Ranking użytkowników

Kochani! Nowy Rok zaczyna się od panowania Jowisza na wieczornym niebie. A gdy dołącza doń Księżyc, mamy efektowną koniunkcję. Do kilku takich dojdzie na zimowym niebie A.D. 2024. Z nastaniem wiosny do tej pary dołączy "wybuchowa" kometa 12P/Pons-Brooks. Być może obiekt będzie widoczny nawet gołym okiem, ale najpewniej nie przebije atrakcyjnością komety C/2023 A3 (Tsuchinshan-ATLAS) zapowiadanej jako hit październikowych wieczorów. Po drodze czeka nas letni "szał niebieskich ciał", zakrycie Plejad i Saturna przez Księżyc, a także zorze polarne nad Polską - będzie się działo! Zapraszam na przegląd najciekawszych zjawisk na niebie gwiaździstym w 2024 roku. Czystego nieba! 🙂

1. Zakrzywiona Strzałka Gwiazda odniesienia HD 112060 Średnica: 1º 20’ Mapa ogólna: Nie chcę cię rzucić w kolejną krzywiznę, ale ta strzałka mówi ci, żebyś się trochę pochylił jeśli chcesz dotrzeć tam, dokąd zmierzasz. Dziewięć gwiazd dobrze pokazuje krzywe przy jasności 9,5 mag i jaśniejsze. Dziesiąta gwiazda o jasności 9 mag dodaje ostatnie zagięcie na końcu strzałki. Ten jasny wzór asteryzmu jest łatwy w lornetce 50mm przy 10x. Rozmiar około jednego stopnia sprawia, że ta mała wygięta strzałka jest dostępna w większości lunet przy małym powiększeniu. Zakrzywiona Strzałka znajduje się około 2 stopni na południe od gwiazdy 35 Com. W rzeczywistości ta pomocna strzałka wskazuje w kierunku obszaru, gdzie jest mnóstwo słabych galaktyk. 2. Łopatka Obiekt odniesienia: M53 Średnica: 1º 15’ Często słyszeliśmy o gwiazdach w naszej galaktyce przedstawianych jako ziarenka piasku. Znalazłem zatem łopatę do piasku użytą do tych celów. Ten asteryzm jest teraz zajęty do przerzucania pyłu gwiezdnego z wielkiej gromady kulistej M53. Łopata ma około 1 stopień średnicy i może wypełnić wiadro do zabawy na brzegu morza tysiącami ziarenek piasku z prędkością światła. Ten wzór asteryzmu jest doskonałą wizytówką dla lornetki 50mm o powiększeniu 10x i zdecydowanie niezbędny jest na imprezach gwiazdowych. Dziesięć gwiazd o jasności 9mag tworzą kształt łopatki. Refraktory 4 i 5 calowe oddają sprawiedliwość zarówno gromadom kulistym, jak i łopacie znajdującej się bardzo blisko M53. Następnym razem, gdy będziesz nocą na zewnątrz, obserwuj ocean gwiazd w górze.

Mozaika z pięciu kawałków. TS 71/347, Canon 6 d, filtr L-extreme, około 100 x 6 minut na jeden kadr + 40 minut RGB na gwiazdy.

Zapewne wielu z was już używa albo testowała te dodatki do poprawy jakości astrofotek, jest też miesięczna wersja próbna którą właśnie używam, ale jak ktoś nie wie, to poniżej wklejam porównanie działania tych narzędzi na kilku zdjęciach. Strona autora https://www.rc-astro.com/index.php Zalety: prosta obsługa bez bazyliona suwaczków, w miarę szybkie działanie Wady: cena - za oba pluginy trzeba wysupłać ponad 650zł, a jest jeszcze kilka innych 🙂 Moje ustawienia - dość domyślne: Dodatki oczywiście cudów nie uczynią, i materiał musi być w miarę dobry i powinno go być w miarę dużo, żeby jakikolwiek detal już był obecny, a szum nie dominował. Wszystkie prezentowane zdjęcia to surowe stacki, czasami jedynie z usuniętym gradientem będącym owocem pracy pod moim zaświetlonym niebem. Po lewej zdjęcie pierwotne, po prawej z użyciem terminatorów, wyciągnięte automatycznie funkcją STF w Pixie. Oczywiście warto kliknąć i potem otworzyć w nowym oknie zdjęcie, żeby zobaczyć dokładniej wyniki. Wg mnie najlepsze wyniki uzyskuje się na materiale z filtra wąskopasmowego Ha, gdzie zazwyczaj jest już sporo detalu. Kilka przykładów poniżej: M16 w Ha, refraktor 90mm, kamera QHY268M: NGC7380 w Ha, refraktor 90mm, kamera QHY268M Ponownie NGC7380 w Ha, teleskop Meade ACF 10", kamera QHY163M Koń i Płomień Ha z refraktora 90mm i kamerki QHY268M Obrazy kolorowe z kamerki OSC czy składane z kanałów już nie dają tak dobrych efektów. Sh2-171 w palecie HSO, refraktor 90mm, kamera QHY268M NGC1333, Samyang 135, kamera QHY247C Kijanki, refraktor 90mm, kamera QHY247C M31, refraktor 80mm ED, kamera QHY247C Kolejne przykłady to kanał luminancji z większego teleskopu. Tutaj ponownie oba terminatory pokazują pazurki. M98, Meade ACF10", QHY163M, filtr L NGC5033, Meade ACF10", QHY163M, filtr L IC342, Meade ACF 10", QHY163M, filtr L M63, Meade ACF 10", QHY163M, filtr L NGC3718, Meade ACF 10", QHY163M, filtr L Hamburger, Meade ACF 10", QHY163M, filtr L - mało materiału - około 2h No i jak widać wyniki są całkiem dobre, szczególnie jeśli materiał jest dobrej jakości. Na pewno oba dodatki oszczędzają sporo czasu manipulowania suwaczkami i testowania ustawień. Czy to dobra ścieżka dla amatorów astrofoto? Dla mnie zdecydowanie tak, ponieważ mi największą radość daje zbieranie materiału i złożenie go w całość. Cała następująca po tym reszta procesów jest dla mnie niezbyt interesująca. Ale znam wielu amatorów astrofotografii, którzy myślą dokładnie odwrotnie i preferują wyciskanie z post processingu ostatnich potów i wielokrotnie podchodzą do tego samego materiału. Dla nich te dodatki mogą nie być zbyt ciekawe, szczególnie patrząc na ich cenę. Jeśli macie jakieś fajne przykłady ich działania, to zapraszam do pokazania 🙂