Esku1RES

Jak przeglądałem cenniki uznanych sklepów to ceny są około 100 EUR. Możesz zdradzić gdzie namierzyłeś "alternatywne" źródełko? W międzyczasie postanowiłem poćwiczyć na "setupie" który przywiózł mi dziś kurier:

To wszystko tłumaczy

Bardzo fajnie to opisałeś. Ja podobną metodę astrometria + arkusz kalkulacyjny wymyśliłem sobie kiedyś przy raportowaniu supernowych do CBAT, kiedy było wymagane obliczanie i podawanie offset'u SN w stosunku do centrum galaktyki (hosta). Teraz w TNS nie jest to wymagane a offset oblicza automatycznie np. procedura na BrightSupernova. Łukasz, jeszcze takie moje osobiste pytanie. Ile godzin ma Twoja doba, bo chyba nie 24 ? Kiedy znajdujesz czas, aby ogarnąć te wszystkie tematy, którymi dzielisz się później z nami na forum? Jestem pod wielkim wrażeniem

Dzięki za wyjaśnienia. Nie, Łukasz, siatki nie mam. Nie wiem nawet, czy taka (odbiciowa) będzie w ogóle dostępna. To moje f/3.3 jest po reduktorze, który teraz tylko używam ze względu na wielkość matrycy i piksela ASI290MM-C. (normalnie w Quattro mam f/4). Przy 2 tys. byłaby to sprawa bardzo atrakcyjna. Alternatywą dla mnie jest bowiem Alpy600 z wymianą siatki na SA200 + Alpy guiding module, co kosztowałoby razem ok. 1700 EUR, czyli dużo drożej.

Projekt wstępny, który przedstawiłeś wygląda imponująco ! Mam pytanie, które jest dla mnie istotne pod kątem wzorowania się na Twoim projekcie i ew. wykonania urządzenia dla moich potrzeb. Chodzi mi o możliwość zastosowania siatki 200 l/mm, tak, aby osiągnąć rozdzielczość rzędu 20A (lub nawet jeszcze mniejszej dla 100 l/mm). Chodzi mi oczywiście o osiągnięcie maksymalnej czułości przy wciąż wystarczającej jeszcze rozdzielczości. Czy szacowałeś (mniej więcej) całkowity koszt spektroskopu ?

Jacku - 100 lat ! ... albo i więcej Pogodnego nadmorskiego nieba i zdrowia, aby naszym hobby cieszyć się jak najdłużej.

Łukasz, Mistrzu, wielkie gratulacje !

Patrząc na zdjęcie to wygląda tak "lekko", ale ze specyfikacji widać że to dodatkowe 770g do wyciągu. Pomysł jednak fajny.

I nawet cena przyzwoita.

Szczelina - wydaje się, że to niby prosta sprawa, ale jednak widać nie do końca. Pomysł z zakupem u producentów spektrografów (jako część "zamienna") może być niezły. Relacjonuj koniecznie na forum swoje kroki w budowie. Z uwagą będą śledzone przez zainteresowanych (przeze mnie na pewno). Powodzenia ! Od jakiegoś czasu w wolnych chwilach szukam i przeglądam różne źródła związane ze spektroskopią amatorską (w szczególności niskiej rozdzielczości - właśnie pod kątem spektroskopii klasyfikacyjnej SN'ych) i im więcej czytam, tym bardziej ciągnie mnie w tym kierunku. Tylko ... przydałoby mi się jeszcze jedno obserwatorium

Bardzo się cieszę Łukasz, że wchodzisz w ten temat. Jest naprawdę arcyciekawy. Przy rozważaniu konkretnych celów weź proszę w przyszłości pod uwagę to, co napisałem w tym wątku: https://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/13800-amatorska-spektroskopia-supernowych-ważne-obserwacje-klasyfikacyjne/&tab=comments#comment-178159 Mamy już w bazach danych kilkanaście obiektów SN sklasyfikowanych i oznaczonych wyłącznie dzięki obserwacji amatorskiej (spektroskopowej).

Czyli zamiast: "... co doprowadza do przekroczenia granicy Chandrasekhara" bardziej prawidłowo powinno być: "... co doprowadza do zbliżenia się (99%) do granicy Chandrasekhara".

Wczoraj wykonana została obserwacja spektroskopowa obiektu dokonana w ramach projektu ASIAGO. Okazało się, że jest to supernowa typu Ia na kilka dni przed maksimum blasku. Prędkość ekspansji oceniono na 9800 km/s. Oznaczenie się zmienia zatem na SN 2018bi. Jest to moja pierwsza, klasyczna Ia. W 2015 odkryłem supernową Ia-pec (SN 2015ce) ale tzw. "osobliwą" (pec-peculiar), która najprawdopodobniej jest efektem kolizji dwóch białych karłów. Klasyczna Ia powstaje natomiast wskutek "toksycznego" związku dwóch gwiazd - białego karła i zwykle czerwonego olbrzyma. Ten pierwszy odziera z materii drugiego, co doprowadza do przekroczenia granicy Chandrasekhara i termojądrowego zapłonu. Załączam skan spektrogramu ASIAGO z zaznaczoną przez mnie, wyraźnie widoczną (charekterystyczną dla SN Ia) linią absorpcyjną krzemu. https://wis-tns.weizmann.ac.il/object/2018bi http://www.astronomerstelegram.org/?read=11168

Na tę hipotezę nieco więcej światła mógłby rzucić Zdzisiu - @Alien

Na niektórych zdjęciach (np. SDSS-III) można dostrzec lekko zarysowane zewnętrzne ramiona galaktyki.

Przed chwilą Patrick wysłał raport to TNS. Obiekt został oznaczony jako AT 2018gj: https://wis-tns.weizmann.ac.il/object/2018gj Obiekt 14.6m w otoczeniu ciekawej galaktyki spiralnej z poprzeczką w gwiazdozbiorze Małej Niedźwiedzicy. Słowem, bardzo łatwy cel na najbliższy nów. Zachęcam do wykonania zdjęć, bo pewnie będzie o nim głośno przez najbliższy czas. Przypuszczalnie jest jeszcze w okresie wzrostu jasności, więc może być ciekawie.

Dziękuję Ryszard. U nas jeszcze dodatkowo mamy problem z pogodą. Na razie ten styczeń to jest jakiś dramat. Ta noc 7-go stycznia to jedyna moja obserwacja w tym miesiącu (a już połowa stycznia) !

Patrick Wiggins (odkrywca SN 2017eaw) zgłosił dzisiaj na forum publicznym pojawienie się dość jasnego obiektu (ok 14mag) w NGC 6217. Jeszcze nie zgłosił go w TNS, bo ma wątpliwości ze względu na dużą odległość od jądra galaktyki. Przed chwilą sam potwierdziłem "na szybko" ten obiekt wykonując zdjęcie z iTelescope.net (T21):

Kiedy budowałem Jacka kamerę i swoją to dałem te: http://allegro.pl/silikazel-silikagel-silica-gel-indicator-4x5g-i7120026543.html

Chyba nie. Zgodnie z poniższym wykresem z Moonglow Technologies może być potrzebne nawet do 7W. Nie wiem czy kamerka odda taką moc w postaci ciepła. W każdym razie w fabrycznych Allsky zawsze dają grzałki.

U mnie teraz jest tak, że pod kopułką mam DHT22 (pomiar temperatury i wilgotności, ale to bardziej dla mojej wiedzy co się tam dzieje) oraz grzałkę w postaci rezystora mocy. Sterowane oczywiście z Arduino.

Od czasu do czasu zdarzają się supernowe o wielkości gwiazdowej 10m (np. SN 2014J w M82). W latach 80 i 90 tych ubiegłego wieku wiele supernowych odkrył wizualnie Robert Evans. O ile dobrze pamiętam dysponował 12-calowym newtonem na montażu Dobsona i odkrywał supernowe ok. 13m. Jednak "To se ne vrati..." jak mawiają nasi południowi sąsiedzi

Dziękuję serdecznie wszystkim. Musicie mieć świadomość, że w części jest to i Wasza zasługa. Nikt z nas nie wie wszystkiego. Każdy merytoryczny post tu na forum, każde dobre pytanie i mądra odpowiedź, testy, recenzje sprzętu i oprogramowania, poradniki - to wszystko zostaje gdzieś w głowie i procentuje. Łukasz, moje podejście nie zmieniło się. Najbliższy cel - odkryć jedną supernową ale bym skłamał, gdybym nie przyznał, że chciałbym w końcu w jednym roku odkryć 3 supernowe. Będzie to bardzo trudne, bo wciąż wchodzą nowi, silni gracze (np. ZTF).

W poszukiwaniu supernowych lubię to, że nigdy nie wiadomo jak skończy się pozornie zwyczajna noc, nawet taka z niedzieli na poniedziałek (kiedy to trudno o optymizm po kończącym się weekendzie ). Ta, która właśnie minęła, okazała się dla mnie bardzo szczęśliwa. O godzinie 20.45 zarejestrowałem nieznany obiekt w galaktyce UGC 1792. Po wykonaniu 9 zdjęć potwierdzających oraz skontrolowaniu baz danych postanowiłem zgłosić do TNS odkrycie możliwej supernowej. Oczywiście jako pierwszych informuję o tym fakcie koleżanki i kolegów z FA. Jest niezbyt jasna 17.1m i dość mocno wtopiona w tło jednego z ramion galaktyki UGC 1792 (niecałe 10 arcsec na południowy-wschód od jej centrum). Tym bardziej jestem szczęśliwy, że udało mi się ją "wyłuskać", a jej wstępne oznaczenie to AT 2018bi. https://wis-tns.weizmann.ac.il/object/2018bi/discovery-cert Poz: 02h 19m 53.28s +29° 02' 02.7"; 2018 01 07.823 UT; eksp.5 x 9s; 0.25m f/3.3 reflektor; ASI290MM-C bin2 @30dB

Na pewno znajdziecie kogoś z okolicy, ale mam propozycję. Wyjdźcie sobie dziś po zmroku z synem na krótki spacer. Nad północnym horyzontem znajdziecie Wielki Wóz (wszyscy chyba znają ten asteryzm). Wysoko nad nim Mała Niedźwiedzica (czyli Mały Wóz - też wszyscy znają). Pomiędzy nimi trochę słabsze gwiazdki gwiazdozbioru Smoka. Doprowadzą was do jego głowy. Z niej krótki skok do jasnej gwiazdy, to Wega i rombowy kształt małego gwiazdozbioru Lutni. Pół godziny spaceru i znacie dwa nowe gwiazdozbiory. Małymi kroczkami do przodu. Powodzenia.