lulu

Atmosfera w moim przydomowym obserwatorium rozgrzała się do czerwoności i zgęstniała (pogarszając seeing) gdy postanowiłem zasięgnąć pomocy soczewki Barlowa i zobaczyć co można wycisnąć taką siłową metodą z małego refraktorka Carton 60 mm, z którego fotkę pokazałem wyżej. Zwykły kitowy Barlow Bressera 1,25''. Zobaczcie jak ten jeden drobiazg dramatycznie zmienił charakter obrazu - całkowicie inna charakterystyka instrumentu! Trudno uwierzyć że to ten sam teleskop - kontrast z zupełnie innej beczki, detale rysowane są znacznie delikatniej. Różnica jest tak olbrzymia że trudno nawet ocenić czy przy tej średnicy obiektywu Barlow poprawia jakość detalu - tego się właściwie chciałem dowiedzieć. Ale dowiedziałem się, jak różne obrazy może dać ten sam teleskop gdy zmieni się jakiś drobny z pozoru czynnik...

U mnie downsizing w toku. Na montaż powrócił Carton T-620 z 1976 roku. 60 mm zwykłego achromatu f/15, ogniskowa 910 mm, fotka zrobiona bez Barlowa kamerką ZWO ASi 178 MC.

Perseidy widoczne niemal do końca sierpnia Co prawda noc spadających gwiazd przypadała w ubiegłym tygodniu, ale nie oznacza to, że szansa ich zaobserwowania przepadła. Perseidy będą widoczne na niebie jeszcze do 24 sierpnia. http://astrostrona.pl/na-niebie/z-nasluchu/perseidy-widoczne-niemal-do-konca-sierpnia/

Kilka odcinków mrożącego krew w żyłach serialu pt. "Wyciskanie ostatnich soków z achromaciku 76 mm na Jowiszu"... Royal Astro R-74 76/1200 mm + ZWO ASI 178MC i 2x Barlow. Na moim blogu pokusiłem się o małe podsumowanie wrażeń obserwacyjnych dotyczących tego refraktora z 1962 roku: http://astrostrona.pl/na-ziemi/graciarnia/royal-astro-r-74-pierwsze-swiatlo-i-testy-fotograficzne/

Ale ja mam ten sam problem - Jowisz bezczelnie świeci jak latarką po oczach, a ja mam jutro taki terminarz że siedzenie do 3 w nocy nie wchodzi w rachubę, więc człowiek tylko podenerwowany chodzi z wyrzutami sumienia... 🙂

To ja może przywołam Duchy Praojców i zaprezentuję fotkę wykonaną starym refraktorkiem Royal Astron 76/1200 z 1962 roku. Dotrwał do dziś i tak się spisuje z nowoczesną kamerką ZWO ASi 178 MC. Zdjęcie bezpośrednio w ognisku, bez Barlowa:

Osierocony przez Perełkę muszę sobie jakoś radzić do czasu znalezienia podstawowego instrumentu na jej miejsce. Na szczęście mogę w tym czasie liczyć na niezawodnych Klasyków Japońskich. Zobaczcie co wyciska z Jowisza pochodzące z 1962 roku 76 mm z Kraju Wschodzących Wiśni i Czerwonych Słońc. Tranzyt Kallisto z wczoraj, Royal Astro 76/1200 + 2x Barlow + ZWO ASi 178 MC

Jeszcze taką pozostałość po Perełce znalazłem z 7 lipca. M13 - na DS-y nie mam cierpliwości, ale że się samo zrobiło w 1,7 sekundy no to mówię niech będzie...

Jeszcze animacja na której widać wszystkie 4 księżyca oraz cień Io na tarczy. Europa jest po lewej, Io przechodzi przed tarczą (w okolicach środka i potem na prawo) i widoczny jest jako bardzo słabiutki ciemniejszy punkt, a na prawo ciemny jak zwykle Kallisto i Ganimedes.

Nie chciałbym uderzać w płaczliwy ton, jednak przyznam że nieco się wzruszyłem odkrywając, jak miłą niespodziankę sprawiła mi moja Edziulka, moja Czarna Perełka, której pozbyłem się właśnie w bezceremonialny sposób - mimo, że tak wiernie służyła mi przez ostatnie półtora roku. Gdy ja liczyłem już krwawe srebrniki wysławszy ją w podróż do Poznania, i gdy siadłem do obróbki zdjęć z naszej ostatniej wspólnej sesji, okazało się że Edziulka sprawiła mi wielką radość. Zdjęcia Jowisza jakie wykonała dla mnie na koniec okazały się najlepszymi jakie z jej pomocą uzyskałem. Oczywiście zeszły rok nie był pod względem warunków obserwacji Jowisza łaskawy, teraz jest nieco lepiej - i to nieco lepiej widać już na zdjęciach. Ale myślę że ona musiała przeczuwać już rozstanie i po prostu się postarała... A zatem jeszcze raz napiszę: SW 120ED + ZWO ASI 178 MC... Żegnaj Perełko, moja wierna towarzyszko! 😉

Jeszcze nowa wersja z 7 lutego. Jak widać po prostu wziołem i ulepszyłem Jowisza 🙂 Droga Administracjo, może by przedłużyć trochę okres dostępności edycji - już któryś raz natrafiam na tą barierę, moim zdaniem ten czas jest ustawiony zdecydowanie niepraktycznie, za krótko...

Rzeczywiście Ganimedes był podczas obserwacji wizualnych znacznie słabiej widoczny niż na zdjęciu, na którym wydaje się być cieniem. Ale ja zaobserwowałem go nawet przez 76 mm refraktor, a w 120-milimetrowym był już bardzo wyraźnie widoczny.

To jest dokładnie moment zrobienia zdjęcia: 2:23 CEST. Cień Ganimedesa jest już dawno poza tarczą Jowisza.

Sprawdziełem to dokładnie. Kropa jest dokładnie w miejscu w którym powinien znajdować się Ganimedes,

Jowisz w nocy z soboty na niedzielę. Po lewej, przy krawędzi zdjęcia, ledwie widoczny Kallisto. Po lewej stronie tarczy Europa, po prawej Io, a Ganimedes w trakcie tranzytu przed tarczą Jowisza widoczny jest jako czarna kropka. SW 120ED + 2x Barlow + ZWO ASi 178MC