megrez23

Ja tak przenoszę na papier od 1996 roku, ale dalej jestem nieusatysfakcjonowany z rezultatów swoich wypocin.

26 sierpnia 2023 Warunki podmiejskie – balkonowe, niebo czyste, przejrzystość 5/6, seeing Ant. IV. Refraktor ED120 SW - f/7.5 zawieszony na EQ5 z prowadzeniem w osi RA. Poniżej rysunek gromady otwartej IC 4665 znanej również jako Trójząb Posejdona z wykorzystaniem okularu SWA 32 mm FOV 70° (28x). Szkic wykonany na czarnym papieże długopisem żelowym.

Trochę pomarudziłem i snułem przepowiednie w poprzednim poście, taki ze mnie osiedlowy Wernyhora, a tu wyskakuje jak królik z kapelusza kolejny szkic z 19 sierpnia 2023. Warunki podmiejskie – balkonowe, tradycyjnie wykorzystałem refraktor ED120 SW - f/7.5, zawieszony na EQ5 z prowadzeniem w osi RA. Poniżej rysunek gromady otwartej M15 z wykorzystaniem okularu SWA 26 mm FOV 70°, powiększenie 35X. No co tu wiele gadać, "maleństwo".

Żywot Briana wg MPFC the best jest. Proponuję seansik na rozluźnienie atmosfery. Pozdrawiam Jarek

Asteryzm – w astronomii, układ gwiazd tworzący na sferze niebieskiej pewien widoczny wzór, jednakże nie zaliczany do któregokolwiek z oficjalnych gwiazdozbiorów. Asteryzm to części jednego gwiazdozbioru oficjalnego lub sąsiadujących ze sobą. Gwiazdy tworzące asteryzm zwykle nie są ze sobą w żaden sposób fizyczne powiązane, a ich pozorna bliskość jest jedynie wynikiem rzutowania na sferę niebieską z punktu odniesienia obserwatora na Ziemi (lub innego punktu odniesienia). Powyżej definicja, a w kolejnych postach postanowiłem przedstawiać szkice asteryzmów. Dla wielu to temat dobrze znany, niejednokrotnie opisywany, ale dla mnie to prawdziwa terra incognita i dlatego ten temat. 1. Jako pierwszy, jeden z najbardziej znanych Collinder 399, Cr 399, czyli popularny „wieszak”. Odnajdziemy go z łatwością w gwiazdozbiorze Liska. Moja obserwacja i szkic pochodzi z 19 sierpnia 2023, warunki podmiejskie – balkonowe. Wykorzystałem refraktor ED120 SW - f/7.5, zawieszony na EQ5 z prowadzeniem w osi RA. Rysunek uwzględnia pole widzenia okularu SWA 32mm FOV 70°, powiększenie 28X. Dostrzegłem również gromadę otwartą NGC 6802 (rysunek), trochę lepiej widoczną w SWA 26mm FOV 70°, powiększenie 35x. To chyba tyle na początek. Pozdrawiam Jarek

Zmienia się moja balkonowa miejscówka. Blok po prawej, parking pod balkonem. Ciekawe, czy widoki nocnego nieba, którymi mogłem cieszyć się ostatnio zostaną tylko wspomnieniem? Obawiam się, że lampy uliczne przeszkadzające w obserwacjach będę wspominał z rozrzewnieniem. Wkrótce się przekonam. BDI będzie na pewno gwoździem do trumny. To co mam teraz to full wypas.

14 sierpnia 2023 Kolejne skromne szkice balkonowe. Tym razem M27 i M71 podziwiane w szerokim polu okularu SWA 32mm FOV 70°. Pomimo wielu ograniczeń mojej miejscówki można siedzieć i gapić się długi czas w niebo usiane gwiazdami, a już gęste obszary Drogi Mlecznej sprawiają wrażenie "siania obrazu" - przecież patrzymy na mrowie gwiazd. Poniżej ledwie namiastka urokliwych obszarów Naszej Galaktyki. Pozdrawiam Jarek

...nucąc sobie "Idąc cmentarną aleją...", pieśń znanego polskiego zespołu TSA, wrzucam kolejne szkice z 12-ego sierpnia znanych obiektów z wykorzystaniem filtra Orion Ultra Block 2 cale. Poniżej mgławica Omega i Orzeł widoczne w SWA 26mm FOV 70°.

Drogi Eryku (udaje że nie wiem jak masz na imię). Skończmy z edukowaniem i skupmy się na tym co lubimy, czyli na szkicowaniu i podziwianiu nocnego nieba. Bo jak widzimy "cieszmy się kochać ..., tak szybko..." Wiesz o co mi chodzi 🧐

Porównywałem i szkicowałem ostatnio z wykorzystaniem Oriona UB: Lagunę, Trójlistną, Omegę i Orła. Co tu wiele pisać, ten filtr jest wydajny i pomimo tego, że w moich warunkach nie ma nawet mowy o adaptacji wzroku jestem mile zaskoczony widokami. Pozdrawiam Jarek

12 sierpnia 2023 Przedstawiam dwa z czterech szkiców wykonanych w trudnych warunkach miejskich /bardziej podmiejskich/ balkonowych moim refraktorem ED120 Sky-Watcher tym razem z wykorzystaniem dwucalowego filtra Orion Ultra Block. Co tu dużo pisać, sami zobaczcie różnicę porównując poprzednie szkice. Dodam tylko, że rysunki mgławic zostały najpierw naniesione na uprzednio wydrukowane fragmenty atlasu, a następnie w domowym „zaciszu” przeniesione na kartki z bloku technicznego. Pozwala to skoncentrować się na kształcie i proporcjach obserwowanego obiektu nie tracąc czasu i energii na nanoszenie gwiazd. Co prawda filtr wycina słabsze gwiazdy, ale coś za coś. Poniżej przykłady z „brudnopisu”. Mgławica Laguna z wykorzystaniem filtra wygląda naprawdę imponująco, widoczne są cztery obszary mglistych poduszek, w jednej z nich jest widoczna gromada otwarta NGC 6523 (pięknie widoczna, zwłaszcza bez filtra). Co do Trójlistnej Koniczyny, to zaryzykowałem i zaznaczyłem położenie jej płatków, które jak się okazało są ułożone jak na moim szkicu. Z początku myślałem, że to sugestia, ale po sprawdzeniu jest jak na szkicu. Warunki naprawdę bardzo dobre, widoczne ramię Strzelca przedzielone ciemnym pasem oraz zagęszczenia gwizd. Seeing Ant. IV, Saturn w lekkiej poświacie zerkając nań przez teleskop. c.d.n.

Ja tam żałuję, że Ziemia nie ma dwóch "łysych"🤣 nie musiałbym rozmyślać wtedy o zakupie sprzętu do DeeSioków🤣

Orion UB 2 cale zostaje u mnie. Pozdrawiam Jarek

To może mi ktoś odpowie na to pytanie?😁🤣

Cześć. Testuję w swoich warunkach balkonowych Oriona UltraBlock 2 cale. Najlepsze efekty widać w obserwacji mgławicy Laguna i Omega, następnie w Trójlistnej, a na koniec poprawa widoczności mgławicy Orzeł. Sprzęt SW 120ED, okulary SWA26 FOV70, BCO18 oraz Pentax XL 10,5. Pryzmat Baader 1,25 lub SW dielektryk 2 cale. Na pewno warto mieć taki filtr na początek! Orion SkyGlow 2 cale jest bardziej subtelny w poprawie widoczności. Pozdrawiam Jarek Myślę, że czy to będzie Lumicon UHC, czy Orion UB "gwarantuję, że będziesz Pan zadowolony". Pozdrawiam Jarek

Gratuluję! Życzę kolejnych owocnych lat obserwacji. Pozdrawiam Jarek

Rocznik 1969, pamiętam czasy kiedy noc była Nocą😢

15 lipca 2023 Poniżej kolejny poglądowy szkic balkonowy obiektu, który stanowi niewątpliwie łakomy kąsek dla każdego obserwatora. Gromada otwarta "Dzika Kaczka" M11 -NGC 6705, znajdująca się w gwiazdozbiorze Tarczy, jest jedną z najbardziej bogatych w gwiazdy i zwartych gromad otwartych. Myślę, że moje rysunki przekonały chociaż kilka osób, że warto próbować obserwować nawet w skromnych warunkach, a nieboskłon uraczy nas wachlarzem nieograniczonych możliwości. wystarczy tylko chcieć. c.d.n.

Wytrwałości życzę.

Cyklami słonecznymi bym się nie przejmował. "Rozwój cywilizacji" i doświetlanie każdej dziupli stanowi największe zagrożenie dla wizualnych obserwacji. Lepiej byłoby czasem nie pamiętać nieba z przed lat. "Na placu boju zostanie garstka najbardziej zagorzałych"

12 lipca 2023 W końcu kupiłem nasadkę kątową 2 cale SW dielektryk i mogę podziwiać wspomniane w poprzednich postach obszary w szerszym polu widzenia, korzystając z okularu SWA 26 mm FOV 70°. Moją kolekcję balkonowych szkiców dopełniam rysunkiem "Mgławicy Orzeł". To popularna gromada otwarta M16 - NGC 6611 składająca się 460 młodych gwiazd i związana z nią mgławica emisyjna IC 4703. Na koniec mam pytanie do bardziej doświadczonych o filtr który mógłbym zastosować w moich warunkach do poprawy widoczności tego typu obiektów mgławicowych. Przypomnę tylko, że mam warunki balkonowe średniej jakości, refraktor SW 120 ED i stosowane powiększenie 35x lub 50x. Czy w moim przypadku to ma sens? Proszę o porady. Pozdrawiam Jarek

27 czerwca 2023 Poniżej kolejny szkic księżycowych kraterów. Nie obyło się bez pospiechu w czasie szkicowania, ponieważ Księżyc zniżał się powoli sunąc ku zachodowi. Na domiar złego co jakiś czas chmury zagrażały moim staraniom. Niemniej jednak udało się doprowadzić rysunek do końca przy stukrotnym powiększeniu /okular Baader Genuine Ortho 9 mm/. W centrum obrazka krater Parry - 48/0,6 km w otoczeniu Fra Mauro - 95 km oraz Bonpland – 60 km. Z prawej po sąsiedzku krater Tolansky – 13/0,9 km.

25 czerwca 2023 Poniżej szkic słonecznej tarczy z licznymi grupami plam. Udało mi się wytrzymać w tym balkonowym ciepełku ponad 15 minut. Muszę przyznać, że swego czasu stosowałem folię Baadera ND0,5 w MAK-u 127 o średnicy 120 mm, czyli praktycznie pełna apertura układu była wykorzystywana. Teraz w ED 120 mam filtr o średnicy 10 cm i jakoś granulacja jest słabiej widoczna. Może to seeing, może średnica, a może powiększenie? Teraz przy BCO18 mam 50x, a przedtem to było prawie 100x. Niemniej jednak widok i tak wspaniały co starałem oddać się na poniższym szkicu. Muszę jeszcze napisać jedną rzecz na temat stosowanego filtra słonecznego /nie chcę tutaj hejtować oferty handlowej żadnego z dystrybutorów/. Po tej piętnastominutowej sesji odczuwam lekkie pieczenie oka. Nie wiem czy jest to spowodowane przepuszczaniem przez ten filtr zbyt dużej dawki promieni UV, czy podczerwieni. Czytałem o tym bodajże na AP. To daje do myślenia. Zastanawiam się czy filtry szklane np. Oriona ograniczają nieco niekorzystny wpływ tego promieniowania, nie wspomnę o poprawie walorów wizualnych. Pozdrawiam Jarek

17/18 czerwca 2023 Poniżej balkonowy szkic mgławicy – Trójlistna Koniczyna okraszony garstką wrażeń z ostatniej sesji obserwacyjnej. Zaczęło się dosyć sceptycznie około 23:30, wyszedłem z moją lornetką Orion 2x54 Ultra Wide Angle 36° na balkon, żeby sprawdzić zgodność stanu nieba z serwisami pogodowymi. Ku mojemu zdziwieniu południe i cała dostępna mi część nieboskłonu była rozgwieżdżona. Skierowałem maleństwo w kierunku Skorpiona i po chwili pomyślałem „ja piernicze, ile tam gwiazd”. To co zobaczyłem nawet w moich warunkach zrobiło piorunujące wrażenie. Spacerowałem tak po Drodze Mlecznej poprzez Strzelca, Tarczę Sobieskiego, Orła, Delfina, Strzałę dostrzegając niebo jakie ludzie mieli dostępne w zamierzchłych czasach. Jednym słowem magia, której nie sposób opisać słowami. Skoro pogoda ok, to również uruchomiłem refraktor Sky-Watcher 120ED Black Diamond na EQ5 z napędem w osi RA. Wrzuciłem w nasadkę pryzmatyczną Baadera okular Baader Classic Ortho 18 mm i dalej hasałem po obiektach DSO łapiąc chciwie każdy foton docierający do obiektywu z odległej zimnej i pustej przestrzeni. Kolejno padały jak muchy, położona nieopodal rozgrzanego do czerwoności nadolbrzyma Antaresa gromada kulista M4, w której można było dostrzec granulację pojedynczych gwiazd. Następna gromada kulista M80, jako słaba sferyczna mgiełka. Oczywiście nie obyło się bez Laguny, Omegi i Orła. Przy okazji sprawdziłem, że to co wziąłem za M55 okazało się gromadą kulistą M22. Wycelowałem jeszcze w Dziką Kaczkę, Hantle i gromadę kulistą w Strzale, czyli M71. Wróćmy jednak do M20, czyli Trójlistnej Koniczyny, której poświęciłem nieco więcej czasu. Obiekt dużo bardziej subtelny od Laguny, czy też Omegi. Niemniej jednak muszę stwierdzić, że robił wrażenie jakby składał się z dwóch lub trzech obszarów. To chyba tyle tym razem. Około 01:30 z żalem rozstałem z tym co od lat nie daje mi spokoju. Pozdrawiam Jarek

Dodaję szkice do moich ostatnich obserwacji balkonowych z 14-ego czerwca. Są to rysunki znanych obiektów opisanych trochę w tym wątku, mianowicie mgławice Laguna oraz Omega. Poniżej wrażenia wzrokowe jakie odniosłem spoglądając na te cudeńka. Co do odwzorowania rozmieszczania gwiazd to istny horror. Skupiłem się głównie na subtelnościach M17 i M8. Pozdrawiam Jarek