lukost

W miniaturce nawet fajne, ale po powiększeniu - sam chyba widzisz. Gwiazdki potraktowałeś, no, bardzo niemiło. 😉

10 Autor: Łukasz Ostrowski Miejsce: Podhale Data: październik 2021 Obiekt: okolice Pasa Oriona Montaż: IOptron Cem25p Teleskop: TS APO 65q Detektor: Canon 6d mod Ekspozycja: 5,5h w klatkach po 4 minuty Obróbka: PS Akceptuje warunki konkursu.

Najciekawsze jest to, że wizualnie najlepiej wygląda to bez filtrów.

Przeglądam różne foty Płomienia (bo temat poruszony przez Jolo mnie zaintrygował) i faktycznie można zgłupieć rozważając jak powinna wyglądać właściwa kolorystyka tego obiektu. Bez wątpienia za blask mgławicy odpowiada zjonizowany wodór - czyli powinno być czerwono. Pytanie tylko jaki wpływ na barwę ma pył zlokalizowany przed mgławicą, patrząc z Ziemi.

Żeby nie mnożyć bytów ponad miarę wrzucę jeszcze (szybką) Płonącą Gwiazdę, w szerszym kadrze i towarzystwie pobliskiej IC 410. Tu z kolei jest sumarycznie 3,5 h ekspozycji w klatkach po 240 s. Czyste RGB, ale kijanki są. 😉

W kolorze Płomienia mogło trochę namieszać podbijanie wodoru kolorem selektywnym. Jasne gwiazdy Pasa Oriona wyszły takie duże już na pojedynczych klatkach i nie bardzo mam pomysł co z tym można zrobić. Kontrastu nie chciałem mocniej podbijać, bo wydaje mi się, że materiał dalej już nie puszcza. Ogólnie jestem dość zadowolony z efektu, choć zawsze coś tam może wyglądać lepiej. 😉

Tylko 2,5 h materiału zebranego nad ranem, 6d mod, TS apo 65q, klatki po 4 minuty. Tak, wiem że to nie wyścigi, ale wciąż jestem na tym etapie uprawiania astrofoto, gdy czujesz się jak dziecko w sklepie ze słodyczami. No nie mogłem się powstrzymać. 😉 Będę jeszcze to palił, zima jest dłuuuga. Przez lornetkę 12x56 też było widać. 🙂

Qń, jaki jest, każdy widzi - którą to wiekopomną myśl odnotował swego czasu ks. Benedykt Chmielowski. 🙂 6d, TS 65q, 5,5 h.

No tak, 105 art. No to nie mam więcej pytań. 😉

Zacząłem w ubiegłym roku, czyli jestem w drugiej klasie podstawówki. 😉 Jest taki nieśmiało rysujący się plan na weekend. 😉

czyli klasyk. Każdy początkujący musi mieć, mam i ja. Będzie punkt odniesienia za jakiś czas, jak udoskonalelę warsztat, szczególnie w zakresie podmiany centrum. 😉 Nad ranem już się da sensownie łapać ten obszar, a mądrzy ludzie mówią, że jak nie zrobisz Oriona w październiku, to poczekasz na kolejny sezon. TS apo 65q, 6d mod, ok. 4h w klatkach po 210 s. Czyste RGB.

Fajnie mgławicowości i przepylenia wyszły, Simeis 22 jest, duchy wokół Navi też, więc faktycznie możesz być zadowolony. 😉 Czym robione i jakie czasy?

Się mi wydaje, że przecinki przed słowem "zlotów" i po "pomocnej duszy" są zbędne.

Ano, można to było rozegrać inaczej, tym bardziej, że mam ten, no, rotor, eee nie, ratrak?, o! rotator znaczy. 😉 Będzie pretekst przynajmniej żeby do tego wrócić za rok.

Zrobiłem wersję finalną. Materiał zbierany na raty, łącznie jakieś 5.5h. Tego engieca widać nawet w lornetce, przy czym sprawę ułatwiają bardzo filtry UHC/h-beta i/lub ciemne niebo. Do dziś pamiętam widok z niutka 400m z habetą, przy minimalnym powerku - mgławica wyglądała jak spieniony nurt górskiej rzeki. Robiąc na raty tak duży obiekt, na styk mieszczący się na matrycy troszkę się obawiałem, że będzie trzeba ciąć brzegi (z powodu mniejszej czy większej zmiany orientacji kadru). Na szczęście udało się tego uniknąć. Widzę też, że muszę w torze optycznym umieścić tilter, bo matryca po modzie jest chyba delikatnie przekrzywiona. Niefajne są te rozciągnięte gwiazdki po lewej.