pablo12311

Gratulacje dla zwycięzców. Piękne prace.

Dzięki Panowie za miłe komentarze. Najgorszy był powrót rowerkiem w środku nocy przez las 5km. Pełno tam dzikiej zwierzyny. Najbardziej obawiałem się łosi. Czasem lubią zaatakować. No i pozdrowienia dla pracownika Słowińskiego Parku Narodowego, który chyba wziął mnie za kłusownika i towarzyszył mi w ostatnich dwóch kilometrach jadąc samochodem za mną. Chociaż dobrze drogę mi doświetlał.?

4 Autor: Paweł Buczek Miejsce: Słowiński Park Narodowy Data: lipiec 2022 Obiekt: Droga Mleczna Montaż: Astrotrack z obrotnicy satelitarnej Teleskop: Sigma 18-35mm Detektor: Nikon Z6 Ekspozycja: niebo - 23 panele 20s, teren - 5 paneli 2s ISO1600 Obróbka: DSS, PS. Akceptuję regulamin konkursu.

Zdjęcie to powstało podczas krótkiego pobytu w Łebie. Dopisała jedna noc aby sfotografować drogę mleczną w obecności najpiękniejszych polskich wydm w Słowińskim Parku Krajobrazowym. Po rozpoczęciu fotografowania na wydmy przybyły dwa lisy, które jak widać mają w piasku łatwy łup w postacie resztek pozostawionego jedzenia przez turystów. Ale na taki mały deser w postaci takich gości w kadrze nie miałem nic przeciwko temu. Co najciekawsze chodziły tuż obok mnie w odległości 3-5 metrów i nic z tego sobie nie robiły. Kilka razy musiałem je odstraszać ponieważ podchodziły zbyt blisko do statywu. Dodam, że jest to moje pierwsze podejście do panoramy. Sprzęt: Nikon Z6, Sigma 18-35mm, astrotrack z obrotnicy satelitarnej zasilany małym akumulatorkiem żelowym. Teren 5 paneli 2sek ISO1600 bez prowadzenia Niebo 23 panele 20sek ISO1600 z prowadzeniem

11 Autor: Paweł Buczek Miejsce: Hucisko Nienadowskie Data: sierpień 2022 Obiekt: M8 M20 Montaż: iOptron CEM40 Teleskop: APM 107/700 Detektor: Nikon Z6 Ekspozycja: Panel górny 80x90s ISO1600, Panel dolny 19x240s ISO1600 Guding: ZWO ASI 120MM Obróbka: DSS+APP+PS Akceptuję regulamin konkursu.

Witam Przedstawiam kolejny mój projekt, który składa się z mozaiki dwóch paneli. W pierwszym dolnym panelu była uchwycona doskonale znana M8 Mgławica Laguna, w drugim górnym M20 Mgławica Koniczyna. Obiektów nie trzeba przedstawiać gdyż na pewno wszyscy doskonale je znają. Wydaję mi się, że duża ogniskowa 700mm i pełna klatka o dużym pixelu w postaci Nikona Z6 to udane małżeństwo. Oba panele zbierane w odmiennych warunkach jeśli chodzi o SQM ale z końcowego efektu jestem zadowolony. Przy małych ogniskowych w kadrach szerokokątnych jednak problem połączenia paneli jest o wiele większy. Sprzęt: Ioptron CEM40 + APM 107/700 + Nikon Z6 mod Panel górny 80x90s ISO1600 + Bias + Flat Panel dolny 19x240s ISO1600 + Bias + Flat

W następnej ankiecie proszę o podgląd kto głosował. Wczoraj miałem 15 głosów dzisiaj 14. Można prosić o wyjaśnienie zaistniałej sytuacji.

19 Autor: Paweł Buczek Miejsce: Mechowa Góra Data: 12-15.08.2021 Obiekt: Perseidy Montaż: Astrotrack z obrotnicy satelitarnej Teleskop: Samyang 135mm f/2,5 Detektor: Nikon Z6 niemod Ekspozycja: 467x30s + 133x40s ISO 3200 Obróbka: DSS, Fitswork, PS , Maxim DL Akceptuję warunki konkursu.

Witam W tym roku postanowiłem zmobilizować siły na jeden z wymarzonych celów, Perseidy. Perseidy (PER) ? jeden z najbardziej regularnych rojów meteorów, którego orbita przecina się każdego roku z ziemską w dniach 17 lipca ? 24 sierpnia. Maksimum roju obserwuje się pomiędzy 12 i 13 sierpnia. Rój związany jest z kometą 109P/Swift-Tuttle. Podczas okresu występowania roju radiant przemieszcza się przez gwiazdozbiory Kasjopei, Perseusza i Żyrafy (w maksimum aktywności znajduje się w pobliżu gwiazdy ? Persei). Jego przeciętna aktywność w ostatnich latach wynosi około 100 ZHR. Są one obserwowane od około 2000 lat, zaś najwcześniejsze informacje o obserwacjach pochodzą z Dalekiego Wschodu. Czasem nazywane są ?łzami świętego Wawrzyńca?, co wiąże się z datą jego domniemanej męczeńskiej śmierci 10 sierpnia. Rój widoczny jest od około połowy lipca każdego roku, ze szczytem aktywności pomiędzy 9 i 14 sierpnia. Meteory widoczne są na całym niebie, ale z powodu parametrów orbity komety Swifta-Tuttle?a Perseidy są najlepiej widoczne na półkuli północnej. Zwykle najwięcej Perseid obserwuje się w drugiej połowie nocy i nad ranem, ponieważ wówczas radiant znajduje się wystarczająco wysoko nad horyzontem. (WIKI) Kadr postanowiłem ustawić w okolicach mgławic wodorowych, tak aby ładnie wkomponowały się w Perseidy. Myślę, że zamierzenie udało się, chociaż co do liczby roju meteorytów do końca nie jestem zadowolony. Nad tym zdjęciem spędziłem najwięcej czasu jak do tej pory. Spośród 630 kadrów do ostatecznej obróbki wybrałem 600, przeglądając każde z osobna zdjęcie i wypatrując czy załapał się Perseid. Nie mówiąc już o obróbce. Na pewno kolor Perseidów jest taki jak powinien być, zielony i basta. Ku mojemu zaskoczeniu niezawodny DSS poradził sobie z obróbką 600 zdjęć, ale zajęło mu to sporo czasu bo od godz 19 do 7 rano. To tylko raptem 14 godzin mielenia. Co do obiektów, które się załapały to nie będę się rozpisywał, gdyż na pewno wszyscy doskonale je znają. Sprzęt: Astrotrack z obrotnicy satelitarnej + Samyang 135mm f/2.5 + Nikon Z6 niemod ustawiony na ISO 3200 Ekspozycje: 12-13.08 467x30s , 14-15.08 133x40s I na końcu mój ulubiony Perseid, tak jak załapał się na sensorze Nikona Z6, bez obróbki.

W drugim dniu polowania na Perseidy na końcu sesji postanowiłem uchwycić po raz kolejny IC1396 Trąbę Słonia lecz tym razem w szerszym kadrze. Miejsce zbierania materiału jak zwykle to samo, Mechowa Góra. Jak na niemodyfikowanego Nikona Z6 myślę, że wodoru załapało się sporo. Dopiero w szerszym ujęciu widać jak wokół IC1396 wiele się dzieje. Materiał zbierany na astro trakerze z obrotnicy satelitarnej z nowo wykonanym bardziej precyzyjnym uchwytem do ustawiania na biegun. Ekspozycje: 98x60s Samyang135mm f/2,5 ISO3200 Nikon Z6 niemod

Gratulacje dla wszystkich laureatów i wrzucających swoje fotki. Szczególne podziękowania dla wszystkich głosujących.

Wyrazy współczucia dla najbliższych. Spoczywaj w pokoju.

3 Autor: Paweł Buczek Miejsce: okolice Przeworska Data: 02.07.2021 Obiekt: NLC obłoki srebrzyste Montaż: CEM40 Teleskop: Sigma 18-35mm f/1.8 @6.3 Detektor: Nikon Z6 Ekspozycja: 1x4sek ISO250, 1x25sek ISO400 Obróbka: PS

W piątek tj. 02.07 na południu Polski zobaczyliśmy piękny spektakl obłoków srebrzystych. Zdjęcie wykonane z dwóch paneli, jeden obłoków srebrzystych, drugi teren tzn autostrada. Sprzęt: Nikon Z6, Sigma 18-35mm/F1.8 przymknięta do f/6,3.

Bardzo wszystkim dziękuję. Cieszę się, że mój projekt Wam się spodobał. Wyróżnienie to, jest dla mnie bardzo motywujące. Gratuluję zwycięzcom. Jeszcze raz dzięki i pozdrawiam. ?

14 Autor: Paweł Buczek Miejsce: Bukowiec/Bieszczady Data: maj 2021 Obiekt: LBN552, LDN1228 oraz RNO129 Montaż: CEM40 Teleskop: APM 107/700 Detektor: ASI1600MMC Ekspozycja: L 128x300s, RGB 10x10x10x360s Obróbka: DSS, Photoshop, Fitswork Akceptuję regulamin konkursu.

Witam W ostatnim czasie mam bardzo mało czasu na to wspaniałe hobby. Jednak pomimo trudnego okresu jakim jest pandemia udało mi się po raz pierwszy zawitać na zlocie w Bukowcu. Muszę przyznać, że już po pierwszym dniu byłem zachwycony całą otoczką związaną ze zlotem. Obiektów do sfotografowania miałem przed wyjazdem całe mnóstwo w głowie, jednak w ostatniej chwili padło na bardzo ciekawy kompleks pyłów w Cefeuszu. Wybór obiektu był uwarunkowany dwoma składowymi, widocznością obiektu w ciągu całej nocy oraz obiekt którego nie był bym w stanie sfotografować w warunkach podmiejskich. Jeśli chodzi o warunki pogodowe moim zdaniem nie były najlepsze, zwłaszcza noc z niedzieli na poniedziałek. W wyniku tego część materiału wylądowała w koszu. Obszar LBN552 oraz LDN1228 znajduje się w Cefeuszu zaledwie w odległości nieco ponad 11 stopni od gwiazdy polarnej. Drobne, mgławicowe struktury LBN552 to jaśniejszy bardziej zniszczony obraz, zaś LDN1228 to struktura, która przypomina grzyba. Niestety, załączona fotografia przedstawia tylko część obłoków molekularnych LBN552, LDN1228. System chmur rozciąga się poza konstelację Cefeusza. Obiekt ten wybrałem nie przypadkowo, gdyż uważany jest za jeden z najsłabszych z katalogu Lynds Bright Nebula, a bieszczadzkie niebo jest chyba najbardziej odpowiednim. W centralnej części LBN552 znajduje się przepiękna pomarańczowa mgławica refleksyjna w kształcie strzały skatalogowana pod numerami GN 21.00.4 i RNO129. W samym centrum mgławicy znajduje się słaba pomarańczowa gwiazda i jest ona wymieniana jako młody obiekt gwiazdowy YSO. Jest również prawdopodobne, że pod pyłem ukryte są inne młode gwiazdy lub protogwiazdy. Sprzęt: APM107/700+ASI1600MMC+CEM40 L 128x300s, RGB 10x10x10x360s

Maćku wszystkiego najlepszego, przede wszystkim dużo dużo zdrowia.

Tomek trzymam kciuki. Powodzenia.

Dlatego Tomek nie wrzucaj zdjęć w tym miesiącu bo co najwyżej zajmiesz 3-cie miejsce. Obstawiam pierwsze Paweł, drugie Maciek, trzecie pozostaje wolne.?

Mój faworyt wygrał. Gratulacje.

Ja również bardzo dziękuję wszystkim tym, którzy oddali głos na moją pracę. Jest to moje pierwsze pudło w konkursie Henia. Podziękowania należą się również wszystkim uczestnikom konkursu, którzy przedstawili piękne prace.

Zarejestrowały się dziwne obiekty na siedmiu klatkach w kanale B. Górny lewy róg zdjęcia. W załączeniu animacja w gifie z tych klatek, a może to ładunki na matrycy, nie mam pojęcia. Na pierwszy rzut oka wyglądają jak starlink. Każda klatka po 120s. Może ktoś mi powie co to się zarejestrowało?

14 Autor: Paweł Buczek Miejsce: okolice Pruchnika Data: maj 2020 Obiekt: Rho Ophiuchi Instrument: Samyang 135mm Detektor: ASI1600MMC Montaż: HEQ5 Ekspozycja: 2,5h mat. Obróbka: DSS, PS, Fitswork, APP Akceptuję regulamin konkursu.

Witam Na ten obiekt zachorowałem jak tylko pierwszy raz go ujrzałem. Materiał zbierany był podczas ostatniego nów z Pogórza Przemyskiego. Wiedziałem, że muszę poszukać dogodną miejscówkę umiejscowioną dosyć wysoko, która znajdowała by się blisko miejsca zamieszkania. Padło na wzgórze w Pogórzu Przemyskim na wysokości 447m.n.p.m. o nazwie Mechowa Góra. Jako ciekawostkę dodam, że na w/w górze prawdopodobnie hitlerowski Niemcy w czasie II wojny światowej rozpoczęły budowę wyrzutni rakiet V-2, której nie ukończyli ze względu na szybko przesuwający się front wschodni. Skorpion i Wężownik jest to obszar bogaty w mgławice pyłowo-gazowe. Miejsce to posiada również piękną gwiazdę Antares, która jest bardzo niewygodna do fotografowania ze względu na swoją jasność zwłaszcza dla mojej ASI1600. Niestety ze względu na niskie położenie obiektu około 14 st nad horyzontem, dosyć mocno daje się we znaki refrakcja atmosferyczna. Jak się okazało dla kamer mono jest to nie lada wezwanie, gdyż materiał poszczególnych kanałów LRGB był mocno rozjechany. Po ciężkich bojach udało się w końcu wymęczyć poniższe zdjęcie. Może to nie zdjęcie z Namibii ale jestem zadowolony z uzyskanego efektu. Ekspozycje: L 30x120s RGB 15x15x15x120s Samyang 135mm + ASI1600MMC+ HEQ5. Uwagi mile widziane.