Znajdź zawartość

Warunki wczoraj były dość dynamiczne i ogólnie nie za ciekawe. Rozostrzona przy f/20 gwiazdka obok Saturna wyglądała tak: W sprzęcie pojawiła się jedna nowość - korektor dyspersji atmosferycznej: Jako że musi dostać stożek >> f/10 to umieściłem go pomiędzy 2x TeleXtenderem (jak Powermate) a kamerą. Żeby działał prawidłowo należy ustawić poziom korekcji za pomocą dwóch drążków... Poziom korekcji musi być tak by wszystkie długości fali ostrzyły w tym samym punkcie. Można użyć filtru UHC-S (Ha + O-III) lub niebieski/UV filtrów z luką w podczerwieni by uzyskać podwójny rozszczepiony obraz gwiazdy z dwóch pasm. Wtedy zwiększamy korekcję aż obrazy połączą się. Na Saturnie wizualnie użyłem UHC-S zwiększając korekcję aż do zaniku czerwonej krawędzi. Fotograficznie z Baslerem porównywałem jak wygląda Saturn (przerwa Cassiniego) na filtr L (ir/uv cut). 2 kreski korekcji okazały się optymalne, dla nie aż tak niskiego Saturna. Mimo iż seeing był zmienny/ogólnie słaby udało mi się zrobić bardzo ostre i wyraźne fotki z filtrem L, które tak dobrych wyników wcześniej nie dawał, nawet przy bardzo dobrym seeingu. f/20, Korektor Dyspersji ASH, Filtr L (IR/UV Cut); 20:28 UT; Pierwsza wymiata!: f/20, Korektor Dyspersji ASH, LRGB, Longpass(610)-RGB; 20:35, 20:44: f/20, Korektor Dyspersji ASH, Longpass(610)-RGB; 21:02; różne wersje kolorystyczne: f/20, Korektor Dyspersji ASH, IR-RGB; 21:04; różne wersje kolorystyczne: f/20, Korektor Dyspersji ASH, RGB, 21:02: http://www.rkastrofoto.appspot.com/site_media/astro/orig/saturn-09-05-2011/4rgb.png f/20, BEZ Korektora, Filtr L i Niebieski: http://www.rkastrofoto.appspot.com/site_media/astro/orig/saturn-09-05-2011/nokor-l.pnghttp://www.rkastrofoto.appspot.com/site_media/astro/orig/saturn-09-05-2011/nokor-blue.png f/20, Z Korektorem, filtr Niebieski: http://www.rkastrofoto.appspot.com/site_media/astro/orig/saturn-09-05-2011/kor-blue.png Co ciekawe fotki z szerokopasmowych filtrów (L i longpass) wyszły zazwyczaj fajnie, a fotki z kanałów R,G,B słabo.

- Wpływ dyspersji atmosferycznej na astrofotografię planetarną - Jakie są szanse na nowe kamerki DMK/DFK/DBK The Imaging Source? - Nowa budżetowa kamera DS - Brightstar Mammut Lyuba L429 - Duży webcam - MS Lifecam Studio

:) Kamera, nawet kolorowa to jest to. Spróbuję podkręcić te kolorki a tu załączyłem negatyw, ten obiekt moim zdaniem świetnie prezentuje się w odwróconych kolorach. Na dzisiaj zapowiada się pogoda, chyba szkoda by było stracić taką okazję no i chyba będę próbował coś ustrzelić. Jeżeli Kuba masz ochotę to zapraszam. Bedę miał też prąd w polu więc będzie można focić do bólu.

No, no, naprawdę ładnie wyszło :) Można by jeszcze kolorki wzmocnić trochę, pewnie z galaktyk będzie trudno je wyciągnąć ale gwiazdy można podkręcić. Kamera zawsze daje kopa, jeśli chodzi o możliwości. Znowu było jakieś spotkanie w Glinnej? :)

Jestem widać za głupi na to :-X: Niezależnie czy sterowniki Starshoot autoguider IO Driver istnieją w systemie czy nie...czy robię aktualizację przez naciśniecie prawym guzikiem na plik- zainstaluj, lub robię przez aktualizuj sterownik ...kamera QHy5 się nie wykrywa :(

Zielony jestem w te klocki powiem szczerze. :) Pomalutku mysle o zestawienie sprzetu do focenia. Glownie interesuje mnie ksiezyc. Pytanie - jaka kamera? Na rynku jest tego cale mnostwo. Interesuje mnie cos powiedzmy - sredniej jakosci. Co polecacie?

Ostatnio zmieniłem trochę mój setup. Teraz zamiast Nikona uzywam kamery kolorowej QHY8L a zamiast Bressera Messiera N203/1000 uzyłem SW N150/750. W ostatni piątek w moich okolicach niebo się wyczyściło i chociaż Księżyc świecił pełna parą to postanowiłem wyłapać trochę światła. Na celownik wziąłem M51 a pod koniec nocy M13. Parametry: Montaż: Meade LXD75, Teleskop: SW N150/750 , Kamera: QHY8L Guider: Celestron 70/400 + Meade DSI I Obróbka: EzCap, DSS, PixInsight 1.0 LE. M51 - 12 x 10 minut M13 - 6 x 10 minut Trochę tym zdjęciom w obróbce jeszcze brakuje ale z drugiej strony warunki do fotografowania były trudne bo Księzyć był dwa dni przed pełnią. Bardzo jestem zadowolony z prowadzenia, zawieszenie o połowę lżejszego teleskopu na mój montaż spowodowało że jakość prowadzenia podskoczyła o 500%. Trochę jeszcze muszę popracować nad dokładniejszym skolimowaniem teleskopu i skorygowaniem odległości korektora komy od matrycy.

W USA możesz tanio nabyć np. stare tuby SCT. Azymutalne wersje z widłami (np. ETX) to sobie od razu odpuść bo i małe i o znikomej przydatności astrofotograficznej. Masz dwie opcje do wyboru: - SCT 8" lub podobne, choć nie mniejsze: do już w miarę dobrych obserwacji wizualnych i do głównie astrofotografii planetarno/księżycowej (trochę DS też się da) - do tego nie trzeba mocnego montażu paralaktycznego (choć HEQ5 jak możesz to bierz), od biedy może być i azymutalny z napędami. - zestaw do astrofotografii DS: tego praktycznie NIE da się pogodzić z obserwacjami wizualnymi. Do astrofotografii potrzebny jest teleskop dający dobre pole i mający niedużą masę, rozmiary i ogniskową. Do obserwacji wizualnych tymczasem potrzeba dużej apertury, by coś widzieć. Dodatkowo zestaw do astrofotografii z dedykowaną kamerą to cena tysięcy dolarów, a nie $500.

Myślę, że waga nie będzie przeszkodą, w dodatku nogi nie muszą być wysunięte. Przy dużych alt trzeba będzie jednak mocno dokręcić gałę - co w połączeniu z wykadrowaniem, zafixowaniem - może sprawiać trochę kłopotu. Ale ja w sprawach foto nie mam nic do powiedzenia, jest wielu chłopaków którzy robią fajne foty Edkiem, chociaż raczej nie na AZ - więc może któryś się odezwie. Co innego lustrzanka, krótkie czasy i ognisko - co innego kamera, guiding, montaż paralaktyczny; ale powtarzam - nie znam się na tym... :)

Saturn uchwycony na wiosennym zlocie w Zatomiu Na dwóch zdjęciach pochodzących z avików zarejestrowanych w odstępie około 15 minut, wyraźnie widoczna burza na Saturnie. Teleskop MAK127 EQ3-2 + barlow 2,5 Kamera: Celestron NexImage Obróbka: Registax5, PixInsight LE 1.0 Praca zbiorowa na zlocie w Zatomiu: Zoe, Sagi no i ja :)

Saturn uchwycony na wiosennym zlocie w Zatomiu Na dwóch zdjęciach pochodzących z avików zarejestrowanych w odstępie około 15 minut, wyraźnie widoczna burza na Saturnie. Przemieszczenie burzy na obu klatkach pokazuje szybkośc wirowania Saturna Fragment Wikipedii Struktury widoczne na Saturnie obracają się w różnym tempie zależnie od szerokości planetograficznej (podobnie jak w przypadku Jowisza); zjawisko to nazywa się rotacją różnicową. System I ma okres obrotu 10 h 14 min 00 s (844,3°/dobę), obejmuje on strefę równikową, położoną pomiędzy północnym i południowym pasem równikowym. Wszystkim pozostałym obszarom powierzchni planety przypisano okres rotacji 10 h 39 min 24 s Teleskop MAK127 EQ3-2 + barlow 2,5 Kamera: Celestron NexImage Obróbka: Registax5, PixInsight LE 1.0 Praca zbiorowa na zlocie w Zatomiu: Małogosia, Sagi no i ja :)

Nigdy nie patrz na zdjęcia robione danym teleskopem bo nijak mają się do obrazu w okularze. Twój teleskop gdyby mógł nawet wyostrzyć z lustrzanką lub kamerą CCD, to bez prowadzenia czyli podążania za obiektem (ziemia się kręci) musiał byś użyć krótkiego czasu naświetlania: Czyli nic prócz jasnej planety lub Księżyca nie uda Ci się sfocić. Najbardziej obraz z okularu przypominają szkice obserwacyjne. Na nich się wzoruj. Tu masz polski serwis ze szkicami: www.astroszkic.pl edit: Podzieliłem wątek i wykasowałem OT. W tym temacie użytkownicy Synty 130/900 mogą się wypowiedzieć i pomóc koledze Soprano w decyzji czy warto teleskop zostawić czy sprzedać!

Na firmowych sterownikach SSAG działa tylko z PHD i Maximem. Orion nie raczył wypuścić sterownika pod ASCOM. Można zmusić SSAG do pracy na sterownikach od QHY5. SSAG i QHY5 różnią się identyfikatorem sprzętu - po małym grzebnięciu w pliku qhy5.inf instalacja przebiega gładko, choć nie z każdym programem kamera będzie działać. Do avikowania na pewno działa po tych zabiegach z QGVideo. Nie wiem jak będzie np. z PHD czy Maximem - nie miałem potrzeby sprawdzać.

Nebulosity (via typ - kamera ASCOM), Maxim Lite, który może być dołączony do SSA. Warto zobaczyć też SharpCap czy widzi generyczny interfejs do kamery.

Obserwowałem ją jakiś czas w 2010 roku obiektywem Zenita 135 mm, z kamerą CCD (w filtrach B, V, R), a Meade LX200 słuzył za prowadzenie. W tym roku niestety mam tylko jedną obserwację ze stycznia. Może się sprężę i znowu ją poobserwuje - zwłaszcza, że zaczyna jaśnieć.. :)

Obserwatorium na razie raczkuje ale już ma duże ambicje; kamera kolorowa moravian instruments:

Rodzinne zdjęcie Układu Słonecznego zrobione od środka Sonda kosmiczna MESSENGER wykonała po raz pierwszy portret Układu Słonecznego widzianego "od środka". Na zdjęciu widać planety od Merkurego do Saturna, a także kilka księżyców. Naukowcy złożyli ze sobą 34 zdjęcia wykonane przez sondę w okresie od 3 do 16 listopada 2010 r. Na mozaice widać wszystkie planety, oprócz Urana i Neptuna, które były zbyt słabe do dostrzeżenia przez instrumenty sondy. Za to na zdjęciu można dostrzec też Księżyc oraz cztery galileuszowe księżyce Jowisza. "Zakrzywiony kształt mozaiki zdjęć jest efektem nachylenia orbity sondy w stosunku do płaszczyzny ekliptyki, w której porusza się Ziemi i większość planet. Kamera musiała czasem celować w górę, a czasem w dół, aby zobaczyć poszczególne planety. Dodatkowo zdjęcia są rozciągnięte, aby łatwiej było dostrzec planety, stąd niesferyczne kształty niektórych z planet." wyjaśnia Brett Denevi z Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory (APL) w Laurel, Md (USA), członek zespołu, który opracował zdjęcie. Sonda MESSENGER jest przeznaczona do zbadania Merkurego, najbliższej planety w Układzie Słonecznym, licząc według odległości od Słońca. Przeleciała już trzykrotnie w pobliżu planety (14.01.2008 r., 6.10.2008 r. oraz 29.09.2009 r.), a niedługo ma wejść na orbitę wokół niej (17.03.2011 r.). W 1990 roku sonda Voyager 1 zrobiła portretowe zdjęcie Układu Słonecznego z widocznymi poszczególnymi planetami. Tamto zdjęcie było wykonane z zewnętrznego krańca naszego systemu planetarnego. Więcej informacji: ? A Solar System Family Portrait, from the Inside Out [ Astronomia.pl - Krzysztof Czart ] http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2755 Konkurs "Moje okno na Wszechświat" http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

Rodzinne zdjęcie Układu Słonecznego zrobione od środka Sonda kosmiczna MESSENGER wykonała po raz pierwszy portret Układu Słonecznego widzianego "od środka". Na zdjęciu widać planety od Merkurego do Saturna, a także kilka księżyców. Naukowcy złożyli ze sobą 34 zdjęcia wykonane przez sondę w okresie od 3 do 16 listopada 2010 r. Na mozaice widać wszystkie planety, oprócz Urana i Neptuna, które były zbyt słabe do dostrzeżenia przez instrumenty sondy. Za to na zdjęciu można dostrzec też Księżyc oraz cztery galileuszowe księżyce Jowisza. "Zakrzywiony kształt mozaiki zdjęć jest efektem nachylenia orbity sondy w stosunku do płaszczyzny ekliptyki, w której porusza się Ziemi i większość planet. Kamera musiała czasem celować w górę, a czasem w dół, aby zobaczyć poszczególne planety. Dodatkowo zdjęcia są rozciągnięte, aby łatwiej było dostrzec planety, stąd niesferyczne kształty niektórych z planet." wyjaśnia Brett Denevi z Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory (APL) w Laurel, Md (USA), członek zespołu, który opracował zdjęcie. Sonda MESSENGER jest przeznaczona do zbadania Merkurego, najbliższej planety w Układzie Słonecznym, licząc według odległości od Słońca. Przeleciała już trzykrotnie w pobliżu planety (14.01.2008 r., 6.10.2008 r. oraz 29.09.2009 r.), a niedługo ma wejść na orbitę wokół niej (17.03.2011 r.). W 1990 roku sonda Voyager 1 zrobiła portretowe zdjęcie Układu Słonecznego z widocznymi poszczególnymi planetami. Tamto zdjęcie było wykonane z zewnętrznego krańca naszego systemu planetarnego. Więcej informacji: ? A Solar System Family Portrait, from the Inside Out [ Astronomia.pl - Krzysztof Czart ] http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2755 Konkurs "Moje okno na Wszechświat" http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

Za bardzo uogólniasz :) Na swoim przykładzie wiem, że nie każda kamerka CCD jest czulsza od aparatu ;) Mówię tu o kolorowej matrycy. Szumy są owszem mniejsze z racji chłodzenia, ale tu różnice się kończą. Jeżeli ograniczyć się do kamer mono to takie stwierdzenie może mieć sens. Z drugiej strony Canonem też można zrobić piękną fotę - przykładów jest mnóstwo. Oczywiście w miejskich warunkach ani aparat, ani kamerka kolorowa nie będzie miała szans z kamerą mono (przynajmniej takie jest moje zdanie). W dobrych warunkach różnica pewnie się zmniejszy, ale ilość detalu i tak będzie zawsze lepsza w mono. No i tak czy kamera musi się mniej napracować? W aparacie strzelasz np. 35 klatek a w kamerze mono 20+5+5+5 (LRGB) - czas spędzony na zbieranie materiału będzie zbliżony :) Exec - gratulacje z nowego nabytku i czekam na zdjęcia "mniej" testowe ;D

Porównywałem sobie dziś dwa zdjęcia, które zdarzyło mi się popełnić i pomyślałem, że kogoś też może to zainteresować, więc wrzucę to tu na forum. Poza tym, że oba są zdjęciami M42 i w obu przypadkach użyłem 2-minutowych ekspozycji, różnią się wieloma rzeczami. Pierwsze zdjęcie popełniłem niemodyfikowanym Canonem 1000D i obiektywem Tokina 300mm 5,6. Było to na wyjeździe pod ciemne niebo. Warunki były bardzo dobre -było wtedy blisko 6,5mag (na oko) i -10 stopni co pewnie pomogło zredukować szumy Canona. Zrobiłem 10 klatek po 2 minuty na ISO 1600, a do tego darki.Oprócz tego zrobiłem serię krótszy ekspozycji (środek), ale już go tu nie dokładałem, żeby nie mieszać. Drugie zdjęcie(tej nocy kamera zaliczyła u mnie pierwsze światło) popełniłem ostatnio z miasta, kiedy Księżyc miał już powyżej 50% i świecił niedaleko Oriona. Tym razem użyłem kamery ST-2000XM, obiektywu Tair 300mm@5,6 (mniej aberracji, ale gorsza ostrość niż w Tokinie). Warunki były bardzo niekorzystne. Księżyc ~25 stopni od Oriona zmniejszały zasięg w tym rejonie do ok 3,5-4mag (na oko). Jest to 12 klatek luminacji i po 3 na kolor. Jak widać klatek jest więcej, ale z drugiej strony tak to już jest z kamerami mono - każdy filtr musi coś dostać. Do tego warunki nieporównywalnie gorsze. Wnioski każdy może wyciągnąć sam. ;) Canon: ST-2000: Zdjęcie z ST-2000 może się wydawać bardzo miękkie - ale to 'zasługa' braku możliwości precyzyjnego ustawienia ostrości w Tairze. Wg mnie ma między nimi jakiś porażających różnic, ale myślałem, że przy jasno świecącym Księżycu w pobliżu fotografowanego obiektu prawie nic się nie zarejestruje, a tu taka niespodzianka. Co o tym myślicie?

Wersja papierowa wstępnego projektu już jest w drodze do Wiesława. Jeśli kogoś on interesuje to proszę podać adres e-mail na PW. Mogłem oczywiście mniej lub bardziej rozwinąć w nim niektóre kwestie, ale chodzi o ogólny zarys - mam nadzieję, że udało mi się oddać wizję inicjatywy. Pozostaje mi czekać na jakiś sygnał ze strony PTMA. W projekcie widzę również miejsce dla osób z doświadczeniem w zakresie pozyskiwania środków z UE, różnego rodzaju fundacji czy z gminy. Piszę wciąż o tym bo to najważniejsza kwestia i nie jeden projekt poległ na tym etapie. W projekcie napisałem również o możliwości budowy zautomatyzowanego teleskopu zlokalizowanego w jednym z najciemniejszych miejsc w kraju sterowalnego z poziomu internetu - to mógłby być np. Zatom, czemu nie. Projekt mi się bardzo podoba bo sam wiele razy obserwowałem w kopule starego SAVS'a w Piwnicach, gdzie jest kopuła z teleskopem Meade LX200 (teleskop służył tak naprawdę za prowadzenie), a na nim obiektyw Zenita (ogniskowa zaledwie chyba 135 mm) z kamerą CCD - całość sterowalna z komputera w kopule czy z poziomu Internetu. Owocem 3 lat pracy projektu było odkrycie ok. 70 nowych gwiazd zmiennych, w tym nieregularnych. Oprogramowanie do automatycznej redukcji jest dostępne w sieci. A co gdyby w zasięgu amatorów był taki w jak największym stopniu zautomatyzowany teleskop np. 30 cm w każdej chwili gotowy do pracy? Oczywiście budowa całkowicie zautomatyzowanej stacji w Polsce (pracującej całkowicie samodzielnie bez ingerencji człowieka i przeglądającej całe dostępne niebo) nie ma sensu z uwagi na małą ilość bezchmurnych nocy, ale badanie wybranych pól lub badanie świeżo odkrytych zmiennych jak najbardziej, przebadanie nieregularnych zmiennych np. z SAVS'a - część może się okazać jednak regularna. Wyobraźcie sobie grupę np. 20 osób z różnych części kraju obserwujących, redukujących i analizujących dane - po odpowiednim przeszkoleniu. Odpowiednią wiedzę mogliby zdobyć w takim przyszłym centrum. Dodatkowe pomysły badań mogli by podsuwać astronomowie. Teraz porównajcie to sobie z zaledwie garstką ludzi w Piwnicach którzy robią to mozolnie bo brak rąk do pracy. Porównajcie jaki potencjał tkwi po każdej ze stron. Ktoś może to uznać za mżonki - ja uważam, że niekoniecznie.

Dawno temu zaplanowalem sobie zakup sprzetu ktory pozwoli mi na focenie ksiezyca z co najmniej dobrymi rezultatami. Czas mija a pomysl wciaz czeka na realizacje. Oczywiscie najlepiej byloby mic gdzies dom poza miastem i wielka betoniare jako sprzet stacjonarny :) Zycie jednak pokierowalo inaczej. Wciaz jestem w ''terenie'' i narazie tak pozostanie. Dlatego zadanie jest nieco utrudnione. Ma to byc sprzet mobilny. Mam juz jakies typy, ale chetnie poslucham. Gdzie doradcow wielu latwiej cos wybrac. Smialo pisac. Teleskop,montaz . kamera...itp.Pamietajcie. Mobilny sprzet. Pozdro :)

Hej Mam okazję testować TS OAG 9mm, zapewne większości związanej z astrofoto produkt jest znany, miałem wątpliwości czy z moim kanciastym DSI będzie działać, oczywiście chodziło, o to czy nie będzie kolizji z wyciągiem, czy też samym korpusem canona, na szczęście wszystko ładnie się udało połączyć, wszystko spasowało, za dnia ustawiłem ostrość tak by kamera guidująca i canon były w tym samym punkcie ostrości, zajęło mi to może 5min bez żadnego problemu. Przyszedł wieczór, z wyborem gwiazdek nie ma najmniejszego problemu, tym bardziej że posiadam wyciąg który pozwala na kadrowanie całością w osprzętu w wyciągu. Oczywiście DSI ma dosyć dużą czułość, co też nie było bez wpływu na widoczne gwiazdki. Zrobiłem kalibracje w PHD i jazda najpierw 300s potem 600s i dla uwieńczenia sukcesu 1200s. Z efektów jestem bardzo zadowolony, bo ze standardowym guiderem na barana nie byłem w stanie osiągnąć takich rezultatów, a o guidingu 1200sek mogłem zapomnieć. Offag pokazał, że nie ma się nad czym zastanawiać, że też na samym początku go nie zakupiłem. Generalnie pozwala on na bezstresowe focenie tubką rzędu 150/750 na HEQ5 bez dodatkowej wagi (odpadł mi guider) no i oczywiście ugięcia tuby przechodzą w tym momencie do historii. Na koniec parę fotek: No i jeszcze cropy 300sek 600sek 1200sek

Pierwsze naukowe obserwacje lotniczego obserwatorium astronomicznego SOFIA Obserwatorium astronomiczne na pokładzie samolotu wykonało pierwsze naukowe obserwacje. SOFIA ma służyć astronomom przez 20 lat do obserwacji kosmosu w zakresie promieniowania podczerwonego. Pierwszy naukowy lot rozpoczął się 30 listopada godzinie 19:34 lokalnego czasu. Start nastąpił z NASA Dryden Aircraft Operations Facility w Palmdale w Kalifornii. Po wykonaniu nocnych obserwacji kosmosu samolot wylądował 1 grudnia o godzinie 5:28 lokalnego czasu (14:28 polskiego czasu). Celem pierwszych obserwacji naukowych obserwatorium SOFIA były liczne obszary formowania się gwiazd w gwiazdozbiorze Oriona. Na pokładzie samolotu znajdował się Terry Herter z Cornell University w Ithaca oraz inni naukowcy. Dzięki wyniesieniu teleskopu na wysokość dostępną dla samolotów, astronomowie uzyskują warunki do prowadzenia obserwacji podczerwonych lepsze od panujących w najwyżej położonych obserwatoriach naziemnych. Jeszcze lepsze byłyby na orbicie okołoziemskiej, ale samolot ma tę przewagę nad satelitami, że jest tańszy i codziennie dostępny dla naukowców i techników, którzy w łatwy sposób mogą zmieniać konfigurację teleskopu i dokonywać usprawnień. W ramach projektu SOFIA na pokładzie zmodyfikowanego Boeinga 747SP zamontowano teleskop o średnicy 2,5 metra. Do rejestrowania promieniowania podczerwonego służy kamera FORCAST, która jest czuła w zakresie od 5 do 40 mikrometrów. SOFIA, czyli Stratosferyczne Obserwatorium dla Astronomii Podczerwonej (Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy) to wspólny projekt NASA i niemieckiego instytutu DLR. Czas eksploatacji obserwatorium przewidziany jest na 20 lat. Porównanie obserwacji Oriona wykonanych przez obserwatorium SOFIA (po prawej) ze zdjęciami z teleskopów naziemnych w świetle widzialnym i w podczerwieni. Źródło: NASA/SOFIA/USRA/FORCAST Team. Więcej informacji: ? First scientific flight for the SOFIA airborne observatory [ Astronomia.pl - Krzysztof Czart ] Źródło: DLR http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2672 www.astrokrak.pl Konkurs "Moje okno na Wszechświat" http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

Milion widzów kamery internetowej marsjańskiego łazika W ciągu jednego miesiąca już ponad milion widzów obejrzało budowę i testowanie kolejnego marsjańskiego łazika Curiosity. NASA udostępnia on-line widok z kamery internetowej patrzącej na pomieszczenie konstrukcyjne. Mars Science Laboratory, zwane też Curiosity, to przyszła misja marsjańska NASA. Aktualnie jest w trakcie konstrukcji i testów w Jet Propulsion Laboratory w Pasadenie w Kalifornii. Statystyki pokazują, że z kamery skorzystało ponad milion unikalnych użytkowników, spędzając na oglądaniu Curiosity łącznie ponad 400 tysięcy godzin w okresie od 21 października do 23 listopada b.r. Zainicjowano 2,3 miliona sesji pobierania obrazu z kamery. Wiosną przyszłego roku łazik i elementy sondy kosmicznej zostaną przewiezione do Kennedy Space Center na Florydzie. Start misji zaplanowano na okres między 25 listopada, a 18 grudnia 2011 r. Sonda wyląduje na Marsie w sierpniu 2012 r. Widok z kamery internetowej NASA można oglądać pod następującymi adresami: www.nasa.gov/mission_pages/msl/building_curiosity.html, www.ustream.tv/nasajpl. Więcej informacji: ? Kamera internetowa NASA (adres 1) ? Kamera intenretowa NASA (adres 2) [ Astronomia.pl - Krzysztof Czart ] Źródło: NASA http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2670 Konkurs "Moje okno na Wszechświat" http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx