Znajdź zawartość

Unikalne wideo: Fobos na tle Jowisza Naukowcom udało się uwiecznić unikalne zjawisko. Za pomocą sondy kosmicznej Mars Express sfotografowano jeden z marsjańskich księżyców na tle Jowisza, największej planety w naszym Układzie. Należąca do Europejskiej Agencji Kosmicznej bezzałogowa sonda Mars Express na początku miesiąca wykonała specjalny manewr, aby ustawić się w dobrej pozycji do sfotografowania ciekawego zjawiska. Mowa o marsjańskim księżycu Fobos, który przeleciał na tle Jowisza. Teraz możecie obejrzeć 104 obrazy z tego zdarzenia połączone w jedno wideo. Całość tego zjawiska, które zostało zarejestrowane 1 czerwca, trwała 68 sekund. W trakcie robienia zdjęć orbiter znajdował się w odległości 11 tysięcy kilometrów od Fobosa, natomiast Jowisz był dużo, dużo dalej, aż 529 milionów kilometrów. Przez cały czas stereoskopowa kamera Mars Express skierowana była na Jowisza, tak aby ten pozostał nieruchomy. Zdjęcia te jednak nie tylko ciekawie wyglądają, lecz mają również służyć również nauce, dzięki nim bowiem astronomowie mają ustalić dokładniejszą orbitę Fobosa. Poniżej zamieszczamy nie tylko wideo, lecz również trójwymiarowe zdjęcie, jeszcze lepiej ukazujące spotkanie obu ciał niebieskich. Wystarczy włożyć specjalne okulary i zachwycać się pięknem tego zjawiska. www.twojapogoda.pl Sprawdź najnowszą prognozę pogody dla astronomów >> Marsjański księżyc Fobos na tle Jowisza w trójwymiarze. http://www.twojapogoda.pl/astronomia/108893,unikalne-wideo-fobos-na-tle-jowisza Konkurs "Moje okno na Wszechświat" http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

Wczoraj wieczorem pogoda była kiepska, dość dużo krążących chmurek wysokich ale nie zniechęciło mnie to do uchwycenia swojej pierwszej supernowej. Porównując moje zdjęcie ze zdjęciem Henia wydaje mi się że lekko pojasniała przez te dwa dni. Ciemno zrobiło sie dopiero po północy a przed 2-gą znów zaczęło jaśnieć no i złapałem tylko 9 klatek 10 minutowych. Heniu, czy Ty fotografowałeś przez jakiś filtr ? Pytam bo Twoja kamera przy 20 minutowych ekspozycjach powinna aż świecić. Pozdrawiam

I ja zapolowałem na półksiężyc, chociaż bardziej mi przypomina mózg. SW 150/750, filtr Ha 13nm, kamera Artemis 285, ekspozycje 4x10min + 4x15min, obróbka - qbanos.

Potrzebuję nowy komputer tylko do obsługi astro-urządzeń (kamera,montaż,robofocus,guider itp) Polećcie jakieś konkretne płyty główne. Pozdro Anva

Polskie łaziki na konkursie University Rover Challenge - szczegóły W prestiżowym konkursie University Rover Challenge (URC) wezmą udział trzy roboty skonstruowane przez zespoły z Polski. Zawody zostaną rozegrane w czerwcu na pustyni w amerykańskim stanie Utah. Drużyna z Politechniki Białostockiej, która przygotowała łazik Magma 2, zdecydowała się kontynuować "lotniczą" filozofię konstrukcyjną, na której oparła się przy budowanie pojazdu Magma (robot ten zajął trzecie miejsce w ubiegłorocznej edycji URC). Elementy pojazdu zostały odchudzone, a w całej konstrukcji zastosowano jeszcze więcej tworzyw sztucznych. Dzięki temu łazik w podstawowej konfiguracji waży tylko 30 kilogramów. Ciekawym rozwiązaniem w Magma 2 jest wykorzystanie dwóch heksakopterów, które posłużą do obserwacji z powietrza terenu, w którym będzie operował łazik. Będzie to pierwszy w historii zawodów przypadek takiego rozszerzenia wyposażenia robota. Magma 2 został również wyposażony w manipulator przegubowy do pobierania próbek skał. Łazik Copernicus został zbudowany przez studentów Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Poza manipulatorem i peryskopem z kamerą robot ten został wyposażony w panele słoneczne, które będą stanowić alternatywne źródło energii. Copernicus wykonany jest z aluminium, dzięki czemu cała konstrukcja zachowuje wytrzymałość przy niewielkiej masie. Robot posiada sześć kół i jest zdalnie sterowany, przy zastosowaniu technologii Wi-Fi. Copernicus wyposażony jest również w kilka mniejszych kamer szczególnego zastosowania, a jego oprogramowanie umożliwia zdalny odczyt informacji o stanie robota, jego zasilaniu i sile sygnału sterującego. Robota Scorpio, który został zbudowany przy udziale studentów z trzech kół naukowych działających na Politechnice Wrocławskiej (Pojazdów Niekonwencjonalnych "Off-Road", Układów Elektronicznych "Applied Electronics Group" i Technologii Bezprzewodowych "Wireless Group"), wyróżnia przypominający ludzką dłoń manipulator o 6 stopniach swobody. Na pokładzie Scorpio znalazł się także system wizyjny z kilkoma kamerami oraz system do zdalnego przeprowadzania pomiarów mogący rozpoznawać obiekty znajdujące się w odległości do 800 metrów, nawet gdy łazik znajduje się do dwóch kilometrów od stacji nadawczej. Maksymalny czas pracy pojazdu przy średnim obciążeniu to godzina. Waga Scorpio to około 45 kilogramów, a jego prędkość maksymalna wynosi około 12 km/h. Łaziki Magma 2, Copernicus i Scorpio są jedynymi pojadami z Europy, które przeszły eliminacje i wezmą udział w finale konkursu University Rover Challenge. [ Astronomia.pl - Jan Pomierny ] http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2831 Konkurs "Moje okno na Wszechświat" http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

COPERNICUS, MAGMA2 i SCORPIO to polskie roboty marsjańskie Na specjalnym pokazie w Przemysłowym Instytucie Automatyki i Pomiarów w Warszawie zaprezentowano dzisiaj trzy pojazdy zbudowane przez polskich studentów, które w czerwcu wezmą udział w prestiżowym konkursie University Rover Challenge. Łaziki marsjańskie skonstruowane w naszym kraju będą w zawodach rozgrywanych na pustyni w amerykańskim stanie Utah jedynymi pojazdami z Europy. Eliminacje do głównej części konkursu, w którym udział biorą pasjonaci astronautyki z najlepszych uczelni na świecie, przeszły wszystkie zespoły z Polski. Konstruktorzy z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu wystartują z pojazdem COPERNICUS, zespół z Politechniki Białostockiej z łazikiem MAGMA2, a ekipa z Politechniki Wrocławskiej z robotem SCORPIO. Wyjazd polskich zespołów na zawody rozgrywane w Stanach Zjednoczonych wspiera Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Mars Society Polska i Casio Exilim. Zadaniem uczestników konkursu University Rover Challenge (URC) jest zbudowanie łazika zdolnego do wykonywania zadań takich, jakie realizują roboty badawcze wysyłane na inne planety Układu Słonecznego. Zawody odbywają się na pustyni w stanie Utah, w pobliżu analogu bazy marsjańskiej. Podczas trwających trzy dni zmaganiom maszyny poddawane są licznym testom technicznym. Zdalnie sterowane roboty muszą poradzić sobie z rozpoznawaniem terenu, pobraniem próbek gleby czy dostarczeniem pomocy medycznej rannemu astronaucie. Wszystko to w pustynnych warunkach, zbliżonych do tych panujących na Marsie - wysokiej temperaturze, ekstremalnie niskiej wilgotność powietrza i tumanach kurzu. W ubiegłorocznej edycji URC białostocko-toruński projekt MAGMA zajął trzecie miejsce. Polskie ekipy mają nadzieję na powtórzenie tego sukcesu. Łazik Magma2 ma wprowadzić zupełnie nową jakość, jeśli chodzi o realizację zadań obserwacyjnych nie tylko na zawodach URC, ale w ogóle w robotyce mobilnej. W tym robocie zainstalowano dwa heksakoptery, które posłużą do obserwacji terenu z powietrza. Łazik Scorpio został z kolei wyposażony w manipulator zbudowany w oparciu o szeregową strukturę kinematyczną, składającą się z 6 elementów, zakończoną uniwersalnym chwytakiem imitującym dłoń człowieka. Robota Copernicus wyróżniają wbudowane panele słoneczne, będące alternatywnym źródłem energii, oraz kamera główna na peryskopie i kilka mniejszych kamer szczególnego zastosowania. Zwycięzcy konkursu, poza narogami pieniężnymi, będą mogli zaprezentować swój prototypu pojazdu marsjańskiego amerykańskiej Narodowej Agencji Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA). Wygrana w zawodach może być więc szansą na zaistnienie na arenie międzynarodowej i wzięcie udziału w badaniach Czerwonej Planety. Przygotowania do wyjazdu na finał konkursu i zmagania polskich drużyn można śledzić na stronie internetowej http://www.polskanamarsa.pl. [ Astronomia.pl - Jan Pomierny ] http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2830 Konkurs "Moje okno na Wszechświat" http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx

Warunki wczoraj były dość dynamiczne i ogólnie nie za ciekawe. Rozostrzona przy f/20 gwiazdka obok Saturna wyglądała tak: W sprzęcie pojawiła się jedna nowość - korektor dyspersji atmosferycznej: Jako że musi dostać stożek >> f/10 to umieściłem go pomiędzy 2x TeleXtenderem (jak Powermate) a kamerą. Żeby działał prawidłowo należy ustawić poziom korekcji za pomocą dwóch drążków... Poziom korekcji musi być tak by wszystkie długości fali ostrzyły w tym samym punkcie. Można użyć filtru UHC-S (Ha + O-III) lub niebieski/UV filtrów z luką w podczerwieni by uzyskać podwójny rozszczepiony obraz gwiazdy z dwóch pasm. Wtedy zwiększamy korekcję aż obrazy połączą się. Na Saturnie wizualnie użyłem UHC-S zwiększając korekcję aż do zaniku czerwonej krawędzi. Fotograficznie z Baslerem porównywałem jak wygląda Saturn (przerwa Cassiniego) na filtr L (ir/uv cut). 2 kreski korekcji okazały się optymalne, dla nie aż tak niskiego Saturna. Mimo iż seeing był zmienny/ogólnie słaby udało mi się zrobić bardzo ostre i wyraźne fotki z filtrem L, które tak dobrych wyników wcześniej nie dawał, nawet przy bardzo dobrym seeingu. f/20, Korektor Dyspersji ASH, Filtr L (IR/UV Cut); 20:28 UT; Pierwsza wymiata!: f/20, Korektor Dyspersji ASH, LRGB, Longpass(610)-RGB; 20:35, 20:44: f/20, Korektor Dyspersji ASH, Longpass(610)-RGB; 21:02; różne wersje kolorystyczne: f/20, Korektor Dyspersji ASH, IR-RGB; 21:04; różne wersje kolorystyczne: f/20, Korektor Dyspersji ASH, RGB, 21:02: http://www.rkastrofoto.appspot.com/site_media/astro/orig/saturn-09-05-2011/4rgb.png f/20, BEZ Korektora, Filtr L i Niebieski: http://www.rkastrofoto.appspot.com/site_media/astro/orig/saturn-09-05-2011/nokor-l.pnghttp://www.rkastrofoto.appspot.com/site_media/astro/orig/saturn-09-05-2011/nokor-blue.png f/20, Z Korektorem, filtr Niebieski: http://www.rkastrofoto.appspot.com/site_media/astro/orig/saturn-09-05-2011/kor-blue.png Co ciekawe fotki z szerokopasmowych filtrów (L i longpass) wyszły zazwyczaj fajnie, a fotki z kanałów R,G,B słabo.

- Wpływ dyspersji atmosferycznej na astrofotografię planetarną - Jakie są szanse na nowe kamerki DMK/DFK/DBK The Imaging Source? - Nowa budżetowa kamera DS - Brightstar Mammut Lyuba L429 - Duży webcam - MS Lifecam Studio

Porównywałem sobie dziś dwa zdjęcia, które zdarzyło mi się popełnić i pomyślałem, że kogoś też może to zainteresować, więc wrzucę to tu na forum. Poza tym, że oba są zdjęciami M42 i w obu przypadkach użyłem 2-minutowych ekspozycji, różnią się wieloma rzeczami. Pierwsze zdjęcie popełniłem niemodyfikowanym Canonem 1000D i obiektywem Tokina 300mm 5,6. Było to na wyjeździe pod ciemne niebo. Warunki były bardzo dobre -było wtedy blisko 6,5mag (na oko) i -10 stopni co pewnie pomogło zredukować szumy Canona. Zrobiłem 10 klatek po 2 minuty na ISO 1600, a do tego darki.Oprócz tego zrobiłem serię krótszy ekspozycji (środek), ale już go tu nie dokładałem, żeby nie mieszać. Drugie zdjęcie(tej nocy kamera zaliczyła u mnie pierwsze światło) popełniłem ostatnio z miasta, kiedy Księżyc miał już powyżej 50% i świecił niedaleko Oriona. Tym razem użyłem kamery ST-2000XM, obiektywu Tair 300mm@5,6 (mniej aberracji, ale gorsza ostrość niż w Tokinie). Warunki były bardzo niekorzystne. Księżyc ~25 stopni od Oriona zmniejszały zasięg w tym rejonie do ok 3,5-4mag (na oko). Jest to 12 klatek luminacji i po 3 na kolor. Jak widać klatek jest więcej, ale z drugiej strony tak to już jest z kamerami mono - każdy filtr musi coś dostać. Do tego warunki nieporównywalnie gorsze. Wnioski każdy może wyciągnąć sam. ;) Canon: ST-2000: Zdjęcie z ST-2000 może się wydawać bardzo miękkie - ale to 'zasługa' braku możliwości precyzyjnego ustawienia ostrości w Tairze. Wg mnie ma między nimi jakiś porażających różnic, ale myślałem, że przy jasno świecącym Księżycu w pobliżu fotografowanego obiektu prawie nic się nie zarejestruje, a tu taka niespodzianka. Co o tym myślicie?

:) Kamera, nawet kolorowa to jest to. Spróbuję podkręcić te kolorki a tu załączyłem negatyw, ten obiekt moim zdaniem świetnie prezentuje się w odwróconych kolorach. Na dzisiaj zapowiada się pogoda, chyba szkoda by było stracić taką okazję no i chyba będę próbował coś ustrzelić. Jeżeli Kuba masz ochotę to zapraszam. Bedę miał też prąd w polu więc będzie można focić do bólu.

No, no, naprawdę ładnie wyszło :) Można by jeszcze kolorki wzmocnić trochę, pewnie z galaktyk będzie trudno je wyciągnąć ale gwiazdy można podkręcić. Kamera zawsze daje kopa, jeśli chodzi o możliwości. Znowu było jakieś spotkanie w Glinnej? :)

Jestem widać za głupi na to :-X: Niezależnie czy sterowniki Starshoot autoguider IO Driver istnieją w systemie czy nie...czy robię aktualizację przez naciśniecie prawym guzikiem na plik- zainstaluj, lub robię przez aktualizuj sterownik ...kamera QHy5 się nie wykrywa :(

Zielony jestem w te klocki powiem szczerze. :) Pomalutku mysle o zestawienie sprzetu do focenia. Glownie interesuje mnie ksiezyc. Pytanie - jaka kamera? Na rynku jest tego cale mnostwo. Interesuje mnie cos powiedzmy - sredniej jakosci. Co polecacie?

Ostatnio zmieniłem trochę mój setup. Teraz zamiast Nikona uzywam kamery kolorowej QHY8L a zamiast Bressera Messiera N203/1000 uzyłem SW N150/750. W ostatni piątek w moich okolicach niebo się wyczyściło i chociaż Księżyc świecił pełna parą to postanowiłem wyłapać trochę światła. Na celownik wziąłem M51 a pod koniec nocy M13. Parametry: Montaż: Meade LXD75, Teleskop: SW N150/750 , Kamera: QHY8L Guider: Celestron 70/400 + Meade DSI I Obróbka: EzCap, DSS, PixInsight 1.0 LE. M51 - 12 x 10 minut M13 - 6 x 10 minut Trochę tym zdjęciom w obróbce jeszcze brakuje ale z drugiej strony warunki do fotografowania były trudne bo Księzyć był dwa dni przed pełnią. Bardzo jestem zadowolony z prowadzenia, zawieszenie o połowę lżejszego teleskopu na mój montaż spowodowało że jakość prowadzenia podskoczyła o 500%. Trochę jeszcze muszę popracować nad dokładniejszym skolimowaniem teleskopu i skorygowaniem odległości korektora komy od matrycy.

W USA możesz tanio nabyć np. stare tuby SCT. Azymutalne wersje z widłami (np. ETX) to sobie od razu odpuść bo i małe i o znikomej przydatności astrofotograficznej. Masz dwie opcje do wyboru: - SCT 8" lub podobne, choć nie mniejsze: do już w miarę dobrych obserwacji wizualnych i do głównie astrofotografii planetarno/księżycowej (trochę DS też się da) - do tego nie trzeba mocnego montażu paralaktycznego (choć HEQ5 jak możesz to bierz), od biedy może być i azymutalny z napędami. - zestaw do astrofotografii DS: tego praktycznie NIE da się pogodzić z obserwacjami wizualnymi. Do astrofotografii potrzebny jest teleskop dający dobre pole i mający niedużą masę, rozmiary i ogniskową. Do obserwacji wizualnych tymczasem potrzeba dużej apertury, by coś widzieć. Dodatkowo zestaw do astrofotografii z dedykowaną kamerą to cena tysięcy dolarów, a nie $500.

Myślę, że waga nie będzie przeszkodą, w dodatku nogi nie muszą być wysunięte. Przy dużych alt trzeba będzie jednak mocno dokręcić gałę - co w połączeniu z wykadrowaniem, zafixowaniem - może sprawiać trochę kłopotu. Ale ja w sprawach foto nie mam nic do powiedzenia, jest wielu chłopaków którzy robią fajne foty Edkiem, chociaż raczej nie na AZ - więc może któryś się odezwie. Co innego lustrzanka, krótkie czasy i ognisko - co innego kamera, guiding, montaż paralaktyczny; ale powtarzam - nie znam się na tym... :)

Saturn uchwycony na wiosennym zlocie w Zatomiu Na dwóch zdjęciach pochodzących z avików zarejestrowanych w odstępie około 15 minut, wyraźnie widoczna burza na Saturnie. Teleskop MAK127 EQ3-2 + barlow 2,5 Kamera: Celestron NexImage Obróbka: Registax5, PixInsight LE 1.0 Praca zbiorowa na zlocie w Zatomiu: Zoe, Sagi no i ja :)

Saturn uchwycony na wiosennym zlocie w Zatomiu Na dwóch zdjęciach pochodzących z avików zarejestrowanych w odstępie około 15 minut, wyraźnie widoczna burza na Saturnie. Przemieszczenie burzy na obu klatkach pokazuje szybkośc wirowania Saturna Fragment Wikipedii Struktury widoczne na Saturnie obracają się w różnym tempie zależnie od szerokości planetograficznej (podobnie jak w przypadku Jowisza); zjawisko to nazywa się rotacją różnicową. System I ma okres obrotu 10 h 14 min 00 s (844,3°/dobę), obejmuje on strefę równikową, położoną pomiędzy północnym i południowym pasem równikowym. Wszystkim pozostałym obszarom powierzchni planety przypisano okres rotacji 10 h 39 min 24 s Teleskop MAK127 EQ3-2 + barlow 2,5 Kamera: Celestron NexImage Obróbka: Registax5, PixInsight LE 1.0 Praca zbiorowa na zlocie w Zatomiu: Małogosia, Sagi no i ja :)

Nigdy nie patrz na zdjęcia robione danym teleskopem bo nijak mają się do obrazu w okularze. Twój teleskop gdyby mógł nawet wyostrzyć z lustrzanką lub kamerą CCD, to bez prowadzenia czyli podążania za obiektem (ziemia się kręci) musiał byś użyć krótkiego czasu naświetlania: Czyli nic prócz jasnej planety lub Księżyca nie uda Ci się sfocić. Najbardziej obraz z okularu przypominają szkice obserwacyjne. Na nich się wzoruj. Tu masz polski serwis ze szkicami: www.astroszkic.pl edit: Podzieliłem wątek i wykasowałem OT. W tym temacie użytkownicy Synty 130/900 mogą się wypowiedzieć i pomóc koledze Soprano w decyzji czy warto teleskop zostawić czy sprzedać!

Na firmowych sterownikach SSAG działa tylko z PHD i Maximem. Orion nie raczył wypuścić sterownika pod ASCOM. Można zmusić SSAG do pracy na sterownikach od QHY5. SSAG i QHY5 różnią się identyfikatorem sprzętu - po małym grzebnięciu w pliku qhy5.inf instalacja przebiega gładko, choć nie z każdym programem kamera będzie działać. Do avikowania na pewno działa po tych zabiegach z QGVideo. Nie wiem jak będzie np. z PHD czy Maximem - nie miałem potrzeby sprawdzać.

Nebulosity (via typ - kamera ASCOM), Maxim Lite, który może być dołączony do SSA. Warto zobaczyć też SharpCap czy widzi generyczny interfejs do kamery.

Obserwowałem ją jakiś czas w 2010 roku obiektywem Zenita 135 mm, z kamerą CCD (w filtrach B, V, R), a Meade LX200 słuzył za prowadzenie. W tym roku niestety mam tylko jedną obserwację ze stycznia. Może się sprężę i znowu ją poobserwuje - zwłaszcza, że zaczyna jaśnieć.. :)

Obserwatorium na razie raczkuje ale już ma duże ambicje; kamera kolorowa moravian instruments:

Atik Titan W kwietniu ma trafić do sprzedaży Atik Titan - kamerka wielozadaniowa do planet i DS. Dostajemy aktywne chłodzenie, do 15FPS, sensor 1/3" ICX424AL i 16 bitowy przetwornik, port autoguider. Sensor stosowany także w Lumenera SKYnyx2-0. Wstępna cena około 460 funtów - 1900 PLN. Technicznie będzie to lepsze od DMK21 (bardziej wszechstronne, lepsza elektronika, nieco wolniejsze dla jasnych obiektów niż DMK21) i tańsze od Lumenery (która jest clona z USA). ICX618ALA Jakiś czas temu ktoś zmodyfikował webcam w jeden z najnowszych sensorów Sony - ICX618ALA i od tego zaczęła się mała rewolucja. Sensor ten jest 2x czulszy od ICX098 (DMK21/webcam) jak i ICX424 (po przeliczeniu większego piksela). Charakterystyka. Na forum cloudynights dostepny jest opis modyfikacji zarówno webcama jak i DMK21 umożliwiającej zastosowanie tego sensora (jak i trochę fotek). Na chwilę obecną dwóch producentów wprowadza/wprowadziło gotowe kamery zaprojektowane pod ten sensor. Sensor daje mniejszy poziom szumu, większą czułość (krótsze ekspozycje), szczególnie w IR/czerwieni. Może też być teoretycznie użyty jako "pierwsze próby" z foto DS wąskopasmowo (np. H-alfa). Point Grey Flea 3 Amerykańska konstrukcja, która w USA nie kosztuje wiele (jak DMK21). Wspomniany ICX618, 120 FPS poprzez 8-pinowy Firewire. Pierwsze testy na CN niebawem. Zaletą jest także bardzo nowoczesna elektronika i pamięć podręczna. Basler Ace Niemiecka konstrukcja mająca szanse zaistnieć na rynku Europejskim (astrofoto). Jest to kamera GigE - łącząca się z komputerem poprzez kartę sieciową - Ethernet. Prędkość do 100 FPS i niska cena (299 Euro??). * Polski przedstawiciel: http://www.avicon.pl/ * Może uda mi się załatwić to do testów Zaletą może być niska cena i możliwości, ale opcja ethernetowa może nie być najłatwiejsza do konfiguracji. Nie wiadomo też jak wygląda obsługa tych kamer przez aplikacje do avikowania. Być może trzeba będzie robić to w dostarczonych aplikacjach (powinny dać radę)

Rodzinne zdjęcie Układu Słonecznego zrobione od środka Sonda kosmiczna MESSENGER wykonała po raz pierwszy portret Układu Słonecznego widzianego "od środka". Na zdjęciu widać planety od Merkurego do Saturna, a także kilka księżyców. Naukowcy złożyli ze sobą 34 zdjęcia wykonane przez sondę w okresie od 3 do 16 listopada 2010 r. Na mozaice widać wszystkie planety, oprócz Urana i Neptuna, które były zbyt słabe do dostrzeżenia przez instrumenty sondy. Za to na zdjęciu można dostrzec też Księżyc oraz cztery galileuszowe księżyce Jowisza. "Zakrzywiony kształt mozaiki zdjęć jest efektem nachylenia orbity sondy w stosunku do płaszczyzny ekliptyki, w której porusza się Ziemi i większość planet. Kamera musiała czasem celować w górę, a czasem w dół, aby zobaczyć poszczególne planety. Dodatkowo zdjęcia są rozciągnięte, aby łatwiej było dostrzec planety, stąd niesferyczne kształty niektórych z planet." wyjaśnia Brett Denevi z Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory (APL) w Laurel, Md (USA), członek zespołu, który opracował zdjęcie. Sonda MESSENGER jest przeznaczona do zbadania Merkurego, najbliższej planety w Układzie Słonecznym, licząc według odległości od Słońca. Przeleciała już trzykrotnie w pobliżu planety (14.01.2008 r., 6.10.2008 r. oraz 29.09.2009 r.), a niedługo ma wejść na orbitę wokół niej (17.03.2011 r.). W 1990 roku sonda Voyager 1 zrobiła portretowe zdjęcie Układu Słonecznego z widocznymi poszczególnymi planetami. Tamto zdjęcie było wykonane z zewnętrznego krańca naszego systemu planetarnego. Więcej informacji: ? A Solar System Family Portrait, from the Inside Out [ Astronomia.pl - Krzysztof Czart ] http://www.astronomia.pl/wiadomosci/index.php?id=2755 Konkurs "Moje okno na Wszechświat" http://www.scopedome.com/pl/konkurs-media.aspx