Panasmaras

Nieśmiało potwierdzam.

Dostajesz pierwsze ostrzeżenie. Z poważaniem, moderator.

Wciąż nie. Moim zdaniem wszystko rozbija się o osoby obserwujące danym sprzętem i dzielące się swoim doświadczeniem. Jeśli ktoś pyta o możliwości lornetki, odpowiedzą lorneciarze, którzy zazwyczaj mają w swoim arsenale jakieś 10x50 lub mniejsze i powiedzą co się da, a czego się nie da obserwować. Jeśli ktoś pyta o możliwości małego achro, to odpowiedzą "teleskopiści", z których znaczna część będzie chwaliła swoje kilkunastocalowe dobsy. Tak więc, to nie jest tak, że ta sama osoba powie, że lornetka 50 mm jest ok, ale refraktor 100 mm jest zły. Zwykle rozbija się to o dwie grupy odpow

Bardzo fajne zdjęcie - nieprzesadzone, z oddechem ale i z ładnymi niuansami i detalami mgławicowymi. Lornetkowe takie, chciałoby się powiedzieć 🙂

Pamiętajmy, że w naszych szerokościach geograficznych można spokojnie zapadać w sen zimowy bez zbytniego ryzyka przegapienia okna pogodowego. Wizual zawsze zmartwychwstaje na wiosnę.

Są ciemnotki?

Cholera, ile tam tego. Pięknie złapałeś kasjopejańską* różnorodność, aż chciałoby się spojrzeć na te cuda własnymi oczami... * jest takie słowo? 😄

Otóż to. Za jasny i mimo wszystko za mały. Tarcza planety - jak najbardziej. Detal - śmiem mocno wątpić. Jeśli mimo wszystko chcesz powalczyć, skorzystaj z rady Alice'a (czyli obserwuj na dość jasnym niebie).

To ja przepraszam, że trochę nie na temat, ale chciałbym Ci serdecznie podziękować. A za co? Link do AP coś jakby zdradza. To od Ciebie się dowiedziałem, że ciemnotki są obserwowalne. Później trafiłem na Harringtona i dalsze źródła, ale na samym początku zabawy z Barnardami byłeś Ty. Teraz astro mam trochę odstawione, ale jeśli coś jeszcze mnie kręci w tym temacie, to wciąż są to te wszystkie pociemnienia na niebie. Cholera wie, kiedy wrócę (bo pewnie wrócę) do bardziej intensywnych obserwacji, ale póki co - wiedz, że to Tobie w ogromnej mierze zawdzięczam zaistnienie jednego z n

Przepraszam, TEN Erik? (pewnie głupio pytam - bo ileż może być Erików w okolicach Zatora)

Nie-sa-mo-wi-te! Gapię się i gapię. Czapki z głów.

Powiedzieć, że jest ogromny postęp w obróbce, to nic nie powiedzieć. Aż przyjemnie się patrzy na takie skoki jakościowe.

O, i to jest ten kawał astrofotografii, który uwielbiam - zarówno jeśli chodzi o tematykę, szerokość pola, jak i sposób obróbki. Naprawdę kawał świetnej roboty. Planujesz pociągnąć gdzieś dalej, żeby usunąć te białe plamy a może i dofrunąć do Albireła?

Nowa wersja znacznie lepsza na moje oko. Mozaika i szeroki kadr też bardzo fajnie wyszły. Do Plejad z najdłuższej ogniskowej nie mam przekonania, ale wiesz, tu się odzywa moja chłopska krew i coś we mnie krzyczy: więcej pola!

Na moje, całość pociągnięta za mocno a same Plejady - przepalone. W sumie ciężko zasugerować coś ponad to, co sam napisałeś. Więcej materiału i dłubać w długie jesienno-zimowe wieczory...