lulu

A Mars znowu trochę dalej. I żadne picie wody z żelazka tego nie zmieni... 😉 22 października, minutę przed północą.

Wodę! Wodę widzę we w Claviusie! 😉

21 października

Okudżawa śpiewał kiedyś "Вы слышите: грохочут сапоги, и птицы ошалелые летят..." Ostatnia fotka nadawałaby się dobrze na ilustrację do tej piosenki.

3 września. Humboldt i jego charakterystyczne "centralne pasmo górskie". Na pierwszym planie Vendelinus, Petavius B i Petavius. Ze względu na niekorzystną librację Humboldt widoczny jest w bardzo płaskiej perspektywie, ale ma ona swoje uroki, pozwalając obejrzeć centralne wzniesienia i brzegi krateru z perspektywy niskiej orbity - tak jak mielibyśmy szansę widzieć je na miejscu np. załogi Apollo 15, która miała okazję przelatywać nad tym terenem. To jeden z uroków obserwowania obiektów w pobliżu krawędzi tarczy Księżyca. Krótka refleksja na ten temat okraszona zdjęciami wykonanymi z pokła

Serwis calsky.com właśnie został zlikwidowany. Ktoś wie co się stało? Działał chyba od 1998 roku...

9 września 2020 r. Znajdujące się na granicy terminatora Morze Jasności, Morze Spokoju oraz Morze Nektaru i otaczające je klify Rupes Altai. Na zachód od Mare Nectaris i Zatoki Grubiaństwa znajduje się miejsce lądowania misji Apollo 16. Wśród pozostawionych tam gratów do dziś zalega tam teleskop, za pomocą którego przeprowadzono pierwsze obserwacje astronomiczne z ciała niebieskiego innego niż Ziemia. Kilka słów na ten temat: http://astrostrona.pl/na-niebie/ksiezyc-przewodnik-turystyczny/apollo-16-i-teleskop-astronomiczny-ktory-pozostal-na-ksiezycu/

Dorsum Oppel, Dorsum Termier, Dorsa Harker, Dorsa Tetyaev - cztery osobne nazwy selenograficzne, ale tak na prawdę jedna formacja, stanowiąca zapewne ślad wału materii wyrzuconej podczas uderzenia, które uformowało Morze Przesileń. Krótkie rozwinięcie tematu: http://astrostrona.pl/na-niebie/ksiezyc-przewodnik-turystyczny/cztery-grzbiety-morza-przesilen/

Jeżeli ktoś się naiwnie łudził, że astrofotografia planetarna to taka wygodna dziedzina w której spektakularne efekty uzyskuje się od strzału palcem, że nie jest tu wymagana systematyczność i cierpliwość jak w wypadku DS-ów, to właśnie wyszło na jaw że jest to g. prawda... 🙂 Szacunek.

Wszyscy poszli oglądać wiadomy wątek, to wrzucę mówię coś z 10 października - może nikt nie zauważy?

Dorzucę jeszcze kolejną zaległość z 9 października. Do detalu uzyskiwanego przez kolegów bardzo mi daleko, ale kolor Marsa niezmiennie mnie cieszy - jest najbardziej spożywczy w całym Układzie Słonecznym. kojarzy się z jakimś pysznym, kremowo-owocowym deserem. Przyjemnie się przy nim pracuje 🙂

Jaka ulga że wreszcie są chmury i nie widać tego Marsa. Można w końcu cośkolwiek poobrabiać w Photoshopie 😉 Zaległość z 7 października.

Gwiazdy południowo-wschodniej krawędzi tarczy - Langrenus i Petavius. Między nimi jest jeszcze Vendelinus - trzeci krater podobnej wielkości, najczęściej jednak niezauważany z powodu obecności dwóch prominentnych towarzyszy. Szkoda bo to ciekawy obiekt. Zainteresowanym polecam krótki tekścik na moim blogu w którym wyjaśniam dlaczego moim zdaniem zasługuje na uwagę: http://astrostrona.pl/na-niebie/ksiezyc-przewodnik-turystyczny/vendelinus-cichy-swiadek-historii-ksiezyca/

Mars z 5 października. Dzień przed największym zbliżeniem, ale średnica kątowa tarczy już 22,6'' czyli w praktyce max na ten rok.

No niestety - błędy się zdarzają, przy tej ilości obiektów i wklepywaniu wszystkiego ręcznie to nieuniknione. Liczę na sokoli wzrok kolegów-obserwatorów :-)