lulu

Poprzednio przeskoczyłem dwa dni wprzód, a przecież mieliśmy jeszcze poranek 6 września i piękne księżycowe zjawiska na przyzwoitej wysokości, choć (u mnie) z nieco słabszym seeingiem. Na początek Morze Chmur, poryty rowami Pitatus oraz - a jakże - Rupes Recta... A następnie feria światła, kolorów i faktur - czyli okolice Kopernika:

Szanowni Państwo, zbliżamy się do stacji Kopernik. Następny przystanek: Arystarch...

Nadal region Morza Chmur i Rimae Pitatus - ale 2 dni później. Neksio znowu dzielnie trwał do rana na astro-posterunku!

Tycho ujęty brawurowo przez Neksia tego samego ranka, 5 września.

No - powiem szczerze, bez obwijania w bawełnę i zasypiania gruszek w popiele, że 5 września w godzinach porannych, Neksio naprawdę stanął na wysokości zadania. Nie spodziewałem się tego po nim, bo w sumie taki zwykły i taki pomarańczowy... A jednak! Neksio wychwycił detale księżycowej powierzchni z precyzją, jakiej chyba dotąd nie uzyskałem 8-calowym lustrem. Ładnie wyrysował wszystko i w jaśniejszych, mniej kontrastowych partiach - i w cieniach. To rzadko się zdarza, często kontrastowe obiekty na granicy terminatora są mocno masakrowane rozmyciami, poświatami itp. Zwróćcie uwagę, że tutaj nawet posteryzacja jest śladowa. Trochę Neksiowi pomogłem kolimując go przed samymi zdjęciami - tak aby uzyskać możliwie centralne pierścienie dyfrakcyjne na minimalnie rozogniskowanym obrazie gwiazdy. Wiem że to uciążliwe - zwłaszcza teraz, gdy korektor zachodzi szybko mgłą bez odrośnika. Ale w takim wypadku można po prostu na chwilę go zasłonić pokrywką, mgiełka powinna się cofnąć. Za to efekt jest - no bo cudów nie ma. Jak jest kolimacja, to jest efekt. Z tego powodu podjęliśmy z Neksiem zobowiązanie, że będziemy się kolimować przed każdą sesją - tak jak to robią poważni astrofotograficy Srebrnego Globu...

Wyjątkowo sugestywne zjawisko z poniedziałkowego ranka. Układ obiektów był niezwykły, ale wbrew pozorom nie są to 4 księżyce galileuszowe, co od razu widać po ich jasności. Kallisto jest znacznie ciemniejszy od reszty, a w tamtej chwili znajdował się daleko na wschód od tarczy planety. Ciepły w kolorze Io znajduje się najbliżej tarczy i rzuca na nią cień. Po lewej widoczny jest Ganimedes, a niżej Europa. Ostatni, błękitny obiekt to Sigma Arietis - gorąca gwiazda o typie widmowym B.

Sprzedane.

Rezerwacja do pn-wt.

Rezerwacja odwołana. Zapraszam ponownie.

Rezerwacja do końca tygodnia.

EQ-5 kupiony z drugiej ręki jako praktycznie nieużywany, przeze mnie wykorzystywany raczej umiarkowanie przez ok. 2,5 roku. Dźwigał 12 cm refraktor i 20 cm SCT, więc nie nadźwigał się specjalnie. Montaż ma nośność 13-14 kg i był obciążany w okolicach połowy tej wartości. Używałem go do zdjęć Księżyca i planet i nie korzystałem praktycznie z funkcji GoTo. W tej roli sprawdzał się bardzo dobrze, nie mam natomiast żadnego doświadczenia z ew. używaniem go w astrofotografii DS, więc proszę mnie o to nie pytać. Wizualnie montaż jest w bardzo dobrym stanie, poza minimalnymi śladami na siodełku i rysami na pręcie przeciwwagi (ew. wymiana chromu to koszt ok. 100 zł jeśli komuś zależy) nie widać wyraźnych śladów użytkowania. Technicznie nic z nim nie robiłem - nie serwisowałem, nie czyściłem, nie regulowałem, nie wymieniałem smarów. Działa tak jak działał gdy go kupiłem. W zestawie przeciwwaga 4,5 kg, podświetlenie do lunetki biegunowej (brak baterii) oraz uchwyt na pilota mojej roboty (w oryginalnym zestawie nie ma uchwytu). Aktualna cena nowego u bezpośredniego importera (astrozakupy.pl Tarnów): 4 tys. zł. Moja cena 2.650 zł + ew. KW Do obejrzenia/potestowania/odbioru pod Krakowem, ew. wysyłka.

Jeżeli masz dostęp do Photoshopa, Adobe Lightroom itp., to polecam filtr redukcji kolorowego szumu. Bardzo dobrze radzi sobie z artefaktami takimi jak ślady AC, która niestety pojawia się już na zwykłym korektorze SCT, a im więcej szkła po drodze (reduktor, Barlow itp.) tym tego niestety więcej. Tutaj tez już trochę to widać, a ten filtr bardzo ładnie czyście tego typu rzeczy.

Uważajcie na pył z sosen - dalej pełno tego w powietrzu!

Nikt nic nie wrzuca, to wezmę mówię wrzucę cośkolwiek. Jeszcze od Neksia - szersze ujęcie południowo-wschodnich zakątków Srebrnego Globu, z Teofilionem, Rupes Altajem i rowami Rimae Janssen:

Bardzo wdzięczna rura, będę Celusia wspominał z sentymentem - zupełnie się nie spodziewałem po nim takich wyników. Mam nadzieję że teraz wykaże się w nowych rękach.