było, jeśli tak to temat do usunięcia. Nikon wypuścił pewien czas temu pełnoklatkową lustrzankę dedykowaną do astrofotografii. Aparat wyposażony jest w UWAGA - w matrycę o rozdzielczości 36.3 Mpix. Wydaje się dużo jak na astrofoto ale podobno poziom szumów jest niski. Na optycznych pojawił się artykuł z Nikonem D810A w roli głównej: http://www.optyczne.pl/469.1-artyku%C5%82-Nikon_D810A_-_na_niebie_rozb%C5%82ys%C5%82a_nowa_gwiazda_dla_astrofotograf%C3%B3w_S%C5%82owo_wst%C4%99pu.html Są tam też przykładowe fotki, wyglądają fajnie.Aparacik podobno nadaje się również do normalnych dziennych zdjęć, więc wydając ok 12k PLN można się nim cieszyć 24h na dobę
- 4 odpowiedzi
-
Analizując dane z obserwacji przeprowadzonych w dniu 29 września 2015 roku za pomocą oprogramowania MuniWin wypatrzyłem kolejną gwiazdę zmieniająca swoją jasność a której nie ma w bazach danych gwiazd zmiennych. Współrzędne gwiazdy: 19 54 36.71 +47 47 58.9. Sesje obserwacyjne przeprowadzone w dniach 1,5,10,11 października 2015 oraz 3, 12, 24 listopada 2015 pozwoliły na wyznaczenie typu zmienności oraz zakresu zmian jasności. Jest to gwiazda typu RRab, zmieniająca swoją jasność w zakresie od 17.13 do 15.95 mag w okresie 0,52740 doby. Narastanie jasności zajmuje 13% okresu po czym następuje powolny spadek jasności. Szacunkowa odległość do tej gwiazdy 50 500 ly. 30 listopada zgłosiłem odkrycie do bazy danych AAVSO i 1 grudnia dostałem potwierdzenie, gwiazda dostała oznaczenie 000-BLT-780, w bazie danych VXS można ja znaleźć pod nazwą 2MASS J19543665+4747592 (wiem, że trochę czasu minęło ale tego czasu ciągle mało :)). https://www.aavso.org/vsx/index.php?view=detail.top&oid=417442 Na tych samych klatkach znalazłem jeszcze dwie gwiazdki zmienne, jedną mam już prawie zmierzoną ale druga będzie musiała poczekać do przyszłego sezonu na Łabędzia, bo pogoda nie pozwala na obserwacje, a Łabędź szybko zachodzi. Używany sprzęt: Teleskop: Newton Soligor 200mm /800 mm z korektorem komy Baader Kamera: Artemis 285 Filtry fotometryczne w systemie Johnson: Baader V Montaż: SkyWatcher NEQ6
- 9 odpowiedzi
-
- 21
-
- gwiazdozbiorze
- łabędzia
- (i 4 więcej)