lukost

Podczas tej samej sesji drugi zestaw (6d i Sigma A 50 mm, zawieszone na IOptron SkyTracker) przez trzy godzinki focił Myśliwego w szerszym kadrze. Postanowiłem obrobić to w wersji light, bez wyciągania za uszy, odszumiania i tym podobnych akcji. Rezultat poniżej.

Klimatyczne, mi również się podoba. 🙂 Choć przy tej ilości materiału można by już się pokusić o lepsze wyeksponowanie pyłów wokół gromady.

Co autor to inna koncepcja, np u Dominika obszar jest na czerwono https://astrofotografia.eu/some-orions-treasures-from-horse-head-to-m42-under-south-africa-skies/

Przecież nie traktuję tego w kategorii zarzutu, podyskutować czemu tak a nie inaczej można a nawet trzeba, bo też nie przepadam za radosną twórczością i dowolnością w zakresie kolorystyki. 😉

A tak, zdaję sobie sprawę z niedoskonałości tej foty. Niestety o krótszych ujęciach nie pomyślałem, choć można było spodziewać się przepalenia centrum M42. 😉 Ale to dopiero początek sezonu na Oriona, więc nie jest to moje ostatnie słowo w tym temacie. 😉 Co do kolorystyki pyłów - spójrz choćby tu: https://www.eso.org/public/images/eso1304c

Mój pierwszy raz z tą konstelacją. Obrobiony na szybko (byłem cholernie ciekaw jak wyjdzie) materiał z dzisiejszej nocki; było naprawdę nieźle - sucho i ciepło jak na koniec października, a mgły udało się zostawić w dole. Ok. 2,5 h materiału w klatkach po 180 sekund. Wreszcie dorobiłem się guidera, więc nic się nie zmarnowało. 😉 Reszta jak zwykle - 6d mod plus Samyang 135 mm, zawieszone na SWSA. Chyba obleci? Oczywiście zdaję sobie sprawę, że M 42 jest przepalona (powalczę z tym), a godzinka dodatkowego materiału wcale by nie zaszkodziła.

Aktualne. Wysyłka do paczkomatu gratis.

Sorry, ale większej bzdury dawno nie słyszałem.

Ta czerwień to od filtra? Jak przywrócisz właściwą kolorystykę to będzie całkiem fajnie. 😉 No i to niebieskie halo wokół gwiazdy po prawej pasuje zdjąć.

Daj sobie spokój. Tą lornetką niczego na Marsie nie zobaczysz, niezależnie o której byś nie próbował i z jakimi filtrami. Jak już chce ci się wstawać nad ranem, to obejrzyj sobie Plejady, Hichoty, M 31, 42 czy gromady w Woźnicy. Do tego jest ta dwururka, a nie do Marsa.

Tak, widziałem to, ale ta wersja kolorystyczna mi odpowiada. Uwzględniając ekstynkcję atmosferyczną nie jest chyba zanadto odległa od zdjęć referencyjnych tego obszaru, robionych daleko na południe od Łapszanki 😉 , takich jak to: https://astrofotografia.eu/bright-and-dark-cloudes-in-sagittarius-and-scorpius/ Do samozachwytu jak wiesz mi daleko, znam swoje miejsce w szeregu. 😉

Znów minęło trochę czasu, pogody brak, w rezultacie urodziła się (chyba) finalna wersja tej foty. Mam wreszcie z grubsza to, co chciałem osiągnąć jadąc w maju na Łapszankę; minus to przepalone centrum mgławicy, pewnie jeszcze to poprawię.

Powtórzę to, co powiedziałem w ramach naszej wewnętrznej dyskusji w ramach rady forum - nie obawiałbym się, że początkujący nie zapunktują w jednolitym konkursie. Powiem tak - oprócz kilku liderów, których prace są zwykle na poziomie, hmm, wyjebanym w kosmos ;), spora część prac z konkursu "głównego" prezentuje poziom zbliżony do "lepszego sortu " z bobasa (a zdarzają się i sporo gorsze).

9 Autor: Łukasz Ostrowski Miejsce: Podhale Data: 22 kwiecień - 18 maj 2020 r. Obiekt: Letnia Droga Mleczna - mozaika Instrument: Sigma Art 50 mm Detektor: Canon 6d mod Montaż: IOptron Sky Tracker Ekspozycja: od 72 do 120 minut na panel Obróbka: Sequator, Photoshop Akceptuję regulamin konkursu.